Loïck Peyron
Loïck Peyron , urodzony dnia1 st grudzień 1959w Nantes jest francuskim nawigatorem .
Młodszy brat Bruno Peyron i najstarszy z Stéphane Peyron , najmłodszy, on zdobył angielski Transat trzykrotnie , az ORMA Mistrzostwa Świata cztery razy The Transat Jacques-Vabre dwukrotnie, Barcelona World Race i Route du Rum jak również osiem razy trofeum Clairefontaine . Od 2011 roku przygotowywał się do America's Cup 2013 z Energy Team, a następnie z Artemis Racing . Był także posiadaczem Trofeum Julesa-Verne'a przez 5 lat . Zdobył to wstyczeń 2012, w 45 dni 13 godzin 42 minuty i 53 sekundy na pokładzie trimarana Maxi Banque Populaire V , przed przekazaniem go Francisowi Joyonowi wstyczeń 2017, który następnie ustanowił nowy czas odniesienia za 40 dni 23 godziny 30 minut i 30 sekund na pokładzie trimarana IDEC Sport .
Biografia
Loick Stéphane Yves Peyron ma ojca, Hervé Peyron, kapitan marynarki handlowej (był szczególnie kapitanem podczas długiego oczywiście z Shell supertankers ), którzy zakażonych wirusem morze jego pięcioro dzieci, trzech chłopców i dwie dziewczynki, i nawigator wuj, Jean-Yves Terlain . To właśnie podczas wodowania żaglówki w piątek, 13. w wieku 12 lat , jego wujek miał stanąć na czele angielskiego Transata , że zdecydował się zostać marynarzem.
Loïck Peyron uczył się żeglowania ze swoimi dwoma braćmi w klubie żeglarskim CNBPP w Pouliguen , porcie, z którego rozpoczął naukę w liceum Grand Air w La Baule, żeglując przez zatokę z Pouliguen.
Uczeń jezuickich „dobrych ojców” z kolegium Saint-François-Xavier w Vannes i szkoły dziennej Enfants-Nantais , zdał maturę. To właśnie w tym liceum spotkał swojego nauczyciela sportu, obecnie sekretarza stowarzyszenia ARMC, które walczy z ALS i który zaproponował Loïckowi, aby został sponsorem tego stowarzyszenia. Dlatego Loïck Peyron jest dziś i od 6 lat sponsorem stowarzyszenia ARMC. W 1978 roku pomógł swojemu bratu Bruno przygotować się do Route du Rhum, a następnie odbył swoją pierwszą przeprawę przez Atlantyk. Studiował w latach 80. i tym zmysłem komunikacji, który prawdopodobnie odziedziczył po swoim wujku Jean-Yves Terlainie, zwrócił na siebie uwagę sponsorów.
Nazywany w branży „małym elfem”, wyróżnił się w latach 90. na czele swojego trimarana Fujicolor , wygrywając liczne wyścigi. On zdobył Orma mistrzostwo cztery razy , w 1996, 1997, 1999 i 2002. Loick Peyron przepłynęła na prawie wszystkich rodzajach multihulls: 60-metrowej ORMA , decyzja 35 , Ekstremalne 40 , KL 28, Sailingone, AC45 , Formula 40 , Klasa A, oceaniczne maksikatamarany z załogą i jedną ręką, maksikatamarany na Puchar Ameryki, rekordowe maksi-trimarany ( Maxi Banque Populaire V , największy wyścigowy trimaran na świecie)… Ale jego żegluga jednokadłubowcami jest również liczne, czy to na 60 stóp IMOCA , w maksi-jednokadłubowcu (sternik maxi Mari-Cha-IV na 42 metry podczas Voiles de Saint-Tropez 2005), w Open 7.50, w pierwszej klasie 8 , w Figaro lub w Mini 6.50 .
Żonaty, jest ojcem czwórki dzieci.
2000: Wyścigi meczowe
W 2000 roku brał udział w meczu rajdowych imprez i wszedł The Race , wyścig dookoła świata w gigantyczny katamaran.
2003: Sezon w Figaro
W 2003 roku, chociaż Loïck przez długi czas nie brał udziału w głównych wyścigach jednokadłubowych, zakończył sezon na nowiutkim Figaro Bénéteau 2 . Wygrał Wandei Sables, wykończone 6 th w Tour de Bretagne z Yann Elies (rasy, która została również przeznaczone do testowania nowych monotypie) i Solitaire du Figaro , oznaczone przez słabych wiatrach. Uczestniczy również w Trophée Clairefontaine , który kończy się w 2 nd pozycji za Michel Desjoyeaux .
2004: Początki decyzji 35
W 2004 roku zajął piąte miejsce w trofeum Clairefontaine z 38 punktami. Wygrał na Jezioro Genewskie z 1 st wyścig z decyzją 35 , w Genève-Rolle-Genève.
