Lamdre lub lam „bras ( tyb. ), Tłumaczenie sanskryckiego Mārgaphala «ścieżka i owoc»jest najwyższą praktyką jogi i medytacji szkoły Sakja w buddyzmie tybetańskim . Chociaż istnieją teksty pomocnicze, jest to w większości ezoteryczna nauka przekazywana bezpośrednio od mistrza do ucznia.
Lamdre by zostały ujawnione przez Dakini Nairatmya do indyjskiego mędrca Wirupy , który byłby transkrypcji teorię i kilka praktycznych wskazówek w adamantines Les Vers (SK. Margaphala vajragatha ;. TIB RDO rje tshig rkang ). Praca ta, napisana w często tajemniczym stylu, wymaga komentarza i uzupełnienia ezoteryczną nauką ustną ( upadeśa ). Lamdre wprowadzono do Tybetu w XI XX wieku przez Drokmi Sakya Yeshe . Po inicjacji w Indiach z Wirawadżrą, resztę nauk w Tybecie uzyskał od podróżującego jogina Gayadhary, ucznia Wirupy przez Krysznacaryę i Damarupadę. Drokmi z kolei zainicjował Khön Köntchok Gyalpo , założyciela Sakya, który wysłał swojego syna Sachen Kunga Nyingpo, aby studiował go z Shangtonem Chobarem, uczniem Drokmiego. Sachen napisał jedenaście komentarzy do wersetów adamantyńskich , z których ostatni pozostał jednym z podstawowych tekstów do nauczania. Następcy Sachena utrzymali i rozszerzyli nauczanie Lamdré w szkole Sakya, gdzie doświadczyła wielkiego rozwoju.
Praktyka Lamdré opiera się na idei, że samsara i nirwana są nierozłączne, podobnie jak droga i owoc. Możemy stopniowo przekształcić błędy w cnoty, a przeszkody w duchowe zwycięstwa, zrozumieć wszystkie nauki od zrozumienia jednego.
Obejmuje pięć etapów określonych przez Jetsün Dragpa Gyaltsena : inicjację , generację, zakończenie, ćwiczenie i pieczęcie tantryczne.
Tekst źródłowy Lamdré to Les Vers adamantins przypisywane Virupie. Komentarze są również częścią tekstów podstawowych, podobnie jak Trylogia Hewadżry ( gsum Kye rdor rgyud ) złożona z tantry Hewadżry i jej dwóch tantr wyjaśniających, Dakinivajrapanjaratantry i Samputatantry . Rzeczywiście, praktyka na etapie tworzenia opiera się w dużej mierze na tej tantrze, ale Sachen również używał tantry czakrasamwary .
Pierwszych pięciu mistrzów sakja pozostawiło pisma na Lamdré, ale dopiero później pojawiły się zbiory poświęcone tej nauce. Tak więc pierwszy obszerny traktat Pod Nag ( Lam 'biustonosze pod nag ), czyli Czarne Roczniki, napisał Dampa Sonam Gyaltsen (1312-1375). Zajmował się Yellow Annals ( Lam 'bras pod ser ma ) Dragpy Gyaltsèn, zawierający jedenasty komentarz do adamantyńskich wersetów Sachen ( Gags ma ) i Red Annals ( Lam' bras pod dmar ) Martona Chögyala, ucznia Sakji Pandity .
Lamdre zawsze rozumiane ezoteryczne nauki, ale jest od XV -go wieku, która odróżnia formalnie dwie linie, Lobshe lub „pedagogika specjalna” dla niektórych uczniów, najważniejsza linia którego napisane materiały długo pozostał jako niepublikowanych rękopisów i Tsogshe lub „wspólne nauczanie „hojne na dużych zgromadzeniach.
Ornament trzech wizji ( Sna gsum mdzes rgyan ) autorstwa Ngorchen Konchog Lundrup (1497-1547) jest również szeroko stosowanym tekstem w nauczaniu Lamdrégo.
Przy drukowaniu na początku XX th wieku z inicjatywy Dziamgona Loter Łangpo (1847-1914) rękopisów Lobshe, zbiór tekstów lamdre obecnie dostępne dla wszystkich osiągnęła 31 tomów i zawiera sześć kategorii: