Joseph von Radowitz (1797-1853)

Józefa von Radowitz Obraz w Infobox. Funkcjonować
Poseł do parlamentu we Frankfurcie
Biografia
Narodziny 6 lutego 1797
Blankenburg (Harz)
Śmierć 25 grudnia 1853(56 lat)
Berlin
Imię w języku ojczystym Józefa Marii von Radowitz
Imię urodzenia Joseph Maria Ernst Christian Wilhelm von Radowitz
Narodowość pruski
Czynność Polityk
Dzieci Joseph Maria von Radowitz
Clemens von Radowitz ( d )
Inne informacje
Religia katolicyzm
Członkiem Królewska Pruska Akademia Nauk
Stopień wojskowy Generał

Joseph Maria Ernst Christian Wilhelm von Radowitz ( 1797 - 1853 ) był pruskim konserwatywnym generałem i mężem stanu , słynącym z pragnienia zjednoczenia Niemiec pod wodzą Prus na mocy porozumienia wynegocjowanego między panującymi książętami niemieckimi.

Biografia

Urodzony w szlacheckiej rodzinie katolickiej , urodził się Radowitz6 lutego 1797w Blankenburgu , w Harz , w księstwie Brunszwik-Wolfenbüttel , którego rodzina jest pochodzenia węgierskiego . Otrzymał wykształcenie wojskowe we Francji i walczył w armii Napoleona . Jako młody porucznik artylerii westfalskiej został ranny i wzięty do niewoli w bitwie pod Lipskiem ( 1813 ), następnie wstąpił do służby w Hanowerze , aw 1823 roku w Prusach . Awansował szybko iw 1830 r. Został szefem sztabu generalnego artylerii .

W 1836 r. Radowitz został pełnomocnikiem wojskowym Prus w Sejmie Federalnym we Frankfurcie , aw 1842 r. Został powołany na dwór w Karlsruhe , Darmstadt i Nassau . Wkrótce stał się bliskim przyjacielem księcia koronnego (późniejszego króla Fryderyka Wilhelma IV ), a pruska konstytucja z lutego 1847 r. Była próbą realizacji idei wyrażonych w jego Gespräche aus den Gegenwart der Staat und Kirche , opublikowanym pod pseudonimem " Waldheim ”w 1846 roku .

W listopadzie 1847 i marcu 1848 r. Radowitz został wysłany przez króla Fryderyka Wilhelma do Wiednia, aby spróbować zorganizować wspólną akcję odbudowy Konfederacji Niemieckiej . W parlamencie frankfurckim jest liderem konserwatywnej prawicy, a po rezygnacji jest obrońcą polityki związkowej Prus, której broni w parlamencie pruskim i związku erfurckim . Był praktycznie odpowiedzialny za politykę zagraniczną Prus od maja 1848 roku27 września 1851został mianowany ministrem spraw zagranicznych. Zrezygnował jednak tak szybko, jak to możliwe2 listopada, w obliczu odmowy przez króla rozwiązania konfliktu z Austrią przez wezwanie do broni. W sierpniu 1852 roku został mianowany dyrektorem szkolnictwa wojskowego, ale resztę życia poświęcił głównie pracy literackiej.

On umarł na 25 grudnia 1853 .

Publikacje

Radowitz opublikował kilka traktatów politycznych, Ikonographie der Heiligen, im Beitrag zur Kunstgeschichte ( Berlin , 1834 ) i Devisen und Mottos des spätern Mittelalters (Berlin, 1850). Jego Gesammelte Schriften ukazało się w pięciu tomach w Berlinie (1852-53).

Linki zewnętrzne

Źródła