Melaine | ||||||||
Melaine (po prawej), rozmawiająca ze swoim poprzednikiem Amandem (po lewej). Fresk z XIX th century. | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny | około 456 La Chapelle-de-Brain w Brain-sur-Vilaine |
|||||||
Śmierć | około 530 Rennes |
|||||||
Biskup Kościoła Katolickiego | ||||||||
Konsekracja biskupia | 505 | |||||||
Biskup Rennes | ||||||||
Od 505 | ||||||||
| ||||||||
Melaine lub Saint Melaine (po łacinie Melanius ) był biskupem Rennes od 505 roku . Jego data urodzenia to około 456 roku . Uczestniczył w 511 w soborze orleańskim zwołanym przez Clovisa . Jego śmierć nastąpiła około 530 roku .
Niegdyś zapisany do martyrologii rzymskiej od 6 stycznia , św. Melaine jest teraz obchodzony 6 listopada .
Nazwa Melaine wydaje się pochodzić od greckiego melas , melanos (czarny), ale czasami rozważamy inne hipotezy, albo pochodną starego bretońskiego mael (książę), albo bretońskiego przymiotnika melen (żółty).
Urodzony prawdopodobnie na Platz (lub Plets), obecnym Brain-sur-Vilaine (obecnie miasto La Chapelle-de-Brain ), w pobliżu Redon , gdzie poświęcony jest mu kościół, Melaine jest podobno arystokratycznego pochodzenia i syn bogatych właścicieli gallo-rzymskich . Bardzo młody postanowił uczynić swój dom rodzinny klasztorem .
Według „ Vita S. Melanii major ” Melaine styka się z pewnym Euzebiuszem , duxem lub rexem z miasta Vannes , niewątpliwie Gallo-Roman według jego grecko-łacińskiego imienia, którego leczy tak samo jak jego córkę. i który w podziękowaniu przypisuje mu parafię Comblessac . Nie będąc założycielem biskupstwo z Rennes , jest on uważany za jej pierwszy wielki przedstawiciel i jego patron, podczas gdy siedem święci założyciele Kościoła Breton pojawiają . Mianowany przez św. Amanda następcą w 505 , później został doradcą Clovisa, którego zachęcał do budowy nowych kościołów. On sam dąży poprzez głoszenie „korzeń z nędznych błędów pogan . ”
Między 511 a 520 , pisał wspólnie z biskupami z Tours i Angers do dwóch bretońskich mnichów , Catihernus i Louocatus , pismem z dnia protestu w sprawie celebracji obrzędów, które wydają specyficzne dla celtyckich chrześcijan : „Dowiedzieliśmy się, ze sprawozdaniem z czcigodny kapłanie Sparatus, abyś nigdy nie przestawał handlować w chatach swoich rodaków pewnymi stołami, na których odprawiasz boską ofiarę Mszy św. z pomocą kobiet, którym nadajesz imię komensale (conhospitoe) i które rozdając Eucharystii, podawaj ludowi krew Chrystusa. „ Nakazuje im, pod groźbą ekskomuniki , położenie kresu tym praktykom.
Jego życie jest emaliowane, jak większość świętych, niezwykłymi faktami, które świadczą o jego pozycji jako postaci cywilizacyjnej i politycznej. Data jego śmierci jest równie niejasna jak data urodzenia, prawdopodobnie6 listopada 535(lub 572 lub więcej prawdopodobnie w 530 ). Został pochowany na wzgórzu Champ du Repos w Rennes . To tutaj powstało opactwo Saint-Melaine, dziś katedra Notre-Dame-en-Saint-Melaine w Rennes .
Jego popularność jest w dużej mierze związana z cudami , o których mówi się, że miały miejsce zarówno za jego życia, jak i po jego śmierci. Rzeczywiście, podczas gdy jego ciało zostało przetransportowane łodzią na Vilaine z Plaz do Rennes , uwalnia złodziei zamkniętych w wieży, gdzie powstaje wyłom, gdy łódź przepływa, podczas gdy więźniowie widzą, jak spadają ich łańcuchy.
