Środkowy paleolit
Środek paleolitu to okres prehistorii, który następuje po paleolicie ; zaczyna się około 350 000 lat wcześniej , a kończy około 45 000 lat naszej ery , wraz z początkiem górnego paleolitu .
Definicja
Początek środkowego paleolitu jest zdefiniowany przez przejście różnych gatunków ludzkich na planecie do tak zwanych przemysłów litowych typu 3 , które zastąpiły przemysł asheulski , zwany modą 2 . To przejście odbywa się stopniowo, przez kilkadziesiąt tysięcy lat, a czasami mniej lub bardziej przenosi się z jednego regionu do drugiego iz jednego kontynentu na drugi.
W Afryce, podobnie jak w Europie , środkowy paleolit zaczyna się około 350 000 lat przed teraźniejszością , a kończy w Afryce, podobnie jak w Europie około 45 000 lat naszej ery , wraz z przejściem do tak zwanych przemysłów litowych trybu 4 , przenoszonych przez Homo sapiens .
Zmiany klimatyczne i środowiskowe
Podobnie jak cały plejstocen , środkowy paleolit charakteryzuje się znacznymi globalnymi wahaniami klimatycznymi, charakteryzującymi się naprzemiennymi fazami lodowcowymi i międzylodowcowymi, które same w sobie zawierają znaczne, mniej lub bardziej gwałtowne oscylacje.
Europa doświadczyła w tym okresie bardzo zróżnicowanego klimatu:
Chłodniejszym fazom towarzyszą regresje morskie, prowadzące do znacznych zmian linii brzegowej i umożliwiające np. Przejście z Europy kontynentalnej na dzisiejsze Wyspy Brytyjskie .
W fazach zlodowacenia na najbardziej wysuniętych na południe szerokościach geograficznych w Afryce i Azji panuje klimat od tropikalnego do umiarkowanego, ale charakteryzują się jednak opadającymi opadami i długotrwałą suszą, co znacznie ogranicza zasoby roślin dostępne dla ludzi.
Główne cechy narzędzi
Środkowy paleolit charakteryzował się pojawieniem się zestawu nowych cech kulturowych: na przykład nastąpiło uogólnienie i zróżnicowanie użycia narzędzi retuszowanych ( szpiców , skrobaków , zębów, skrobaków itp.) Oraz różnych technik usuwania warstw laminarnych. .
Narzędzia z kamienia środkowego paleolitu można wykonać przy użyciu dwóch rodzajów operacji skrawania:
- Pierwszym rodzajem operacji skrawania jest kształtowanie , czyli stopniowe skrawanie bloku lub dużego wióra w jednym narzędziu.
- Drugi rodzaj operacji to debitage , czyli narzędzia wykonywane są z wiórów ciętych kosztem przygotowanych bloków surowca, zwanych rdzeniami . Ta procedura ogólnie umożliwia ekstrakcję kilku płatków z tego samego rdzenia.
Kilka metod debitage zostało zidentyfikowanych dla środkowego paleolitu:
- Identyfikowany z XIX p wieku i stosunkowo dobrze znane, metody Levallois charakteryzuje możliwości obciążeniowych kilkakrotnie impulsów, których cechy morfo-techniki zostały określona przed ich oderwanie od formatowania jądra podczas jego wytwarzania.
- Metoda Quina (nazwana tak od strony La Quina ) daje grube płatki o asymetrycznym przekroju. Przy mocnym uderzeniu uderzającym wystarczająco daleko od krawędzi jądra, nie przygotowanym specjalnie, odłamki często pokryte korą są odrywane z jednej strony, potem z drugiej i tak dalej. Płatki są następnie retuszowane , zwykle przy użyciu skrobaka Quina, którego grubość sprzyja trwałości. Niektóre wióry staną się nawet matrycami produkcyjnymi dla małych, krótkich i grubych wiórów. Ten rodzaj debitage jest obecny na południu Francji od 50 000 do 40 000 lat przed teraźniejszością . Wydaje się, że Quina debitage była używana zwłaszcza w okresach ochłodzenia, zwanego również zlodowaceniem .
- Metoda laminarna wytwarza, jak sama nazwa wskazuje, ostrza laminarne i odłamki. Nawet jeśli nie rozpowszechniła się aż do górnego paleolitu , metoda ta była czasami udokumentowana już 200 000 lat wcześniej . Pozwala na eksploatację ilości krzemienia przy minimalnej konserwacji rdzenia, a metoda Levallois pozwoliła na eksploatację kolejnych powierzchni wypukłych kosztem kosztownej konserwacji surowca.
- Istnienie debetów rozgałęzionych zostało niedawno wysunięte w odniesieniu do Mousterianu , głównych kulturowych facji środkowego paleolitu. W takich schematach rdzenie wytwarzają chipy pierwszej generacji, które z kolei są wykorzystywane jako rdzenie do wytwarzania chipów drugiej generacji. Ta najnowsza generacja płatków jest następnie retuszowana w celu wytworzenia oprzyrządowania typu mikrolitycznego.
Użycie różnych technik debitage, w tym metody Levallois , jest jednym z głównych kryteriów stosowanych do rozpoznania przemysłu środkowego paleolitu na miejscu.
Aktorzy środkowego paleolitu
W Europie , Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie głównym przejawem środkowego paleolitu jest masterski przemysł litowy . Mousterian jest używany przez neandertalczyków w Europie, przez Homo sapiens w Afryce Północnej i przez oba gatunki na przemian na Bliskim Wschodzie .
