Prehnite
Prehnit kategoria IX : krzemiany
|
Prehnite
|
Generał |
---|
Klasa Strunz
|
09.DP.20
9 Niesklasyfikowane krzemiany Strunza ( germaniany )
9.D Inokrzemiany Terminologia strukturalna według Liebau (1985)
9.DP Przejściowe struktury
inofylokrzemianowe 9.DP.20 Prehnit Ca2Al2Si3O10 (OH) 2 Grupa przestrzenna P Grupa punktów 2 cm mm2
|
---|
Klasa Dany
|
72.1.3.1
Phyllosilicates
72. Dwuwymiarowe nieskończone listki bez pierścieni, sześcioramienne
72.1.3.1 Prehnit Ca 2 Al 2 Si 3 O 10 (OH) 2
|
---|
|
Wzór chemiczny |
H Al 2 Ca 2 O 11 Si 3Ca 2 Al (Si, Al) 4 O 10 (OH) 2 |
---|
Identyfikacja |
---|
Forma masy |
395,377 ± 0,012 amu H 0,25%, Al 13,65%, Ca 20,27%, O 44,51%, Si 21,31%, 395,38 amu
|
---|
Kolor
|
bezbarwny do białego, szary lub nawet zielonkawy do porowozielonego.
|
---|
Klasa kryształu i grupa przestrzenna
|
piramidalny; P 2cm
|
---|
System kryształów
|
rombowy
|
---|
Sieć Bravais
|
Prymitywny P.
|
---|
Łupliwość
|
dobry na {001}; słaba na {110}
|
---|
Złamać
|
nieregularny
|
---|
Habitus
|
krystaliczne agregaty tworzące zaokrąglone, napromieniowane włóknami masy, sczepione. Pojedyncze kryształy są rzadkie.
|
---|
Skala Mohsa
|
od 6 do 6,5
|
---|
Linia
|
Biały
|
---|
Blask
|
szklisty
|
---|
Właściwości optyczne |
---|
Współczynnik załamania światła
|
a = 1,61-1,637, b = 1,615-1,647, g = 1,632-1,67
|
---|
Dwójłomność
|
Dwuosiowy (+); 0,0220-0,0330
|
---|
Dyspersja
|
2 v z ~ 58-68
|
---|
Fluorescencja ultrafioletowa
|
tak
|
---|
Przezroczystość
|
przezroczysty do półprzezroczystego
|
---|
Właściwości chemiczne |
---|
Gęstość
|
2,86-2,98
|
---|
Właściwości fizyczne |
---|
Magnetyzm
|
Nie
|
---|
Radioaktywność
|
każdy
|
---|
|
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej. |
Prehnit gatunek mineralne z grupy krzemianów , podgrupa krzemiany warstwowe o wzorze Ca 2 Al (Si, Al) 4 O 10 (OH) 2ze śladami Ti, Fe, Mg, Na, K lub H 2 O. Bardzo rzadkie pojedyncze pryzmatyczne kryształy do 4,5 cm .
Historia opisu i nazw
Theophrastus The III th century BC. AD mówi o prehnicie w swojej pracy Des Pierres , gdzie w rozdziale V nazwał go „zielonym winogronem”, aby zestawić kolor oleandru z różą .
Wynalazca i etymologia
Balthazar Georges Sage nazwał go „chryzolitem peleryny” w 1771 roku. Jest to opis Abrahama Gottloba Wernera z 1813 roku. Termin pochodzi od oddania holenderskiemu dowódcy Hendrikowi Von Prehnowi (1733-1785), kiedy Werner uważał, że jest odkrywcą tego minerału. W rzeczywistości ten ostatni został przywieziony z Kapsztadu przez Alexis-Marie de Rochon przed von Prehnem.
Topotyp
Synonimia
- adelite ( od Fourestier ): nie mylić z arsenianem adelitu , który jest gatunkiem zatwierdzonym przez IMA .
-
aedelite (Walmstedt)
- bostrichite (Walker 1789): określenie to zostało zainspirowane tłumaczeniem „kosmyk włosów” przez aluzję do pojawiania się pewnych nawyków tego minerału.
- chiltonit ( Emmons 1836)
- Chryzolit przylądkowy ( szałwia )
- kupholit lub koupholit ( Picot de Lapeyrouse ): określa różnorodny pokrój, który występuje w romboidalnych ostrzach. Nazwa nadana przez Picota de Lapeyrouse została zainspirowana greckim tłumaczeniem „jasnego kamienia”.
- Prehnitoid lub Prenitoide (Bechi): odnosi się do masywnego prehnitu z Monte Catini w Toskanii.
