Hosni Mubarak , czasami pisane Hosni Mubarak (po arabsku : حسني مبارك ), jego pełne imię Mohammed Hosni Mubarak (po arabsku : محمد حسني السيد مبارك ), tradycyjnie transkrybowany Muhammad Hosnī Sayyid Selaaem Mubarak , urodzony4 maja 1928 w Kafr-el-Meselha i zmarł dnia 25 lutego 2020w Kairze , jest egipskim mężem stanu , prezydentem Republiki14 października 1981 w 11 lutego 2011.
Wiceprezydent Arabskiej Republiki Egiptu w czasie zamachu na Anwara Sadata w 1981 roku, zastąpił go po przeprowadzeniu wyborów. Był wtedy stale wybierany ponownie i często nazywany dyktatorem . Podczas egipskiej rewolucji w 2011 roku został zmuszony do rezygnacji.
Uwięziony i skazany przez egipski wymiar sprawiedliwości po odejściu od władzy, został zwolniony w 2017 roku po odbyciu ostatniego wyroku pozbawienia wolności. Zmarł dziewięć lat po zakończeniu swojej prezydentury.
Mohammed Hosni Saïd Mubarak urodził się dnia 4 maja 1928w miejscowości delty Nilu w Kafr-el-Meselha ( gubernatorstwo Menufeya ). Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Egipskiej Akademii Wojskowej, gdzie uzyskał stopień naukowy.
W 1950 wstąpił do Egipskiej Akademii Sił Powietrznych, gdzie uzyskał dyplom z nauk lotniczych, kończąc specjalizację w swojej promocji. Następnie stopniowo awansował w hierarchii, zajmując najpierw stanowisko pilota na Spitfire, następnie kolejno stanowiska instruktora, dowódcy eskadry i wreszcie dowódcy bazy.
Egipski oficer lotnictwa pod przewodnictwem Gamala Abdela Nassera, Hosni Mubarak brał udział u boku armii algierskiej w wojnie piaskowej (konflikt graniczny między Marokiem a Algierią) w 1963 roku. Pojmany przez armię marokańską Mubarak został dostarczony Nasserowi w 1964 roku przez Hassana II , podczas szczytu arabskiego, który odbył się w Kairze w styczniu 1964 r.
W 1964 został mianowany szefem delegacji armii egipskiej do ZSRR, gdzie dwukrotnie ukończył szkolenie. W bazie Qant, niedaleko Biszkeku ( Kirgistan ), lata na bombowcach Iliouchine Ił-28 i Tupolew Tu-16 .
W 1970 r. został mianowany naczelnym marszałkiem lotnictwa .
Od 1967 do 1972 , w czasie wojny na wyniszczenie między Egiptem a Izraelem , Mubarak był dyrektorem Akademii Armii Akhenchour i odpowiadał za personel Sił Powietrznych, których został dowódcą. Sprawy wojskowe.
W październiku 1973 , po wojnie Jom Kippur , został ponownie awansowany. W kwietniu 1975 r. został wiceprezydentem Republiki, aw 1978 r. został wybrany wiceprzewodniczącym Narodowej Partii Demokratycznej (PND).
Po zabójstwie Anwara Sadata Hosni Mubarak został wybrany prezydentem republiki dnia13 października 1981, podczas przedterminowych wyborów prezydenckich i zaprzysiężony w dniu następnym. Został także przewodniczącym Narodowej Partii Demokratycznej.
Kontynuuje zapoczątkowaną przez Sadata politykę liberalizacji gospodarki, w szczególności poprzez redukcję dotacji rolnych i konsumpcyjnych oraz liberalizację cen. W 1992 roku zniósł przepisy regulujące dzierżawę ziemi. Powszechnie określane jako „prawo wypędzania chłopów z ich ziemi”, to prawo, w połączeniu z innymi środkami państwowego wycofywania się z gospodarki, zwiększa niezadowolenie ubogiej ludności wiejskiej, zwłaszcza w Górnym Egipcie .
