Piegut-Pluviers

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Piegut-Pluviers
Piegut-Pluviers
Wieś Piégut widziana z wieży, która nad nią dominuje.
Herb Piegut-Pluviers
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Nontron
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Périgord Nontronnais
Mandat burmistrza
 Alain Marzat
2020 -2026
Kod pocztowy 24360
Wspólny kod 24328
Demografia
Ludność
miejska 		1171  mieszk. (2018 spadek o 4,49% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 65  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 45°37′25″ północ, 0°41′25″ wschód
Wysokość Min. Maks. 216  m
310  m²
Powierzchnia 18,11  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Nontron
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Périgord Vert nontronnais
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Piegut-Pluviers
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Piegut-Pluviers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Piegut-Pluviers
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Piegut-Pluviers
Znajomości
Stronie internetowej piegut-pluviers.fr

Piegut-Pluviers jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii . Jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Périgord-Limousin .

Geografia

Generał

Miasto Piégut-Pluviers znajduje się 45  km na południowy wschód od Angouleme , około 65  km od Perigueux jak Limoges i 200  km od Bordeaux .

Gminy przygraniczne

Piégut-Pluviers graniczy z sześcioma innymi gminami.

Przygraniczne gminy Piégut-Pluviers
Busserolle Champniers-et-Reilhac
św Piegut-Pluviers Saint-Barthélemy-de-Bussière
Augignac Abjat-sur-Bandiat

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,5  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,8 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,8  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1029  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,4 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Cheronnac_sapc” w miejscowości Cheronnac zlecenie w 1995 roku znajduje się 16  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 12,2  ° C i ilość opadów wynosi 1 107,3  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Limoges-Bellegarde”, w miejscowości Limoges w departamencie Haute-Vienne , uruchomionej w 1973 r. i na odległości 50  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,2  °C w okresie 1971-2000, w 11,4  ° C w latach 1981-2010, następnie w 11,8  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Piégut-Pluviers jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Nontron , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 19 gmin, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (49,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 49,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (49,8%), niejednorodne tereny rolnicze (37,2%), tereny zurbanizowane (9,8%), łąki (2,8%), wody śródlądowe (0,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Miejscowości i odchylenia

Miejscowości oznaczone gwiazdką znajdują się z dala od wskazanej drogi.

b

VS

re

fa

sol

L

M

NIE

P

R

S

T

V

Toponimia

Miejsce to znane jest w czasach galijsko-rzymskich pod nazwą „Podium Accutum”. „Podium” oznaczało wysokie miejsce, a „Accutum” po francusku oznacza ostre. Potem nazwa została „Pic-Treble”, „Puy-Treble” i wreszcie Piegut późnym XVII th  wieku . 

W Occitan miasto nazywa się Puei `Gut e Pluviers .

Historia

W XV th  century manor Piegut jest zależny od Limoges. 

W 1862 roku miasto Pluviers przyjęło nazwę Piégut-Pluviers .

Od 1642 r. w środowe poranki odbywały się tam ważne targi.

Polityka i administracja

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2000 roku Piégut-Pluviers zintegrowało od swojego powstania społeczność gmin zielonego granitu Périgord . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez wspólnotę gmin Haut-Périgord . W1 st styczeń 2017łączy się to ze wspólnotą gmin Périgord Vert nontronnais, tworząc wspólnotę gmin Périgord Nontronnais .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca od 500 do 1499 mieszkańców w spisie z 2017 r., w 2020 r. wybrano piętnastu radnych gminnych .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
  1980 Yves Massy PS Radny generalny kantonu Bussière-Badil (1945-1980)
  1984 Jean-Louis Sussat    
Październik 1984 Marzec 2001 André Lapeyre   Nauczyciel matematyki
Marzec 2001 wrzesień 2016 Didier Vignal DVG, a następnie PS Farmaceuta
radny generalny kantonu Bussière-Badil (1996-2015)
wrzesień 2016
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Alain Marzat   Kierownik domów spokojnej starości i szpitala Girac

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Piégut-Pluviers zauważa:

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 1171 mieszkańców, co stanowi spadek o 4,49% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
821 913 862 1102 1,037 1148 1220 1235 1,307
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1345 1,369 1545 1595 1,770 1789 1834 1780 1,767
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1840 1821 1 874 1,692 1,714 1644 1,732 1567 1604
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
1,558 1545 1504 1527 1471 1313 1215 1 227 1182
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
1171 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Wydarzenia kulturalne i festyny

30 czerwca i 1 st lipca 2012Piégut-pluviers zorganizowało 93 th Félibrée , święto Occitan , który odbywa się co roku na początku lata w mieście w Dordogne.

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 427 osób, czyli 36,1% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (61) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (46), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 14,3%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015, gmina posiada 158 zakładów, z których 97 to handel, transport lub usługi, dwadzieścia trzy w budownictwie, dwadzieścia związanych z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działaniami społecznymi, szesnaście w przemyśle, a dwa w rolnictwie, leśnictwie lub Wędkarstwo.

Firmy

W sektorze budownictwa , wśród spółek, których siedziba znajduje się w Dordogne, firma „komfortu cieplnego” (instalacja pracy urządzeń grzewczych i klimatyzacji) z siedzibą w piégut-pluviers jest w rankingu wydruk 40 th  pozycję pod względem obrotowych podatków z wyłączeniem w 2015 roku -2016, z 2 894  tys . € .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Wieża Piégut to okrągła wieża zamku oblężonego i zniszczonego w 1199 roku przez Ryszarda Lwie Serce .

Dziedzictwo naturalne

Miasto jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Périgord-Limousin od jego utworzenia w 1998 roku, członkostwo odnowione w 2011 roku.

Na terenie gminy doliny Trieux na północnym wschodzie i jego dopływ potoku Étang Grolhier na północnym zachodzie są chronione w ramach obszaru przyrodniczego typu I o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF) „Doliny Tardoire i sieć hydrograficzna Trieux”, której flora składa się z około czterdziestu gatunków roślin, z których cztery uważane są za decydujące  : piżmo adoxus lub moscatelline lub muscatelle ( Adoxa moschatellina) , corydalis o pełnej cebulce ( Corydalis solida ), fałszywy pigamon isopyrum ( Isopyrum thalictroides ) i hiacynt drzewny lub hiacynt dziki ( Hyacinthoides non-scripta ).

Cztery kilometry na północ od miejscowości Piégut-Pluviers, staw Grolhier jest podzielony między gminy Piégut-Pluviers ( 7,5  ha ), Champniers-et-Reilhac ( 4,2  ha) i Busserolles ( 10,7  ha). Staw jest centrum obszaru zarejestrowanego na 233  ha od 1979 roku.

Wędrówki

GR 4 długodystansowa ścieżka , która idzie z Royan do Grasse przecina zachodnią część miasta.

Dziedzictwo ustne

Kilka nagranych w mieście dokumentów dźwiękowych w języku limousin jest dostępnych na stronie archiwum Instytutu Studiów Oksytańskich Limousin.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Piegut-Pluviers Herb Lazurowy z trzema otwartymi wieżami Argent i murowany Sable, do orle w siatce wszyte Gules.
Detale Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  7. Zmarł w biurze.
  8. Zrezygnował, ale pozostaje radnym miejskim.
  9. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  2. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Cheronnac_sapc - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  8. „  Orthodromy between Piégut-Pluviers and Chéronnac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  9. „  Station Météo-France Cheronnac_sapc – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i ewidencje  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Piégut-Pluviers and Limoges  ” , na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
  15. "  wiejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  20. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultacja 17 marca 2014 r.
  21. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 7 września 2020 r.
  22. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 9 listopada 2020 r.
  23. „Didier Vignal nie jest już burmistrzem Piégut-Pluviers”, wydanie Sud Ouest Dordogne , 15 września 2016, s.  12 .
  24. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  6 .
  25. „  Spis orzecznictwa gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (oglądanie 2 stycznia 2021 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  30. Eurydice Baillet, „Trzy ciosy 93 e Félibrée”, wydanie Sud Ouest Dordogne , 29 czerwca 2012 r.
  31. Kompletny plik - Gmina Piégut-Pluviers (24328) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultacja 12 grudnia 2018 r.
  32. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 12 grudnia 2018 r . ) .
  33. Kompletny plik – Gmina Piégut-Pluviers (24328) – Aktywne zakłady według sektora działalności – tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 12 grudnia 2018 r.
  34. „BTP”, wydanie Sud Ouest éco & entreprises Dordogne , listopad 2017, s.  37 .
  35. Regionalny Park Przyrody Périgord - Limousin , DREAL Aquitaine , konsultacja 4 maja 2019 r.
  36. Dekret 98-150 z 9 marca 1998 r. w sprawie Légifrance , skonsultowany 5 maja 2019 r.
  37. Dekret 2011-998 z dnia 24 sierpnia 2011 r. w sprawie Légifrance , skonsultowany 5 maja 2019 r.
  38. [PDF] Sieć hydrograficzna Valleys of the Tardoire i Trieux , INPN , dostęp 5 maja 2019 r.
  39. Mapa lokalizacyjna ZNIEFF 720012831 , INPN , konsultowana 05.05.2019 . W celu poprawnej wizualizacji strefy w stosunku do granic miejskich należy kliknąć w lewym górnym rogu na niebieski globus, obniżyć wartość „Metropolia: ZNIEFF1” warstwa "Do 0 i zwiększ krycie warstwy" Mapy IGN " do 1 .
  40. [PDF] Étang de Grolhier na stronie internetowej DREAL Aquitaine, dostęp 5 maja 2019 r.
  41. „la Biaça”
  42. Château de Puyraseau - Wizyty w Akwitanii