Egipt

Arabska Republika Egiptu

(ar)  جمهورية مصر العربية / jumhuriyat misr al arabiya


Flaga Egiptu . 		Herb
Herb Egiptu .
Hymn po arabsku  : بلادي بلادي بلادي ( Biladi, Biladi, Biladi , "Moja ojczyzna, moja ojczyzna, moja ojczyzna")
Święto narodowe 23 lipca
Upamiętnione wydarzenie Zamach stanu z bezpłatnych funkcjonariuszy (1952)
Opis obrazu Egipt map.png. Administracja
Forma państwa Republika
Prezydent Republiki Abdel Fattah al-Sissi
Premier Mustafa Madbouli
Parlament Parlament
Dom górny
Dom dolny 		Senacka
Izba Reprezentantów
Języki urzędowe Arab
Stolica Kair

30 ° 02 ′ 40 ″ północ, 31 ° 14 ′ 44 ″ wschód
Geografia
Największe miasto Kair
Łączna powierzchnia +1.001.450  km na południowy 2
( w rankingu 30 th )
Powierzchnia wody 0,6%
Strefa czasowa UTC +2 lub +3 w zależności od daty
Fabuła
Niezależność z Wielkiej Brytanii
Przestarzały 28 lutego 1922
Demografia
Miły Egipcjanin
Całkowita populacja (2021) 106 437 241 mieszk  .
( Nr 14 th )
Gęstość 106 mieszkańców/km 2
Gospodarka
HDI ( 2019 ) wzrastający0,700 (wysoki; 116 e )
Gotówka funt egipski ( EGP​)
Różny
Kod ISO 3166-1 EGY, EG​
Domena internetowa .np
Kod telefoniczny + 20
Organizacje międzynarodowe ONZ UA G24 APO LUBIĘ TO ADB AIIB FPEG CEN-SAD CIR G15

Egipt (w języku arabskim  : مصر / Misr  ; w egipskiej arabsku  : مصر / Masr masˤɾ ), długo ukształtował Arabska Republika Egiptu (w języku arabskim  : جمهورية مصر العربية ) / Jumhuriyat Misr Al-Arabija , to kraj położony w północno- wschodniej Afryka i, w przypadku Półwyspu Synaj , w Azji Zachodniej . Położony na południowym wybrzeżu wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego , basen lewantyński , dzisiejszy Egipt zajmuje obszar geograficzny, który niegdyś był obszarem starożytnego Egiptu .

Z ponad 106 milionami mieszkańców w 2021 r. Egipt jest trzecim najbardziej zaludnionym krajem w Afryce po Nigerii i Etiopii . Przy bardzo silnym wzroście jego populacja pomnożyła się czterokrotnie w ciągu sześćdziesięciu lat.

Jej stolicą jest Kair, a walutą jest funt egipski . Językiem urzędowym kraju jest język arabski , używany we wszystkich dokumentach oraz w edukacji. Natomiast językiem mówionym jest egipski arabski ( dialektalny arabski ). Siwi -  Tamazight ( Berber ) od zachodu - mówi się w Siwa . Koptyjski służy jedynie jako liturgii języka z chrześcijanami w Egipcie . Nubian jest używany przez mieszkańców Górnego Egiptu , na południe od Asuanu, która jest częścią regionu północnej Nubii .

Geografia

Regiony

Wzdłuż Nilu, na ogół wyróżnić: Dolny Egipt , Bliski Egipt i Górny Egipt (łącznie północnej Nubii ).

Egipt mnoży skrajności: najbardziej zaludniony kraj arabski , 90% jego ludności żyje na żyznym pasie ziemi, który biegnie wzdłuż Nilu (24  km w swojej największej szerokości w pobliżu Faju, średnio 10  km , ale nie może zrobić tylko sto metrów). Reszta terytorium to pustynia.

Główne miasta

Oprócz stolicy, Kairu, który obejmuje również Gizę , główne miasta egipskie to: Aleksandria , Sakkara , Asuan , Assiout , Benha , Dahab , El-Arich , El-Mahalla el-Koubra , Hurghada , Mansourah , Marsa Matruh , Luxor , Karnak , Kôm Ombo , Port Safaga , Port Said , Sharm el-Sheikh , Suez , Tanta , Zagazig , itp.

W 2015 roku nowy projekt stolicy proponuje przeniesienie politycznej stolicy Egiptu na wschód od Kairu.

Pogoda

Powietrze jest tam szczególnie suche i zdrowe, a tylko Nil sprawia, że ​​nie do końca odnajdujemy tam klimat saharyjski. Zimą temperatura jest łagodna, a nocne przymrozki są wyjątkowe. Oprócz miesięcy stycznia, lutego i marca, które na północy bywają dość chłodne, średnie temperatury wynoszą około 20  °C na wybrzeżu Morza Śródziemnego (maksymalnie 31  °C ) i 28  °C w Asuanie (maksymalnie 50  °C ). Na pustyni ekstremalne temperatury są na porządku dziennym – w dzień świecą, w nocy mrozi.

Górny Egipt, który stał się zauważalnie wilgotniejszy od czasu budowy wysokiej tamy , praktycznie zignorował deszcz w starożytności, do tego stopnia, że ​​wydawał się omenem, generalnie katastrofalnym w oczach jego mieszkańców.

W delcie Nilu, a zwłaszcza w pasie przybrzeżnym, susze są mniejsze. Zimą gwałtowne ulewy zamieniają region w bagna, ale te opady są nadal dość rzadkie (średnio w Kairze to sześć dni deszczu w roku). Aleksandria jest miastem egipskim, które otrzymuje najwięcej opadów, około 19  cm / rok , podczas gdy Asuan otrzymuje tylko około 10  mm co pięć lat.

Wiosną chamsin dość często szaleje , suchy, gorący i bardzo zakurzony wiatr wiejący z pustyń południowo-wschodnich. Przy prędkości 150  km/h wyrywa liście z drzew i nadaje niebu ciemnopomarańczowy odcień; powietrze zostaje naładowane kurzem, który utrudnia oddychanie. W ciągu tych pięćdziesięciu dni (stąd nazwa tej pory roku) Egipt przeżywa gwałtowne burze, niegdyś symbolizowane przez boga Seta .

Latem temperatura jest wysoka, ale wieczorem stały wiatr z północy chłodzi atmosferę; ten suchy upał jest w rzeczywistości bardziej znośny niż wilgotny upał.

To wielkie słońce, ten suchy upał nie obyło się bez wpływu na obyczaje starożytnych Egipcjan  : prawie nie odczuwano potrzeby ubierania się, ale peruka była przydatna do ochrony przed promieniami słonecznymi; kąpiele i pielęgnacja toalety odświeżyły naskórek, a makijaż, kosmetyki, perfumy chroniły skórę i oczy przed promieniami słonecznymi, maskowały zapach potu.

To także po to, by zebrać trochę świeżości, którą budowano z grubych cegieł, pracowało się pod werandami, a zamożni ludzie budowali swoje rezydencje w zieleni ogrodów.

Flora i fauna

Jeśli Egipt to 94% pustynia , to jednak domem dla różnych roślin, które przystosowały się do szczególnie niesprzyjających warunkach: lotosu , papirusu , palmy , tamaryszek , akacje , Jacarandas , poincianas , namorzyny , etc.

Egipt ma około 430 gatunków ptaków i około 100 ssaków , w tym dromadery , osły i gazele itp. Kiedyś istniała wielka różnorodność dużych ssaków ( lamparty , oryksy , hieny , rysie pustynne itp.), teraz wyniszczona przez polowanie. Bardzo wygodne natomiast w okolicach Asuanu żyją trzydzieści cztery gatunki węży , skorpiony i kilka krokodyli .

Fabuła

Przez prawie trzy tysiąclecia Dolina Nilu była świadkiem dobrobytu jednej z najbardziej błyskotliwych cywilizacji w historii. Wynalezienie oryginalnego pisma w postaci sylabicznych ideogramów , hieroglifów , wkrótce po pojawieniu się pisma klinowego w Mezopotamii około -3300, pomaga wydobyć gatunek ludzki z prehistorii . Egipcie z faraonów mógłby zatem w dużej mierze rozwijać, aby osiągnąć swoje apogeum w XIII e  wieku przed naszą erą, pozostawiając monumentalne dzieło w światowego dziedzictwa .