Mubarak był kolejno wybierany ponownie w 1987, 1993 i 1999 roku. Jego wyniki reelekcji często przekraczają 80%. Ważność tych wyborów jest wątpliwa, wiedząc, że żaden inny konkurent nie zgłosił się z obawy przed represjami. Ratyfikują w ten sposób reżim jednopartyjny, w wyniku czego prezydent Mubarak jest powszechnie uważany za dyktatora.
Opozycja zostaje stłumiona. Organizacje takie jak Egipska Partia Komunistyczna czy Bractwo Muzułmańskie są represjonowane. Ciągle wprowadzany jest stan wyjątkowy, co skutkuje ograniczeniem swobód obywatelskich, wirtualnym zakazem zgromadzeń oraz wzrostem arbitralnych aresztowań i kar bez postawienia zarzutów.
Chociaż popularność Mubaraka zwiększał się z czasem i jego rola jako lidera w świecie arabskim zestalony w 1980 i 1990 roku stopniowo tracił popularny egipski wsparcia od połowy 1990 roku.
26 czerwca 1995, ucieka przed zamachem w Addis Abebie w Etiopii , do którego domaga się Gamaa al-Islamiya .
Konstytucja, którą wprowadza, uznaje „zasady prawa szariatu” za główne źródło ustawodawstwa.
Wyniki gospodarcze kraju są zaburzone przez wydatki rządowe uważane za nadmierne oraz przez przeciążony sektor publiczny. Armia jest uprzywilejowana przez reżim do tego stopnia, że stanowi, według L'Humanité , „państwo w państwie” i kontroluje duże sektory gospodarki (drogi, transport, turystyka). Wydatki socjalne są bardzo niewystarczające: według UNICEF w 2009 r. 25% dzieci poniżej 15 roku życia żyło w ubóstwie.
Mubarak sprzeciwia się wojnie w Iraku w 2003 roku , argumentując, że konflikt izraelsko-palestyński jest priorytetem. Mimo to Egipt był członkiem koalicji w wojnie w Zatoce Perskiej w 1991 roku, a egipskie siły ekspedycyjne były jednymi z pierwszych, którzy udali się do Kuwejtu, by odeprzeć siły irackie .
W lipcu 2004 Mubarak powołał nowego premiera i nowy rząd. Nowy rząd nie jest postrzegany pozytywnie przez wielu Egipcjan, a warunki ekonomiczne w kraju nie ulegają poprawie.
Hosni Mubarak wygrywa pierwsze oficjalne wielopartyjne wybory prezydenckie w Egipcie, zdobywając w piątek 88,5% głosów9 września 2005.
Według Alaina Gresha Hosni Mubarak staje się filarem strategii regionalnej Stanów Zjednoczonych. Według L'Humanité , ci ostatni płacą Egiptowi dwa miliardy dolarów rocznie pomocy wojskowej i gospodarczej.
Hosni Mubarak jest często zaangażowany w konflikty izraelsko-palestyńskie w negocjacjach między obiema frakcjami. Jej stanowiska są powszechnie uważane za proizraelskie. Stanowiska szeroko niepopularne w świecie arabskim, które regularnie spotykają się z potępieniem ze strony muzułmańskich kręgów religijnych, jak potępienie setki ulemów wstyczeń 2009którzy nazywają go " herezją ".
Sprzeciwiający się Hamasowi , który w przeciwieństwie do Fatahu odmawia podpisania wynegocjowanego przez Egipt międzypalestyńskiego planu pojednania, egipski reżim zobowiązuje sięstyczeń 2010, budowa podziemnej metalowej bariery w celu zmniejszenia przepływu kontrabandy tunelowanej do Strefy Gazy, co niektórzy analitycy opisują jako część większej operacji zorganizowanej we współpracy ze Stanami Zjednoczonymi i Izraelem.
