Meczet Osmanlego

Meczet Osmanlego
Przykładowe zdjęcie artykułu Meczet Osmanlego
Prezentacja
Nazwa lokalna Meczet Turków
Kult muzułmański
Rodzaj Meczet
Rozpoczęcie budowy 2005
Koniec prac 2010
Architekt Pierrick Beillevaire, In Situ A, C & V Agency
Dominujący styl Współczesna architektura
Geografia
Kraj Francja
Region Kraj Loary
Departament Loire Atlantique
Miasto Nantes
Informacje kontaktowe 47 ° 11 ′ 53 ″ północ, 1 ° 36 ′ 32 ″ zachód
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Meczet Osmanlego
Geolokalizacja na mapie: Loara Atlantycka
(Zobacz sytuację na mapie: Loire-Atlantique) Meczet Osmanlego
Geolokalizacja na mapie: Nantes
(Zobacz sytuację na mapie: Nantes) Meczet Osmanlego

Osmanli Meczet (znany również jako Meczet Turków ) to francuski muzułmanin religijnych budynku , znajduje się w Nantes , w Loire-Atlantique . Zarządza nim „Tureckie Stowarzyszenie Kultury w Nantes”. Ten kompleks architektoniczny, składający się z meczetu, budynku do ablucji i budynku kulturalnego, został stworzony przez agencję architektoniczną In Situ A, C & V pod kierownictwem Pierricka Beillevaire'a.

Lokalizacja

Znajduje się on w n o  21a barrister-Cholet Boulevard w dzielnicy Bellevue - Chantenay - Sainte-Anne . Meczet ten, zbudowany w ZAC , ma miejsce w środowisku zabudowanym, składającym się głównie z magazynów i fabryk. Z mostu Cheviré widoczny jest tylko minaret między hangarami działalności handlowej i przemysłowej. Niemniej jednak swobodne i płynne przejście umożliwia pas roślinności między bulwarem a budynkiem kulturalnym.

Historia

Na wniosek burmistrza Nantes Jean-Marca Ayraulta o budowę miejsca kultu w 2003 r. Miasto Nantes upoważniło to stowarzyszenie do budowy meczetu. Teren zaproponowany przez ratusz w Nantes znajduje się w Zone d'Aménagement Concerté (ZAC) w Montplaisir. Trzy budynki powstały w latach 2005-2010 na działce należącej do stowarzyszenia.

Architektura i sztuka

Architektura meczetu Osmanli łączy w sobie elementy historyczne i współczesne. Prezes ACNT (Tureckie Stowarzyszenie Kulturalne Nantes) zarządzającego budową, Murtaza Karagür, mówi, że celem było stworzenie współczesnego meczetu z nowoczesnymi aspektami i odniesieniami historycznymi. Warto zauważyć, że architektura i dekoracja były pod wpływem sztuki seldżuckiej z Anatolii i sztuki osmańskiej. Oba te rodzaje sztuki są uważane za część tureckiej historii sztuki.

Meczet ma powierzchnię netto podłogi (SHON) 1750  m 2 , przy wysokości 20  m . Zespół architektoniczny obejmuje również przylegające do meczetu centrum kulturalne z turecką kawiarnią, małym sklepem spożywczym i biblioteką.

Wpisana w kwadrat o wymiarach szesnaście na szesnaście metrów sala modlitewna ma regularną i jednorodną objętość. To zastosowanie planu kwadratu jest inspirowane planami meczetów seldżuckich w Anatolii i osmańskich sal modlitewnych. Jednym z przykładów jest meczet Dolmabahçe , zbudowany w Stambule przez architekta Garabet Balyan na zlecenie zatwierdzonej sułtany Bezmi Alem w latach 1853-1855, przedstawiający plan kwadratu. Ten plan kwadratu jest również używany w innych współczesnych meczetach, takich jak meczet Şakirin w Stambule , zaprojektowany przez architektów Hüsrev Tayla i Zeynep Fadıllıoğlu i otwarty w 2009 roku.

Meczet Osmanlego, składający się z sali modlitewnej o kształcie kwadratu, dostępny jest dwoma wejściami, jednym prowadzącym na parter, a drugim na antresolę na drugim poziomie Całość utrzymywana jest przez ściany nośne wzmocnione ścianami zbrojonymi. beton .