Po wielu najazdów i różne zawody (głównie Persowie , Grecy , Rzymianie i Bizantyjczycy ), The I st  century utworzyła wspólnotę chrześcijańską, przeliczone przez świętego Marka , na koptyjski (deformacja arabski wyraz grecki Aiguptios  : egipski). Jest ich teraz kilka milionów. Kraj potem pod panowania arabskiego w VII XX  wieku i tureckiej.

Méhémet Ali , który rządził do 1848 roku, okazał się wielkim reformatorem kraju, którego struktury unowocześniał. Wykorzystuje państwo do przeprowadzenia rewolucji przemysłowej. Ustanowił monopole państwowe, kupił w Europie nowoczesne maszyny włókiennicze, zbudował wielkie piece i huty, skonfiskował ziemie mameluków i hodował tam żywność na eksport. W 1830 r. Egipt zajął piąte miejsce na świecie pod względem wrzecion bawełny na głowę mieszkańca. Niektóre mocarstwa europejskie ( Wielka Brytania , Prusy , Rosja i Austria ) obawiają się jego wpływów i decydują się na wojnę. Wielka Brytania i Austria wysłał wojska do pomocy osmańskiego sułtana, aby przywrócić swą władzę w niektórych terytoriów, bombardowanie libańskich portów kontrolowanych przez Egipcjan i lądowania wojsk w Syrii. W 1840 roku Méhémet Ali musiał oddać kontrolę nad Syrią w ramach traktatu londyńskiego . Egipt został również zmuszony do zwolnienia armii, likwidacji monopoli i zaakceptowania narzuconej przez Brytyjczyków polityki wolnego handlu, która doprowadziła do jego deindustrializacji. Lord Palmerston przyznał z pewnym cynizmem: „Poddanie się Mohammeda Alego Anglii… może wydawać się niesprawiedliwe i jednostronne, ale my jesteśmy jednostronni; a najlepiej w interesie Europy wymaga, abyśmy byli. ”.

Następcy Mehemeta Alego, którego pół-niepodległość została uznana w 1867 r. tytułem chedywu , znajdują się pod panowaniem europejskich instytucji finansowych, a po nacjonalistycznej rewolcie pułkownika Ahmeda Urabiego Egipt zostaje po krótkiej wojnie podbity przez Imperium Brytyjskie. w 1882 , pozostając nominalnie osmańskim. Podczas wojny mahdystowskiej w latach 1881-1899 wojska anglo-egipskie stawiły czoła Mahdystom, którzy zajęli Sudan  : ich zwycięstwo dało początek angielsko-egipskiemu Sudanowi, faktycznie zdominowanemu przez Brytyjczyków. W latach 1914-1919 Wielka Brytania będzie próbowała uczynić Egipt kolonią, biorąc pod uwagę, że prosty protektorat może ostatecznie zakwestionować brytyjskie interesy, jeśli arabskim nacjonalistom uda się zmienić status kraju pod powiernictwem .

Królestwo Egiptu uzyskała niepodległość w 1922. Pomimo długiej Osmańskiego następnie brytyjskich rządów , jego kultura jest nadal silnie naznaczona arabskiej tożsamości, którego prezydent Gamal Abdel Nasser był jednym z najbardziej znanych pionierów.. Silnym aktem naseryzmu , rewolucyjnej ideologii pan - arabskiej , jest zatem zjednoczenie Egiptu i Syrii w latach 1958-1971 w ramach Zjednoczonej Republiki Arabskiej . Rząd Nassera zobowiązuje się do modernizacji infrastruktury i wyposażenia Egiptu w przemysł. Przeprowadzane są nacjonalizacje i sektor publiczny staje się dominujący. Wdrażanych jest wiele polityk społecznych (reforma rolna, bezpłatna edukacja, płaca minimalna, skrócenie czasu pracy pracowników itp.)

Jego następcą zostaje Anouar el-Sadat, który wprowadza politykę Infitah (otwartość), której celem jest, poprzez zmniejszenie roli państwa, przyciąganie inwestycji zagranicznych. Klasa nowobogackich szybko się rozrasta. W 1975 roku w Egipcie było ponad pięciuset milionerów, ale ponad 40% populacji żyło poniżej granicy ubóstwa, a wokół stolicy rosły slumsy. Ponadto w latach Infitah kraj gromadzi ogromny dług . Aby ją zrestrukturyzować, MFW zażądał zniesienia wszelkich subsydiów do podstawowych produktów, które wywołały zamieszki w styczniu 1977 r. Rząd sprowadził armię, generując nieznaną liczbę ofiar. Na wsi Sadat szuka wsparcia tradycyjnych wiejskich elit, których wpływy zmalały pod naseryzmem. Chłopi są eksmitowani ze spornych ziem.

Po zabójstwie Sadata (1981) Hosni Mubarak był prezydentem Republiki do lutego 2011 r., kiedy to jego wymuszona rezygnacja nastąpiła po rewolucji egipskiej w 2011 r . Hosni Mubarak prowadzi politykę liberalizacji gospodarki, w szczególności poprzez redukcję dotacji rolnych i konsumpcyjnych oraz liberalizację cen. W 1992 roku zniósł przepisy regulujące dzierżawę ziemi. Powszechnie określane jako „prawo wypędzenia chłopów z ich ziemi”, to prawo, w połączeniu z innymi środkami państwowego wycofywania się z gospodarki, zwiększa niezadowolenie ubogiej ludności wiejskiej, zwłaszcza w Górnym Egipcie . Hosni Mubarak staje się filarem strategii regionalnej Stanów Zjednoczonych, a wprowadzona przez niego konstytucja uznaje „zasady szariatu” jako główne źródło ustawodawstwa.

W styczniu i lutym 2011 r. w całym kraju doszło do serii protestów na niespotykaną dotąd skalę, które 11 lutego doprowadziły do ​​rezygnacji Hosniego Mubaraka. Nowe wybory parlamentarne i prezydenckie wygrywa Partia Wolności i Sprawiedliwości , polityczne ramię Bractwa Muzułmańskiego .

Władza pozostała jednak w ich rękach tylko przez krótki czas, ponieważ wielkie demonstracje przeciwko wybranemu prezydentowi Mohamedowi Morsi , krytykujące nadużycia dyktatorskie, a zwrot przeciwko niemu w armii odsunął go na korzyść rządu tymczasowego zaledwie rok po jego wyborze. W Egipcie panował okres zamieszek spowodowanych niestabilnością i napięciami politycznymi, zwłaszcza między przeciwnikami byłego prezydenta a tymi, którzy nadal go popierają i nie akceptują tego, co postrzegają jako zamach stanu. W maju 2014 roku wybory prezydenckie wygrał Abdel Fattah al-Sisi , uważany już za de facto władcę Egiptu. W 2018 r. został ponownie wybrany na drugą kadencję. Dzięki nowelizacji konstytucji zatwierdzonej referendum w kwietniu 2019 r. dał sobie możliwość pozostania u władzy do 2030 r. Narzucił autorytarny reżim, stłumił wszelką opozycję i wszystkie krytyczne głosy, i kontroluje media i sprawiedliwość.

Oprócz monumentalnych dzieł, takich jak Kanał Sueski czy Wysoka Tama Asuańska , Egipt pozostaje na całym świecie znany z bogactw archeologicznych obecnych w prestiżowych międzynarodowych muzeach. Zniknięcie wielu archiwów powoduje jednak, że ich historia pozostaje fragmentaryczna, choć ewolucja technologii pozwala lepiej uchwycić jej rozmiar i zakres.