2006: Powrót do obwodu ORMA
Baron Benjamin de Rothschild powierzył mu ster trimarana ORMA Gitana 11 (tylko w przypadku Grand Prix, wyścigów załogowych wokół trzech boi blisko wybrzeża), wcześniej sterowanego przez Freda le Peutreca (ten ostatni został taktykiem). Wraz ze swoją załogą Peyron kończy 2 e za Franck Cammas Great price Fécamp and Portugal - Portimao i 3 e za Cammas i Desjoyeaux Grand Prix Marsylii. WKwiecień 2006, Benjamin de Rothschild powierzył go z ogólnym zarządzaniem Gitana Zespołu . Ten morski zespół wyścigowy zbudował Gitana Eighty , jednokadłubowiec o długości 60 stóp. Został uruchomiony wLipiec 2007.
2007: Jednokadłubowiec z Gitaną
Peyron wygrywa Transat B do B swoim nowym jednokadłubowym Gitana Eighty . Po raz kolejny wygrał Bol d'or Mirabaud na czele Okalys-Corum Nicolasa Grange'a, po 10 godzinach i 05 minutach wyścigu, w którym po wietrznym starcie D35 Foncia ugrzęzła w pobliżu francuskiego wybrzeża, pozwalając Katamaran Nicolasa Grange, aby objąć prowadzenie w wyścigu i nigdy go nie opuszczać.
2008: Historyczna potrójna pozycja w Transacie i przerwana Vendée Globe
Loïck Peyron wygrał angielski Transat w 2008 roku na czele tej łodzi. Plik9 listopada 2008, brał udział w starcie Vendée Globe na czele Gitana Eighty . Po szesnastu dniach na prowadzeniu podczas opadania Atlantyku, Loïck Peyron rozbija10 grudnia. Był wtedy na trzeciej pozycji, 15,8 mil od lidera Sébastiena Josse . Opuścił zespół po sprzedaży swojego 60-stopowego wLuty 2009.
2009: Extreme 40 i Decyzja 35
W 2009 roku Peyron kontynuuje nawigację po D35 Okalys-Corum i obejmuje ster Extreme 40 Omani Oman Sail Renaissance , którym ukończył 3 e w iShares Cup. W tym samym roku dołączył do zespołu Alinghi i został jednym z pierwszych sterników Alinghi 5 .
2010: Szwajcarski katamaran, kolejny Oman; i zwycięstwo na całym świecie
W 2010 roku brał udział w Pucharze Ameryki jako współ napastnik zespołu Alinghi , pokonany przez amerykańskiego pretendenta BMW Oracle Racing . Jest to również kapitan Ekstremalne 40 Oman Sail Masirah , z którym zajął 4 th of Extremes Sailing Series . Kontynuuje zwycięstwo w Barcelona World Race u boku Jean Pierre Dicka na Virbac Paprec
2011: Trofeum Jules-Verne i przygotowanie do Pucharu
W 2011 roku Loïck Peyron kontynuował żeglugę zgodnie z decyzją 35 na okręcie Okalys-Corum Nicolasa Grange'a. Kończy w tym 4- ty Bol d'Or, pomimo upadającego kolegi z drużyny.
W 2011 roku trenował w klasie A wraz ze swoim bratem Bruno na Puchar Ameryki 2013, a następnie we wrześniu na KL 28 (jednoprojektowych katamaranach trofeum Clairefontaine ) w wyścigach meczowych przez tydzień w Quiberon, aby zapoznać się z nowymi zasadami Pucharu i rekrutować nowych członków zespołu.
W czerwiec 2011, zastępuje Pascala Bidégorry'ego na czele Maxi Banque Populaire V w celu zdobycia trofeum Julesa-Verne'a . Wyjazd jest włączony22 listopada 2011. Po 45 dniach, 13 godzinach i 42 minutach żeglugi Peyron i jego 13 członków załogi pokonał czas odniesienia Ouessant-Ekwador, poprzednio posiadany przez Francka Cammasa i jego załogę na Groupama 3 , o ponad 3 godziny. Pobili rekord Ouessant-Bonne-Espérance w 11 dni, 21 godzin i 48 minut, pobijając tym samym poprzedni rekord o ponad 2 dni i 15 godzin, przy średniej prędkości 19,75 węzłów , osiągając maksimum do 37 węzłów . Plik6 stycznia 2012Loïck Peyron i jego załoga ukończyli tę podróż dookoła świata w 45 dni 13 godzin 42 minuty i 53 sekundy, stając się w ten sposób posiadaczami trofeum Jules-Verne, dopóki Francis Joyon nie podjął próby ustalenia nowego czasu odniesienia na 40 dni 23 godziny 30 minut i 30 sekund za sterami trimarana IDEC Sport wstyczeń 2017.
Jest członkiem rady dyrektorów Francuskiej Federacji Żeglarskiej potwierdzonej na Walnym Zgromadzeniu FFVoile w 2008 r.21 marca 2009w Paryżu .
2012: Brak pucharu z Energy Team, ale z Artemisem
Ponieważ nie udało się znaleźć budżetu pomimo porozumienia z Oracle Racing , Energy Team nie weźmie udziału w Pucharze Ameryki. W październiku Peyron dołączył do zespołu Artemis Racing , aby wnieść swoją wiedzę na temat wielu kadłubów i był jednym ze sterników (wraz z Nathanem Outteridge ) szwedzkiego zespołu AC72.