Spadek popularności Mubaraka przyśpiesza wraz z ujawnieniem korupcji jego syna Alai podczas spraw dotyczących zamówień publicznych i prywatyzacji . Pod koniec 2000 roku to jego drugi syn, Gamal , przeniósł się do wiadomości, wspinając się po szczeblach Partii Narodowo-Demokratycznej . Gamalowi udaje się zintegrować nowe pokolenie liberałów z partią i rządem . Gdy widoczność i wpływy Gamala rosły coraz bardziej, pojawiły się pogłoski, że był on gotowy do zastąpienia swojego ojca na stanowisku głowy państwa.
Po ataku w Aleksandrii, w nocy 31 grudnia 2010 w 1 st styczeń 2011, jego niepopularność osiągnęła nowy poziom, dyktatura policji okazała się niezdolna do ochrony obywateli. Podczas zbiorowego pogrzebu ofiar ataku odmawia się mu kondolencji.
Niemniej jednak Hosni Mubarak był zaskoczony dużymi demonstracjami wrogimi jego władzy, które wybuchły w Egipcie od 25 stycznia 2011. Demonstracje te odbywają się niedługo po rewolucji tunezyjskiej , której sukces zburzył „mur strachu”, uniemożliwiający demonstracje Egipcjan ze strachu przed policją. 28 stycznia 2011postanawia zdymisjonować rząd. Protestujący uważają tę decyzję za niewystarczającą, oświadczając, że muszą się odbyć uczciwe wybory, a zachodnie rządy wzywają do większej wolności oraz reform gospodarczych, politycznych i społecznych mających na celu poprawę dobrobytu Egipcjan. Dzień po ogłoszeniu dymisji swojego rządu powołał na stanowisko premiera generała Ahmeda Chafika, szefa sztabu sił powietrznych, a Omara Souleimana , szefa służb wywiadowczych, mianował pierwszym wiceprezydentem Egiptu.
1 st lutego 2011zapowiedział, że Zgromadzenie powinno zmienić konstytucję (art. 76 i 77) tak, aby ograniczyć liczbę kadencji prezydenckich, zapewniając jednocześnie, że pójdzie do końca swojej piątej kadencji, która upływa w wrzesień 2011, prawie 30 lat na czele Egiptu. Projektując reformy polityczne, stwierdza: „Chcę dokończyć swoją misję” . I znowu: „To na tej ziemi umrę” . To przemówienie jest dobrze przyjmowane przez Egipcjan, którzy są poinformowani dopiero w okresie30 stycznia w 2 lutegoniż przez telewizję państwową (internet został odcięty), a prezydent potrafił przekazać pewne emocje. Jednak atak na okupantów placu Tahrir , który odbywa się w tym samym czasie, co ponowne otwarcie alternatywnych kanałów informacyjnych, zwraca przeciwko niemu opinię publiczną. Demonstracje wznawiają się z jeszcze większym rozmachem. Strajki stały się powszechne, co spowodowało, że generałowie obawiający się utraty dochodów zmusili go do rezygnacji.
W przemówieniu końcowym, wygłoszonym dnia 10 lutego 2011, ogłasza zamiar utrzymania stanowiska prezydenta republiki do czasu przeprowadzenia wolnych wyborów, a także przekazania swoich uprawnień wiceprezydentowi Omarowi Souleimanowi . To przemówienie wywołuje wściekłość demonstrantów, którzy następnie planują przejąć kontrolę nad oficjalnymi budynkami (telewizja państwowa, parlament) i maszerować na prezydenturę republiki w Heliopolis. Żołnierze następnie wymuszają jego rękę, a nowy wiceprezydent ogłasza rezygnację Hosniego Mubaraka.
11 lutego 2011Hosni Mubarak opuszcza stolicę Egiptu, aby osiedlić się w Sharm el-Sheikh ze swoją rodziną. Omar Souleiman ogłasza kilka godzin później, że Mubarak rezygnuje z funkcji prezydenta Republiki, co wywołuje sceny radości w Kairze i całym Egipcie.