Polityka i administracja

Władzę wykonawczą sprawuje Prezydent Republiki. Od 1981 r. stanowisko prezydenta piastuje Hosni Mubarak , wybierany w referendum co sześć lat. W 2005 roku wybory na prezydenta po raz pierwszy były otwarte dla innych kandydatów. Władza ustawodawcza należy do Zgromadzenia Ludowego (członkowie wybierani na okres pięciu lat w wyborach powszechnych ). Wreszcie, w sprawie decyzji politycznych Prezydent Republiki i Zgromadzenie Ludowe konsultują się ze zgromadzeniem doradczym, zwanym Szura . Zgromadzenie to składa się z 265 członków, z których dwie trzecie są wybierane, a jedna trzecia mianowana przez Prezydenta Republiki. Prezydent Hosni Mubarak rezygnuje ze stanowiska w dniu11 lutego 2011po protestach Egipcjan . Po wyborze kandydata Bractwa Muzułmańskiego , Mohameda Morsiego , który przez rok był głową państwa egipskiego, marszałek Al-Sisi sprawuje najwyższy urząd od 2014 r. po zamachu stanu z 3 lipca 2013 r.

Prawa człowieka i wolność wypowiedzi

Od czasu uzyskania przez kraj niepodległości potęga autorytarnych sił zbrojnych następowała po sobie. Na porządku dziennym są pozorowane procesy, sfałszowane wybory i arbitralne zatrzymania. Za Hosniego Mubaraka wiele organizacji potępia masowe naruszenia praw człowieka (tortury, cenzura, arbitralne zatrzymania, niesprawiedliwe procesy itp.). Częstotliwość tych czynów spada od 2011 r., ale po zamachu stanu z lipca 2013 r. sytuacja praw człowieka wraca do poprzedniego poziomu. Za prezydentury Abdela Fattaha al-Sisiego przeciwnicy polityczni i dziennikarze są regularnie więzieni – jeśli nie znikają – a ich warunki przetrzymywania (na przykład w więzieniu Tora ) są potępiane przez prawa człowieka jako sprzeczne z prawami człowieka. organizacja pozarządowa ; w szczególności zgłaszane są przypadki tortur i zgonów. Setki ataków na wolność prasy są również wymienione przez egipską Komisję pozarządową ds. Praw i Wolności w raporcie opublikowanym w 2015 roku.

FGM został zbanowany ponieważ 1996 dekret potwierdzona przez sąd kasacyjny w 1997 roku do 96% zamężnych kobiet egipskich są obrzezani jednak. Według UNICEF w 2012 r. 91% dorosłych kobiet zostałoby zlikwidowanych, ale tylko 16% młodych dziewcząt doznałoby takiego okaleczenia od czasu wprowadzenia zakazu.

Aresztowania i zatrzymania

W maju 2017 r. strony kilku mediów zostały zablokowane przez Egipt po krytyce reżimu. Dotyczy to zwłaszcza Al Jazeery, którą rząd oskarża o wspieranie Bractwa Muzułmańskiego. Wreszcie w maju 2018 r. aresztowano blogerów, takich jak świecki działacz Sherif Gaber i działacz na rzecz praw człowieka Wael Abbas .

ten 25 czerwca 2019 r., Zyad al-Elaimy był częścią szeroko zakrojonej kampanii arbitralnych aresztowań, która rozpoczęła się pod koniec czerwca 2019 r., i skierowana była do aktywistów koordynujących sojusz opozycji w celu udziału w wyborach parlamentarnych. Został aresztowany w odosobnieniu na czternaście dni. Zarzuty przeciwko niemu to „zatrudnienie grupy terrorystycznej do pomocy w realizacji jej celów”. 10 marca 2020 r. Zyad został skazany na rok więzienia i ukarany grzywną w wysokości 20 000  funtów egipskich. Ostatnio został oskarżony w trzech oddzielnych sprawach. Al-Elaimy spędził 731 dni w areszcie tymczasowym w więzieniu Tory, co jest prawnym limitem zgodnie z egipskim prawem. ten25 czerwca 2021(druga rocznica arbitralnego zatrzymania Zyada al-Elaimy), FIDH i OMCT wezwały do ​​jego natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia i wzywają władze do natychmiastowego zaprzestania wszelkich aktów nękania obrońców praw człowieka w Egipcie.

W październiku 2019 r. rozpoczęły się demonstracje przeciwko reżimowi marszałka al-Sisiego; 4000 osób zostaje aresztowanych.

ten 26 sierpnia 2020, siły bezpieczeństwa aresztowały Greishę, redaktora naczelnego prywatnego serwisu informacyjnego Youm7. Została oskarżona o rozpowszechnianie fałszywych wiadomości, nadużywanie mediów społecznościowych i wstąpienie do organizacji terrorystycznej. 30 sierpnia siły bezpieczeństwa aresztowały Shehtę, zastępcę redaktora strony. ten4 września 2020 r.Komitet Ochrony Dziennikarzy (CPJ) wezwał Egipt do pilnego zwolnienia dwóch dziennikarzy z więzień z powodu pandemii COVID-19 .

w sierpień 2020, egipskie siły bezpieczeństwa aresztowały mężczyznę i trzy kobiety, którzy byli świadkami przypadku zbiorowego gwałtu w 2014 r. Aresztowano również dwóch znajomych świadków. Rothna Begum, starszy badacz w Women „s Rights Division of Human Rights Watch , powiedział, że to skandal, że władze egipskie aresztować świadkami gwałtu po zachęcanie ich do zaproponowania, zamiast chronić i ścigania ich. Rzekomych gwałcicieli.

Pomiędzy 31 sierpnia 2020 r. i 2 września 2020 r.w egipskich więzieniach zginęło czterech więźniów. Organizacja Human Rights Watch potępiła niedopuszczalne zaniedbania władz więziennych. Ponadto od początku pandemii Covid-19 niektóre organizacje pozarządowe ujawniły, że infekcje i zgony wzrosły z powodu stanu zamknięcia, złej higieny i zaniedbań medycznych w więzieniu.

ten 7 września 2020 r., Amnesty International poinformował, że egipskie siły bezpieczeństwa porwany działacz polityczny Sanaa Seif  (w) przed biurem Prokuratora Generalnego Nowym Kairze . Organizacja praw człowieka powiedziała, że ​​poszła do biura, aby złożyć skargę na brutalną napaść, której ona i jej rodzina doznali dzień wcześniej poza kompleksem więziennym Tora. Raport mówi, że Sana'a została zabrana do Naczelnej Prokuratury Bezpieczeństwa Państwa w Kairze, gdzie prokuratorzy przesłuchali ją pod zarzutem „rozpowszechniania fałszywych wiadomości”, „podżegania do przestępstw terrorystycznych” i „nadużywania mediów społecznościowych”. Amnesty International poinformowała, że ​​Sanaa Seif została zatrzymana po raz trzeci.

ten 5 października 2020 r., egipski dziennikarz został zwolniony po aresztowaniu dnia 3 października 2020 r.jak badała następstwa ostatnich małych protestów w wiosce niedaleko Luksoru . Dziennikarz został oskarżony o wykorzystywanie swojego osobistego konta w sieci społecznościowej do publikowania fałszywych wiadomości, które mogłyby zakłócić bezpieczeństwo publiczne. Dziennikarza interesowała śmierć mężczyzny, który został rzekomo zabity przez policję podczas wrześniowych protestów w regionie.

ten 22 października 2020 r., Human Rights Watch poinformował, że władze egipskie wykonywane czterdzieści dziewięć osób między 3 a 13 października. Według raportu, piętnastu mężczyzn zostało straconych za domniemany udział w przypadkach przemocy politycznej, a pozostałych 32 mężczyzn i dwie kobiety skazano w sprawach karnych. Trzynastu z piętnastu mężczyzn oskarżonych o przemoc polityczną było przetrzymywanych w więzieniu Scorpion w Kairze .