2014: Zwycięzca Route du Rhum w rekordowym czasie
Na pokładzie maxi-trimarana Banque Populaire VII (31,50 m ) wygrał Route du Rhum w 7 dni 15 godz. 8 min 32 s, rekordowy czas, który wypiera poprzedni rekord ustanowiony w 2006 roku przez Lionela Lemonchois w 7 dni 17 godz. 19 min
Francuska Federacja Żeglarska uhonorowała go w grudniu tytułem „żeglarza roku 2014”.
2018: Udział w 11 th Route du Rhum
W listopad 2018Loick Peyron podejmuje wyzwanie, aby przejść do „starej” na 11 th Route du Rhum , a mieszka historyczną przygodę z kartami papieru i sekstant rąk wykreślić swoje trasy na pokładzie małego żółtego trójkadłubowca okazji , siostrzanej -ship of Olympus , zwycięzca pierwszej edycji z 1978 roku z Mikiem Birchem 40 lat wcześniej. Na to nowe wyzwanie nawigator nosi barwy Action Enfance , fundacji, która chroni we Francji, w swoich wioskach i domach dzieci, braci i siostry oddzielonych od rodziców i umieszczonych decyzją sędziego z powodu złego traktowania lub poważnego zaniedbania.
2019: 50 th Solitaire du Figaro
Loick Peyron argumentem 2019 50 th Solitaire Urgo Le Figaro na pokładzie Figaro Bénéteau 3 i wykończone 24 -tego . Piękna historia kontynuowana jest w Action Enfance, łódź jest w całości w barwach Fundacji i nosi jego imię. Chcą, aby to partnerstwo stało się przygodą edukacyjno-edukacyjną dla młodych ludzi witanych w Fundacji poprzez różne wydarzenia: chrzest łodzi, przyloty i wyjazdy na regaty ...
Nagrody
Wyniki w regatach żeglarskich
Wyścig Europy
Loïck Peyron brał udział w pięciu z ośmiu edycji wyścigu w Europie . Wygrał go czterokrotnie w klasyfikacji generalnej i raz w Formule 3 w 1985 roku.
Route du Rhum
Loïck Peyron brał udział we wszystkich Routes du Rhum od 1982 do 2002 roku. Trzykrotnie przeszedł na emeryturę z powodu problemu mechanicznego. Jest zwycięzcą edycji 2014 .
Rok |
Pozycja |
Łódź |
Rodzaj łodzi |
Czas / komentarz
|
---|
2018 |
4
|
szczęśliwy |
Rum Multi |
21d 3h 57m 17s
|
2014 |
1
|
Maxi Solo Banque Populaire VII |
ULTIMATE Trimaran |
rekord z 7 d 15 h 8 min 32 s
|
2002 |
Porzucenie |
Fujifilm |
Trimaran ORMA
|
Pęknięcie i demontaż pływaka prawej burty |
1998 |
5 |
Fujicolor II |
Trimaran ORMA
|
13 d 2 godz. 38 min 12 s
|
1994 |
Porzucenie |
Fujicolor II |
Trimaran ORMA
|
Dismasting |
1990 |
Porzucenie |
Lada Poch IV |
Trimaran ORMA
|
Złamanie tylnego ramienia
|
1986 |
5 |
Lada Poch |
54-stopowy katamaran |
18 d 1 godz. 44 min
|
1982 |
17 |
La Baule-Teletota |
Trimaran |
21 d 20 godz. 55 min 32 s
|
Angielski leżak
Loïck Peyron czterokrotnie brał udział w angielskim wyścigu transatlantyckim i wygrał go trzykrotnie, dwukrotnie na trimaranie ORMA i raz na jednokadłubowcu IMOCA.
Rok |
Pozycja |
Łódź |
Rodzaj łodzi |
Czas / komentarz
|
---|
2008 |
1 |
Gitana Eighty |
Jednokadłubowy model IMOCA |
12 d 11 godz. 45 min 35 s
|
1996 |
1 |
Fujicolor II |
Trimaran ORMA |
10 d 10 godz. 05 min
|
1992 |
1 |
Fujicolor II |
Trimaran ORMA |
11 d 01 godz. 35 min
|
1988 |
3 |
Lada Poch II |
60-stopowy trimaran |
11 d 09 godz. 02 min
|
Transat Jacques-Vabre
Loïck Peyron wziął udział w pierwszych ośmiu edycjach wyścigu transatlantyckiego Jacques-Vabre na jednokadłubowcach i wielokadłubowcach. Wygrał go dwukrotnie, w 1999 i 2005 roku oraz pięciokrotnie stawał na podium.
Clairefontaine Trophy
Loïck Peyron brał udział we wszystkich edycjach z wyjątkiem dwóch (2000 i 2011) trofeum Clairefontaine i zdobył je osiem razy. W ten sposób posiada rekord udziału i rekord zwycięstw.
