latać

Mayfly dotyczy jętek (kolejność mayfly ). Do rzędu błonkoskrzydłych zaliczamy: muchę żółtą , błonnik (co oznacza symfityki podrzędu Symphyta ) i muchówkę miodową (co oznacza pszczoły). Mucha ogień wyznacza lampyre i hiszpańska mucha na aptecznych cantharide (postanowienie chrząszcze ). Pissy mucha jest błąd (kolejność Hemiptera ). Scorpion fly wyznacza panorpe (postanowienie wojsiłki ). Mączlika odnosi się do mączlika , a Hemiptera pasożytów roślin.

Ekologia

Pewne gatunki są zapylaczami , w szczególności kwiaty o silnym zapachu, jak niektóre arniki . Lepki okucie powołuje się także na linii do jej zapylania. Jest to roślina wieloletnia, której żółte kwiaty w baldachach wydzielają nieprzyjemny zapach dla ludzi, ale bardzo atrakcyjna dla much. Muchy i ich larwy są źródłem pokarmu dla ryb , podczas gdy muchy pasożytnicze atakują inne gatunki owadów i ograniczają ich rozmnażanie. Larwy much mogą same być pasożytowane przez inne gatunki bezkręgowców.

Muchy służą jako środek transportu pseudoskorpionów . Tak możemy je zobaczyć w domach. Są to ludzkie owady komensalne, które teraz latają do domu na całym świecie, gdzie śledziła ruchy ludzkiej populacji.

Muchy i ludzie

Muchy to zwierzęta, które często nie są kochane przez ludzi, ponieważ mogą wnosić brud do ludzkich domów (odchody na ścianach, bakterie przynoszone do żywności itp.), są przyczyną niepokoju lub nadal kojarzą się z ideą degradacji zwłok i śmierć . Bywają szkodnikami upraw i ogrodów warzywnych. Muchy są szczególnie przyciągane do brudu (śmieci, ekskrementy, mocz, ścieki, zwłoki, pot, bydło itp.) oraz do żywności, którą brudzą przez bezpośredni kontakt.

Uciążliwości

Mucha jest najczęściej uważana przez ludzi za upierdliwego owada i nosiciela chorób takich jak tyfus czy cholera . Muchy na przykład znajdują się w latrynach tysiącami . Niektóre muchy wysysają krew i mogą przenosić choroby, takie jak leiszmanioza lub śpiączka . Inne gatunki, z racji współistnienia z człowiekiem, mogą przenosić na niego choroby takie jak cholera czy tyfus w okresach złego stanu zdrowia danego regionu (strefy działań wojennych, regiony dotknięte trzęsieniami ziemi, fale pływowe, dzielnice skupiające biedę). ). Inne muchy raz połknięte mogą powodować muszycę . Niektóre są wektorami chorób pasożytniczych, takich jak śpiączka przenoszona przez muchę tse - tse . Niektóre gatunki również, zwłaszcza w stanie larwalnym, niszczą uprawy lub pasożytują na zwierzętach hodowlanych. Tak więc walka z muchami mobilizuje bardzo duże sumy pieniędzy i stosowanie bardzo zróżnicowanych procedur w celu ograniczenia ich populacji, w krajach uprzemysłowionych, jak w Trzecim Świecie .

Głównym czynnikiem, który sprawia, że ​​muchy nie podobają się ludziom, jest niepokojenie i niepokojenie tych owadów. Muchy mają tendencję do lądowania w dowolnym miejscu na ludzkim ciele, pomimo poczucia niepewności odczuwanego podczas śledzenia, z niezrozumiałym naciskiem. Ich brzęczenie jest bardzo szkodliwe, szczególnie w okresach snu lub koncentracji. Jest to najważniejsza przyczyna, która sprawia, że ​​muchy są przez ludzi nienawidzone i prześladowane. W związku z tym rynek narzędzi kontrolnych kwitnie (muchy mechaniczne lub elektryczne, pułapki elektryczne, środki owadobójcze itp.).