Hussein Baoumi, badacz z Amnesty International dla Afryki Północnej, podkreśla w 2020 r., że „” kryzys praw człowieka w Egipcie jest oczywisty. Tortury stały się systematyczne, siły bezpieczeństwa stosują przepisy antyterrorystyczne, aby stłumić przeciwników politycznych, krytyczne głosy, a nawet obrońców praw człowieka. Tysiące ludzi jest poddanych tym represjom i trafia do aresztów, czasami torturowanych, a następnie sądzonych: dziennikarze, którzy tylko wykonują swoją pracę, prawnicy, ludzie, którzy tylko niesłusznie krytykowali zarządzanie pandemią Covid-19 itp. Ataki na wolność słowa stają się regułą, zwłaszcza w Internecie; na przykład ludzie znajdują się w areszcie za „fałszywe informacje” za wyrażenie swojej opinii w sieciach społecznościowych. LGBT także twarz więzienie. Są też wymuszone zaginięcia i trwają egzekucje skazańców. ""

ten 19 listopada 2020 r., egipskie siły bezpieczeństwa aresztowały dwóch członków niezależnej organizacji praw człowieka , „Egipskiej Inicjatywy na rzecz Praw Osobistych” (EIPR). Amnesty International nazwała aresztowania „przerażającą eskalacją” rządowych represji. Inne grupy praw człowieka powiedziały, że za prezydentury Abdula Fattaha al-Sisiego dziesiątki aktywistów padło ofiarą aresztowań, zakazów podróżowania i zamrożenia aktywów.

ten 2 grudnia 2020 r., Amnesty International potępiła szał egzekucji w Egipcie z zabijania co najmniej pięćdziesiąt siedem osób, w październiku i listopadzie, co odzwierciedla „głęboki kryzys praw człowieka  ” w kraju .

ten 5 grudnia 2020 r., egipski sąd apelacyjny nakazał zamknięcie starej sprawy, w której dwadzieścia organizacji pozarządowych zostało oskarżonych o otrzymywanie nielegalnych funduszy zagranicznych i mieszanie się w egipskie sprawy polityczne.

W tym samym miesiącu zatrzymano dwie nowe osoby: Amer Abdel Moneim, redaktor naczelny dziennika Al-Shaab, oskarżony o rozpowszechnianie fałszywych wiadomości i udział w działaniach terrorystycznych; Shady Abou Zeid, bloger, oskarżony o zniesławienie wobec Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .

 

Liderzy

Prezydenci Republiki Egiptu:

Podziały administracyjne

Egipt jest podzielony na dwadzieścia siedem guberni  :

  1. Dakahleya ( ad Daqahlīya الدقهلية )
  2. Morze Czerwone ( al Baḥr al Aḥmar البحر الأحمر )
  3. Beheira ( al Buḥayra البحيرة )
  4. Fajum ( al Fayyūm الفيوم )
  5. Gharbeya ( al Gharbīya الغربية )
  6. Aleksandria ( al Iskandariya الإسكندرية )
  7. Ismailia ( al Isma'iliya الإسماعيلية )
  8. Giza ( al Jizah الجيزة )
  9. Menufeya ( al Minufiya المنوفية )
  10. Minya ( al Minya المنيا )
  11. Kair ( al Qahira القاهرة )
  12. Qalyubiya ( al Qalyubiya القليوبية )
  13. Luksor ( al-Uqṣur الأقصر )
  14. Nowa Dolina ( al-Wādī l-Ǧadīd الوادي الجديد )
  15. Ach-Charqiya ( aš-Šarqiyya الشرقية )
  16. Suez ( As Suways السويس )
  17. Asuan ( ASWAN أسوان )
  18. Assiut ( Asyūṭ أسيوط )
  19. Beni Souef ( Banī Suwayf بني سويف )
  20. Port Said ( Borsaʿīd پورسعيد )
  21. Damietta ( Dumyāṭ  دمياط )
  22. Synaj Południowy ( Ǧanūb Sīnāʾ جنوب سيناء )
  23. Kafr el-Szejk ( Kafr aš Sayḫ كفر الشيخ )
  24. Marsa-Matruh ( Maţrūḩ مطروح )
  25. Qena ( Qinā قنا )
  26. Synaj Północny ( Shimāl Sīnāʾ شمال سيناء )
  27. Sohag ( Sūhāǧ سوهاج )

Od 2008 do 2011 istniały dwie inne gubernatorstwa:

Polityka zagraniczna i dyplomacja

Od 2014 roku egipskim ministrem spraw zagranicznych jest Sameh Choukri , były ambasador w Stanach Zjednoczonych. W 2016 roku Egipt zgodził się na odstąpienie Arabii Saudyjskiej dwóch strategicznych wysp na Morzu Czerwonym ( Sanafir i Tiran ) . Egipt rozpoczyna przekazanie dalej11 czerwca 2017. Minęły trzy dni gorących debat o zaakceptowaniu lub nie retrocesji, podczas których posłowie opozycji przerywali sesje skandując hasła potępiające retrocesję obu wysepek, a także wzywali do demonstracji, które doprowadziły do ​​kilkudziesięciu aresztowań. Retrocesja została przerwana przez Najwyższy Trybunał Konstytucyjny 21 czerwca, aby mieć czas na wybór jurysdykcji uprawnionej do orzekania w tej sprawie. 24 czerwca obie wysepki zostały zwrócone Arabii Saudyjskiej, ale powrót nie został zaakceptowany przez dużą część Egipcjan.

ten 27 lipca 2020 r., egipski prezydent Abdel Fattah al-Sisi obiecał, że jego naród zdecydowanie sprzeciwia się jakiejkolwiek zagranicznej interwencji w Libii . Uwagi te zostały zaznaczone podczas spotkania Al-Sisi z saudyjskim ministrem spraw zagranicznych Faisalem bin Farhanem Al Saudem, potwierdził w oświadczeniu rzecznik egipskiej prezydencji Bassam Rady.

Reżim Abdel Fattaha al-Sisiego utrzymuje dobre stosunki ze Stanami Zjednoczonymi , Arabią Saudyjską , Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Izraelem . Unia Europejska, ze swej strony, pokazuje pewną obojętność w sprawie łamania praw człowieka, zadowalając się przy formułowaniu kilka uwag i rad. Reżim egipski współpracuje z nim w walce z imigracją w Europie, co podkreślono w deklaracji20 września 2018 r.Kanclerz Austrii Sebastian Kurz , którego kraj sprawował rotacyjną prezydencję w UE , chwalił Egipt, „jedyny kraj Afryki Północnej, któremu od 2016 roku udało się zapobiec jakimkolwiek wyjazdom migrantów” drogą morską.

Obrona

W egipskie siły zbrojne są największym pod względem liczby na kontynencie afrykańskim z więcej niż jednego miliona żołnierzy. Składają się z armii egipskiej , marynarki wojennej , sił powietrznych i sił obrony przeciwlotniczej .

Egipt otrzymał cztery radary obrony powietrznej Ground Master 400 wyprodukowane przez firmę Thales we współpracy z Raytheon Systems.

ten 26 kwietnia 2021, Francja i Egipt podpisały kontrakt o łącznej wartości 3,95 mld euro, który obejmował dostawę trzydziestu myśliwców Rafale oraz dwa dodatkowe kontrakty na pocisk MBDA i Safran Electronics & Defense . Aby sfinansować te zakupy, „Egipt uzyskał pożyczkę gwarantowaną przez Francję do 85% (…) powodując, że francuscy podatnicy mogą cierpieć z powodu niewypłacalności” . ten3 maja 2021Egipt ma pozyskać trzydzieści innych myśliwców Rafale. W odpowiedzi Human Rights Watch France ( działacz na rzecz praw człowieka ) potępił kontrakt, który ich zdaniem zachęca do bezwzględnych represji w kraju.

Gospodarka

Kraj boryka się z wielkimi trudnościami gospodarczymi, pomimo zasobów ropy naftowej, a zwłaszcza gazu ziemnego. Tam rośnie ubóstwo. Gospodarka egipska, która wcześniej była zasadniczo rolnicza , próbuje teraz zdywersyfikować się na takie obszary, jak turystyka i przemysł . Głównymi partnerami gospodarczymi Egiptu w 2004 roku były Stany Zjednoczone , Unia Europejska , Chiny , Indie , Pakistan i Japonia . Główne zasoby gospodarcze Egiptu to ropa i gaz ziemny, dochody z Kanału Sueskiego , turystyka, metale i rolnictwo (zwłaszcza bawełna ). W połowie 2010 roku kraj ten był jednym z ośmiu największych producentów bawełny w Afryce Wschodniej, Południowej i Północnej .

