Skurcz-pęcznienie glinek

Pojęcie pęcznienia gliny (RGA) oznacza naprzemienne ruchy (i często powtarzające się w czasie) kurczenia się i pęcznienia gleby, odpowiednio związane z fazami suszy i nawadniania tzw. „ pęcznienia  ” lub „  ekspansywnych  ” gleb  .

Niektóre glinki mogą stracić 10% swojej objętości podczas suszenia i zyskać tyle samo podczas ponownego nawodnienia. Powolne ruchy różnicowe gruntu wywołane tym skurczem-pęcznieniem mogą zniszczyć struktury lub infrastrukturę, które są zbyt nieelastyczne, aby oprzeć się im w gruncie. Zjawisko to wpływa sezonowo oraz mniej lub bardziej cyklicznie (lub wyjątkowo, w zależności od kontekstu) lekkie konstrukcje i ich fundamenty. Może również degradować niektóre konstrukcje i wszystkie sieci podziemne (w tym sieci drenażowe lub wodociągowe, które czasami są wykonane z azbestocementu ).
Niespektakularny, ponieważ w gruncie rzeczy powolny i pod ziemią, na powierzchni skutkuje tylko kilkoma pęknięciami , zaburzeniami lub ruchami gruntu. Ale co może mieć poważne konsekwencje (osłabienie lub zniszczenie fundamentów, domów lub dróg, kabli, rur i innych podziemnych sieci lub rur ...). Z technicznego punktu widzenia, bez znacznych dodatkowych kosztów, wiemy, jak budować na glebach gliniastych, ale niewiele starych budynków wystarczająco przewidziało zakres ryzyka AGR.

Odszkodowanie za szkody spowodowane przez RGA jest źródłem często wysokich kosztów dla właścicieli, władz publicznych i ubezpieczycieli; jest to we Francji „druga kategoria odszkodowań za klęski żywiołowe” .

Zagrożenie to musi być brane pod uwagę przez jednostki i władze publiczne w planach i programach adaptacji do zmian klimatu .

Historia koncepcji

To zagrożenie było kiedyś miał szczególnie dotknąć krajach o gorącym klimacie, suchych i / lub półpustynnych, ale od ostatniej ćwierci XX th  wieku dotyka obszarów gliny i regiony wszystkich krajach o klimacie umiarkowanym.

Istnieje zgoda co do tego, że ryzyko to powinno wzrosnąć i pogorszyć intensywność, ze względu na rosnącą liczbę konstrukcji (patrz: rosnąca periurbanizacja , sztuczizacja krajobrazu  itp. ), wzrost poboru wód powierzchniowych. drenaż powierzchniowy wód gruntowych , rolniczych i leśnych (które mogą nasilić susze i czas ich trwania), a przede wszystkim ze względu na zmiany klimatyczne .

Przedmiotem badań są również elementy mikrostrukturalne (SEM, porozymetria  itp. ) i fizykochemiczne zjawiska, niekiedy bardzo złożone.

Zjawisko

Dotyczy to gleb gliniastych lub gliniastych, określanych mianem „pęcznienia”, gdzie konstrukcje zostały wykonane bez fundamentów przystosowanych do tego zagrożenia. może wystąpić obrzęk, skurcz:

• na powierzchni, gdzie gliny są często dekonsolidowane;
• na głębokości, gdzie glina jest generalnie „nadmiernie zagęszczona” (a zatem pęcznieje, gdy jest rozładowana: poddawana mniejszemu ciśnieniu, na przykład po wyrównaniu powierzchni lub po stronie kamieniołomu) lub jeśli następuje ruch śliski (prawdopodobnie wywołany przez człowieka) zmienia się jego zawartość wody (przypadek glinek zielonych i innych glinek plastycznych);
• wzdłuż osi poziomej i pionowej (lub kątowo, jeśli podsypka warstwy gliny nie jest pozioma).

Może się różnić w zależności od jakości gliny, jej podłoża , mikrostruktury gleby oraz tego, czy została ona zagęszczona .