„Sąsiadem jest Mubarak”: karykatura przedstawiająca efekt domina rewolucji tunezyjskiej .
Ludzie świętujący odejście Mubaraka w dniu 12 lutego 2011 w Kairze.
W następstwie tych zdarzeń, w Szwajcarii , Rada Federalna wydaje rozkaz w tym środków naprawczych, zamrożenie aktywów i zasobów gospodarczych, w szczególności przeciwko Hosni Mubaraka i jego żony, jego synów i ich żon., Kilka byłych ministrów i brata Hosni Mubaraka żona, jako osoby fizyczne, firmy i podmioty.
W Kairze trwają protesty, domagające się jego oskarżenia. 10 kwietniaw jego sprawie wszczęto dwa śledztwa, jedno dotyczące jego odpowiedzialności za 864 cywilów zabitych podczas rewolucji egipskiej, a drugie za korupcję. Hosni Mubarak udziela wywiadu z12 kwietnia. To właśnie podczas przesłuchania doznał złego samopoczucia spowodowanego atakiem serca , co wymagało hospitalizacji w międzynarodowym szpitalu Sharm el-Sheikh . Umieszczony na oddziale intensywnej terapii, jest jednak uważany za zatrzymanego przez wymiar sprawiedliwości i musi zostać przewieziony do szpitala w Kairze kontrolowanego przez wojsko. Według egipskiej gazety Al-Ahram byłaby to jednak symulacja, państwowa telewizja wywołująca odmowę jedzenia. Hosni Mubarak przeniesiony dalej16 kwietnia w szpitalu wojskowym, gdzie jego zatrzymanie przedłuża się do 15 maja, potem do 30.
Sąd Administracyjny w Kairze potępia go, 28 maja, ukarany grzywną w wysokości 23,3 mln euro (200 mln funtów egipskich ), za zgodę na odcięcie Internetu i sieci telefonii komórkowej od sieci28 styczniai przez siedem kolejnych dni. To potępienie jest motywowane stratami wyrządzonymi gospodarce, a nie ingerencją w prawa do wyrażania idei.
Podczas gdy setki ulic, placów, mostów, szkół, ogrodów nosiło imię Hosni Mubarak w Egipcie, wiele dechrztów odbywa się w wyniku petycji (takich jak 10 000 podpisów zebranych przez studentów Mubaraka Institute for Cancer of the Cancer University of Zagazig ), albo po procesie sądowym, albo po prostu poprzez bezpośrednie działania ze strony liderów, pracowników miejskich lub użytkowników tych szkół, ulic, placów, ogrodów, mostów itp. . Szpital Hosni-Mubarak w Gazie również zostaje przemianowany na Tahrir. Wycofane są również rozdziały podręczników dotyczące reżimu Mubaraka.
Jego proces o „morderstwo i usiłowanie zabójstwa demonstrantów, nadużycie władzy i własności społecznej oraz atakowanie interesów państwa” podczas rewolucji rozpoczyna się 3 sie 2011. Były prezydent ryzykuje wtedy karę śmierci. Leżąc na noszach i wyglądając na bardzo słabego, nie przyznaje się do stawianych mu zarzutów. Po pierwszym przesłuchaniu, podczas którego doszło do starć między zwolennikami i przeciwnikami byłego prezydenta, trafił do szpitala w Kairze. 5 stycznia 2012Prokurator żąda kary śmierci przez powieszenie na nim, uważając, że były prezydent nie mógł zignorować gigantycznych demonstracji i wydał rozkaz strzelania na miejscu, prosząc o skazanie go za morderstwo z premedytacją .