Pierwszy zasób walutowy Egiptu i jeden z jego głównych sektorów działalności, turystyka, która stanowiła 11% PKB przed 2011 r., gwałtownie spadła wraz z atakami dżihadystów . Kraj jest również w dużej mierze zależny od pomocy międzynarodowej. Wśród jej słabych stron jest produkcja rolna, która w połowie 2010 roku zajęła drugie miejsce na liście światowych importerów zbóż .

Reżim marszałka Abdela Fattaha al-Sisiego zmierza w kierunku polityki oszczędnościowej polegającej w szczególności na zmniejszeniu dotacji na energię i elektryczność, nałożeniu podatku VAT oraz podniesieniu cen biletów na kairskie metro . Ta regresywna forma opodatkowania nakłada na klasy ludowe i średnie większe niż wcześniej obciążenie; wręcz przeciwnie, spadł podatek dochodowy od osób prawnych. W listopadzie 2018 r. przyjęto nowy plan oszczędnościowy, którego efektem było w szczególności zamrożenie wynagrodzeń urzędników służby cywilnej. W wyniku tych reform liczba odbiorców dotacji żywnościowych spadła o trzy miliony.

Zadłużenie osiągnęło rekordowy poziom w czerwcu 2018 r. (92,64 mld USD), co stanowi wzrost o 17% w ciągu jednego roku. Zadłużenie jest w szczególności konsekwencją wagi budżetu wojskowego. (import uzbrojenia wzrósł o 215% w latach 2013-2017 w porównaniu z 2008-2012) oraz płatności odsetkowych, które osiągnęły 31% rocznego budżetu na rok fiskalny 2016-2017 i 38% w 2018 roku. edukacja, zdrowie i infrastruktura są niewystarczające. Według raportu opublikowanego przez Bank Światowy w kwietniu 2019 r., około 60% ludności Egiptu żyje w ubóstwie lub niepewnej sytuacji. Ogólne warunki życia mają tendencję do pogarszania się.

Według oficjalnych statystyk ponad 32% Egipcjan żyje w biedzie w 2019 roku (mniej niż 1,7 euro dziennie), czyli ponad trzydzieści milionów ludzi. Ubóstwo wzrosło o ponad 11% w największych miastach kraju ( Kair , Aleksandria , Port Said , Suez ). Najbiedniejsza połowa ludności otrzymuje tylko 17-18% PKB.

Infrastruktura

Zdrowie

Krytyczny

Film dokumentalny Zelal opowiada o sytuacji psychiatrii w Egipcie.

Religie

W Egipcie wyznanie mieszkańców jest zapisane na ich dowodzie osobistym .

Muzułmanie

Zdecydowana większość Egipcjan (około 90% według szacunków, rzadko szacuje się na więcej, ale niektóre przedstawienia figura 95%) twierdzą, że są sunnicki islam , wprowadził w Egipcie w 642. najwyższej władzy sunnickiej jest szejk z Al- Meczet Azhar .

W Egipcie mieszka niewielka mniejszość szyicka , ale jej liczba nie jest dobrze znana, ponieważ państwo egipskie nie uznaje tej religii. Mówi się, że szyici stanowią mniej niż 1% egipskich muzułmanów. Występują głównie w Aleksandrii .

Chrześcijanie

Że chrześcijanie , głównie Koptowie stanowią główne mniejszości religijnych; szacunki oscylują wokół 10%. Koptowie twierdzą jednak, że stanowią około 20% populacji, z silną reprezentacją w regionach Górnego Egiptu ( Beni Suef , El Minya, Assiout , Sohag , Qena , Luxor ). Przed nadejściem islamu w VII XX  wieku, chrześcijaństwo było religią dominującą w kraju, jeden z pierwszych, którzy przyjęli nową wiarę. Większość chrześcijan w Egipcie jest copte- obrządek prawosławny , mniejszość jest copte- katolika (od rozłamu i połączenie z Rzymem w XIX th  wieku - obecny patriarcha Antoni Naguib bytu), a dziesiątki tysięcy koptyjskich protestantów .

Wreszcie, istnieją również jeszcze kilka tysięcy bliskowschodnie Chrześcijanie z Syrii i libańskiego pochodzenia , z Grecko- Katolickiego, grecko-prawosławny lub Maronite ryt , zwany Shawam Masr / syryjsko-libańskiej z Egiptu, a także ormiański mniejszość (prawosławny i katolicki ). W rzeczywistości są to pozostałości wspólnot lewantyńskich, które były znacznie liczniejsze. Zainstalowany XVIII th i XIX th  stulecia w Egipcie, oni odegrali ważną rolę gospodarczą i kulturalną, aż ich liczba zmniejsza się gwałtownie po rewolucji 1952 roku, aw szczególności w sprawie ustanowienia reżimu Nasser i ustawami nacjonalizacji z 1961 r.

Koptowie są wynikiem oderwania się od wschodniego Kościoła prawosławnego. Od dawna oddani życiu monastycznemu, dziś stanowią kulturalną elitę (której najbardziej znanym przedstawicielem jest były sekretarz generalny ONZ , Boutros Boutros-Ghali ) i potężną gospodarczo mniejszość .

Ich marginalizacja w Egipcie popchnęła 1,5 miliona chrześcijan do emigracji do Stanów Zjednoczonych , Europy i Australii . Rzeczywiście, Koptowie są obecnie prześladowani i często są obiektem szykan ze strony muzułmanów. Są uważani za obywateli drugiej kategorii , nie mogą budować kościołów bez niekończącego się nękania władz. Koptowie są na co dzień ofiarami niesprawiedliwości i poważnej dyskryminacji , w tym ataków na ich kościoły, takich jak ten popełniony przeciwko Kościołowi Koptyjskiemu w Aleksandrii w dniu1 st styczeń 2011m.in., w którym zginęło ponad 30 osób, a dziesiątki zostało rannych. W padlinożercy Kairu, głównie chrześcijanie, żyje w warunkach nędzy surowym. Rzeczywiście, od czasu masakry ich świń, która pomogła im pozbyć się śmieci, jakoś żyją, opróżniając kubły na śmieci w Kairze. O uboju ich świń zadecydowano podczas pandemii grypy A w 2009 roku, błędnie nazywanej we wczesnym stadium „  świńską grypą  ”. Podejrzewa się, że władze uległy żądaniom islamistów, aby pozbyć się tego zwierzęcia uważanego za nieczyste w religii muzułmańskiej. Jednak władze egipskie zrobiły to samo z fermami drobiu w 2004 r. podczas pandemii ptasiej grypy . Od upadku prezydenta Mubaraka sytuacja i prześladowania Koptów pogorszyły się.

bahais

W egipskich bahaitów , których liczbę szacuje się między 1500 a 7000 osób, które ostatecznie otrzymuje się19 marca 2009, po bardzo długiej procedurze prawnej, prawo do pozostawienia wolnej skrzynki z wzmianką o religii na dowodach osobistych i metrykach urodzenia.

Żydzi

Te różne społeczności żydowskie mieszkające w tym kraju przez cały czas od starożytności ponieśli mniej lub bardziej prześladowania w czasie i już pod Klaudiusza w czasach rzymskich , podczas zamieszek między Greków i Żydów.

Od 1942 r. ich sytuacja uległa pogorszeniu, a Żydzi byli ofiarami pogromów . Deklaracja niepodległości Izraela w 1948 roku przekształcił egipskich Żydów systematycznie podejrzanych społeczności i powoduje ataki i pożarów w dzielnicach żydowskich . W Żydzi odegrali ważną rolę gospodarczą i kulturalną w kraju. Zagrożenia ze strony państwa, afera Lavona w 1954 r. i kryzys na Kanale Sueskim w 1956 r. przyspieszyły wyjazd połowy z Egiptu w latach 1956-1967, w szczytowym okresie izraelsko-arabskich napięć, na osiedlenie się w Europie , Ameryce i Izraelu . Po wojnie sześciodniowej w 1967 r. ich majątek został skonfiskowany. Większość reszty społeczności wyemigrowała następnie na łagodniejsze niebo.