Analizy mineralogiczne iłów ujawniły dwa różne zjawiska pęcznienia:

1. W glinach z bardzo słabymi wiązaniami międzywarstwowymi (np. smektyty zawierające montmorylonit sodowy i mniej montmorylonit wapniowy ), cząsteczki wody mogą łączyć się w jednocząsteczkowej warstwie między dwiema sąsiednimi warstwami, nawet wewnątrz cząstek gliny. Obrzęk, który następnie może być bardzo znaczna, mówi się, że intraparticular lub między ulotka lub interfoliar .
2. W innych przypadkach pęcznienie pochodzi z wprowadzenia cząsteczek wody, nie między warstwy cząstek, ale między cząstki gliny; pęcznienie jest mniej ważne, ale dotyczy to wszystkich form gliny nienasyconej wodą.

Kurczenie (co wywołuje efekt ssania ) i pęcznienie (efekt zmiażdżenia, który może wystąpić po wypełnieniu szczelin skurczowych latającym piaskiem, powierzchniową glebą, pozostałościami obumarłych roślin przy okazji suszy  itp. ) są źródłami zaburzeń, czasami bardzo dyskretny lub nawet niewidoczny (w sieciach podziemnych), ale często ważny funkcjonalnie.

Wpływa budynków ale również korzenie z drzew i innych roślin, a także pionowe i poziome obieg wody i ewentualnie zanieczyszczeń, które mogłyby to wypłukiwaniu i rozprowadzanie. Zjawisko wycofania może być szybsze i maksymalne podczas fali upałów, zwłaszcza jeśli jest przedłużone w czasie. Według szacunków, szkody spowodowane samym usunięciem gliny podczas fali upałów we Francji w 2003 r. kosztowałyby 1,1 miliarda euro.

Pula

Te słupki są liczne, ponieważ te ruchy ziemi mogą powodować niebezpieczne zawalenia budynków lub infrastruktury, pęknięcia rur sieci wodociągowej lub z kanalizacją . Są źródłem wycieków i zanieczyszczeń sieci dystrybucyjnej. W 2009 roku ONRC oszacował, że „prawie 400 000 domów jednorodzinnych znajduje się w strefie wysokiego zagrożenia” .

Stawka jest w szczególności ekonomiczna ze względu na znaczne koszty napraw, prewencji i ubezpieczenia (we Francji średni koszt odszkodowania za utratę obrzęku odstawienia wynosi „rzędu 15 000 euro na dom” , według Komisji Generalnej ds. Zrównoważony Rozwój .

• Brytyjskie badanie DEFRA wykazało, że w latach upałów budżet w wysokości 15% ich rocznego budżetu na konserwację sieci przesyłowej zostanie przeznaczony na naprawę uszkodzeń RGA.
• We Francji w 2005 r. Kodeks Ubezpieczeń wprowadził system modulacji udziału własnego dla gmin uznanych w stanie klęski żywiołowej za to samo zjawisko wielokrotnie i nie wdrożonych odpowiednich działań zapobiegawczych (ma to zachęcić do ustanowienia PPR, które mogą być narzuconych przez prefektów, we Francji utworzono kilka wyspecjalizowanych PPR znanych jako „PPR Argile” .
• W badaniu oszacowano, że w Langwedocji-Roussillon koszt szkód w domach spowodowanych kurczeniem się gliny można by pomnożyć od 3 do 6.
  Bez nowej urbanizacji od około 2010 r. średni roczny koszt szkód dla ubezpieczycieli wzrósłby. według ONERC z około 220 mln euro (odniesienie za lata 1989-2003) do 700 mln euro (scenariusz B2 IPCC) lub 1300 mln euro (scenariusz A2) w 2100 r.; czyli pomnożone przez współczynnik od 3 do 6. Jednak urbanizacja trwa nadal, co oznacza, że ​​pomimo wysiłków na rzecz dostosowania koszty powinny znacznie wzrosnąć; ok. 17% w okresie 2010-2030, jeśli liczba domów jednorodzinnych będzie rosła o 0,925% rocznie.
  Przy założeniu dodatkowego kosztu adaptacji do RGA 15% na pojedynczy dom (dostosowanie fundamentów) „zmiana klimatu zwiększa obwód terenów, dla których jest to opłacalne” . Według międzyresortowej grupy „  Skutki zmian klimatu, adaptacji i związanych z nimi kosztów we Francji  ” (2009) „przeprowadzona analiza ryzyka pęcznienia gliny ze zmianami w stawkach do 2030 r.  ” wskazuje na „szkody, które mogą być pomnożone przez 10 w niektórych departamentach i częściej przez 4 lub 5 w najbardziej niekorzystnym scenariuszu zmian klimatu w porównaniu ze scenariuszem stałej gospodarki (założenie braku nowej urbanizacji) ” .
• Po następujących po sobie suszach w latach 1989-1991 RGA zostało włączone do systemu klęsk żywiołowych utworzonego w 1982 roku. W ciągu 20 lat RGA stał się drugą przyczyną odszkodowań (po powodziach); w latach 1995–2013 jego koszt odszkodowań oszacowano średnio na 365 mln EUR rocznie (wobec 540 mln EUR w przypadku powodzi). Od 1989 do 2009 roku, według Caisse Centrale de Réassurance, wymagało to zwrotu 4,5 miliarda euro (za kilkaset tysięcy zniszczonych domów we Francji kontynentalnej).

