Max Scheler

Biografia

Narodziny	22 sierpnia 1874 r. Monachium
Śmierć	19 maja 1928 Frankfurt nad Menem
Pogrzeb	Cmentarz południowy
Czas	XX th century
Narodowość	Niemiecki
Trening	Uniwersytet im. Louisa i Maksymiliana w Monachium Uniwersytet Friedricha Schillera w Jenie Uniwersytet Humboldta w Berlinie
Zajęcia	Filozof , antropolog , profesor uniwersytecki , socjolog , aksjologia
Dziecko	Max Scheler ( d )

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium , Uniwersytet Friedricha Schillera w Jenie , Uniwersytet w Getyndze , Uniwersytet w Kolonii
Pole	Fenomenologia
Religia	Kościół Katolicki
Wpływem	Nietzsche , Edmund Husserl

Widok na grób.

Max Scheler , urodzony w Monachium dnia22 sierpnia 1874 r.i zmarł we Frankfurcie nad Menem dnia19 maja 1928, jest niemieckim filozofem i socjologiem .

Biografia

Jej ojciec jest luteraninem , matka jest ortodoksyjną Żydówką . Profesor na Uniwersytecie w Jenie od 1900 do 1906 roku , a następnie w Monachium od 1907 do 1910 roku . Jego wczesne prace naznaczone są wpływem Nietzschego oraz jego filozofii wartości i intuicji (w szczególności koncepcja resentymentu rozwinięta w Genealogii moralności ).

W 1902 poznał Edmunda Husserla, którego myśl ( fenomenologia ) pozostawiła na nim trwały ślad, chociaż nigdy nie był jego uczniem. W 1910 - 1911 , dał kurs w Philosophical Society of Göttingen . Od 1919 aż do śmierci wykładał filozofię i socjologię na Uniwersytecie w Kolonii .

Był uważany w swoim czasie za jednego z liderów fenomenologii ( w szczególności z Nicolaiem Hartmannem ), któremu jednak nadał pewne mistyczne akcenty. Przed zerwaniem z Kościołem w dużej mierze przyczynił się do odnowienia tradycji katolickiej – Karol Wojtyła , przyszły papież Jan Paweł II , który był jednym z jego wielbicieli, poświęcił mu swoją tezę z 1953 roku . Ale głównym przedsięwzięciem Schelera była podstawa nowej dyscypliny: antropologii filozoficznej i jej wkładu w rozwój socjologii wiedzy ( Wissensoziology ).

Jego nagła śmierć na apopleksję uniemożliwia mu opublikowanie czegoś więcej niż początków tego projektu ( Sytuacja człowieka na świecie opublikowała rok jego śmierci). Jego uczniowie Helmuth Plessner i Arnold Gehlen opracowali to podejście do człowieka, za które później twierdzili, że są odpowiedzialni. Refleksje socjologiczne Schelera wyznaczają śmiały punkt zwrotny w historii socjologii , próbując pogodzić podejście nauk humanistycznych i fenomenologii (której subiektywistyczny prymat i znaczenie przypisywane świadomości nie są oczywiste w kontekście często obiektywistycznej socjologii) .

Ta nowa perspektywa odbije się echem w szczególności w pracach socjologów Alfreda Schütza , Petera Bergera i Thomasa Luckmanna ( Społeczna konstrukcja rzeczywistości ).

Pracuje

Zur Phänomenologie und Theorie der Sympathiegefühle und von Liebe und Haß , 1913
Über Scham und Schamgefühl , 1913
Der Genius des Kriegs und der Deutsche Krieg , 1915
Der Formalismus in der Ethik und die materiale Wertethik , 1913 - 1916
Vom Umsturz der Werte , 1919
Neuer Versuch der Grundlegung eines ethischen Personalismus , 1921
Vom Ewigen im Menschen , 1921
Problem religii. Zur religiösen Erneuerung , 1921
Wesen und Formen der Sympathie , 1923 (neu aufgelegt als Titel von 1913: Zur Phänomenologie ...)
Schriften zur Soziologie und Weltanschauungslehre , 3 Bande, 1923/1924
Die Wissensformen und die Gesellschaft , 1926
Der Mensch im Weltalter des Ausgleichs , 1926
Die Stellung des Menschen im Kosmos , 1928
Filozofia Weltanschauung , 1929
Gesammelte Werke , 15 Bande, 1954 - 1998

Przetłumaczone na francuski

Skromność , trad. M. Dupuy, Paryż, Aubier, 1952.
Formalizm w etyce a materialna etyka wartości: nowa próba założenia personalizmu etycznego , trad. M. de Gandillac, Paryż, Gallimard, 1991.
Człowiek urazy , trad. niesygnowany, Paryż, Gallimard, 1933, reed. 1970.
Idea pokoju i pacyfizmu , trad. R. Tandonnet, Paryż, Aubier, 1953.
Natura i formy współczucia: wkład w badanie praw życia emocjonalnego , trad. M. Lefebvre, Paryż, Payot i Rivages, 1950, 2003.
Śmierć i przetrwanie, a następnie Tragiczne zjawisko , trad. M. Dupuy, Paryż, Aubier, 1952.
Problemy socjologii wiedzy , trad. S. Mesure, Paryż, PUF, 1993.
O znaczeniu cierpienia poszły dwa inne eseje Pokuta i odrodzenie , Miłość i wiedza , trad. P. Klossovsky, Paryż, Aubier, 1936.
Sytuacja człowieka na świecie , przeł. M. Dupuy, Paryż, Aubier, 1951.
Sześć esejów o filozofii i religii , przeł. P. Secrétan, Wydawnictwo Uniwersyteckie Fryburga, 1996.
Trzy eseje o duchu kapitalizmu , przeł. P. Lang, Nantes, Editions Cécile Defaut, 2016.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Ogłoszenia w ogólnych słowników lub encyklopedii : 1914-1918-Online • Brockhaus Encyclopedia • Deutsche Biografia • Enciclopedia De Agostini • Encyclopaedia Britannica • Encyclopaedia Britannica • Gran Enciclopèdia Catalana • Hrvatska enciklopedija • szwedzki Nationalencyklopedin • Store Norske leksikon • Visuotinė lietuvių Enciklopedija
Zasoby badawcze :
- (pl) Stanford Encyclopedia of Philosophy