Z 80 000 osób w latach 40. do kilkudziesięciu w 2010 r., kiedy antysyjonizm pozostaje zjadliwy. W roku 2013, A dokumentalny egipski przedstawiających życie egipskiej społeczności żydowskiej na początku XX -tego  wieku jest zabronione audycji.

Demografia

Z ponad 95 milionami mieszkańców w 2017 r. Egipt jest trzecim najbardziej zaludnionym krajem w Afryce za Nigerią i Etiopią . Egipt jest także najbardziej zaludnionym krajem świata arabskiego , Bliskiego Wschodu i basenu Morza Śródziemnego . Jego teoretyczna gęstość wynosi 95  mieszk./km 2 , ale w jedynej dolinie Nilu i jego delty, o powierzchni kanału (53 000  km 2 , czyli 5% jego powierzchni, wyłącznie zamieszkałej i w dużym stopniu zurbanizowanej) przy 1500  mieszk./km 2 .

W ciągu pięćdziesięciu lat populacja kraju zwiększyła się 3,5, przy czym w ostatnich latach średni wzrost demograficzny wyniósł ponad 2% rocznie. Ta galopująca demografia prowadzi do wielu komplikacji, takich jak brak mieszkań, infrastruktury, szkół i miejsc pracy, nie mówiąc już o wzroście kosztów życia.

Populacja jest bardzo młoda: mediana wieku wynosi około dwudziestu czterech lat, a co trzeci Egipcjanin ma mniej niż piętnaście lat.

ten 11 lutego 2020 r., Egipt mija kamień milowy stu milionów mieszkańców. Jest to najbardziej zaludniony kraj arabski, a także trzeci kraj afrykański, po Etiopii i Nigerii .

Języki

Oficjalnym językiem Egiptu jest Modern Standard Arabic . Egipski dialekt przypomina klasycznego arabskiego, pomimo pewnych różnic w wymowie kilku liter i wokalizacji pewnych słów, które zmieniają się w zależności od prowincji i wsi. W szczególności wyróżniają się dwie litery: ج i ق; na przykład, w pierwszym przypadku słowo beau wymawia się jamīl w Górnym Egipcie, a gamil w Dolnym Egipcie , w drugim słowo cupola wymawia się gubba [ˈɡob.ba] w Górnym Egipcie i andubba [ˈʔob.bæ] w Dolnym Egipcie .

Język międzynarodowy par excellence, to angielski jako język obcy wywiera dziś największy wpływ (szkoła, administracja) w Egipcie, ale francuski od dawna jest językiem burżuazji i międzynarodowej sprawiedliwości. Dziś wpływy francuskie zmalały, choć w ostatnich latach wzrosła ekspansja frankofilskiego charakteru Egiptu.

Kultura

Święta religijne w Egipcie różnią się w zależności od kalendarza księżycowego (Baîrams, Aïd el-Kebir, Mouled el-Nabi). Ponieważ kalendarz islamski jest krótszy niż kalendarz gregoriański, święta religijne co roku cofają się o jedenaście dni. Ramadan jest również ważny czas dla muzułmańskiego Egipcjan, dla towarzyskich i uczestniczyć w wielu uroczystościach, które rozpoczynają się przełamać szybko.

Główne festiwale

Mawlid , mieszanka targów i festiwalu religijnego, świętować urodziny z lokalnego świętego , i budzić się feerią barw, żywności, pokazy, błogosławieństw.

Wydarzenia kulturalne

Sporty

Piłka nożna

Piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w tym kraju. Al Ahly Sporting Club jest najbardziej znanym w kraju i najbardziej udanych na kontynencie, z ośmiu Mistrzów Lig jego nazwy. Jej wielkim rywalem jest Klub Sportowy Zamalek .

Egipski reprezentacja zdobyła Puchar Narodów Afryki w piłkę nożną siedem razy (rekord), w tym trzech kolejnych tytułów, w 2006, 2008 i 2010.

Inne sporty

W Egipcie popularne są również korty do squasha , tenis i siatkówka. Krajowe drużyny koszykówki i piłki ręcznej należą do najlepszych w Afryce, ale walczą o zwycięstwo na arenie międzynarodowej. Od 2010 roku światowy squash jest zdominowany przez Egipcjan z wielokrotnymi tytułami mistrzowskimi świata dla Ramy Ashour i Nour El Sherbini oraz niekwestionowaną dominacją w rankingu indywidualnym .

Igrzyska Olimpijskie

Egipt konkuruje w Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018 w Pyeong-Chang , Korei Południowej .

Frankofonia

Egipt jest członkiem Międzynarodowej Organizacji Frankofonii .

Ponadto miasta Aleksandria, Kair i Port Said są członkami Międzynarodowego Stowarzyszenia Burmistrzów Frankofonii .

Istnieje 50 000 prawdziwych osób mówiących po francusku (duża liczba pracuje w turystyce ) i około 300 000 Egipcjan, którzy mają pewną znajomość francuskiego . Angielski jest o wiele ważniejsze i zdetronizowany Francuzów w 1950 roku był prawdopodobnie około dwóch milionów angielskie Egipcjanie, zwłaszcza wśród ludzi młodych, i taka sama liczba Egipcjan, którzy mają pojęcia o języku angielskim. Włoski jest używany przez około 20.000 Egipcjan i greki , zwłaszcza w Aleksandrii i okolicy. W starożytności starożytna greka współistniała z językiem Demotic , językiem starożytnych Egipcjan w Aleksandrii.

Historyczny

Od czasu kampanii napoleońskich, które przyniosły obok korpusu ekspedycyjnego wielu inżynierów, historyków, egiptologów, językoznawców, prawników i lekarzy, Egipt przyjął liczną społeczność francuską. W tym samym czasie istniały inne społeczności zagraniczne, włoskie, greckie, izraelskie itp. Wszystkich łączyło „  lingua franca  ”, które było francuskie. Egipska elita, a następnie klasa średnia, posyłały swoje dzieci na naukę języka francuskiego. Kodeks Napoleona służył jako podstawa dla nowoczesnych instytucji egipskich. Do 1956, roku kryzysu Kanału Sueskiego , język francuski odgrywał ważną rolę w Egipcie, m.in. pod protektoratem brytyjskim .

Jednak wraz z odejściem obcych społeczności z Egiptu Francuzi nie zniknęli. Na arenie międzynarodowej Egipt był aktywnym członkiem społeczności frankofońskiej. To Egipt narzucił język francuski we wszystkich traktatach międzynarodowych dotyczących kryzysu na Bliskim Wschodzie, za sprawą egipskiego wysokiego dyplomaty Butrosa Boutros-Ghali , byłego sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych , który był także sekretarzem generalnym Międzynarodowej Organizacji Narodów Zjednoczonych. la Frankofonia .

Aby promować otwarcie wydziału literatury francuskojęzycznej, Biblioteka Narodowa Francji przekazała ze swojej strony, w ramach współpracy międzynarodowej, 500 000 książek dla Bibliotheca Alexandrina . Są to duplikaty utworów przekazanych do depozytu prawnego, wydanych w latach 1966-2006 i obejmujących wszystkie dziedziny wydawnicze francuskie.

Nauczanie francuskiego

Istotną cechą dwujęzycznego pejzażu egipsko-francuskiego jest jego różnorodność. Rodzaje placówek mają różne statuty (szkoły doświadczalne, licea Al Horreya, szkoły inwestycyjne, szkoły wyznaniowe).

Siedemdziesiąt dwie tak zwane „dwujęzyczne” szkoły uczą wzmocnionego francuskiego ( LV1 ) dla 45 000 uczniów. Zajęcia prowadzi około 2000 nauczycieli, w tym około pięćdziesięciu francuskich.