Stawki bywają też ekologiczne i agroekologiczne , ponieważ pojawienie się sieci szczelin skurczowych (np. po odwodnieniu mokradeł usadowionych na podłożu gliniastym) może zachowywać się jak nowa sieć odwadniająca spowalniająca ponowne nawilżenie gleby. . Szczeliny skurczowe można następnie wypełnić gnijącymi roślinami, które utworzą filcowanie, w którym woda będzie cyrkulować w nowy sposób, czasami bez czasu na ponowne zwilżenie gliny powierzchniowej. Roślinność w kompleksowy sposób oddziałuje z podłożami gliniastymi. Przesuszenie mokradeł może prowadzić do mineralizacji i utraty zmagazynowanej tam materii organicznej oraz do nieodwracalnej degradacji torfowisk (pochłaniaczy dwutlenku węgla).

Środki pomiaru

Stopień skurczu/pęcznienia gliny można precyzyjnie zmierzyć tylko za pomocą edometru i według G. Philipponnata w 1985 roku najważniejszym parametrem charakteryzującym ekspansywność gruntu jest „nachylenie krzywej odciążania edometru (Zg) ” . Kilka elementów ryzyka skurczu i pęcznienia można ocenić w laboratorium geotechnicznym .

„Punkt neutralny” lub obojętny głębokość punkt teoretyczny zwany „HN” wyznaczające punkt, znajdujący się w osi fundamencie, powyżej której gleby nie ulega już albo kurczenia się lub pęcznienia.
To jest punkt „względny”; zatem w obecności kropli wody, która wyschła w miejscu, punkt ten może być podstawą pęczniejącej warstwy gliny, ale w przypadku występowania sezonowych zjawisk zwierciadła wody będzie on znajdował się w strefie umiarkowanej ok. 1,5 m głębokości (w terenie poziomym i dziewiczym) z możliwością dosięgnięcia kilku metrów w pobliżu drzew z głębokimi korzeniami wg Biddle'a (w 1983 r.) lub gdy grunt jest pochyły (z dodatkowym ryzykiem solifluksji ).

Francja

Tysiące roszczeń zostało zgłoszonych we Francji podczas susz w latach 1976, 1989, 1990, 2003, 2005, które były dotkliwie odczuwane przez ubezpieczycieli.

• od 1989 do 2002 roku (według BRGM) „prawie 5 000 gmin (z ponad 75 departamentów) uznano za dotknięte klęską żywiołową z powodu zróżnicowanego przemieszczania się gruntów związanego z pęcznieniem gliny. Łączny koszt tych roszczeń jest obecnie (2002 r.) szacowany na ponad 3 miliardy euro” (liczba nie doceniająca rzeczywistości, ponieważ uwzględniono jedynie sytuacje uznane przez prefektów za wystarczająco poważne, aby można było rozpoznać sytuację. stan katastrofy) .
• od 1988 do 2011 we Francji, według oceny, sama RGA kosztowałaby 7 miliardów euro w ramach programu ubezpieczeniowego CAT-NAT (który obejmuje jedynie około 40 do 60% rzeczywistych szkód materialnych).

Trzy DTU dotyczą tego zagrożenia

• DTU 13-11 Warunki techniczne dotyczące wykonywania płytkich fundamentów
• DTU 13-12 Zasady obliczeń mające zastosowanie do fundamentów powierzchniowych w betonie, żelbecie złożonym z ław fundamentowych, ław fundamentowych, płyt ogólnych i podsypek półgłębokich
• DTU 20-1 Standardowe klauzule techniczne dotyczące wznoszenia ścian i ścian budynków w tradycyjnym murze z drobnych elementów

Zarządzanie ryzykiem i powiązane ryzyka

Dzięki połączonemu postępowi nauk o Ziemi i klimatologii ryzyko to jest teoretycznie coraz bardziej przewidywalne, a zatem możliwe do odwzorowania w ogólnych lub specjalistycznych planach zapobiegania ryzyku (obkurczanie-obrzęk PPR).
Dlatego teoretycznie można zalecić środki mające na celu uniknięcie zabudowy na obszarach najbardziej zagrożonych lub dostosowanie tam technik urbanistycznych i budowlanych, w szczególności dla fundamentów poszczególnych konstrukcji. Dlatego we Francji należy go włączyć do PPR za pomocą mapy geologicznej Francji opracowanej przez BRGM, w szczególności w celu sporządzenia map ryzyka w skali departamentów.

Z wyjątkiem obszarów o stromym nachyleniu lub w niektórych szczególnych przypadkach, obszar, nawet narażony na silne zagrożenie RGA, może pozostać możliwy do zbudowania, jeśli przestrzegane są środki regulacyjne (często proste i stosunkowo niedrogie do wdrożenia, „co pozwala na względną nieprecyzyjność w podziale na strefy granice w skali działki ” .

Podczas gdy prognostycy spodziewają się dłuższych, częstszych i bardziej intensywnych fal upałów, przeplatanych czasami bardziej deszczowymi okresami; W kontekście, który zwiastowałby wzrost częstotliwości i nasilenia RGA, pojawia się pytanie o zapobieganie:

• zapobieganie ryzyka RGA może być - do pewnego stopnia - zapewniona przez mechanizmy umożliwiające „lepszą kontrolę wahań wody w glebie” , aby ograniczyć ryzyko suszy (o lepszej ochrony wód w okresie letnim w regionach gliniastych; przywróceniem Bóbr canadensis w Ameryce Północnej wykazał, że poprzez swoje tamy może pełnić tę rolę lokalnie).
• Według Hecka (2010) zapobieganie najpoważniejszym lub najczęstszym szkodom może polegać na starannym stosowaniu obowiązujących zasad i zaleceń dotyczących projektowania i wdrażania, co obejmuje kampanie uświadamiające, informacje i szkolenia wszystkich zainteresowanych stron. W 2011 r. we Francji Krajowy Plan Adaptacji do Zmian Klimatu zalecił zorganizowanie obserwacji patologii w celu udoskonalenia narzędzi podnoszenia świadomości praktyk profilaktycznych oraz oceny skuteczności odpowiednich technik fundamentowania, szczególnie w przypadku budynków poddanych pracom zbrojeniowym po poprzedniej fali upałów.

Mapa podatności

Jest to warunek wstępny dla mapy ryzyka lub niebezpieczeństwa (która po skrzyżowaniu z rzeźbą terenu i mapą budowli, sieci i infrastruktury może prowadzić do odwzorowania trzech stref: wysokiego, średniego i niskiego zagrożenia).
Jest on zbudowany na podstawie danych geofizycznych (przez BRGM we Francji, na podstawie wydziałowych map geologicznych) z zachowaniem pewnych czynników ryzyka, dla każdej odkrywki do pododkrywkowej formacji geologicznej:

• litologiczny charakter formacji
  • cf udział materiałów ilastych w glebie/podglebiu
  • zobacz geometrię (ciągłość + grubość) elementów glinianych
• skład mineralogiczny fazy ilastej: proporcja minerałów pęczniejących, określona na podstawie literatury i/lub rentgenowskich analiz dyfraktometrycznych;
• zachowanie geotechniczne materiału (ocenione przez badania laboratoryjne i informacje zwrotne z terenu, jeśli dotyczy).

Te częściowo zautomatyzowane mapy dają jedynie wskazówki dotyczące prawdopodobieństwa. Na poziomie działki tylko dodatkowe badania geotechniczne mogą potwierdzić lub nie zagrożenie.