Jego życie opowiedziało dwóch autorów. Pierwszy pisze anonimowy autor prawdopodobnie w VII th wieku . Jest on powszechnie kopiowane w XI -tego wieku przez Gervais Belleme , biskupa z Le Mans , a następnie arcybiskupa z Reims , który opowiada w krótkim czasie kilka cuda na zachód od Mayenne , za jej wstawiennictwem. Jeden z nich, który miał dla Argentré teatr, być może dał początek parafii Saint-Melaine wzniesionej dwie mile dalej na obecnej gminie Laval , a przynajmniej dał jej ten patronat.
Jego pierwszy biograf wyjaśnia w ten sposób, dlaczego będąc biskupem Rennes, pełni rolę polityczną, służąc jako pośrednik między ludnością gallo-rzymską a nową władzą frankońską, którą ustanawia Clovis . Według Salomon Reinach (po Prokopa z Cezarei i Grzegorza z Tours ), byłby negocjowane z Sankt Patern i Clovis ustalić w 497 traktat między Franków, że Gallo-Rzymian Armoryka że reprezentowane i Bretończycy. Dwie ostatnie narody nie płaciły hołdu, ale uznawały wyższość Franków. Według Léona Fleuriota nawrócenie Chlodwiga i jego ludu było niepisanym warunkiem traktatu, który umożliwiłby im w zamian uzyskanie zdecydowanego wsparcia, bo gwarantowanego przez Kościół, w walce z innymi narodami germańskimi.
W 511 roku zagrał główną rolę w Radzie z Orleanu , która jednoczyła galijskiej episkopat po niedawnym Franków monarchii „gdzie trzydzieści jeden ojcowie zarządził kanony, główny autor, który był w Saint Melaine, biskup Rennes ” . Tam został orędownikiem miast zachodniej Bretanii, które nie będąc poddanymi Frankom , zawarły z nimi traktaty.
Duża zatoka południowego transeptu jest ozdobiona witrażem o wysokości ośmiu metrów i szerokości czterech metrów, przywołującym „ Tłumaczenie (relikwie) szczątków świętego biskupa Melaine przybywającego do bram miasta Rennes nad Vilaine” że świeccy i duchowni kłaniają się na jego drodze. Towarzyszy mu napis „Corpus Melani Rhedonas Honorifica DXXX” – Ciało św. Melainy uhonorowane przez Rennais w roku 530.
Ten duży szklany dach jest zasługą Atelier braci Paula i André Rault - "Les Maîtres Verriers Bretons" i "Vitraux d'Art E. Rault", znajdującego się przy Place Hoche w Rennes. Za radą historyka z Rennes Paula Banéata model został zaprojektowany przez Marguerite Maugé, która aktywnie przyczyniła się do artystycznego sukcesu Atelier Rault. Zainstalowany w 1942 roku witraż został uszkodzony w następnym roku przez bombardowania, które wysadziły środkową część zatoki i uszkodziły górną część. Przez prawie 46 lat nieprzezroczyste płyty z pleksi próbowały ukryć uszkodzenia, zanim miasto Rennes podjęło się renowacji pod kierunkiem Frédérica Rault: dzieło zostało poświęcone podczas święta św. Melaine w 1988 roku i jest uważane za arcydzieło Atelier Rault , przechwytując światło na południu przez kolorowe okulary.
Melaine rozmawia ze swoim poprzednikiem świętym biskupem Armandem. Fresk procesji świętych biskupów Bretanii wzdłuż obejścia chóru, autorstwa malarza Alphonse'a Le Hénaff , z lat 1871-1876.
Wydaje się, że św. Melaine odniósł wielki pośmiertny sukces w swoim kulcie. Jego nazwisko znajduje się w wielu toponimach na zachodzie Francji:
GminaPowiązana gminaWiększość z tych parafii to w rzeczywistości dawne podległości opactwa Saint-Melaine w Rennes :
: dokument używany jako źródło tego artykułu.