Hosni Mubarak został skazany w pierwszej instancji na dożywocie, 2 czerwca 2012. Zapowiada, że odwoła się od tego wyroku. Jego zdrowie było wówczas przedmiotem wielu spekulacji; po 20 czerwca , źródła zbliżone do egipskich służb bezpieczeństwa twierdzą, że Hosni Mubarak stracił przytomność i jest w trakcie sztucznego oddychania w następstwie udaru.
21 sierpnia 2013 r.egipski wymiar sprawiedliwości nakazuje jego zwolnienie warunkowe . Nie może jednak opuścić terytorium Egiptu i musi być do dyspozycji wymiaru sprawiedliwości, ponieważ wciąż jest oskarżony o rozkaz śmierci młodych rewolucjonistów.
Jest skazany w maj 2015 do trzech lat więzienia za defraudację ponad 10 mln euro środków publicznych przeznaczonych na utrzymanie pałaców prezydenckich.
2 marca 2017 r.w 2011 roku został uniewinniony pod zarzutem zabójstwa demonstrantów . 24 marca został zwolniony, po odbyciu ostatniej sześcioletniej kary więzienia, w szpitalu wojskowym.
We wrześniu 2018 r. zdjęcie byłego prezydenta, który wydaje się osłabiony chorobą, spotyka się z sukcesem na portalach społecznościowych.
On umarł na 25 lutego 2020 r., w wieku 91 lat , w szpitalu wojskowym Galaa w Kairze , w otoczeniu rodziny i innych krewnych. Zniknięcie „ostatnich upadłych raïs”, jak opisuje to Le Monde , zajmuje czołowe miejsce w światowej prasie, ale Le Figaro zauważa towarzyszącą temu „obojętność”. W Egipcie ta wiadomość jest przedmiotem znacznie większej liczby relacji w mediach niż śmierć Mohameda Morsiego w czerwcu 2019 r., a jednocześnie jest łagodzona imperatywami politycznymi. Rzeczywiście, prezydencja publikuje komunikat prasowy, ograniczając się do pozdrawiania swojej wojskowej roli w wojnach sześciodniowych i Jom Kippur, aspekt, który dominuje w hołdach. Wywoływana jest również jego korupcja, podczas gdy reżim marszałka al-Sisiego jest uważany za tak samo, jeśli nie bardziej autorytarny, skorumpowany i zmilitaryzowany niż reżim Hosniego Mubaraka.
Hosni Mubarak był jednak przedmiotem państwowego pogrzebu , w którym uczestniczył marszałek Sissi. Ceremonia odbywa się w meczecie Maréchal- Tantawi . 27 lutego 2020 r. były prezydent zostaje pochowany w rodzinnym mauzoleum w Heliopolis , po otrzymaniu hołdów z całego świata .
Żonaty z Suzanne Saleh Sabet (ur. 1941), jest ojcem dwójki dzieci, Alai i Gamala (ur. 1963).
Od 2004 roku rzekomo próbował narzucić Gamala jako swojego następcę, czemu zawsze zaprzeczał. To pragnienie spotkałoby się z niechęcią armii. Kontrowersje kończy nominacja Omara Souleimana , przywódcy Gihaz al-Mukhabarat al-Amma , na wiceprezydenta Arabskiej Republiki Egiptu29 stycznia 2011podczas egipskiej rewolucji 2011 roku .
Jego wnuk, Mohammed Alaa Mubarak, zmarł w wieku dwunastu lat, dnia 19 maja 2009, w paryskim szpitalu, do którego został przeniesiony. W żałobie Hosni Mubarak posuwa się nawet do odwołania planowanej wizyty u Baracka Obamy, ale nie weźmie udziału w pogrzebie swojego wnuka, bardzo poruszony okolicznościami.
dekoracje egipskie Egyptian
Odznaczenia zagraniczne
W 2014 roku majątek Hosniego Mubaraka i jego rodziny szacuje się na dziewięć miliardów funtów egipskich (około 1,2 miliarda dolarów amerykańskich), według egipskiego wymiaru sprawiedliwości.