Monteprandone

Centrum subapenińskiego obszaru Marche , położonego w bezpośrednim zapleczu San Benedetto del Tronto , zaledwie 5 km od Morza Adriatyckiego , na grzbiecie krótkiego grzbietu, który oddziela dolinę od potoku Ragnola (na północy) tego rzeki Tronto (na południu).

Jedyna część miasta, Centobuchi, znajduje się przy Via Salaria i jest przedmiotem wielkiej ekspansji demograficznej związanej z bliskością głównych dróg komunikacyjnych oraz urbanizacją całej osi peryferii San Benedetto del Tronto prowadzi do stolicy prowincji Ascoli Piceno , oddalonej o około 20 km .

Pochodzenie nazwy

Legenda głosi, że zamek został zbudowany w IX -go wieku przez Franków rycerza po Karola . Nazywałaby się Brandone lub Prandone, stąd nazwa zamku i wioski.

Historia

Pierwszy dokument historyczny dotyczący Monteprandone pochodzi z 1039 roku, kiedy to niejaki Longino i niejaki Guido Massaro podarowali wioskę i kościół San Nicola de Bari klasztorowi Santa Maria di Farfa w regionie Sabine, który utrzymywał ją do 1292 roku, kiedy to: ludność spontanicznie ze względów bezpieczeństwa zdecydowała się na objęcie ochroną Ascoli Piceno . Więź z Ascoli Piceno została jeszcze silniejsza dzięki papieżowi Janowi XXII, który bullą z 13 maja 1323 roku udzielił jej na wieczystej lenno w Ascoli „za wierność i usługi wyświadczone oraz w odwecie na buntownika Fermo ”. terytorium pomiędzy Tronto i Ragnola, gwarantując mieszkańcom Ascoli Piceno strategiczne zejście i przyłączając do jurysdykcji Monteprandone to Montecretaccio, pod którym port Ascoli powinien zostać zbudowany.

Zamek Monteprandone nie nadawał się do miana „miasta” i jako społeczność zawsze pozostawał w otchłani chłopskiego Ascolaina i dlatego nie mógł wytworzyć „obywatelskiej szlachty”. Jednak mianowanie „podesty” pozostawiono wspólnocie Monteprandone w triadzie trzech arystokratów Ascolan. Znane rodziny społeczności Monteprandone to: Allegretti, Aloysi, Amedei, Amici, Aureli, Blasocchi, Campanelli, Cappella, Carota, Castellani o Castellani Boccabianca, Corazza, Crocetta, Malfanti, Marozzi, Massi, Merlini, Nicolaj, Pallotta, Parissi , Pellili, Peroni (obecnie Pirri Salimei), Romandini, Rosati (następnie Rosati di Monteprandone po Filippis Delfico) Rossi, Santomi lub Santoni, Sari (wymarły w gałęzi Rosati, płk Leopoldo), Serroni, Uriali, Zazza.

Między XIV TH i XV th wieku, trzy inne przebiegi zostały załączone: Montetinello, Monterone i Monticelli i przybywających pięć przechodzi widzimy dzisiaj reprezentowany w herb miasta.

W 1935 r. Dekretem królewskim, po licznych próbach, które miały miejsce w poprzednich latach, aneksowano wioskę Porto D'Ascoli, odłączając ją od gminy Monteprandone, ze względu na przewagę terytorialną, ponieważ San Benedetto jest w pełnej rozbudowie i potrzebuje przestrzeń i na prośbę samych obywateli.

