Jose mange

Jose mange Obraz w Infoboksie. José je.
Narodziny 10 stycznia 1866 r
Tulon
Śmierć 7 stycznia 1935(w wieku 68 lat)
Tulon
Narodowość Francuski
Zajęcia Malarz , poeta
Mistrzowie Jean-Paul Laurens , Jean-Joseph Benjamin-Constant

Joseph Julien Casimir Mange znany jako José Mange , ur10 października 1866 i martwy 7 stycznia 1935w Tulonie jest pejzażystą i francuskim poetą Félibre .

Biografia

Dzieciństwo i pochodzenie rodziny Mange

José Mange urodził się w Tulonie , dnia10 października 1866 r10 rano, na 1 piętrze domu przy 74 boulevard de Strasbourg (dawny bulwar Bonaparte). Jest synem Eugène'a Auguste'a urodzonego w Hyères w 1836 r., prawnika zarejestrowanego w adwokaturze w Tulonie i Marie Louise Bonniot urodzonej w 1839 r.

Od dzieciństwa José otrzymał bardzo staranną edukację. Studiował w latach 1876-1886 w katolickim college'u w Aix-en-Provence, a następnie kierowany przez prałata Guilleberta. Odwiedza muzeum Granet, gdzie spotyka Paula Cezanne'a . Maturę uzyskał w 1886 roku.

Jego początki jako malarza w Paryżu

José Mange, w wieku 18 lat w 1886 roku, zwierzył się Paulowi Cezanne'owi, że chce zostać artystą, a tym samym wyjechać na studia do Paryża, gdy tylko skończy studia.

W 1886 przeniósł się do Paryża, aby do 1890 studiować malarstwo. Uczeń Jeana-Paula Laurensa i Jeana-Josepha Benjamina -Consanta , zaprzyjaźnił się z Louisem Denisem-Valverane . Wspólny podziw dla Fryderyka Mistrala sprawił, że dołączyli do Société des Félibres de Paris. W Café Procope, miejscu spotkań literackich Félibres, Mange spotyka się ze swoimi byłymi przyjaciółmi z katolickiego college'u w Aix-en-Provence , w tym z Charlesem Maurrasem i René de Saint-Pons.

W towarzystwie Denisa-Valverane'a , Mange pojechała do La Seyne-Sur-Mer w 1991 roku na inaugurację medalionu George Sand , za sprawą Charlesa Roufosse'a , zainstalowanego w zajmowanej przez nią willi w dzielnicy Tamaris.

W 1892 r. Mange założył wraz z Maurrasem Escolo Parisienco (Szkoła Paryska), krąg, który przedstawia się jako stowarzyszenie młodych felibres uwolnionych od starszych.

W 1893 uczestniczył po raz pierwszy w Salonie Artystów Niezależnych i sprzedał obraz. W towarzystwie Denisa Valverane przebywał tego samego roku w Tulonie podczas wizyty floty rosyjskiej.

W 1894 przeniósł się na 5, rue Monge i razem z Denisem Valverane dzielił pracownię na poddaszu Hôtel de Lauzun.

Od 1894 do 1897 wystawiał w Salon des Artistes Indépendants, aw 1900 wystawiał w Salon d'Automne i Salon des Tuileries.

Powrót do Tulonu

Wrócił do Tulonu w 1900 roku przy rue Marchand 2 i nadal wysyłał prace do Paryża na salony i galerie.

W 1902 uczestniczył w pierwszym Salon des Amis des Arts w Tulonie (place de la Liberté). Wystawiał w tym samym czasie co jego mistrz Cézanne . Niezadowolony z miejsca zarezerwowanego dla obrazu jego mistrza, Mange wycofał swój obraz. Od 1903 do 1909 brał udział w dorocznych wystawach Przyjaciół Sztuki w Tulonie .

W 1905 roku rodzice kupili mu studio fotograficzne Gerby ( Toulon ). Jego ojciec i matka zmarli kolejno w 1907 i 1915 roku.

31 sierpnia, 1916, ożenił się w Toulon Marguerite, Marie-Louise Santinacci (ur. w Le Perreux , Seine,14 czerwca 1897 r.), którą nazwał Guyte. W 1917 porzucił studio fotograficzne i przeniósł się do Quatre Chemin des Routes, a następnie na quai du Parti, gdzie zajmował duże studio.

W 1920 przeniósł się na rue du Mûrier i wynajął dwa warsztaty, z których jeden znajdował się przy rue Magnaque 25. Ten warsztat był niższy niż Marius Echevin, który powiedział o nim: „Malarz José Mange, mój żarliwy sąsiad Auguste Renoir, otwiera mi oczy na impresjonizm”.

Stopniowo otaczał się niewielką grupą zaprzyjaźnionych malarzy Olive-Tamari , Friesz , Mintchine, Baboulène , Sabatier, Segal , Alderman. W czerwcu opublikował poetycką broszurę zatytułowaną „Oh Palamède! »W tygodniku Toulon mówię wszystko .