Bliski paleolitu również naznaczone pewną liczbę ewoluowały zachowań, takich jak polowania dużych roślinożerców ( renifery , bizon , żubr , konie ), czasami z jazdy w dół stada do naturalnych pułapek, wybór i transportu krzemienia z bardzo dobrej jakości na odległości do stu kilometrów, a nawet rozwój siedliska, o czym świadczą pozostałości po budowanych chatach czy domach, zarówno w plenerze, jak i pod zadaszeniem (nawet jeśli w tym drugim przypadku szczątki są generalnie częstsze i lepsze zachowane).
Widzimy w Afryce i Europie ze środkowego paleolitu troski estetyczne, takie jak użycie ochry , zbieranie niezwykłych skamieniałości lub rzadkich minerałów, a także realizacja po 100 000 lat naszej ery rycin lub obrazów. Sztuka prehistoryczna ”). Najstarszy znany rysunek na świecie ma 73 000 lat. Została odkryta w Jaskinia Blombos , RPA .
Wydaje się, że Homo sapiens i neandertalczycy od około 120000 lat naszej ery mieli pierwsze duchowe zmartwienia, a nieco później drugie: rzeczywiście, kilka ludzkich szkieletów z tego okresu i późniejszych zostało odkrytych w pochówkach, którym czasami towarzyszyły prawdopodobnie rytualne złoża narzędzi lub rogów zwierzęcych.
Zobacz też
Powiązane artykuły
Bibliografia
-
[Depaepe 2009] Pascal Depaepe, La France du Paléolithique , wyd. La Découverte i INRAP, pot. „Archeologie Francji”,2009, 178 str. ( prezentacja online ).
-
[Patou-Mathis 2018] Marylène Patou-Mathis, neandertalczyk od A do Z ,2018( prezentacja online ).
-
[Vandermeersch i in. 2008] Bernard Vandermeersch (reż.), Pierwsza ludzkość, gesty pogrzebowe neandertalczyków (katalog wystawy Narodowego Muzeum Prehistorii, 28 czerwca - 12 października 2008), Les Eyzies-de-Tayac, red. Spotkanie muzeów narodowych,2008, 142 pkt..
-
[Vandermeersch & Maureille 2007] Bernard Vandermeersch i Bruno Maureille (red.), Les Néandertaliens, biologie et cultures , Paryż, éd. CTHS (Komisja Pracy Historyczno-Naukowej), dz. „Prehistoryczne Dokumenty” ( N O 23)2007, 342 str. ( prezentacja online ).
Bibliografia
-
[Bourguignon i in. 2008] Laurence Bourguignon, Hélène Djema, Pascal Bertran, Christelle Lahaye i Pierre Guibert, „ Depozyt Petit-Bost (Neuvic, Dordogne) Saalien u początków Mousterian z Akwitanii? », Pamiętnik XLVII Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego ,Styczeń 2008( czytaj online [na researchgate.net ], dostęp 7 kwietnia 2019 r. ).
-
[Jaubert 1999] Jacques Jaubert , Łowcy i rzemieślnicy z Mousterian , La maison des Roches, coll. "Historia prehistorycznej Francji ( J. Clottes reż.)",1999, 152 pkt. ( prezentacja online ) , s. 47.
-
[Costamagno i in. 2006] (en) Sandrine Costamagno, Liliane Meignen, Cédric Beauval, Bernard Vandermeersch i Bruno Maureille, „ Les Pradelles (Marillac-le-Franc, Francja): Mousterian polowanie na renifery? „ Journal of Antropologicznej Archeologii , n O 25 ” Multidyscyplinarna podejście do badań z funkcją strony i rozrachunku dynamika Prehistorii " ,2006, s. 466–484 ( czytaj online [na researchgate.net ]).
-
[Jaubert i in. 1990] Jacques Jaubert , Michel Lorblanchet, Henri Laville , René Slott-Moller, Alain Turq i Jean-Philippe Brugal, Myśliwi z Aurochs of La Borde: miejsce środkowego paleolitu (Livernon, Lot) , Paryż, wyd. „Dokumenty francuskiego Archeologii” ( N ° 27),1990, 157 pkt. ( podsumowanie , prezentacja online ).
-
[Farizy, David, Jaubert i in. 1994] Catherine Farizy, Francine David i Jacques Jaubert , „ Men and bisons of the Middle Paleolithic in Mauran (Haute-Garonne) ”, Gallia Préhistoire , Paris „ XXX e suplement (269 p.)”,1994( czytaj online ).
-
[Féblot-Augustins 1997] Jéhanne Féblot-Augustins, Obieg surowców w paleolicie (praca doktorska z historii (1994, 2 vol.)), Liège, CNRS i University of Paris X Nanterre, pomoc techniczna z UPR 7549 du CNRS, pot. „Eraul (Archeologiczne studia i badania na Uniwersytecie w Liège)” ( n ° 75),1997, 536 s. ( podsumowanie , prezentacja online ).
-
[Desbrosse & Koslowski 2001] René Desbrosse i Janusz-Krzysztof Koslowski, Prehistoric habitats : from Australopithecines to the first farmers , Paris, CTHS,2001( prezentacja online ).
-
[Leroi-Gourhan 1983] André Leroi-Gourhan , Religie prehistorii , Paryż, PUF ,1983.
-
[Lorblanchet 1999] Michel Lorblanchet , Narodziny sztuki. Genesis of Prehistoric Art , Paryż, wyd. Wędrowny,1999, 304 s. ( prezentacja online ).
-
„ Odkrycie najstarszego rysunku ołówkiem ” , informacja prasowa CNRS, na cnrs.fr ,12 września 2018 r(dostęp 2 marca 2021 ) .
-
[Maureille 2004] Bruno Maureille, Początki kultury: pierwsze pochówki , Paryż, wyd. Le Pommier, pot. „Kolegium miasto / Początki hodowli ( n o 1)”,2004( repr.2013 , Miasto Nauki i Przemysłu), 123 s. ( ISBN 978-2-7465-0203-1 ).