Zabytki i dziedzictwo

Architektury religijne

Kościół św. Mikołaja z Bari

Nazywany jest również kościołem San Niccolò. Ma bardzo starożytne pochodzenie, ponieważ na obecnym terytorium Monteprandone istniał już na początku ery chrześcijańskiej kościół parafialny San Donato, świadectwo żywej obecności pierwotnej wspólnoty chrześcijańskiej, związanej z Truentum (dziś Martinsicuro). We wczesnym średniowieczu terytorium to z zamkami Sculcula i Monte Cretaccio oraz kościołami zostało przekazane biskupowi Fermo i opactwu Farfa. Obecny kościół został urodzony „ab immemorabili” starożytnego klasztoru San Leonardo farfense został wyniesiony na studia w roku 1507. restrukturyzowanych między 1639 i 1658, został całkowicie przebudowany w pierwszych latach XIX th wieku w stylu klasycystycznym według projektu architekt Pietro Maggi i został reconsecrated przez M gr Bufarini w 1858 roku wewnątrz którego znajduje się drewniany krzyż z XIV p wieku i organ rury wykonanej na rysunek Perugino Angelo Morettini w 1839 ° C „jest jednym z pierwszych nowoczesnych organów zamkniętych w jednokomorowym drewnianym pudle rezonansowym. Morettini były rodziny budowniczych organów, których działalność przeszedł cały XIX -tego wieku.

Kościół Santa Maria delle Grazie

Znajduje się 1,5 km od zamieszkałego centrum i jest częścią kompleksu klasztoru franciszkanów, który został wzniesiony w 1449 roku właśnie dzięki św . Jest to tryptyk z XIV -tego wieku i dzieł Vincenzo Pagani i Cola amatora . Aby zgłosić również klasztor XVI th klasztor wieku (zwany także Klasztor San Giacomo).

Muzeum

Muzeum kodów

Z biblioteki założonej przez San Giacomo della Marca , wzbogaconej nawet po jego śmierci do ponad 700 pozycji, zachowała się tylko niewielka część. Ale obecność kodeksu z IX E - X th century i 54 Codex XIV th - XV th century wystarczy mówić o prawdziwym skarbem bezcennej wartości artystycznej i kulturalnej, powrócił do swej okazałości po remoncie opieką do 2012 r Opificio delle Pietre dura we Florencji. Rękopisy są przechowywane w gablotach zaprojektowanych tak, aby chronić je przed skutkami wahań oświetlenia i temperatury. Są one częścią Biblioteki San Giacomo, zebranych w XV th wieku przez świętego zachęcić dyspozycję współpracowników i uczonych. Kazań, Jutrznia, historia i literatura książki, rękopisy, pochodzący z XIV TH i XV -go wieku, a nawet w jednym przypadku IX th wieku. Jest 60 tomów, można też zobaczyć list od św. Jakuba do św. Jana z Kapestrano, datowany z Rzymu 14 grudnia 1455 r. Na niektórych kodach nadal możemy przeczytać deklarację, w której św. Jakub ujawnił osobę, która podarował lub sprzedał koszt i miejsce przeznaczenia, którym był wówczas klasztor Santa Maria delle Grazie de Monteprandone.

Administracja

Kolejni burmistrzowie

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
13 czerwca 2004	W trakcie	Bruno Menzietti
Brakujące dane należy uzupełnić.

Hamlets

Centobuchi

Gminne gminy

Acquaviva Picena , Colonnella , Controguerra , Martinsicuro , Monsampolo del Tronto , San Benedetto del Tronto

Mury miasta
Widok ogólny Monteprandone
Widok na centrum Monteprandone

Grupy etniczne i mniejszości zagraniczne

Według danych ISTAT [10] na dzień 31 grudnia 2015 r. Populacja zagraniczna rezydenta wynosiła 113 osób (8,79%). Narodowościami najbardziej reprezentowanymi pod względem udziału w całkowitej populacji mieszkańców były:

Albania, 409 (3,23%)

Chiny, 184 (1,45%)

Rumunia, 138 (1,09%)

Wydarzenia

Na początku sierpnia odbywa się święto smażonych oliwek z duszoną ascolaną i muflonem.

Patrona Saint-Jacques obchodzone jest 28 listopada.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Saint Jacques de la Marche

Uwagi i odniesienia

(it) Popolazione residente e bilancio demografico na stronie internetowej ISTAT .