Użyteczność

W naturze, a czasem na wysypiskach i w kanalizacji , muchy odgrywają główną rolę w eliminacji odpadów organicznych wytwarzanych przez różne istoty żywe (w tym ludzi). Stosowane na ranę, niektóre robaki hodowane w wysterylizowanym środowisku umożliwiają szybkie gojenie poprzez spożywanie martwego mięsa i ropy w bliznach po operacji lub urazie oraz poprzez wydzielanie substancji koagulującej i antyseptycznej ( astykoterapia ). Muchy drapieżne są wykorzystywane w ramach kontroli biologicznej w celu zwalczania różnych szkodników (chrząszcze, gąsienice niektórych motyli, mszyce, a nawet inne muchy) . X60 to mucha z rodziny Muscidae, której larwy są drapieżnikami robaków z szerokiej gamy muchówek powszechnie znanych jako muchy i muszki. Owady te są bardzo szkodliwe w gospodarstwach rolnych.

W 1664 roku , w swojej pracy mikroskopu , Robert Hooke opisane w mikroskop jednego oka muchy. W 1668 roku , Francesco Redi , studiując zwłaszcza owadów i pasożytów, opublikowane Esperienze intorno alla Generazione degl'Insetti , gdzie wykazano, że brak jest spontaniczny pokolenie w linii. Rodzą się z jaj złożonych przez inne muchy i nie pojawiają się samoistnie. W 1910 roku pionier genetyki, TH Morgan, wybrał do swoich badań muszkę owocową lub Drosophila ( Drosophila melanogaster ). To dzięki tej muchie udaje mu się uwydatnić pierwszą mutację genetyczną zaobserwowaną u zwierzęcia. Jego następcy, tacy jak Alfred Sturtevant, pracowali nad tym samym owadem. W medycynie sądowej znajomość różnych gatunków much (i innych owadów pasożytniczych) pozwala określić wiek zgonu, a także miejsca, w których ciało mogło być przechowywane. Wiele gatunków much składa jaja na gnijącym mięsie. Takie zachowanie występuje, w zależności od gatunku, na różnych etapach rozkładu i jest wykorzystywane w medycynie sądowej w szczególności do określania daty śmierci ciała: poprzez określenie różnych gatunków much, które złożyły jaja, oraz poprzez ustalenie wieku ich larw, możliwe jest oszacowanie daty śmierci z dokładnością do kilkudziesięciu godzin. Biorąc pod uwagę, że niektóre gatunki preferencyjnie występują w pewnych biotopach, można wydedukować miejsca, w których ciało mogło być przechowywane. Człowiek potrafił również wykorzystywać muchy w inny sposób: larwy są zjadane przez niektóre ludy .

Kontrola lotu

Wśród technik kontroli muchy:

• Pułapka na muchy  : różne przybory do pozbycia się much.
•  Rośliny mięsożerne : rośliny zdolne do chwytania zdobyczy.
• Środek  odstraszający muchy : naczynie przeznaczone do odpędzania much osiadających na ciele, zwykle wykonane z długiego włosia końskiego odciśniętego na drewnianym trzonku (zwane również chustką).
• Repelenty
• Insektycydy  : zwane także „zabójcami much”, ich skład i wygląd są takie, że są one zasadniczo konsumowane przez muchy. Zwykle w postaci stałych granulek, które mucha liże.

Mucha w kulturze

Mucha, która towarzyszy ludzkości, była często uważana w kulturze za szkodnika, inwazyjnego, lepkiego i bezużytecznego (patrz Le coche et la mouche autorstwa Jean de La Fontaine). Według rzymskiego kłamstw Swetoniusz The rzymski cesarz Domicjan (a tyran , który rządził od 81 do 96) bawił się w swoim wolnym czasie przebijania przez muchy z Hallmark złota. To właśnie skłoniło do żartu senatora Vibiusa Crispusa. Zapytany, czy był ktoś z cesarzem, Vibius Crispus odpowiedział: „  Nie, nie ma nawet muchy  ” ( Ne musca quidem ). Domicjan dowiedział się o tym i zniszczył jokera.