Rok
|
1990 |
1991 |
1992 |
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011
|
---|
Pozycja
|
5
|
2
|
3
|
5
|
2
|
1
|
1
|
1
|
1
|
1
|
|
2
|
1
|
2
|
5
|
1
|
3
|
3
|
3
|
7
|
1
|
|
---|
Inny
-
2010
-
1 st : Genève-Rolle-Genève (sternik na D35 Okalys-Corum )
- Przegrana: Puchar Ameryki przeciwko USA 17 (jako współzałożyciel z Ernesto Bertarellim ze szwajcarskiego katamaranu Alinghi 5 )
-
4 e : Extreme Sailing Series ( Extreme 40 Oman Sail Masirah )
-
2 nd : Grand Prix of Trapani
-
2 nd : Grand Prix Sète
-
4 th : Grand Prix Cowes
-
4 th : Grand Prix of Almeria
-
4 th : Grand Prix of Kiel
-
2009
-
2 e : Wyzwanie Julius Baer (sternik na D35 Okalys-Corum of Nicolas Grange )
-
1 st : Genewa-Rolle-Genewa
-
1 st : HP Cup La Réserve
-
2 nd : Grand Prix Beau-Rivage
-
3 e : iShare Cup (na Extreme 40 Oman Sail Renaissance )
-
2 nd : Amsterdam Grand Prix
-
2 nd : Kiel Grand Prix
-
3 rd : Cowes Grand Prix
-
3 rd : Venice Grand Prix
-
3 e : Grand Prix Hyères
-
4 th : Almeria Grand Prix
-
14 e : Mistrzostwa Świata IMOCA
-
2005
-
1 st : Wyzwanie Julius Baer, (sternik na d35 Okalys z Nicolasem Grange )
-
1 st : Bol d'or Rolex (sternik na D35 Okalys , za 16 godzin, 29 minut i 43 sekundy)
-
1 st : Grand Prix Beaurivage-Palace (sternik na d35 Okalys )
-
1 st : Genewa Otwórz (sternik na d35 Okalys )
-
1 st : Chopard Grand Prix (sternik na d35 Okalys )
-
2 E : Geneva-Rolle-Geneva (sternik na D35 Okalys )
-
1 st : Route des Iles à la voile (w Mumm 30 z Dimitri Deruelle )
-
1 st : Nokia Oops Cup - Gothenburg-Oslo (na trójkadłubowca ORMA Nokia )
-
5 th : Wielki Naval Academy Awards (kategoria 747 OD, skipper Fast Sail 24)
-
10 th : International Francja Match Racingu
-
10 th : Spi Ouest-France (Open 7,50 Toutenkarbon - Ouest-Job.com )
-
1 st : Selektywna Match-Racing League (w First Class 8 )
-
2004
-
1 st : Genève-Rolle-Genève (na D35 Zebra 7 )
-
2 e : Grand Prix Beau-Rivage Palace (na D35 Zebra 7 )
-
1 st : Final Atlantic Basin wyścigi mecz (w pierwszej klasie 8 )
-
1 st : Selektywna Match-Racing League (w First Class 8 )
-
2002
-
1 st : ORMA MŚ
-
1 st : reflektorów prąd (w ORMA Fujifilm trój , po 7 dniach, 16 godzin, 32 minut i 42 sekundy)
-
1 st : Grand Prix Belgii (na trójkadłubowca Orma Fujifilm )
-
2 nd : Lorient Grand Prix (na Fujifilm trimaran )
-
2 nd : Fécamp Grand Prix (na Fujifilm trimaran )
-
3 rd : Calgari Grand Prix
-
6 th : Grand Prix Cap d'Agde
Dokumentacja
W wersji jednokadłubowej
W wielokadłubowym
- Najlepszy czas w wyścigu Fasnet na trimaranie ORMA Fujicolor II 40 godzin i 27 minut. Rekord utrzymywany od 1999 do poniedziałku15 sierpnia 2011, Kiedy poprawia Banque Populaire V .
- Najlepszy czas w wyścigu Rolex Fasnet Race (w wyścigu, ale Peyron bije również absolutny rekord na torze, który poprzednio posiadał Steve Fossett w 35 godzin 17 minut 14 sekund), na Maxi Banque Populaire V w 32 godziny, 48 minut i 46 sekund. Rekord utrzymywany od poniedziałku15 sierpnia 2011.
- Rekord w trasie po Wyspach Brytyjskich na Maxi Banque Populaire V w 3 dni, 3 godziny, 49 minut i 14 sekund. Rekord utrzymywany od piątku8 lipca 2011.
-
Rekord SNSM (Saint-Nazaire - Saint-Malo) na trimaranie Maxi Banque Populaire V , w czasie 11 godzin 48 minut i 30 sekund. Rekord utrzymywany od poniedziałku20 czerwca 2011.
- Najlepszy czas Ouessant-Ekwador na trimaranie Maxi Banque Populaire V , w 5 dni, 14 godzin, 55 minut i 10 sekund. Rekord przechowywany od dnia27 listopada 2011 w 27 listopada 2015, data ulepszenia przez Yanna Guicharda , pływającego na Maxi Spindrift 2 .
- Najlepszy czas Ouessant-Bonne-Espérance na trimaranie Maxi Banque Populaire V: 11 dni, 21 godzin, 48 minut i 18 sekund. Rekord przechowywany od dnia4 grudnia 2011 w 16 listopada 2017 r, Dzień, w którym została poprawiona przez François Gabart pokładzie Macif trimaran .
-
Jules-Verne Trophy , na trimaranie Maxi Banque Populaire V , w6 stycznia 2012, w 45 dni, 13 godzin, 42 minuty i 53 sekundy przy średniej prędkości 26,5 węzła . Rekord i trofeum trzymane do26 stycznia 2017 r, data powrotu do Francis Joyon , żeglując na IDEC Sport .
- Rekord Ekwadoru / Ekwadoru na trimaranie Maxi Banque Populaire V w 32 dni 11 godzin 51 minut i 30 sekund. Rekord przechowywany od dnia30 grudnia 2011 w 20 stycznia 2017, kiedy został pokonany przez Francisa Joyona , żeglującego na IDEC Sport .
- Rekord za przekroczenie Oceanu Indyjskiego (Cap des Aiguilles / Południowa Tasmania) na trimaranie Maxi Banque Populaire V w 8 dni 7 godzin 22 minuty i 15 sekund. Rekord przechowywany od dnia12 grudnia 2011 w 12 grudnia 2015 r, data, w której została poprawiona przez Yanna Guicharda , żeglując na Maxi Spindrift 2 (rekord poprawiony ponownie 1 godzinę i 30 minut później przez Francisa Joyona , żeglującego na IDEC Sport ).
- Route du rhum na trimaranie "Banque Populaire", the 10 listopada 2014, w 7 d 15 h, 08 min i 32 sekundy.
Nagrody
- Rycerz, następnie oficer Legii Honorowej .
- Kawaler Orderu Zasługi .
- Kawaler Orderu Zasługi Morskiej.
- Wraz z dwoma braćmi zdobył nagrodę im. Henri Deutsch de la Meurthe przyznaną przez Akademię Sportu w 1987 r., Nagradzając wydarzenie sportowe, które może przynieść ludzkości materialny, naukowy lub moralny postęp.
- Nagrody i wyróżnienia przyznane przez National Union for Offshore Racing :
- Black Wing Trophy nawigatora po osiągnięciu dobrych wyników w roku: 1999 i 2008
- Course Open Trophy - UNCL dla najlepszego biegacza w Open we flagowych zawodach roku: w 2005 roku
- Taittinger Trophy dla biegacza, który szczególnie zabłysnął podczas flagowych zawodów roku: w 1992, 1993 i 1996
- Medal miasta Pouliguen.
- Zdobył trofeum Seamaster of the Year podczas Boot 2012 w Düsseldorfie za zwycięstwo Jules Verne Trophy.
-
Żeglarz Roku (FFV) 2014.
Publikacje
- W kolekcji młodzieżowej Loïck Peyron mówi :
-
Legendarni żeglarze (z Sylvainem Bourrièresem ), edycje Flammarion ,październik 2007, 58 s. ( ISBN 2081202042 )
-
Nawiguj po morzach świata (z Sylvainem Bourrièresem i Thierrym Delahaye ), wydania Flammarion,Wrzesień 2005, 58 s. ( ISBN 2081626977 )
-
The Legend of the Sea , wydania Flammarion,Październik 2003, 215 str. ( ISBN 2080356178 )
-
Moje łodzie , wydania Arthaud ,Październik 2002, 144 str. ( ISBN 2700313496 )
-
Wyścigi offshore (z Jean-François Buglé ), edycje Arthaud, kolekcja Nouvelle Odyssée,Listopad 1993, 239 pkt. ( ISBN 2700310241 )
-
Mała ilustrowana wycieczka po świecie , wydania Denoël,Lipiec 1990, 200 pkt. ( ISBN 2-207-23740-0 )
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Loïck Peyron odpadł wkrótce po starcie, ale po naprawach wznowił wyścig.
-
Pierwsza edycja wyścigu transatlantyckiego Jacques-Vabre odbyła się solo.
Bibliografia
-
Manon Borsi, „ Loïck Peyron: confession on multihulls ” , Voiles et Voiliers ,23 września 2010(dostęp 11 stycznia 2012 )
-
Jacques Lafitte, Stephen Taylor, Who's who we Francji , J. Lafitte,1997, s. 1367
-
Mikaël Roparz ,, " Loïck Peyron, utalentowany żeglarz, który w końcu jest w legendzie Rumu " , na France Bleu ,10 listopada 2014
-
„ Członek CN wyruszył zaatakować trofeum Julesa-Verne'a ” , Cercle Nautique La Baule Le Pouliguen Pornichet (konsultowano się 10 stycznia 2012 r. )
-
Guillaume Loisy, „ 5 rzeczy, których nie wiedziałeś o Loïcku Peyronie ” w Le Figaro ,10 listopada 2014
-
„ Stowarzyszenie ARMC ”
-
" Loïc Peyron:" Powiedziałem sobie, że wspaniale byłoby przejść Szlak starym sposobem " ", Wyzwolenie ,2 listopada 2018 r( czytaj online )
-
Patrick Debetencourt, „ Voiles de Saint-Tropez 2005 - Dzień na pokładzie„ Mari Cha IV ” ” , PBase.com,30 października 2005(dostęp 15 stycznia 2012 )
-
Loïck Peyron, „ Match Race 2005 ” , loickpeyron.blogspot.com,10 marca 2005(dostęp 8 lutego 2012 )
-
Dominik Burżuazyjny " pierwsze prowadzi do Figara 2 " Bateaux , N O 542Lipiec 2003, s. 76-77 ( ISSN 1155-8709 )
-
Dominik Burżuazyjny " Słowo zdobywców " Bateaux , N O 545,Październik 2003, s. 59 ( ISSN 1155-8709 )
-
" 2003: 13 sekund na 13 dni ścigania się w ciszy!" " , La Solitaire,30 czerwca 2009(dostęp 4 lutego 2012 )
-
Dominik Burżuazyjny " W szwajcarskim znak " Bateaux , N O 545,Październik 2003, s. 62 ( ISSN 1155-8709 )
-
„ I trzy dla Michela Desjoyeaux ” , Trophée Clairefontaine (dostęp 31 grudnia 2011 )
-
Philip Hillion, " Fécamp Grand Harbour Cena " , philippe.hillion1.free (dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
„ Gitana 11, delfin w Portimao ” , Gitana 11,16 lipca 2006(dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
Philip Hillion, " Grand Prix de Marseille " , philippe.hillion1.free (dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
" 69. BOL d'OR Mirabaud: Nicolas Grange i Loïck Peyron wygrywają przed 525 żaglówkami " , SeaSailSurf,17 czerwca 2007(dostęp 9 lutego 2012 )
-
„Gitana Eight została zniszczona”, Vendée Globe , 10 grudnia 2008
-
Ranking Vendée Globe 10 grudnia o godzinie 11:00 .
-
Agathe Armand, „ Gitana Eighty sprzedana, Peyron odchodzi z Gitany ” , Voiles et Voiliers ,20 lutego 2011(dostęp 8 grudnia 2011 )
-
Loïc Le Bras, „ Peyron chez Alinghi ” , Voiles et Voiliers: Przegląd,17 lipca 2009(dostęp 7 lutego 2012 )
-
„ CORUM - Bol d'Or Mirabaud ” , WorldTempus,22 czerwca 2011(dostęp 31 grudnia 2011 )
-
-
" Początek szkolenia w Quiberon " , Enegy Team,17 października 2011(dostęp 8 grudnia 2011 )
-
Jean-Marie Liot / Hervé Hillard, „ Loïck i Bruno wracają do szkoły ” , Voiles et Voiliers ,25 września 2011(dostęp 8 grudnia 2011 )
-
" Bardzo pozytywny raport z praktyki w ENV " , Enegy Team,26 października 2011(dostęp 8 grudnia 2011 )
-
Manon Borsi, „ AC45 - Energy Team: Peyron rekrutuje członków zespołu ” , Voiles et Voiliers ,12 września 2011(dostęp 8 grudnia 2011 )
-
Isabelle Taillard-Skhiri, Peyron: „Une page à faire” , lequipe.fr, 7 czerwca 2011, konsultowano się 7 czerwca 2011
-
Laurent Duyck, Un Jules-Verne pour Peyron , sport.fr, 7 czerwca 2011, dostęp 7 czerwca 2011
-
(w) John Reed, " Biuletyn WSSR nr 206. Banque Populaire RTW " , WSSRC ,20 stycznia 2012(dostęp 20 stycznia 2012 )
-
" The Executive Board and the Board of Directors of the FFVoile " , o Francuskiej Federacji Żeglarskiej (dostęp 9 stycznia 2012 )
-
" Loïck Peyron na czele Artemis Racing, Terry Hutchinson odchodzi " , ScanVoile,1 st grudzień 2012(dostęp 30 grudnia 2012 )
-
„ Loick-Peyron-added-to-the-legend ” (dostęp 21 maja 2015 )
-
„ Loïck Peyron, patron Voiles de Saint-Barth 2015 ” (dostęp 15 września 2015 )
-
Frédéric Veille, „ Route du Rhum 2018: Loïck Peyron happy, old-fashioned ” , na rtl.fr ,3 listopada 2018 r.
