Montemonaco
| Montemonaco | ||||
 Montemonaco | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Włochy | |||
| Region | Kroki | |||
| Województwo | Ascoli Piceno | |||
| Kod pocztowy | 63048 | |||
| Kod ISTAT | 044044 | |||
| Prefiks tel. | 0736 | |||
| Demografia | ||||
| Miły | montmonacais (po włosku: montemonachesi) | |||
| Populacja | 661 mieszk. (31-12-2010) | |||
| Gęstość | 9,9 mieszkańca/km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 42°54′00″ północ, 13°20′00″ wschód′ | |||
| Wysokość | Min. 980 m Maks. 980 m² |
|||
| Powierzchnia | 6700 ha = 67 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Marche
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | www.comunemontemonaco.it | |||
Montemonaco to włoska gmina w prowincji Ascoli Piceno w Marche regionu z Włoch .
Geografia
Montemonaco znajduje się 35 km od Ascoli Piceno , 67 km od Fermo i 211 km od Rzymu . Miejscowość leży w wysokiej dolinie Aso, na niewielkim płaskowyżu grzbietowym z widokiem na Monte Zampa i Monte Sibilla na wysokości 988 m n.p.m. Jest to drugie co do wysokości miasto w Marche. Terytorium gminy leży w większości w obrębie Parku Narodowego Gór Sybillińskich i rozciąga się od szczytów Masywu Vector , w którego dnie znajduje się Jezioro Piłata , do tych z Argentella, Pizzo del Diavolo , Palazzo Borghese , Monte Porche, które wyznaczają granicę administracyjną z Norcią i Umbrią , aż do grzbietów Monte Sibilla i gminy Montefortino na północnym wschodzie. Od łagodnych, trawiastych zboczy Mount Sibilla i Mount Zampa po degradację pagórkowatego krajobrazu w kierunku Comunanza , wzgórza po południowej stronie wysokiej doliny Aso i Mount Altino rozciągają się na wyżyny w pobliżu kościoła Santa Maria in Pantano w Montegallo .
Między historią a legendą
Starożytna kraina, Montemonaco, od końca średniowiecza przyjmowała ludzi z odległych krajów. Przyciągnięty liberalnością i powszechną nietolerancją władzy, dawniej składał się z mnichów z Montmonacais. Niektóre frędzle uznane heretycy lubią Fraticelli Michelisti Clareni Sacconi , zwolennicy templariuszy i innych heretyków uciekło stany lub mniej tolerancyjnych miast półwyspu, rozłożone od XIV th century w górzystym obszarze najbezpieczniejsza na terytorium Montemonaco a sąsiednich gmin. Inni zdecydowali się przeprawić się przez Adriatyk i osiedlić w Dalmacji lub Grecji .
Wśród wydarzeń z XV -go wieku, która przyczyni następnych stuleci do komunikowania Montemonaco daleko poza jej geograficzny naturalne, możemy zachować dwa najbardziej znaczące: po pierwsze, przybycie na ziemi francuskiej dziedzic Antoine de La sprzedaż w służbie księcia Louis III Andegaweńskiego w maju 1420, a z drugiej strony publikacja w 1473 roku w rzymskim przez Andrea da Barberino , Guerrino dit meschino . Te dwa wydarzenia rozgrywają się na tle legendy o Sybilli z Apeninów i kompleksu hypogeum jego Groty, odtwarzanego od czasów starożytnych w regionie Montmonac.
Ale podczas gdy w powieści Andrei da Barberino Montemonaco jest cytowane marginalnie w fabule literackiej w całości skoncentrowanej na legendzie o apeńskiej Sybilli i jej mitycznej jaskini, o tym jak w autooptycznym pamiętniku Antoine de La Sale w opowiadaniu zatytułowanym Le Paradis de la Reine Sibylle , pierwszym odręcznym którego wersja jest przechowywana w bibliotece Musée Condé , w Château de Chantilly , a następnie włączona do sumy edukacyjnej przeznaczonej do nauki Jeana d'Anjou , syna króla René (René d'Anjou) jest historycznie interesująca, ponieważ pierwsza znana pośrednia próba sekularyzacji legendy Sybilli na początku renesansu .
Sława Sybilli z Apeninów dotarła do Burgundii, gdzie księżna Agnès, siostra Filipa le Bon, ma w swoim zamku gobelin z przedstawieniem groty Sybilli. La Sale widział gobelin w zamku Angers , w 1437 roku, z okazji ślubu jego córki Marie de Bourbon z synem René d'Anjou i zauważając, że przedstawienie miejsca nie odpowiada prawdzie , postanowił opowiedzieć mu o podróży sprzed 17 lat io wszystkim, co widział i słyszał. Wśród motywacji, które skłoniły Antoine'a de La Sale do podjęcia tej podróży, Detlev Kraack wymienia honor: jednak nie został on wysłany przez samą damę w góry Sybilli. Antoine de La Sale już od dawna podróżował po Włoszech, podążając najpierw za książętami Anjou, Ludwikiem II i Ludwikiem III, a następnie królem René. Zachodnia nadzieję na odzyskanie królestwa Neapolu , ale ta nadzieja została rozbita w 1442, kiedy to miasto zostało rozdarte przez Aragonii .
La Sale opuścił więc Burgundię i przybył do Umbrii , zatrzymując się w Asyżu i Spoleto , gdzie wyrył swoje znaki w bazylice San Francesco i Duomo w Spoleto. Następnie, przez przełęcz Sasso Borghese , 28 maja 1420 r. dotarł do Montemonaco. To tam wsłuchuje się w głosy mieszkańców Montemonaco, w tym Antonio Fumato opowieści o królowej Sybilli, stara się zrozumieć, czy naprawdę istnieją Wróżki i Sybille, i zaczyna iść w kierunku Groty. Prześledzi całą historię o Królestwie Sybilli i jego Służebnicach spowitych strachem i sceptycyzmem oraz ich sposobach ratowania się przed Inkwizycją. Antoine de La Sale powróci do Montemonaco po raz drugi w 1440 roku.
Montemonaco, ekskomunikowany i rozgrzeszony
W pergaminie z 1452 r., dwanaście lat po ostatniej wizycie Antoine de La Sale, zapisany jest wyrok uniewinniający z ekskomuniki przeorów i całej wspólnoty Montmonac za przyjęcie Rycerzy z Hiszpanii i Królestwa Neapolu. Miesiącami poświęcali się sztuce alchemii w domu we wsi (dom ser Catarino). Główne zarzuty przeciwko Montmonacais dotyczyły pomocy i towarzyszenia Rycerzom nad Jeziorem Sybilli ( Jezioro Piłat ), aby poświęcić tam diabelskie księgi, a raz uwięzieni na rozkaz Inkwizycji, aby zmusić ich do ucieczki! Inkwizytor w marcu Ancona De Guardarjis następnie przyniósł priors i całą społeczność do sprawiedliwości w Tolentino , aby je wypróbować.
Ale co ciekawe, pod koniec długiej debaty proceduralnej wszyscy zostali uniewinnieni i zwolnieni z ekskomuniki dzięki liberalnej postawie, która panowała w Marszu Ankony, w przeciwieństwie do północnych Włoch i reszty Europy, gdzie takie okoliczności doprowadziłyby do zakładanie stosów.
Hamlety
Foce
Gminy przygraniczne
Arquata del Tronto , Castelsantangelo sul Nera , Comunanza , Montefortino , Montegallo , Norcia