Opabinia

Opabinia regalis

Opabinia regalis Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Skamielina Opabinii . Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Lobopodia?
Klasa   Dinocaridida
Zamówienie   Opabiniida
Rodzina   Opabiniidae

Uprzejmy

 Opabinia
Walcott , 1912

Gatunki

 Opabinia regalis
Walcott , 1912

Opabinia to wymarły rodzaj zwierząt, których pozycja taksonomiczna nie jest jeszcze pewna. Jedynym gatunkiem dołączonym do tego rodzaju jest Opabinia regalis („regalis”, co po łacinie oznacza „królewski”). Ta skamielina została odkryta w osadach kambru . Został znaleziony na dwóch odrębnych stanowiskach: wśrodkowym kambrze złoża łupków Burgess w Kolumbii Brytyjskiej oraz w dolnym i środkowym kambrze łupków Maotianshan w Chinach . Dlatego zwierzę żyło około 520  Ma (mln lat temu).

Prezentacja

Od 43 do 70  mm wielkości zwierzę miało podzielone na segmenty i miękkie ciało. Głowa miała pięć oczu, z których dwa były podchodzone, wszystkie najwyraźniej sprawne, a także długą i elastyczną trąbkę , rodzaj trąbki , całkowicie unikalnej wśród kambryjskiej fauny i zdolnej najprawdopodobniej pochylić się do pyska. , co prowadzi do przypuszczenia, że Opabinia znalazła pożywienie, wykopując osady za pomocą tej trąbki. Na końcu pnia znajdowały się chwytne ciernie, które miały służyć do łapania zdobyczy.

Układ pokarmowy składa się z prostego przewodu pokarmowego biegnącego wzdłuż całego ciała. Segmenty ciała przedstawiały serię skrzeli i parę „płetw”, ponownie niepodobnych do tych u innych znanych zwierząt tamtych czasów. Trzy tylne płetwy tworzyły ogon. W przeciwieństwie do innych znanych stawonogów , głowa nie wydaje się składać z połączonych ze sobą segmentów. Ciało Opabinii było pokryte czymś, co wydaje się być cienką, miękką skorupą bez połączeń między segmentami. Nie są mu znane żadne spokrewnione gatunki, z wyjątkiem prawdopodobnie Anomalocaris . Anatomiczne analogie z tym karbon gregarium Tullimonstrum , późniejszym gatunek ponad dwieście milionów lat również z zębatego trąba i tylnych płetw, są chyba tylko przypadkiem ewolucji konwergentnej jako badanie Tullimonstrum za oko ujawnia powinowactwa z kręgowców .

Uważa się, że Opabinia żyła w osadach dna morskiego, chociaż dzięki bocznym płatom potrafiła bardzo dobrze pływać dla swojej ofiary. Na dnie morskim był w stanie zanurzyć swój pień w tunelach wykopanych w piasku, aby złapać robaki lub małże, które je wykopały. Był także w stanie szybko wymieszać piasek w poszukiwaniu pożywienia. W tym przypadku Opabinia mogła schwytać ofiarę, składając nad nią trąbę, aby doprowadzić ją do pyska znajdującego się pod jej głową.

Chociaż Opabinia stanowi jedynie stosunkowo niewielki gatunek fauny kambryjskiej, ma historyczne znaczenie w paleontologii , będąc pierwszym niezwykłym zwierzęciem, które zostało w pełni zbadane i opisane podczas redefinicji fauny łupków z Burgess w latach 70. XX wieku. Harry Whittington przekonująco wykazał w 1975 r. że zwierzę początkowo sklasyfikowane jako qu'artropode nie tylko nie było jednym, ale prawdopodobnie należało do jakiejkolwiek znanej gałęzi . Wraz z dwoma innymi stawonogami o nieoczekiwanych i unikalnych kształtach, Marrella i Yohoia , z których oba zostały wcześniej opisane, Opabinia wyraźnie pokazuje, że bezkręgowa fauna łupków Burgess jest znacznie bardziej zróżnicowana i złożona niż wcześniej sobie wyobrażano.

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

  1. Wideo
  2. Stephen Jay Gould ( przetłumaczone  z języka angielskiego przez Marcela Blanca), Życie jest piękne: niespodzianki ewolucji [„  Wonderful Life  ”], Éditions du Seuil ,1989, 469  str. ( ISBN  978-2-02-035239-0 ) , część 3, „Akt II: pojawia się nowa wizja: hołd dla Opabinii, 1975”
  3. T. Clements, A. Dolocan, P. Martin, Mark A. Purnell , J. Vinther Gabbott, SE, (w :) „Oczy Tullimonstrum ujawniają powinowactwo kręgowców” w: Nature nr 532 (7600), 500 stron –503, 2016, DOI : 10.1038 / nature17647 .