Jedną z nowości widocznych w meczecie Osmanli jest kopuła . Kopuła nie spoczywa na wisiorkach ani na trąbce. Utrzymują go poziome słupki tworzące kwadrat. Jest umieszczony ukośnie na środku sali modlitw.

Wejście posiada kute wrota z tradycyjnymi zdobieniami. Elewacje są z wylewanego betonu . Fasady południowa, zachodnia i wschodnia meczetu, nie dając dostępu do sali modlitw, mają surowy wygląd, podobnie jak budynek kulturalny. Fasada północna pokryta jest wapieniem z Bayburt ( Turcja ). Te kamienne panele są przyklejane i zszywane do betonowej ściany przez rzemieślnika, który je wyrzeźbił, właściciela kamieniołomu, Cabira Türkmen. To użycie jest inspirowane meczetami seldżuckimi w Anatolii i meczetami osmańskimi niezmiennie budowanymi z kamienia. Na tym pokryciu reprodukowane są motywy seldżuckie z Anatolii i Turków . Pracuje nad nimi architekt, aby nadać im nowoczesny akcent. Na kamiennej okładzinie przedstawione są wypukłe motywy roślinne, takie jak tulipany i róże. XVII-wieczny francuski adamaszek i rzeźbiona dekoracja meczetów seldżuckich w Anatolii zostały tutaj przejęte, przeprojektowane i przetłumaczone w celu uzyskania nowego wyrazu.

Minaret umieszczony jest na północnej fasadzie meczetu, w osi pionowej do bulwaru. Jest zbudowany z kamienia wokół metalowej ramy. Wygląd tego minaretu jest podobny do minaretów osmańskich, takich jak meczet Sulejmana w Stambule, zbudowany przez architekta Mimara Sinana w latach 1550-1557.

Meczet Osmanli ma pojedynczą kopułę dla pojedynczej sali modlitewnej, podobnie jak meczet Yeşil Iznik zbudowany w latach 1378-1391. Kopuła jest zbudowana za pomocą szalunku betonowego, który jest rzutowany na drewnianą, stalowo-stalową skorupę, wykonaną z żelaza i stali. powłoka z szarej miedzi.

Meczet Osmanli zawiera w swojej sali modlitwy typowe wyposażenie muzułmańskiego miejsca kultu: mihrab , minbar , vaaz kürsüsü i kamienną przestrzeń müezzin . Te elementy liturgiczne są ozdobione motywami seldżuckimi z Anatolii i Turków, pobranych i przerobionych.

Do tej ściany przymocowany jest prostokątny kamienny mihrab znajdujący się w osi ściany Qibla. Przedstawiając geometryczną rzeźbioną dekorację z muqarnami, ten współczesny mihrab podejmuje stylistyczną dekorację mihrabów seldżuckich z Anatolii (meczet Alâeddin w Niğde, położony w Turcji i zbudowany w 1223 r.) Oraz mihrabów osmańskich (stary meczet Edirne, zbudowany w 1402 r.) i 1414 przez architekta Konyalı Hacı Alâaddin).

Minbar meczetu Osmanli jest wykonany z tego samego materiału co mihrab: białego kamienia. To biurko, umieszczone na prawo od mihraba, składa się ze schodów prowadzących na małą platformę zwieńczoną baldachimem. Przejście w złamanym łuku pozwala przejść z jednej strony na drugą. Ogólny kształt mihraba z meczetu Osmanli bardzo przypomina mihrab z meczetu Perteva Mehmeta Paszy w Stambule, wykonany w latach 1572-1580 przez architekta Mimara Sinana w Turcji dla wezyra Perteva Mehmeta Paszy. Minbar meczetu Osmanli jest ażurowy z geometrycznymi wzorami złożonymi ze splątanych wielokątów, których boki i przekątne przecinają się lub pokrywają.

Ściany sali modlitewnej na parterze i na piętrze pokryte są Iznik çini z motywami roślinnymi i kaligraficznymi. Ściana Qibla jest w całości pokryta ceramiką. Kopułę, ściany i spód antresoli zdobi namalowana islamska kaligrafia .