Religia

• Belzebub , z hebrajskiego Baal Sebud , jest mistrzem much. To demon z chmurami .
• Atak much jest jedną z dziesięciu plag egipskich .
• Św. Bernard ekskomunikował muchy, które zaatakowały opactwo Foigny , przez co padły martwe. Epizod ten ilustruje witraż w krużganku opactwa Altenberg (Niemcy), który obecnie znajduje się w kościele św. Marii w Shrewsbury (Wielka Brytania).

Kino

W 1986 roku film La Mouche w reżyserii Davida Cronenberga z Jeffem Goldblumem odniósł światowy sukces i stał się jednym z wielkich klasyków kina science fiction . Dodajmy również jako punkt odniesienia postać Pana Fly w animowanej pracy Walta Disneya Piotruś Pan. Monsieur Mouche wciela się w prawą rękę Kapitana Haka.

Ikonografia wojskowa

Symbol muchy w ikonografii wojskowej jest bardzo stary. Najstarsze dowody znajdują się w cywilizacji mezopotamskiej, pod koniec II tysiąclecia pne, gdzie związek owada ze śmiercią nabiera szczególnego znaczenia w literaturze i ikonografii. Jego wizerunek na babilońskich pieczęciach był czasami interpretowany jako symbol Nergala , boga chorób i śmierci. Wizerunek muchy spotykamy na niektórych scenach, w których kojarzone czasem z sępami przelatują nad polem bitwy, a także na sztyletach i wisiorkach dawanych żołnierzom w hołdzie ich odwadze.

Wisiorki w kształcie much odkryto także w Nubii , w grobach żołnierzy w Kermie i Buhen , dwóch ważnych miastach nubijskich. Pochówki datowano na okres od 1700 do 1500 p.n.e. Te wisiorki są duże i wykonane ze szlachetnych materiałów (złoto, kość słoniowa, brąz i elektrum). Odnaleziono je na szyjach wszystkich zmarłych, którzy również zostali pochowani mieczem lub sztyletem w większości odkrytych grobów. Odkrycia te przypominają to, że w tym okresie – co odpowiada rozkwitowi cywilizacji nubijskiej – ludność była z gruntu wojownicza, co znajduje odzwierciedlenie w obecności licznych broni w kontekście pogrzebowym.

Wreszcie w starożytnym Egipcie odkryto wisiorki w kształcie muchy, bardzo często kojarzone z lwami . Pierwsze zaświadczenia pochodzą z XVII dynastii, ale to głównie za XVIII dynastii wysocy rangą oficerowie armii otrzymywali to wyróżnienie od samego faraona . Wizerunek muchy należy rozumieć jako negatywny symbol zmarłego, pokonanego, nieszczęśliwego wroga, natomiast wizerunek lwa jest pozytywnym symbolem odważnego żołnierza, a nawet faraona, potężnego i działającego. Te dwa diametralnie przeciwstawne emblematy łączą się w dualistycznej wizji, tak charakterystycznej dla myśli egipskiej, by uczcić odwagę egipskiego wojownika.

Gotowany

Mieszkańcy brzegów Jeziora Wiktorii używają Chaoborus edulis do pieczenia ciasta muchowego .

Obraz

Muchy są malowanie sposób, aby uczynić go jeszcze bardziej realistyczne martwe natury lub sham w XV -go  wieku . Przykładem jest obraz Portret kartuza , namalowany w 1446 roku przez Petrusa Christusa , przedstawiający fałszywą muchę na dole kadru. Pomalowane rozmowy latać określonej odległości: „Mucha skupia mówionego ciało i ciało, zmuszając wymawiając ostatnie uważnie obserwować kształty i faktury . ”

Salvador Dalí był wielkim fanem much, które uważał za owada paranoicznego krytycznego par excellence.

