Herménégilde (książę Wizygotów)

Herménégilde Obraz w Infobox. Triumf Hermenegilde (1654) - Francisco Herrera el Mozo w Muzeum Prado ( Madryt ). Funkcjonować
Król Wizygotów
Biografia
Narodziny 564
Toledo
Śmierć 13 kwietnia 585
Tarragona
Imię w języku ojczystym Hermenegildus , Hermenegildo i Airmanagild
Czynność Książę
Tata Leovigilde
Rodzeństwo Recarède I
Małżonka Ingonde
Inne informacje
Religie Arianizm , Kościół katolicki
Etap kanonizacji Święty katolicki
Miejsca zatrzymania Walencja , Tarragona
Przyjęcie 13 kwietnia

Herménégilde lub Hermangild ( San Hermenegildo w Hiszpanii ), ur. Około 560 r. , Zmarła13 kwietnia 585Jest księciem Wizygotów VI th  century , najstarszy syn króla Leovigild . Zmęczony z powodu przejścia z arianizmu na chrześcijaństwo nicejskie ( katolicyzm ), został kanonizowany przez Kościół (święto 13 kwietnia ).

Biografia

Rodzina

Jest najstarszym synem Léovigilde i jego pierwszą żoną Théodosia, podobnie jak jego brat Récarède . Kiedy Herménégilde osiągnęła wiek 8 lat ( 572 ), ich macochą była królowa Goswinthe , wdowa po Athanagilde, poprzedniczce Léovigilde . Goswinthe jest matką Brunehilde , ówczesnej królowej Austrazji, żony króla Merowingów Sigeberta , znanego w północnej Francji jako Brunehaut.

Początki Herménégilde

W 573 Herménégilde i Récarède są związani z władzą poprzez swojego ojca, który stara się skonsolidować swoją dynastię.

W 574 Herménégilde otrzymała od swojego ojca urząd hrabiego Sewilli ( Hispalis ), który uczynił go gubernatorem dzisiejszej Andaluzji .

Chociaż arian , podobnie jak wszyscy Wizygoci, Herménégild poślubił w 579 r. Córkę Sigeberta i Brunehilde, księżniczkę Ingonthe , która jest katoliczką .

Nawrócenie i bunt

Pod wpływem żony i Leandra z Sewilli przeszedł na katolicyzm; w głównym kościele w Sewilli publicznie i uroczyście wyrzeka się arianizmu, wyrażając w ten sposób swój sprzeciw wobec swojego ojca Léovigilde. Według Grzegorza Wielkiego to Léandre, biskup Sewilli, nawraca Herménégilde.

Ten ostatni wzywa go do Toledo, ale Herménégilde się nie pojawia; jest wtedy zwolniony ze swoich funkcji.

W 583 roku Herménégilde, wspierany przez swoją żonę, Kościół katolicki , Hispano-Rzymian i Suevi (którzy zostali ponownie katolikami około 560 roku) walcząc z Wizygotami, ogłosił się królem Hiszpanii. Léovigilde ustanawia siedzibę w Sewilli.

Poinformowany, że jego siostrzenica Ingonthe negocjowała pomoc Bizantyjczykom i że ci ostatni przygotowują flotę do wyruszenia w górę Gwadalkiwir i uratowania oblężonego miasta, podejmuje gigantyczne dzieło inżynierii wojskowej: demontuje miasto Italica, aby zbudować groblę zabezpieczającą. zmienić bieg rzeki.

Z drugiej strony Herménégilde zaapelował do Franków, którzy wysłali armię do Hiszpanii. Léovigilde udało się zatrzymać tę armię w Tarraconaise (Katalonia) i doprowadzić do jej wycofania. Szybko wraca do Sewilli i odcina akwedukt Carmona, który zaopatruje miasto w wodę: rok głodu, pragnienia i epidemii dziesiątkuje Sewillian.

Aby uchronić ich przed okrucieństwem napadu, Herménégilde, opuszczony przez Bizancjum i jego byłych sojuszników Suevi, wyrusza w nocy z 600 wiernymi, aby zająć sąsiednią fortecę Osset (obecnie San Juan de Aznalfarache ), gdzie stawia opór bez jedzenia i wody , przez wiele dni. W końcu jego ludzie poddają się i Herménégilde samotnie udaje się na emeryturę w kaplicy San Juan de Aznalfarache.