-
" Vital " , historia połówek (dostęp 12 stycznia 2012 )
-
„ Route du rhum: Loïck Peyron ” , guadeloupe-fr.com (dostęp 14 stycznia 2012 )
-
" Sekwencja wraku / Film 47 ° na północ z Loick Peyron " ,31 lipca 2009 [wideo]
-
„ Loïck Peyron wraca po przejściu na emeryturę w Route du Rhum ” [wideo] , na ina.fr , Francja 3 ,15 listopada 1994
-
„ Route du Rhum ” [wideo] , ina.fr , 9 listopada 1986, etap 2
-
" La Baule-Télétota " , Histoire des halfs (dostęp 12 stycznia 2012 )
-
„ Transat Artemis - historyczna góra Loicka Peyrona ” , Sailing News TV,6 czerwca 2008 [wideo]
-
„ Newport: zwycięzca Loïck Peyron ” [wideo] , ina.fr , 19/20 ,18 czerwca 1992
-
(w) „ Sports People; Zderzenie z wielorybem ” , The New York Times ,10 czerwca 1988(dostęp 13 stycznia 2012 )
-
" 2005 Edition - A fast-track transatlantic " , Transat Jacques-Vabre (dostęp 9 stycznia 2012 )
-
" 2003 - Mocna kawa " [ archiwum z24 listopada 2011] , Transat Jacques-Vabre (dostęp 9 stycznia 2012 )
-
„ 1997 - Mocny początek! 18 łodzi na płaskowyżu ” [ archiwum z6 maja 2012] , Transat Jacques-Vabre (dostęp 10 stycznia 2012 )
-
« Edycja 1993 - Le Havre-Cartagena: Narodziny wspaniałego wyścigu o smaku kawy! » , Transat Jacques-Vabre (dostęp 10 stycznia 2012 )
-
" Lista nagród 1990-2011 " , Trophée Clairefontaine (dostęp 12 stycznia 2012 )
-
Gilbert Dréan, „ Trophée Clairefontaine w La Grande-Motte. Loïck Peyron, dwudziesty! " , The Telegram ,11 września 2010(dostęp 12 stycznia 2012 )
-
" Miejscowi są niezbędni w Muscat " , voilemulticoques.wordpress,7 marca 2012 r(dostęp 21 maja 2012 )
-
Benoît Stichelbaut / MB, „ Nowy stoper, nowy rekord… w sumie! » , Żagle i żaglówki ,18 sierpnia 2011(dostęp 5 stycznia 2012 )
-
-
Jean Darnaude, „ Cata Sud Ouest, le debrief ” , Kot żeglarski i żeglarze,27 kwietnia 2011(dostęp 5 lutego 2012 )
-
„ Cata Cap Atlantique La Baule 2011 ” , Kot żeglarski i żeglarze,11 kwietnia 2011(dostęp 5 lutego 2012 )
-
Franck Tiffon-Terrade, „ Loick Peyron wygrywa w klasie A! " , Catamag,12 kwietnia 2011(dostęp 5 lutego 2012 )
-
Serge Rouanne / Jean-Pierre Grosgogeat, „ National Class A: Group CLASSE after 5 races ” , Société Nautique Grau du Roi / Port Camargue,5 czerwca 2011(dostęp 5 lutego 2012 )
-
Redakcja SSS, " Loick Peyron ofiaruje miejsce 5 th francuskim " , SeaSailSurf,6 czerwca 2011(dostęp 5 lutego 2012 )
-
Roberto Foresti / Hervé Hillard, „ Sadzimy drążek, zgięcie… wyprost! » , Żagle i żaglówki ,28 września 2010(dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
" Okalys-Corum po mistrzowsku leci nad Genewą-Rolle-Genewą " , Wyzwanie Julius-Baer,5 czerwca 2010(dostęp 12 stycznia 2012 )
-
" CORUM - Double for the Okalys-Corum team " , Worldtempus,7 września 2009(dostęp 9 lutego 2012 )
-
" Bilou szesnasta w rankingu IMOCA w 2009 r. " , Canyousea,31 marca 2010(dostęp 9 lutego 2012 )
-
Pierre-Antoine Preti, „ Pod znakiem Okalys ” , skipper.tv,2006(dostęp 18 maja 2012 )
-
Pierre-Antoine Preti, „ Between America's Cup and offshore racing ” , skipper.tv,Wrzesień 2006(dostęp 18 maja 2012 )
-
Philippe Hillion, „ Grand Prix du Portugal ” , philippe.hillion1.free (dostęp 31 stycznia 2012 )
-
" W świetle dnia ... " , Gitana Team,10 sierpnia 2006(dostęp 31 stycznia 2012 )
-
" Focus " , zespół Gitana,25 czerwca 2006(dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
„ Bol d'Or - Jezioro Genewskie: zwycięstwo Loïcka Peyrona ” , Mer et Marine,12 czerwca 2005(dostęp 10 stycznia 2012 )
-
Pierre-Antoine Preti, „ Eole nie wyszedł ze swojego pokoju ” , skipper.tv,Wrzesień 2005(dostęp 18 maja 2012 )
-