Przywiązuje się wagę do traktowania światła poprzez połączenie oświetlenia naturalnego i sztucznego. „Uśpione” okna rozmieszczone na długości zapewniają naturalne światło do meczetu. Sztuczne światło zapewniają żyrandole importowane ze Stambułu. Odnosząc się do zewnątrz i do wnętrza, światło meczetu Osmanliego jest dynamiczne. Sala modlitw, skąpana w przezroczystym świetle, pozwala dostrzec zmiany światła zewnętrznego przez serię cienkich, pionowych okien, które podkreślają objętość pomieszczenia i odzwierciedlają zasadę kropli wody, tradycyjnego przełomu w architekturze osmańskiej. Jednak kształt okien jest zupełnie inny niż w meczetach osmańskich. Yeşil Meczet w Bursie, wybudowany w latach 1419 i 1421 przez architekta Hacı Ivaz Pasha, posiada prostokątne okna ażurowe. Dzięki tym nowoczesnym oknom w meczecie Osmanli, miękkie i eleganckie światło jest preferowane, aby stworzyć świetlistą atmosferę sprzyjającą spokojowi, którego domaga się w pomieszczeniu. Dzieło światła jest istotnym punktem w obrębie In Situ A, C i V. Na przykład halle de la Madeleine , która znajduje się w sercu dzielnicy Olivettes w ZAC de la Madeleine-Champs de Mars w Nantes , został przebudowany przez In Situ A, C & V w latach 2018-2019 dla firmy Lefeuvre. Gra naturalnego światła z wielokątnymi kształtami i różnymi materiałami stwarza poczucie otwartości.

W meczecie Osmanli architekt dążył do uzyskania szczególnej atmosfery architektonicznej. Atmosfera jest definiowana jako „fizyczne elementy i urządzenia tworzące atmosferę” oraz jako „materialna i moralna atmosfera otaczająca miejsce, osobę”. Wyjątkowość tworzy dekoracja, atmosfera światła i dźwięku. Jednak ta atmosfera jest różnie postrzegana w zależności od odwiedzającego.

Uwagi i odniesienia

  1. Pozwolenie na budowę budynku sakralnego, plik nr: 2004/0672, ocena: 1520W657, archiwa Nantes.
  2. Wywiad z Murtazą Karagur, prezesem ACNT.
  3. „  Turkish Mosque of Nantes  ” , na www.pss-archi.eu (dostęp 26 kwietnia 2012 ) .
  4. Salimi Amineddin, İslam ülkelerinde çağdaş cami mimarisi sorunsalı (Problem architektury współczesnych meczetów w krajach islamskich) , praca magisterska z architektury pod kierunkiem Ilkay Salihoğlu, Yakındoğu University, Nikozja, 2013, s. 82.
  5. Tugba Senturk, The Osmanli meczet Nantes: Badanie architektoniczny kompleks kultu i kulturowe, Uniwersytet w Nantes, tezy M1 Historii Sztuki, 2019-2020.
  6. (fr) (en) Gaëlle Péneau , Przewodnik po architekturze współczesnej - Nantes // Saint-Nazaire 2000-2010 , Nantes, wydania Coiffard,sierpień 2010, 256  pkt. ( ISBN  978-2-910366-98-8 ) , str.  89.
  7. Miles Lewis, Architektura element po elemencie , Paryż, Citadelles & Mazenod, 2010, s. 302.
  8. Dokumenty : Üstün avize firma zajmująca się kreatywnym oświetleniem, Istambuł, prywatne archiwa ACN.
  9. Wywiad z Pierrickiem Beillevairem, dyrektorem In Situ A, C & V, 10.2019.
  10. Gérard Hégron, Henry Torgue, „Architektoniczne i miejskie atmosfery, Od środowiska miejskiego do wrażliwego miasta”, w: Coutard, Olivier i Lévy, Jean-Pierre, Urban ecologies: State of Knowledge and Perspectives , Economica - Anthropos, str. 184 -198, 2010.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny

Oficjalna strona Tureckiego Stowarzyszenia Kultury w Nantes

Strona internetowa agencji architektonicznej In Situ A, C & V