Literatura

• Les Mouches to sztuka Jean-Paula Sartre'a z 1943 roku.
• Jego Majesty of the Flies , powieść Williama Goldinga , opublikowana w 1954 roku.
• Nicolas Bouvier w opublikowanym w 1963 roku Use of the world opisuje z liryzmem swoją nienawiść do much.
• Chez la mouche absente , powieść Vincenta Bouillata , opublikowana w 1995 roku.
• Mouche-Tsikatouche , opowieść rosyjska, opublikowana w 1923 roku.
• La Guerre des mouches , powieść Jacquesa Spitza , Gallimard, 1938

Słowa pochodne

• Łata jest rodzajem tynk .
• Łata jest wzór utworzony przez małe plamy, które wyróżniają się na jednolitym tle

francuskie wyrażenia

• Mucha miodna: pszczoła miodna lub pszczoła miodna ( Apis mellifera ).
• Udo muchowe: według Pierre'a Perreta , chuda dziewczyna.
• Pieprzyć muchy (wulgarne): gubić się w niepotrzebnych szczegółach, mówi się też, że bardziej elegancko uprawiać sodomię z muchówką lub oddawać się nienaturalnym manierze z muchówką. Równie elegancko możemy użyć terminu dipterofil . Cytat: „Istnieją dwa sposoby na muchy: za ich zgodą lub bez. » Borys Vian .
• Trafienie w tarczę : podczas strzelania uderz w środek tarczy. Czarna kropka pośrodku tarczy nazywana jest muchą, stąd określenie. Rozszerzając figuratywność, w trakcie dyskusji wypowiedz odpowiedź, która wyraźnie osiąga swój cel (argument przekonujący, celowo obraźliwy lub przeciwnie zachęcający itp.).
• Fine-mouche: wykwalifikowana osoba.
• Muchołówka: głupia.
• Mouche du coche: w odniesieniu do La Fontaine'a , osoba przekonana o swojej ważności, narzucająca się i utrudniająca wysiłki innych.
• Nie krzywdź muchy: bądź bez złośliwości, nieszkodliwy.
• Lodowisko muchowe: powiedział o łysej głowie.
• Łapy muchowe: napisz drobnym drukiem. W Quebecu pisanie pisma, które jest trudne do odczytania.
• Weź lot: obrażaj się, pod często daremnym pretekstem.
• Patrz, jak latają muchy: nie zwracaj uwagi.
• Spadaj jak muchy: miej wysoką śmiertelność.
• Usłysz muchę: zachowaj ciszę.
• Nakrapiany wzór: wzór złożony z wielu małych kropek.
• Mouche à merde: pejoratywna kwalifikacja określająca osobę molestującą przez jej nieustanne prośby lub inwazyjną obecność.

Galeria

• Larwa muchy ( czerwia ).

• W kratkę muchę .

• Mucha rufa ( Scathophaga stercoraria ).

• Eristalinus sepulchralis widziany z dołu.

• Mucha widziana również od dołu.

• Mała mucha domowa widziana z 3/4 przedniej lewej.

• Taki sam rozporek widziany od 3/4 prawego tyłu.

• Ta sama mucha w widoku grzbietowym.

• Zielona mucha widoczne w profilu prawo.

• Ta sama mucha widziana z tyłu.

• Mucha siedząca na liściu jabłoni.

Uwagi i referencje

1. Jacques de Burlet , s.  413
2. Claire König, „  Mucha jest obecna na świecie od 250 MA  ” , o Futura-Sciences ,10 grudnia 2006
3. Bourdonner , Żywy słownik języka francuskiego
4. Mruczenie , definicja-of.net
5. (w) BM Wiegmann i in. , „  Promieniowanie epizodyczne w muchowym drzewie życia  ” , Proceedings of National Academy of Sciences , tom.  108 n O  145 kwietnia 2011, s.  5690-5695 ( DOI  10.1073 / pnas.1012675108 )
6. Swetoniusz , cezarów , Księga X do XII, II th  century
7. Andre Vernet „  Virgil w średniowieczu  ,” Sprawozdania z posiedzeń Akademii napisami i literatury pięknej, 126 th  roku , n o  4,1982, s.  762-763 ( DOI  10,3406 / crai.1982.13997 , czytać online , obejrzano 1 st kwiecień 2011 )
8. Léon Pressouyre i Terryl Nancy Kinder , Święty Bernard i świat cystersów: praca ta powstała z okazji wystawy „Święty Bernard i świat cystersów” prezentowanej przez Narodowy Fundusz Zabytków i Miejsc Historycznych w Conciergerie de Paris od grudnia 18, 1990 do 28 lutego 1991 , CNMHS,1990, 301  pkt. ( ISBN  978-2-85822-091-5 ) , s.  288
9. Anne Draffkorn-Kilmer , „  Symbolika much w micie o powodzi mezopotamskiej  ”, „ Język, literatura i historia” ,1987, s.  175-180
10. André Godard , Brązy z Luristanu , Van Oest ,1931( OCLC  249502212 ) , pl . 18, kat. 44.
11. Jean Bottéro i Samuel Kramer , Kiedy bogowie stworzyli człowieka , Gallimard ,1989, 768  pkt. ( ISBN  978-2-07-071382-0 ) , s.  526 i 551-553
12. André Godard , Brązy z Luristanu , Van Oest ,1931( OCLC  249502212 ) , pl . 18, kat. 44.Edith Porada , „  Problem ikonografii irańskiej  ”, Tom Pamięci Vth International Congress of Iranian Art and Archeology ,1972, Figa. 2
13. Georges Reisner , Wykopaliska przy Kerma V , t.  I-III, Harvard African Studies,1923, s. 163, 196, 348-349 i 508Georges Reisner , Wykopaliska w Kerma VI , t.  IV-V, Harvard African Studies,1923, s. 131, pl. 43David Randall-MacIver i Charles Leonard Wooley , Buhen VII , Muzeum Uniwersyteckie,1911, s. 174-175David Randall-MacIver i Charles Leonard Wooley , Buhen VIII , Muzeum Uniwersyteckie,1911, pl. 51
14. Amandine Marshall , „  Fly & Lion: Military Awards in starożytny Egipt  ”, Kmt A Modern Journal of Ancient Egypt ,2015, s.  139-47
15. Annę Beyaert. Świat much. Artykuł z czasopisma Protée Volume 30, Number 3, hiver, 2002, s. 99-106. Czytaj online
16. http://www.viabooks.fr/article/nicolas-bouvier-voyage-michel-le-bris-etonnants-voyageurs-61780 , dostęp 31 lipca 2017

Załączniki

Bibliografia

• Daniel Arasse , Le Detail, Flammarion, 1996.
• Jacques de Burlet, Uniwersalna klasyfikacja dziesiętna  : Tablice pomocnicze, klasy od 0 do 5 , obj.  1, Editions du Céfal,2004, 425  pkt. ( ISBN  978-2-87130-151-6 , przeczytaj online )

Powiązane artykuły

• Muszki owocówki 

• Muchołówka
• Koliber

• Muchołówka Wenus Muchołówka ( droséracée )
• Trawa muchowa ( Asteracea )
• Mucha Ophrys ( storczyk )
• Muchomor ( podstawczaki )

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Biblioteka Kongresu
  • Narodowa Biblioteka Dietetyczna
• Szczegółowy schemat morfologii muchy
• Fly plik na Futura Sciences
• Audycja radiowa (pełna nauki w kampusowym radiu)
• Mucha dla docelowego - Alain Fraval, insectes , nr 151, 2008.