Męczennik

W niewoli Herménégilde zostaje wysłana do Valence, a następnie do Tarragony . W święta Wielkanocne 585 r. , Kiedy Herménégilde przebywała w więzieniu, Léogivilde wysłała jej ariańskiego biskupa , aby otrzymał komunię z jej rąk. Król nawet proponuje uwolnienie go i przywrócenie mu dawnej pozycji, jeśli przyjmie tę komunię ariańską. Ale spotyka się z odmową, Herménégilde mówi biskupowi, że jest heretykiem.

Ariański biskup przekazuje słowa Herménégilde królowi, który nakazuje jej egzekucję. W podziemiach starożytnego rzymskiego pałacu w Augusta , Herménégilde został ścięty na13 kwietnia 585 Sisbert, naczelnik więzień Tarragonese.

Zwycięstwo Léovigilde ma jednak niewielkie znaczenie, ponieważ Récarède uczyni z 589 katolicyzmu jedyną religię chrześcijańską w Hiszpanii.

Martyrologium Rzymskiego mówi o męczennika Herménégilde w tych kategoriach, pod datą13 kwietnia : „W Sewilli w Hiszpanii święty Herménégilde, syn Léovigilde, Ariane, król Wizygotów. Ten święty, który został osadzony w więzieniu za wyznanie wiary katolickiej i odmówił przyjęcia Komunii świętej z ręki ariańskiego biskupa w uroczystości Wielkanocy, został z rozkazu perfidnego ojca uderzony topór i, król i męczennik, zamienił ziemskie królestwo na królestwo niebieskie. "

Wyroki w sprawie Herménégilde; kanonizacja

Postępowanie Herménégilde było przedmiotem wielu dyskusji, a wielu autorów, w tym jej własny wujek Izydor z Sewilli , surowo potępiło jej czyny [odniesienie?], W szczególności fakt, że została nielegalnie koronowana i apelowała do obcych wojsk o walkę z jego ojcem, prawowitego króla.

Jednak był kanonizowany przez papieża Sykstusa V w XVI -tego  wieku .

Po tej kanonizacji poeta Luis de Gongora y Argote zadedykował mu odę .

Herménégilde jest uważana za świętego męczennika przez Kościół katolicki w Hiszpanii, Francji i Włoszech, a także przez Kościół prawosławny.

W Hiszpanii kilka ulic nosi jego imię ( Calle [San] Hermenegildo ), zwłaszcza w Madrycie .

Potomków

Nie wiemy, co stanie się z jego młodym synem, zakładnikiem Bizantyjczyków . Według hiszpańskiego historyka Luisa de Salazar y Castro  (es) , ten syn o imieniu Athanagilde zostanie wychowany w Bizancjum i poślubi Flavię Julianę, siostrzenicę bizantyjskiego cesarza Maurycego . Mówi się, że ich syn Ardabast był ojcem wizygockiego króla Ervige , który panował od 680 do 687.

Uwagi i odniesienia

  1. Arianizm jako religia chrześcijańska, nie możemy pisać, że przeszedł z arianizmu na chrześcijaństwo. Ale „katolicyzm” nie ma tutaj ograniczonego znaczenia, z wyłączeniem „protestantów” i „prawosławnych”. Odpowiada chrześcijańskiemu Kościołowi o tradycji rzymskiej.
  2. Nominis: Saint Hermenegild
  3. Wizygoci są arianami, podczas gdy Hispano-Rzymianie są katolikami. Królestwo Wizygotów w Hiszpanii ma dwa kościoły chrześcijańskie, każdy z kapłanami i biskupami; pod względem liczbowym Kościół katolicki jest znacznie potężniejszy, ale Kościół ariański jest Kościołem władców kraju.
  4. Dialogues , III, 31: MGH, Script. Lang., P.  535 .
  5. Bizantyjczycy są obecni w Hiszpanii od czasów panowania Justyniana .
  6. Jednak Kronika Jana z Biclar mówi, że dwa lata później, w pierwszym roku panowania Reccareda, „Sisbert [Sisbertus], morderca Herménégilda, cierpi straszliwą śmierć”, jakby sam stracił Herménégilde de.
  7. Salazar y Castro (1696), tom 1, str. 45.

Bibliografia

Linki zewnętrzne