Jacques Fleury

Jacques Fleury
Funkcje
Burmistrz z Roye
25 marca 1977 - 23 maja 2017 r.
( 40 lat, 1 miesiąc i 28 dni )
Poprzednik André Coël ( PS )
Następca Pascal Delnef ( PS )
Poseł francuski
1 st czerwiec 1997 - 18 czerwca 2002 r.
( 5 lat i 17 dni )
Okręg wyborczy 6 th  powiat Sommą
Legislatura XI th ( V Republiki )
Grupa polityczna Socjalista
Poprzednik Alain Gest ( UDF - PR )
Następca Alain Gest ( UMP )
13 czerwca 1988 - 1 st April +1.993
( 4 lata, 9 miesięcy i 19 dni )
Okręg wyborczy 6 th  powiat Sommą
Legislatura IX th ( V Republiki )
Grupa polityczna Socjalista
Poprzednik Wielomianowy proporcjonalny system głosowania
Następca Alain Gest ( UDF - PR )
2 kwietnia 1986 - 14 maja 1988 r.
( 2 lata, 1 miesiąc i 12 dni )
Okręg wyborczy Suma
Legislatura VIII th ( V Republiki )
Grupa polityczna Socjalista
2 lipca 1981 r. - 1 st April +1.986
( 4 lata, 8 miesięcy i 30 dni )
Okręg wyborczy 2 th  powiat Sommą
Legislatura VII e ( V Republika )
Grupa polityczna Socjalista
Poprzednik Jean-Louis Massoubre ( RPR )
Następca Wielomianowy proporcjonalny system głosowania
Biografia
Data urodzenia 24 września 1941
Miejsce urodzenia Paryż
Narodowość Francuski
Partia polityczna SFIO (od 1959)
PS (1969-2013)
Zawód Prawnik

Jacques Fleury jest francuskim politykiem urodzonym w24 września 1941 w Paryżu  ; burmistrz Roye i zastępca Sommy .

Biografia

Student w Institut d'Etudes Politiques de Paris i na Wydziale Prawa w 1959, wraz z Pierre'em Mauroyem wstąpił do Młodzieżowych Socjalistów SFIO, zostając w 1962 sekretarzem krajowym ds. studentów socjalistycznych, a następnie w 1967 najmłodszym członkiem Rady Dyrektorów z SFIO od tamtej pory nie przestaje być członkiem organów SFIO a następnie z Party.He Socjalistycznej był pierwszy sekretarz Federacji Socjalistycznej Seine-Saint-Denis od 1966 do 1968

Po zostaniu prawnikiem w paryskiej adwokaturze w 1968, zdobył nagrodę Berryer w obecności Salvadora Dali, a następnie został sekretarzem konferencji stażowej (klasa 1970), obok Thierry'ego Lévy'ego.

Blisko Guy Mollet i Claude Fuzier , aż do końca SFIO, potem Alain Savary na samym początku nowej Partii Socjalistycznej, był jednym z liderów nurtu „Bitwy Socjalistycznej” po kongresie 'Épinay . Kiedy ten prąd zniknął, dołączył do przyjaciół Pierre'a Mauroya .

W 1973 r. przyjął kandydaturę Partii Socjalistycznej w wyborach parlamentarnych w okręgu Roye-Montdidier-Corbie. Pomimo niepowodzenia, ugruntowała swoją pozycję w Somme dzięki sponsorowaniu André Coëla, burmistrza Roye, którego został następcą zarówno w radzie generalnej w 1973 r., jak i w ratuszu w Roye w 1977 r. Wybory samorządowe we Francji w 1977 r. . Po kolejnej nieudanej kandydaturze w 1978 r. został ostatecznie wybrany posłem Sommy w latach 1981-1981 i pozostał nim do 1993 r. , kiedy został pokonany. Odzyskał mandat we francuskich wyborach parlamentarnych w 1997 r., ale ponownie został nieznacznie pokonany w 2002 r. .

Od 1987 do 1988 był wiceprzewodniczącym Zgromadzenia Narodowego. Następnie sekretarz Zgromadzenia od 1991 do 1993 r.

Był także od 1993 do 1995 pierwszym sekretarzem Socjalistycznej Federacji Sommy .

Był, obok Guya Molleta , członkiem-założycielem Office universitaire de recherche socialiste (OURS).

Podczas nominacji kandydata we francuskich wyborach prezydenckich w 1995 r. poparł kandydaturę Henri Emmanuellego . Od tego czasu zawsze był wśród osób bliskich trendowi Henri Emmanuellego .

Opowiedział się za „nie” podczas referendum we Francji w sprawie traktatu konstytucyjnego dla Europy w 2005 r. .

Podczas kongresu w Reims, wierny socjalistycznym ideom, jakie określił Léon Blum w deklaracji zasad SFIO z 1946 r., podpisał kontrybucję pt. „a czy partia pozostała socjalistyczna? »Przed przystąpieniem do wniosku C Benoît Hamona .

W 2012 roku dołączył do Gérarda Filoche , podpisując wkład „Aby odnieść sukces, zmienić, redystrybuować bogactwo i opuścił PS w 2013 roku.

Podczas francuskich wyborów prezydenckich w 2017 roku publicznie poparł ruch zbuntowanej Francji i kandydaturę Jean-Luca Mélenchona .

12 maja 2017 r. ogłosił rezygnację ze stanowiska burmistrza Roye, pozostając jednocześnie wiceprzewodniczącym gminy Grand Roye .

W maju 2019 zrezygnował z funkcji rady miejskiej i wycofał się z życia politycznego.

Mandaty z wyboru

Publikacje

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Raporty zjazdowe SFIO i PS, czasopismo „Cité Malesherbes” młodego bojownika socjalistycznego .
  2. Rocznik Paryskiej Adwokatury 1970.
  3. Gazeta „Cité Malesherbes” młodego bojownika socjalistycznego .
  4. Wybory członków Rady Narodowej PS na Kongresie Le Mans
  5. Aby osiągnąć zmianę, redystrybuuj bogactwo . "
  6. Cécile Latinovic „  Jacques Fleury, burmistrz Roye:” Musimy spróbować prawdziwej lewicy „: Burmistrz Roye, członek założyciel i wstawiony w Partii Socjalistycznej aż 2013 oddał sponsoring do Jean-Luc Mélenchon. Logiczną konsekwencją jego rozczarowania do François Hollande’a  ”, Le Courrier picard , 20 marca 2017 r.( przeczytaj online , dostęp 12 maja 2017 r. ).
  7. „  Jacques Fleury rezygnuje z pełnienia funkcji burmistrza Roye  ”, Le Courrier pikard ,12 maja 2017 r.( przeczytaj online , dostęp 12 maja 2017 r. ).
  8. Akta Jacques'a Fleury'ego w Zgromadzeniu Narodowym, przeczytane online .