Leczenie pęczniejących podłóg

Obwodowych odwodnienie konstrukcji i leczenie drobnych wapno glebach plastycznych (gliniastych w szczególności) są wspólne działania w robotach ziemnych . Zabieg ten został ułatwiony dzięki rozwojowi specjalistycznych maszyn budowlanych i stał się bardzo powszechny w robotach publicznych .

Wapno zmniejsza pęcznienie gleb bardzo gliniastych, ale tylko w krótkim okresie. Kilku autorów zauważyło już, że tak potraktowane gleby odzyskały pewien skurcz/pęcznienie po kilku kolejnych cyklach rehydratacji/odwodnienia. Zwrócono również uwagę, że obróbka w laboratoryjnej probówce nie mogła odzwierciedlać rzeczywistych warunków, które stara się lepiej zrozumieć i modelować.
Kolejne efekty nawilżania/suszenia na zachowanie gliny poddanej obróbce wapnem były ostatnio (2017) badane doświadczalnie w zasypie doświadczalnym wykonanym z gliny poddanej obróbce wapnem, równolegle z eksperymentami laboratoryjnymi przeprowadzanymi na próbkach. w laboratorium. Praca ta potwierdziła, że ​​obróbka wapnem znacznie zmniejsza ryzyko pęcznienia gliny w krótkim okresie, ale w naturze potencjał pęcznienia/skurczu pojawia się dość szybko (skurcz 5-8%/pęcznienie w glinie). prawie zero z próbkami laboratoryjnymi. Wyniki potwierdzają, że skuteczność wapna na pęcznienie gliny plastycznej ma tendencję do zmniejszania się z czasem.

Spodziewany

Niektóre regiony (np. Flandria morska w południowo-zachodniej Belgii i departament północny we Francji) są zarówno narażone na ryzyko zanurzenia w morzu, jak i bardzo silnie na RGA; te dwa zagrożenia mogą prawdopodobnie pewnego dnia połączyć się w przestrzeni i czasie i wygenerować synergiczne skutki pogorszenia (np. susza gleby z głębokimi sieciami pęknięć w glinie, po której następuje faza zanurzenia w wodzie morskiej) z innymi nieoczekiwanymi zagrożeniami propagacji ( „konsekwencje wpływu zmian klimatycznych na działalność gospodarczą” . Lokalnie niektóre struktury gospodarki wodnej i ochrony przeciwpowodziowej mogą same ucierpieć strukturalnie na skutek RGA.

Podobnie, w tym samym czasie, gdy podłoże i podłoże drogi mogą ucierpieć z powodu RGA, warstwa ścieralna i jej asfalt ulegną również nowemu zmęczeniu klimatycznemu pod wpływem powtarzających się naprężeń o znacznych amplitudach termicznych, z mieszankami, które czasami nie są zaprojektowane tak, aby wytrzymać letnie temperatury spodziewane w latach 2030-2100.

W odniesieniu do środowiska zbudowanego w 2009 r. międzyresortowa grupa „Wpływ zmian klimatu, adaptacji i powiązanych kosztów we Francji” wydała następującą rekomendację:

• „Poprawić wiedzę na temat klimatu i zawartości wody w glebach gliniastych, aby lepiej określić optymalne warunki posadowienia budynków. "

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Geotechnika
• Glina
• Fundament (budownictwo)
• Klęska żywiołowa
• Plan zapobiegania ryzyku
• Naturalny Hazard
• edometr
• Cyndinik

Linki zewnętrzne

• mapa Francji gleb gliniastych zagrożonych skurczem-pęcznieniem, na stronie argiles.fr
• Dostęp do interaktywnej mapy ORN (Obserwatorium zagrożeń naturalnych); Menedżer warstw umożliwia wyświetlanie obszarów podatnych na RGA (silne lub słabe) oraz innych wskaźników związanych z RGA.
• Portal Infoterre firmy BRGM (wykorzystywany do tworzenia interaktywnych map)

bibliografia

• CEBTP pod egidą AQC, APSAD, AFAC, CCR i FNB (1991) Ustalenie rozwiązań przystosowanych do naprawy szkód w budynkach spowodowanych suszą . Praktyczny przewodnik CEBTP, 3 broszury.
• Chassagneux D., Meisina C., Vincent M., Ménillet F., Baudu R. (1998) Przewodnik syntetyczny uwzględniający zagrożenie skurczem-pęcznieniem na poziomie krajowym . Raport BRGM nr R40355, 33 s., 6 rys., 1 tabl., 1 r., 1 pl. wstawka. *Exbrayat L. (2001) - Konstruktywne zapisy mogące zapobiegać i eliminować skutki przesuszenia i rehydratacji gleb - wycena kosztów - SOLEN GEOTECHNIQUE n "G01339GT.
• Chrétien M (2010) Zrozumienie mechanizmów skurczu i pęcznienia gleb gliniastych: podejście do miejsca doświadczalnego i analiza twierdzeń dotyczących poszczególnych konstrukcji (rozprawa doktorska, Bordeaux 1) | podsumowanie .
• Mathon D. Kurczenie się gleby – pęcznienie: ostatnie badania przeprowadzone przez Cerema .
• Ministerstwo Planowania, Gruntów i Środowiska, Ministerstwo Sprzętu, Transportu i Mieszkalnictwa (1999) Plany zapobiegania ryzyku naturalnemu (PPR) - Zagrożenia związane z przemieszczaniem gruntów - Przewodnik metodologiczny. Edytować. La Documentation Française, Paryż.
• Ministerstwo Środowiska, Departament Zapobiegania Zanieczyszczeniom i Zagrożeniom, Delegacja ds. Poważnych Zagrożeń (1993) Susza i Budownictwo . Przewodnik po profilaktyce. Edytować. La Documentation Française, Paryż.
• Mouroux P., Margron P. i Pinte JC (1988) Konstrukcje ekonomiczne na gruntach pęczniejących. Edytuj BRGM, Podręczniki i Metody nr 14.
• ONERC (2008) Dokument dotyczący postępów międzyresortowej grupy roboczej „Wpływ zmian klimatu, adaptacji i powiązanych kosztów we Francji”, Paryż, czerwiec 2008. | URL: http://www.onerc.gouv.fr
• Platel JP, Lescure F., Vincent M., Norie A. (2002) Mapowanie zagrożenia skurczem-pęcznieniem glin w departamencie Dordogne . Raport BRGM/RP-51266-FR, 102 s., 48 rys., 14 tabl., 7 ann., 3 mapy h.-t.
• Norie A & Vincent M. (2000) Ustanowienie przewidywalnych planów zapobiegania zagrożeniom naturalnym: (różne ruchy gruntów związane ze zjawiskiem kurczenia się i pęcznienia gleb gliniastych) - Podejście metodologiczne w departamencie Deux-Sèvres . Raport BRGM/W-50591-FR, 14 s., 4 rys., 4 an.
• Philipponnat G (1978) Zaburzenia spowodowane obecnością pęczniejących gleb w rejonie Paryża. Roczniki ITBTP. nr 364.
• Philipponnat G (1991) Skurcz-pęcznienie glin, proponowana metodologia . Revue Française de géotechnique, (57), 5-22 | PDF, 18 s.
• Tran TD (2014). Rola mikrostruktury gleb ilastych w procesach skurczu-pęcznienia: od skali próbki do skali komory środowiskowej (rozprawa doktorska, Paryż, ENMP).
• Vincent, M., Bouchut, J., Fleureau, JM, Masrouri, F., Oppenheim, E., Heck, JV, ... & Surdyk, N. (2006). Badanie mechanizmów wyzwalających zjawisko kurczenia się i pęcznienia gleb gliniastych i jego oddziaływań z budynkiem - raport końcowy (t. 308). BRGM / RP-54862-FR.
• Vincent M., Bouchut J., Fleureau J.-M. (LMSSMat), Masrouri F. (LAEGO), Oppenheim E. (CEBTP-Solen), Heck J.-V. (CSTB), Ruaux N. (CSTB), Le Roy S., Dubus I., Surdyk N. (2006) Badanie mechanizmów wyzwalania zjawiska skurczu-pęcznienia gleb gliniastych i jego interakcji z budynkiem - raport końcowy . Raport BRGM / RP-54862-FR, 378 s., 308 il.
• Vincent M., Bouchut J., Le Roy S., Dubus I., Surdyk N. (2006) Monitoring głębokiej ewolucji przesuszenia gleb gliniastych w okresach niedoboru wody. Raport końcowy fazy 1 . Raport BRGM / RP-54567-FR, 189 s., 127 il.
• Vincent M., Bouchut J. (2002) Ustanowienie planów zapobiegania zagrożeniom naturalnym dotyczących zróżnicowanych ruchów gruntu związanych ze zjawiskiem skurczu i pęcznienia glin w departamencie Seine-Saint-Denis. Raport BRGM / RP-51500-FR, 15 s., 2 rys., 3:00, Cd-Rom