Sztandarowy element innego aspektu dwujęzyczności w Egipcie, francuskie liceum w Kairze kształci ponad 1600 uczniów, z których 47% jest narodowości francuskiej, a 32,5% narodowości egipskiej. Instytut Francuski w Egipcie (gałęzie Kairze , Aleksandrii i Heliopolis ) uczestniczy również w nauczaniu języka francuskiego w Egipcie z jakieś dwadzieścia dwa pomieszczenia dając lekcje siedem dni w tygodniu, tylko na głównej gałęzi dzielnicy Mounira Kairu.

Do tego należy dodać 10 000 dodatkowych uczniów przydzielonych do pięciu innych placówek w Kairze, a także do Lycée d'Alexandrie, Lycée de Port Saïd, małych francuskich szkół w Sharm el-Sheik, Hurghada oraz wielu instytutach i szkołach na kursach francuskiego, które mają ten sam cel. Niemniej jednak istnieją dziś prywatne uczelnie katolickie, które zapewniają edukację francuską i to z Seconde. Uczniowie zdają tam również maturę francuską, podobnie jak we francuskim lycée w Kairze. Przykładami tego są Kwora Najświętszego Serca Ghamry, Matki Bożej, Świętej Rodziny i Kworum De La Salle.

Wreszcie, jako istotny element francuskojęzycznego egipskiego krajobrazu edukacyjnego, liczbę uczniów pod opieką około 10 000 nauczycieli szacuje się na około 1,7 miliona , uczących się francuskiego jako drugiego języka nowożytnego (LV2).

Francuskojęzyczne chrześcijańskie szkoły prywatne (niektóre z nich są bardzo stare i prestiżowe, takie jak Kolegium jezuickie Świętej Rodziny w Kairze (CSF) lub Kolegium św. Marka w Aleksandrii ) przyjmują dziś większość młodych muzułmanów i tylko mniejszość tradycyjne elity chrześcijańskie (koptowie, ale także chrześcijańscy Egipcjanie pochodzenia syrolibańskiego lub ormiańskiego). W teorii umowa z państwem egipskim zapewnia kontrolę treści edukacyjnych.

Lista francuskojęzycznych instytucji edukacyjnych (tzw. „szkoły francuskojęzyczne”)  

francuskojęzyczni pisarze egipscy

Kody

Kody Egiptu to:

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Dromader ma tylko jeden garb, w przeciwieństwie do wielbłąda, który ma dwa, nawet jeśli dromader nazywa się w Afryce wielbłądem .

Bibliografia

  1. (w) „  Human Development Reports  ” na hdr.undp.org (dostęp 17 października 2018 r . ) .
  2. por. Misraim .
  3. (w) „  Nowy plan stolicy Egiptu sąsiadujący z Kairem  ” na aljazeera.com ,14 marca 2015(dostęp 20 czerwca 2018 r . ) .
  4. Oddzielona Francja , która wspierała Mehemeta Alego w nadziei na uzyskanie wpływów w Palestynie , doznała „dyplomatycznego Waterloo”, jak to określił Alphonse de Lamartine .
  5. Hourani 1993 , s.  363.
  6. Jolly 2008 , s.  91.
  7. Anouar Abdel-Malek, „  Naseryzm w historii Egiptu  ”, Manière de voir ,2011
  8. Faraonowie współczesnego Egiptu , Arte,9 sierpnia 2016
  9. Dan Tschirgi, „  Od islamistów do zapatystów, bunt 'zmarginalizowanych na ziemi'  ”, Le Monde diplomatique ,1 st styczeń 2000( przeczytaj online )
  10. Alain Gresh , "  Geografia chaosu na Bliskim Wschodzie  " , o Le Monde diplomatique ,2012
  11. "  Egipt: prawo szariatu pozostaje" głównym źródłem "prawa  " , na www.20minutes.fr ,29 listopada 12
  12. Hélène Sallon, „  W Egipcie Sissi wygrywa wybory prezydenckie, ale ma trudności z mobilizacją  ”, Le Monde ,30 marca 2018 r.( przeczytaj online )
  13. Hélène Sallon, „ Rezygnacja Egipcjan, którzy głosują za umocnieniem lub nieumocnieniem  władzy prezydenta Sissi  ”, Le Monde ,23 kwietnia 2019( przeczytaj online )
  14. „  Egipt: niebezpieczny autorytarny dryf prezydenta Sissi  ”, Le Monde ,20 kwietnia 2019( przeczytaj online )
  15. Raport Amnesty International z 2010 roku mówi, że w 2010 roku „tortury i maltretowanie były systematyczne na posterunkach policji, więzieniach i aresztach służb wywiadowczych. "
    "  Egipt - Amnesty International Report 2010  " na amnesty.org .
  16. (w) Redakcja The New York Times, „  Reining in Egypt's Military Aid  ” , New York Times ,4 października 2014( przeczytaj online , konsultacja 14 października 2014 r. )„Od […] zamachu stanu z lipca 2013 r. kraj powrócił do swoich autorytarnych więzi, więziąc przeciwników, tłumiąc przeciwne głosy i oczerniając pokojowych islamistów. "
  17. „  Egipt 2017/2018  ” na stronie Amnesty International (dostęp 7 lipca 2018 r . ) .
  18. „  Egipt – Wydarzenia z 2017 r.  ” w Human Rights Watch (dostęp 7 lipca 2018 r . ) .
  19. (w) Nourhan Fahmy, „  658 dziennikarzy podczas naruszeń w pierwszym roku urzędowania Al-Sisi: ECRF  ” , Daily News Egypt ,4 sierpnia 2015 r.( przeczytaj online ).
  20. Stéphanie Floray, „  Egipt: słowa kobiet w obliczu wycięcia  ” , rue89,19 września 2007(dostęp 26 lutego 2010 ) .
  21. „  Statystyki  ” , na unicef.org .
  22. AFP , „  Egipt blokuje miejsce Al-Dżaziry i innych nieprzychylnych mu mediów  ”, Le Monde ,25 maja 2017 r.( ISSN  1950-6244 , przeczytane online , dostęp 26 maja 2017 ).
  23. Florence Richard, „  Represje trwają w Egipcie z aresztowaniem dziennikarza Waëla Abbasa  ”, Francja 24 ,24 maja 2018 r.( przeczytaj online ).
  24. (w) „  Egipt: W drugą rocznicę zatrzymania de son, FIDH i OMCT solidaryzują się z Zyad al-Elaimy  ” w sprawie Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka (dostęp 25 czerwca 2021 r. )
  25. „  Egipt. Gospodarka radzi sobie lepiej niż Egipcjanie  ” , na Orientxxi.info ,12 listopada 2019 r.
  26. (w) "  Egipt przetrzymuje 2 dziennikarzy, w tym 1 z Covid-19, który był poddany kwarantannie, obecnie hospitalizowany  » , na CPJ (dostęp 4 września 2020 r. )
  27. „  NGO wzywa Egipt do uwolnienia dwóch dziennikarzy, w tym pacjenta  ” , w Le Figaro (dostęp 4 września 2020 r. )
  28. „  Egipt: Aresztowanie i zniesławiania świadkami gwałtu ,  ” Human Rights Watch (dostęp 11 września 2020 )
  29. „  Egipt: czterech więźniów zmarło w więzieniu w czasie krótszym niż 72 godziny  ” , na Le Figaro (dostęp 3 września 2020 r. )
  30. „  Egipt: gwiazdy Hollywood wzywają władze kraju do uwolnienia aktywistki Sanaa Seif  ” ,4 sierpnia 2020 r.(dostęp 18 marca 2021 r . ) .
  31. (w) „  Egipt: obrońca praw człowieka aresztowany poza prokuraturą  ” na temat AI (dostęp 23 czerwca 2020 r. )
  32. (w) „  Egipt: działacz praw człowieka zatrzymany po raz trzeci: Sanaa Seif  ” na AI (dostęp 7 września 2020 r. )
  33. „  Egipt: uwolnienie dziennikarza aresztowanego w Luksorze  ” , na kanale Independent (dostęp 6 października 2020 r. )
  34. (w) „  Egipt: 49 egzekucji w 10 dni  ” , na Human Rights Watch (dostęp 22 października 2020 r. )
  35. "  Prawie pięćdziesiąt egzekucji w październiku  " , na L'Orient le Jour (dostęp 22.10.2020 )
  36. https://orientxxi.info/magazine/union-europeenne-eggypte-un-partenariat-qui-pietine-les-valeurs-fondamentales,4284
  37. „  Egipt: obrońcy praw człowieka aresztowani po spotkaniu z europejskimi dyplomatami  ” , na FIDH (dostęp 20 listopada 2020 r. )
  38. "  Egipt. Alarmujący wzrost liczby egzekucji ujawnia powagę kryzysu praw człowieka  ” , Amnesty International (dostęp 2 grudnia 2020 r. )
  39. "  Egipt: Amnesty potępia "szał egzekucji  " , na Le Figaro (dostęp 2 grudnia 2020 r. )
  40. „  Egipski wymiar sprawiedliwości klasyfikuje starą sprawę spośród 20 organizacji pozarządowych  ” , na Tribune de Genève (dostęp 6 grudnia 2020 r. )
  41. „  Egipt, więzienie dla dziennikarzy  ” , na RFI (dostęp 26 grudnia 2020 r. )
  42. „  Sameh Choukri, egipski minister spraw zagranicznych  ”, Francja 24 ,3 września 2014( przeczytaj online , skonsultowano 17 stycznia 2017 r. ).
  43. "  Egipt ceduje dwie strategiczne wyspy Arabii Saudyjskiej  " , rfi.fr ,11 kwietnia 2016(dostęp 11 kwietnia 2016 r . ) .
  44. "  Egipt oddaje dwie wyspy Arabii Saudyjskiej  " , na tsa-algerie.com ,14 czerwca 2017 r.(dostęp 25 czerwca 2017 r . ) .
  45. "  Egipt zwraca Arabii Saudyjskiej dwie strategiczne wyspy Morza Czerwonego  " , na lemonde.fr ,24 czerwca 2017(dostęp 25 czerwca 2017 r . ) .
  46. "  Egipt potwierdza swój sprzeciw wobec jakiejkolwiek zagranicznej interwencji w Libii  " , w Chinach (dostęp 28 lipca 2020 )
  47. (w) „  Egipt OTRZYMAŁ cztery francuskie radary obrony powietrznej GM 400  ” w sprawie uznania armii (dostęp 15 maja 2021 r. )
  48. „  Egipt powinien zamówić trzydzieści dodatkowych myśliwców Rafale z Francji  ” , na Le Monde (dostęp 3 maja 2021 r. )
  49. (w) „  Francja czarterowa sprzedaż samolotów wojennych do Egiptu  ” w DW News (dostęp 3 maja 2021 )
  50. Bernard Lugan "  Afryka Północna pod napięciem  ", Conflicts: historia, geopolityka, stosunki międzynarodowe , n o  13,styczeń-marzec 2017, s.  61-63.
  51. „  Egipt. Przepaść długu napędzanego przez wojsko  ” , na orientxxi.info
  52. (en-US) Yehia Hamed , „  Gospodarka Egiptu jest nie Boom, to zawaleniem.  » , O polityce zagranicznej (dostęp 9 czerwca 2019 )
  53. Emmanuèle Frois, „  Dziewica, Koptowie i ja: cudowny film  ” , o LEFIGARO ,28 sierpnia 2012(dostęp 23 lutego 2021 )
  54. „  Egipt – The World Factbook  ” , na stronie www.cia.gov (dostęp 6 stycznia 2021 r. )
  55. (w) „  Religia i życie publiczne  ” , na Pew Research Center (dostęp 11 kwietnia 2018 ) .
  56. „  Czterech Egipcjan zlinczowano na śmierć, ponieważ byli szyitami  ”, Slate Africa ,28 czerwca 2013 r.( przeczytaj online , konsultacja 11 marca 2018 r. ).
  57. (w) Martyn Thomas i Adly Youssef , Koptowie w Egipcie: chrześcijańska mniejszość pod oblężeniem , Vandenhoeck & Ruprecht,2006, 192  pkt. ( ISBN  3-85710-040-0 , czytaj online ) , s.  47.
  58. (w) „  Baha'is of Egypt  ” na mniejszościrights.org ,październik 2017(dostęp 2 listopada 2020 r. )
  59. (pl) Spotkanie z panem Securelem z Kairu, Egipt , 28 października 1948, AJC / ADF-1, Box 12, Zagraniczne kraje, Egipt
  60. (w) Mangoubi Rami, „Żydowski uchodźca odpowiada Youssefowi Ibrahimowi”, Middle East Times , 30 października 2004.
  61. (w) Joel Beinin, Rozproszenie żydostwa egipskiego: kultura, polityka i tworzenie nowoczesnej diaspory ; wprowadzenie
  62. (w) Najat Abdulhaq , Społeczności żydowskie i greckie w Egipcie: przedsiębiorczość i biznes przed Nasserem ,2016, 384  s. ( ISBN  978-0-85772-992-7 , 0-85772-992-6 i 978-0-85772-795-4 , OCLC  949885371 , czytaj online ) , s.  198
  63. „  Żydzi w Egipcie  ” na www.jewishvirtuallibrary.org (dostęp 23 lutego 2021 )
  64. (w) Mangoubi Rami, „My Longest 10 Minutes”, The Jerusalem Post , 30 maja 2007.
  65. Joel Beinin , Rozproszenie Żydów egipskich: kultura, polityka i tworzenie nowoczesnej diaspory , University of California Press ,1998( ISBN  978-0-520-92021-7 , 0-520-92021-X i 0-585-13078-7 , OCLC  44963168 , czytaj online )
  66. AFP, „  Egipt: odwołanie ceremonii ponownego otwarcia synagogi  ” , na L'Express ,14 marca 2010(dostęp 22 czerwca 2010 ) .
  67. „  Amir Ramzes  ” , na Le Figaro.fr (dostęp 23 lutego 2021 )
  68. (in) "  The World Factbook - Centralna Agencja Wywiadowcza  " na cia.gov .
  69. Franceinfo, „  Egipt przekracza symboliczny kamień milowy 100 milionów mieszkańców  ” , na stronie www.francetvinfo.fr (dostęp 14 lutego 2020 r . ) .
  70. “  Co pozostało z frankofonii w Egipcie?  » , O L'Orient littéraire ,maj 2009(dostęp 20 grudnia 2015 r . ) .
  71. Moulid, co po arabsku oznacza narodziny, to święto świętej osoby. Jest obchodzony zarówno przez muzułmanów, jak i chrześcijan w Egipcie, na cześć swoich świętych. Chociaż większość Egipcjan to muzułmanie, niektórzy święci koptyjscy są również czczeni podczas uroczystości.
  72. „  CAN: historia, palmares, lista zwycięzców  ” na mada-sport.com (dostęp 6 stycznia 2017 r . ) .
  73. "  Użytkownicy kart AIMF  " na www.aimf.asso.fr (dostęp na 1 st listopada 2020 )
  74. Doha Chiha, „  La francophonie en Égypte. Przegląd historyczny  ”, Zeszyty Międzynarodowego Stowarzyszenia Studiów Francuskich , t.  56 N O  56,2004, s.  67-73 ( czytaj online ).
  75. „  Wiadomość od Boutros Boutros-Ghali  ” [ archiwum z23 lipca 2008] , na francophonie.org .
  76. "  The National Library of France oferuje 500.000  książek w bibliotece w Aleksandrii  " na bnf.fr .
  77. Wyjątkowy wpłaty z BNF do biblioteki z Aleksandrii, kultur N O  111, str.  15 .
  78. "  List n o  37 - kęsów du bilingue  " [ archiwum18 czerwca 2018 r.] Na ciep.fr .
  79. „  Szkoły francuskojęzyczne w Egipcie  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na stronie ambafrance-eg.org .

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne