Larwa jest pierwszym etapem rozwoju jednostki po wykluciu z jaj lub urodzenia w dużej liczbie zwierząt gatunków z rozwojem Postembrionalna nazwie „pośrednie”. Dzieje się tak w większości gałęzi , zwłaszcza u stawonogów ( owady , skorupiaki ), mięczaków , pierścienic i niektórych strunowców ( urochordatów , „ ryb ”, płazów , torbaczy ).
U niektórych gatunków, które składają duże ilości jaj, większość larw jest zjadana przez drapieżniki przed osiągnięciem dojrzałości. Larwy mogą być wodne lub lądowe (na powierzchni lub pod ziemią). Prawie zawsze mają formę i sposób życia, a nawet środowisko życia bardzo różniące się od tych, w których żyją dorośli. Niektóre larwy są nieruchome lub pasożytnicze, przyczepione do żywiciela.
Czasami rozwijają się w pasożyty ze szkodą dla innych żywych istot, zwierząt lub roślin. Pasożytnictwo, które jest przyczyną niektórych chorób ludzi i zwierząt, jest wykorzystywane w biologicznych metodach zwalczania .
Jego ciało jest na ogół miękkie, a czasami pozbawione struktur ruchowych dorosłego osobnika (nogi, skrzydła).
U stawonogów jego wzrost przechodzi przez kolejne linienia .
U niektórych gatunków występuje zatem kilka następujących po sobie stadiów larwalnych.
Może doświadczać okresów spowolnionego życia, zwanego diapauzą, co pozwala mu wytrzymać złą porę roku, suszę lub zimno.
Metamorfoza przekształca larwy w dorosłe rozrodczych. U owadów może występować stadium pośrednie między larwą a osobnikiem dorosłym (często nazywa się nimfę lub poczwarkę u Lepidoptera , nimfę u Coleoptera , nimfę lub poczwarkę u owadów błonkoskrzydłych , poczwarkę u muchówek ).
W owadzich szkodników z uprawianych roślin , często jest larwa, która powoduje największe szkody, w szczególności gąsienica z motyli i Larwa ryjkowców .
Do zwierząt domowych należy larwa : jedwabnik, który jest gąsienicą morwowego bombyksu , hodowanego ze względu na kokon, z którego pozyskuje się naturalny jedwab .
Zamiast dążyć do kontrolowania delikatnego nawożenia i tarła niektórych ryb, badania wykazują skuteczność chwytania post-larw (lub PCC dla (in) Post-Larval Capture and Culture ), aby hodować je z pożywieniem, które jest łatwiejsze w obróbce .
Na przykład niektóre larwy, urodzone zbyt późno pod koniec pięknego sezonu, nie przekształcają się w dorosłe osobniki (lub imago ) w normalnym czasie, ale w następnym roku lub nawet później; mówi się o nich, że są „ neoteniczne ”.
Axolotl jest szczególnym przypadku zwierząt, których rozwój zatrzymuje się w stadium larwalnym, a zatem mogą rozmnażać się w stadium larwalnego (neotenic).
Na określenie stadium, które następuje po stadium larwalnym , mówi się czasami ( zwłaszcza u ryb i skorupiaków ) o stadium „ postlarwalnym ” i „ postlarwalnym ”, ale najczęściej używa się terminu młodociany .