Uwagi i referencje

1. Philipponnat G (1991) Skurcz-pęcznienie glin, proponowana metodologia . Revue Française de géotechnique, (57), 5-22 | PDF, 18p
2. Zemenu G, Martine A & Roger C (2009) Analiza zachowania gleby gliniastej pod wpływem cyklicznego stresu wodnego. Biuletyn Geologii Inżynierskiej i Środowiska, 68 (3), 421-436 | podsumowanie .
3. Mouroux P., Margron P. i Pinte JC (1988) - Konstrukcja ekonomiczna na gruntach pęczniejących. Edycje BRGM, Podręczniki i Metody nr 14
4. Georisques [ http://www.georisques.gouv.fr/dossiers/alea-retrait-gonflement-des-argiles#/ Le franceretrait-pęcznienie gliny ]
5. Ryszard E. (2014). Terytorialne działania publiczne wobec wyzwania adaptacji: uwarunkowania i skutki uwzględniania zmian klimatu na poziomie regionalnym . VertigO – czasopismo elektroniczne z zakresu nauk o środowisku, (Wydanie specjalne 20).
6. Tran TD (2014). Rola mikrostruktury gleb ilastych w procesach skurczu-pęcznienia: od skali próbki do skali komory środowiskowej (rozprawa doktorska, Paryż, ENMP).
7. Souli, H., Fleureau, JM i Soemitro, R. (2007). Wkład fizykochemii w badania skurczu-pęcznienia zagęszczonej gliny plastycznej . Revue Française de Géotechnique, (120-121), 131-142
8. Audiguier M, Geremew Z & Cojean R (2008) Relacje między mikrostrukturą dwóch gleb gliniastych w rejonie Paryża a ich wrażliwością na skurcz-pęcznienie . W SEC wrzesień 2008 (t. 1, s. 235-244).
9. Nowamooz H (2007). Usuwanie/pęcznienie zbitych i naturalnych gleb gliniastych (rozprawa doktorska, Institut National Polytechnique de Lorraine-INPL)
10. Konsekwencje ludzkie i ubezpieczeniowe niektórych niedawnych wydarzeń (źródło FFSA 2009, FFSA - G ema 2011, FFSA - G ema 2013)
11. ONERC (2009) Zmiana klimatu Koszty oddziaływań i opcje adaptacyjne , dokumentacja francuska, ( ISBN  978-2-11-0078 ) Patrz w szczególności s. 40
12. DEFRA (2006) Określ ilościowo koszty upalnego lata 2003 r., w: Wpływ zmian klimatu i adaptacja: międzyregionalny program badawczy / projekt E. , reż. Metroeconomica Ltd., 95 p 95
13. dekrety z 5 września 2000 r.
14. Dostęp do mapy interaktywnej w ORN (Obserwatorium naturalnych zagrożeń); Menedżer warstw umożliwia wyświetlanie obszarów podatnych na RGA (silne lub słabe) oraz innych wskaźników związanych z RGA.
15. Krajowe obserwatorium skutków globalnego ocieplenia, międzyresortowa grupa robocza (2009), „  Ocena wpływu zmian klimatycznych, kosztów szkód i środków adaptacyjnych we Francji  ”, URL: http: // www.development-durable.gouv .fr/rapport-du-groupe-de-travail.html
16. Międzyresortowa grupa „Wpływ zmian klimatu, adaptacja i związane z nimi koszty we Francji”, (2009) Ocena kosztów wpływu zmian klimatu i adaptacji we Francji  ; Sprawozdanie z drugiej fazy, wrzesień 2009) patrz s. 24
17. Ustawa z 13 lipca 1982 r.
18. Geo-ryzyko Charakter zjawiska , konsultacja 11 lutego 2018 r.
19. Driscoll R (1983) Wpływ roślinności na pęcznienie i kurczenie się gleb ilastych w Wielkiej Brytanii | Geotechnika | lot. 33, nr 2
20. Didier G. i in. (1987), Przebiegowe badanie obrzęku gleby . IX Europejska Konferencja Mechaniki Gruntów i Inżynierii Fundamentowej
21. Audiguier, M., Geremew, Z., Laribi, S. i Cojean, R. (2007). Laboratoryjna charakterystyka wrażliwości gleb gliniastych na skurcz i pęcznienie . Revue française de Géotechnique, (120-121), 67-82
22. Biddlet PG (1983) Wzorce wysychania gleby i deficytu wilgoci w sąsiedztwie drzew na glebach gliniastych. Geotechnika, tom. 33, nr 2
23. Vincent, M., Platel, JP i Bouchut, J. (2002). Ustanowienie Planów Zapobiegania Zagrożeniom Naturalnym dotyczących zróżnicowanych ruchów gleby związanych ze zjawiskiem pęcznienia gliny w departamencie Gers.
24. FFSA-Gema 2013 FFSA-Gema 2013 Skurcz – pęcznienie iłów (RGA)
25. Vincent M, Plat E i Le Roy S (2007). Mapowanie zagrożeń skurczowych i plany zapobiegania ryzyku . Revue Française de Géotechnique, (120-121), 189-200.
26. Salagnac JL (2015). Adaptacja środowiska zbudowanego do obecnych i przyszłych warunków klimatycznych: przypadek fal upałów (rozprawa doktorska, CSTB-Centrum Naukowo-Techniczne Budownictwa).
27. Kazmierczak, JB, Laouafa, F. i Maison, T. (2008). Studium adaptacji fundamentów poszczególnych domów na terenach narażonych na pęcznienie skurczowe . W Międzynarodowym Sympozjum „Susza i Budownictwo . Międzynarodowe Sympozjum Susza i Budownictwo” (SEC2008) (s. 337-342). Ministerstwo Ekologii, Energii, Zrównoważonego Rozwoju i Planowania Regionalnego. Paryż; Centralne Laboratorium Ponts et Chaussées w Paryżu, wrzesień 2008
28. Francja. Ministerstwo Planowania Regionalnego i Środowiska. (1997). Przewidywalne plany zapobiegania ryzyku naturalnemu (PPR): Ogólny przewodnik. Dokumentacja francuska.
29. Np.: Prian JP, Donsimoni M i Vincent M we współpracy Denisa L., Gallasa JC., Marty F., Moteau M. (2000) Mapowanie zagrożenia skurczem i pęcznieniem glin w departamencie Essonne . Raport BRGM.
30. Vincent, M., Hédou, F., Chirouze, M., Plat, E. i Leroy, S. (2008). Mapowanie w skali departamentalnej zagrożenia skurczem-pęcznieniem gleb gliniastych w celach profilaktycznych. W Międzynarodowym Sympozjum Suszy i Budownictwa, SEC (s. 1-3).
31. BRGM (2009) Projekt ARGIC ( Analiza skurczu - pęcznienie i jego wpływ na konstrukcje ) Raport końcowy, Projekt ANR-05-PRGCU-05, maj 2009
32. Heck V (2010) Studium dotyczące adaptacji do gruntu budowli: wpływ suszy na budynki jednorodzinne . Badanie CSTB przeprowadzone na zlecenie DGALN/QC, październik 2010
33. Krajowy plan adaptacji do zmian klimatu (Pnacc), 2011; patrz § 4.1.3.1).
34. Cuisinier 0 & Deneele D (2017) Wpływ cyklicznego naprężenia wodnego na pęcznienie gleby gliniastej wapnem Wpływ cyklicznego zwilżania i suszenia na właściwości pęcznienia gliny ekspansywnej poddanej obróbce wapnem | Ks.Géotech. nr 130, s. 51-60 (2010) |
35. Tran TD (2014). Rola mikrostruktury gleb ilastych w procesach skurczu-pęcznienia: od skali próbki do skali komory środowiskowej (rozprawa doktorska, Paryż, ENMP)
36. http://www.cipra.org/fr/publications/4029/736_fr/inline-download