- schorl w snopach (Schreiber 1782).
- Zeolit miedziowy: nazwa nadana prehnitowi Reisenbacha, ponieważ jest często kojarzony z miedzią.
- musujący zeolit (Louis Gmelin)
- promieniowany żółtawy zeolit ( René Just Haüy )
- Promieniowany zeolit ( von Born )
- zielony zeolit (Louis Gmelin)
- Zielonkawy szklisty zeolit przylądkowy ( von Born ).
Charakterystyka fizykochemiczna
Krystalografia
- Parametry tradycyjnej siatki : a = 4,61 A , b = 5,47 A , c = 18,48 A , °, V = 466,00; Z = 2
- Obliczona gęstość = 2,82
Depozyty i depozyty
Gitologia i powiązane minerały
Gitology
Prehnit jest wtórnym minerałem hydrotermalnym, który zwykle tworzy się w pęknięciach i innych wnękach w podstawowych skałach erupcyjnych i łupkach krystalicznych.
Powiązane minerały
kalcyt ,
miedź ,
datolit ,
epidot ,
pektolit i
zeolity .
Niezwykłe złoża
Galeria Francji
-
Prehnite Col d'Osquich Pyrénées Atlantique
-
Prehnite Aure Valley Hautes-Pyrénées
Galeria świata
-
Prehnite (zielony) i babingtonite - Massachusetts, Stany Zjednoczone
-
Prehnite ps. Laumontite - Bombay India
-
Prehnite - wersja 6,17 CT, Indie
Użyteczność
Prehnity klasy szlachetnej mogą być cięte w szczególności na kaboszony , jako substytut jadeitu . Można go odróżnić od jadeitów za pomocą mikrofotografii CL i mikrospektrografii CL, nawet jeśli tekstura jest podobna.
Bibliografia
-
(grc + fr) Théophraste ( przekład ze starogreckiego Suzanne Amigues), Des Pierres , Paryż, Les Belles Lettres , wyd. „Seria Budé-Greek”,2018, 136 str. ( ISBN 978-2-251-00623-9 ).
Uwagi i odniesienia
-
Klasyfikacja składników mineralnych wybranych jest , że z Strunz , z wyjątkiem polimorfów krzemionki, które są zaliczane do krzemianów.
-
obliczona masa cząsteczkowa od „ atomowych jednostek masy elementów 2007 ” na www.chem.qmul.ac.uk .
-
The Handbook of Mineralogy John W. Anthony, Richard A. Bideaux, Kenneth W. Bladh i Monte C. Nichols, opublikowane przez Mineral Data Publishing. Tom II, 1995, przedruk 2003.
-
Teofrast , s. 61
-
Szałwia Elementy mineralne. I. 223. (1771)
-
Journal of Mines , tom. I (w. 276-277).
-
Bory de Saint-Vincent (Jean Baptiste Geneviève Marcellin, M.) Klasyczny słownik historii naturalnej , tom 14 str. 261 1828
-
Dizionario delle scienze naturali Tom IV s. 88 1833
-
Report of the Secretary of State in Relation to a Geological Survey of the State of New York , Croswell, Van Benthuysen and Burt, Albany (NY), 1836, str. 66 : „ Chiltonit , rzekomy nowy minerał, opisany przez dr Emmonsa - Westport”.
-
The American Journal of Science and Arts , tom 46, 1844, str. 32
-
Louis Albert Necker , Królestwo minerałów przywrócone do metod historii naturalnej , tom 2 s. 437 1835
-
Nowy słownik historii naturalnej Charles S. Sonnini s. 24 1817
-
Bechi Bull.Com. Geol., 66, 1870
-
Traktat o mineralogii, tom 3, René Just Haüy, Francja. Generalna Rada Górnicza s. 171 . 1801
-
Annals of the National Museum of Natural History, tom 5 str. 71 1804,
-
Nowy słownik historii naturalnej Tom 36 str. 378 Jacques Eustache de Sève
-
Shannon, Earl V. (1919): Słynne stanowiska mineralne. Lokalizacja datolitów w pobliżu Westfield w stanie Massachusetts. (Amerykański Mineralog 4: 5)
-
Gautron, L. i Meisser, N. (2001). Prehnite z La Combe de la Selle, Saint Christophe en Oisans - Isère - Francja. Mineralogical Record, 32 (3), 223-232.
-
Roger De Ascenção Guedes , A. Casteret , JC Goujou , „Mineralogiczny przegląd doliny Aure, Hautes-Pyrénées”, w Le Règne minéral , no. 47, 2002, s. 5-21
Powiązany artykuł