Wystawiał kolejno w 1923 w galerii Saint-Pierre w Lyonie i w Société des Amis des Arts w Hyères , w 1923 i 1924 na dorocznych wystawach Przyjaciół Sztuki w Tulonie , a w latach 1925-1930 w Salon des Artyści Niezależni.

W 1926 wyjechał do Serres w Alpach Wysokich, aby malować oleje i akwarele .

1928 Podczas wystawy w sali Apollo ( boulevard de Strasbourg ) zauważa go Bruno Bassano z Bianchierim, Chardeyronem, Meurise, Latapie, Salvado, Saint-Paulem i Segalem .

Léon Vérane mówił o nim tymi słowami: „José Mange, nadal chcę ci go przedstawić. Wyobraź sobie Mistrala lub Buffalo Billa, ma ponad sześćdziesiąt lat, z wysoką talią, lekko wygiętymi w łuk, z uśmiechniętą twarzą z rozciągającą się królewską; z szerokim rondem filc, oczy są miękkie, pobłażliwe, z je ne sais quoi młodzieńczej, beztroskiej, która uwodzi przy pierwszym kontakcie”.

W 1929 odbył podróż do Paryża i produkował w Blanc-Mesnil akwarele i oleje ulic i kościoła.

W 1933 bywał w środowisku artystów i pisarzy przebywających w Tulonie (wystawy w Galerie Bassano z Willym Eisenschitzem , Pierrem Devalem i Simonem Segalem ).

Śmierć

José Mange zmarł 7 stycznia 1935 w Tulonie.

Przyjaźń z Georges Bernanos

José Mange i Guyte zaprzyjaźnili się z Georgesem Bernanosem w 1931 roku, który dał mu La Grande Peur des bien-pensants , z dedykacją „ Drogiemu malarzowi José Mange z całym czułym podziwem jego przyjaciela Georgesa Bernanosa  ”. W 1934 roku Georges Bernanos napisał w dedykacji swojemu przyjacielowi w swojej książce „Jeanne relapse et sainte ”: „Jesiem Mange, który żyje szlachetnie i ubogi w świecie bez szlachetności i ubóstwa, prowansalskim dżentelmenem wśród mocos” .

Zbiory publiczne

Wystawy

Przed jego śmiercią

José Mange regularnie wystawiał w Salon des Indépendants, Salon d'Automne i Salon des Tuileries.

Zrealizował prywatne wystawy w galeriach paryskich, w Lyonie, Breście, Marsylii, Aix-en-Provence.

Retrospektywy i wystawy pośmiertne

W lutym 1935 w Galerie „Le Trident” w Tulonie (przedmowa Léon Vérane ).

W czerwcu 1941 w muzeum w Tulonie , zorganizowanym przez gminę.

W maju 1948 „Galerie de Paris” w Tulonie .

W lipcu 1950 w galerii "Les Amis des Arts" w Aix en Provence .

W styczniu 1961 w muzeum Toulon zorganizowanym przez „Les Amis de l'Art Vivant” (z przedmówką poety Philippe Chabaneix ).

XXI Biennale Malarstwa od 6 lipca do 28 lipca 1985 Le Revest Les Eaux (Var) - Wyciąg z Poésies et Peintures Paula Lanzy

Wystawa w Tulonie z 4 lipca 2003 r.

Przemówienie pana Huberta FALCO

Po retrospektywie zorganizowanej w 1961 roku przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuki Żywej, José Mange był przedmiotem dużej wystawy w Muzeum Sztuki w Toulon z5 lipca w 3 listopada 2003 r.. „Muzeum Sztuki, bogate w malarstwo prowansalskie, składa latem 2003 roku zasłużony hołd temu, który był wybitną postacią w życiu artystycznym Tulonu na początku ubiegłego wieku. », zadeklarowany Hubert Falco

„José Mange pojawia się w oczach mieszkańców Tulonu jako oryginalny malarz, „postać”, która swoją fizjonomią, bliską Frédéricowi Mistralowi , jego potężnemu i barwnemu obrazowi, który natychmiast rozpoznajemy, jego idee polityczne, naznaczyły lokalne życie artystyczne między 1900 a 1930 rokiem.”

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Autor artykułu: ARP , „  Przybycie floty rosyjskiej do Tulonu 1893  ” , na ARP ,9 grudnia 2015(dostęp 17 października 2020 )
  2. Mocos oznaczało chłopców w Tulonie.
  3. Interwencja podczas otwarcia wystawy pana Huberta Falco, sekretarza stanu ds. osób starszych, burmistrza Tulonu w piątek 4 lipca 2003 r. w muzeum w Tulonie.
  4. Fragment przedmowy Brigitte Gaillard, kuratorki muzeum w Tulonie w katalogu wystawy poświęconej José Mange od 5 lipca do 3 listopada 2003 w Muzeum Sztuki w Tulonie.