Loïck Peyron, „ NOKIA OOPS CUP ” , loickpeyron.blogspot.com,10 lipca 2005(dostęp 16 stycznia 2012 )
-
Courtay Jean-Yves / Helias Milig, „ Grand Prix École Navale 2005 ” , Voile-Bretagne,8 maja 2005(dostęp 12 stycznia 2012 )
-
Loïck Peyron, „ Spi ouest france 2005 ” , loickpeyron.blogspot.com,10 kwietnia 2005(dostęp 8 lutego 2012 )
-
„ OUESTJOB.COM (TOUTANKARBON) ” , snt-voile (dostęp: 8 lutego 2012 )
-
Caroline Foscallo-Lutinier, „ Selective Match-Racing League: Loïck Peyron wygrywa wszystkie swoje mecze ” , SeaSailSurf,24 stycznia 2005(dostęp 9 lutego 2012 )
-
Brice Lechevalier, „ Udany zakład Callenge Ferrier Lullin ” , skipper.tv,Wrzesień 2004(dostęp 18 maja 2012 )
-
Caroline Foscallo / APCC Voile Sportive, „ Match-Race: Loïck Peyron wygrywa finał basenu Atlantyku w Pornichet ” , SeaSailSurf,22 marca 2004(dostęp 8 lutego 2012 )
-
Caroline Foscallo, „ Match-Racing: Loïck Peyron leci nad Ligue des Pays de Loire Selective ” , SeaSailSurf,26 stycznia 2004(dostęp 9 lutego 2012 )
-
" Le Cléac'h wygrywa Solitaire du Figaro przez 13 sekund!" » , Sport.fr,22 sierpnia 2003(dostęp 8 lutego 2012 )
-
Race Committee, „ Tour de Bretagne à la voile 2003: Resultat ” , Tour de Bretagne à la voile (dostęp 4 lutego 2012 )
-
" History-2003: VENDEE SABLES " , solofigarolessables.blogspot (dostęp 30 stycznia 2012 )
-
Philippe Guégan, „ Edycja marzeń! » , Żeglarstwo Mikalou,22 kwietnia 2003(dostęp 5 lutego 2012 )
-
Dominik Burżuazyjny " Kol, Champion Francji " Bateaux , N O 541Czerwiec 2003, s. 92 ( ISSN 1155-8709 )
-
" ORMA Championship: końcowy ranking " , Sport.fr,25 listopada 2002(dostęp 10 stycznia 2012 )
-
„ Loïck Peyron wygrywa Grand Prix Belgii ” , Sport.fr,14 lipca 2002(dostęp 10 stycznia 2012 )
-
„ Franck Cammas wygrywa GP Lorient ” , Sport.fr,28 kwietnia 2002(dostęp na 1 st lutego 2012 )
-
„ Wyścig: spotykają się olbrzymy!” " , Multiplast,26 kwietnia 2001(dostęp 10 stycznia 2012 )
-
" The Race: la course du millénaire " , Voile-Multicoques (dostęp 10 stycznia 2012 )
-
" Classification 1998 " , Course des Phares (dostęp 12 stycznia 2012 )
-
" EJP 2 " , Histoire des Halfs (dostęp 12 stycznia 2012 )
-
(w) " Biuletyn WSSR nr 198. Virbac Paprec 24 godziny " , WSSRC ,29 marca 2011 r(dostęp 29 marca 2011 )
-
„ Record for the Tour of the British Isles ” , Voile Banque Populaire,9 lipca 2011(dostęp 7 grudnia 2011 )
-
" Płyta z trasy koncertowej po Wyspach Brytyjskich dla Banque Populaire V " , Ouest-France ,9 lipca 2011(dostęp 7 grudnia 2011 )
-
(en-GB) John Reed , „ Biuletyn WSSR nr 263. Spindrift 2. RTW Intermediate Records. 02/12/16 ” , na www.sailspeedrecords.com (dostęp 8 grudnia 2017 )
-
(en-GB) John Reed , „ Biuletyn WSSR nr 281. IDEC. Dookoła świata wprost. 02/07/17 ” , na www.sailspeedrecords.com (dostęp 8 grudnia 2017 )
-
(en-GB) John Reed , „ Biuletyn WSSR nr 283. IDEC. Rekordy pośrednie RTW. 03/08/17 ” , na www.sailspeedrecords.com (dostęp 8 grudnia 2017 )
-
(en-GB) John Reed , „ Biuletyn WSSR nr 264. IDEC, Indian Ocean Record. 03/07/16 ” , na www.sailspeedrecords.com (dostęp 8 grudnia 2017 )
-
Dekret z dnia 11 lipca 2008 r. Opublikowany w Dz.U. z 13.
-
Oficjalna strona na Facebooku
-
" Nagrody i wyróżnienia przyznane przez UNCL " , UNCL,25 listopada 2006(dostęp 8 lutego 2012 )
-
JLM, „ Po Jules Verne Loïck Peyron pozwolił sobie na mały… America's Cup ” , Le Pouliguen-info,14 stycznia 2012(dostęp 22 maja 2012 )
-
Loïc, „ Bardzo francuski wieczór w Düsseldorfie ” , Mon Voile Mag,20 stycznia 2013(dostęp 10 marca 2013 )
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne