Hattonchâtel
Hattonchâtel to dawna francuska gmina w departamencie Meuse w regionie Grand Est . Został on związany z sytuacją Vigneulles-les-Hattonchâtel od 1973 roku.
Geografia
Wioska położona jest na skalistym zboczu na wysokości 355 m n.p.m. i 80 m n.p.m. z widokiem na równinę Woëvre i jezioro Madine .
Cypel jest chroniona jako naturalnego zabytkowym miejscu.
-
Południowa strona cypla, od kolegiaty do obecnego zamku.
Toponimia
Wcześniej wspomniane: Atona (812); Castrum Haddonis (1015); Hattoni-castrum (1047); Hattoni-castrum , Hadonis-castrum , Hattonis-castrum , Hatton, zamek ( XI p wieku); Hadonis-castrum (1060); Hattonis-castellum (1082); Haidonis-castrum (1103); Hatonis-castrum (1158); Attoni-castrum (1180); Scil. turrim Hatoni-castri (1210); Scilicet turrim Hattonis-castri (1218); Ad firmitatem Hattonis-castro (1222); Hardonchastel , Hadonchastel (1240); Hadonchatel (1247); Hathonchastel (1267); Hatonchasteil (1285); Hattonchastel (1331); Hathonchasteil (1337); Hatonchastel (1399); Hatonium-castrum (1502); Haton (1535); Hatouchastel (1549); Hattomchastel (1566); Hatton-Chasteau (1642); Hatton-Château (1671); Hattonchâteau (1738); Haton-Châtel , Haton-Château (1749).
Historia
Około 859 r. Hatton , biskup Verdun od 847 do 870 w okresie karolińskim , postanowił osiedlić się na tym cyplu , który nosił wówczas nazwę „Mont aux Bruyères”, swojej głównej rezydencji i wybudować tam zamek. Założył tam również kaplicę, którą później posiadał jako parafia . W 1328, stało się kolegiata i przyjął tytuł Saint- Michel kościoła .
Podczas średniowieczu , miasto to pierwsza twierdza Biskupa i regularne siedziba sądu przysięgłych: a czarter określa qu'Hattonchâtel 1352 jest głównym miejscem, w którym biskupi są twórcę pieniądze aż 1546.
Miasto miało panów, których dom wymarły od dawna i którzy nosili piasek ze złotym krzyżem, poćwiartowanym z Clermont en Argonne, który jest lazurowy z sześcioma srebrnymi pierścieniami, umieszczonymi trzy, dwa, jeden i skrzyżowanymi strzałkami w tym samym droga ".
Według Dom Calmet , biskup Verdun w 1489, Guillaume de Haraucourt , pod pewnymi warunkami uwolnił mieszkańców Vigneulles, wioski stanowiącej część jego diecezji .
W 1636 roku, podczas wojny trzydziestoletniej , Hattonchâtel było oblegane przez 15 dni przez wycofujące się z Francji wojska szwedzkie . Wieś jest następnie splądrowana i spalona.
W czasie I wojny światowej wieś położona niedaleko linii frontu została zdewastowana. Został odbudowany w 1923 roku przez Henri Jacquelina dzięki funduszom amerykańskiej bizneswoman i filantropki Belle Skinner .
1 st marca 1973, gmina Hattonchâtel jest połączona z gminą Vigneulles-lès-Hattonchâtel w ramach systemu fuzji i stowarzyszeń .
Administracja
Lista kolejnych burmistrzów
Kropka
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
|
|
|
|
|
Brakujące dane należy uzupełnić.
|
Lista kolejnych delegowanych burmistrzów
Kropka
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
|
|
René Banzet (1931-2021)
|
|
|
?
|
W trakcie
|
Christophe Leblan
|
|
|
Brakujące dane należy uzupełnić.
|
Demografia
Ewolucja demograficzna
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
397 |
400 |
430 |
468 |
505 |
506 |
511 |
482 |
498 |
Zmiany demograficzne, ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
413 |
425 |
432 |
421 |
409 |
378 |
360 |
340 |
327 |
Zmiany demograficzne, ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
319 |
280 |
230 |
122 |
149 |
176 |
187 |
139 |
103 |
Zmiany demograficzne, ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
82 |
70 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Liczba zachowana z
1962 r .:
ludność bez podwójnego liczenia .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1968)
Gospodarka
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Architektura cywilna
-
Ufortyfikowany zamek ( MH ) został zbudowany w 860 roku przez Hattona, biskupa Verdun , którego imię nosi, na skalistym cyplu z widokiem na płaskowyż Woëvre. Zakład stał się główną twierdzą biskupów i lokacją ich mennicy do 1546 r. W 1636 r. wycofujący się Szwedzi oblegali i spalili większość wsi. Wyprodukował ostateczny zamek trubadurów w Lotaryngii, pastisz, który wykorzystywał pozostałości XI-wiecznego budynku. Praca została ufundowana przez amerykańską dobrodziejkę Belle Skinner . Średniowieczny zamek został zniszczony podczas I wojny światowej w 1918 roku. W latach 1923-1928 obiekt został całkowicie przebudowany w stylu neorenesansowym przez Henri Jacquelina , architekta normańskiego z Évreux . Zamek Hattonchâtel został sklasyfikowany jako zabytek historyczny przez francuskie Ministerstwo Kultury od 1986 roku i jest własnością prywatną. Zamek pełni funkcję centrum hotelowego, weselnego i kongresowego.
48 ° 59 ′ 33 ″ N, 5° 42 ′ 21 ″ E
-
Zamek Hattonchâtel
-
Umywalnia
-
Stara część wsi, w dużej mierze przebudowana
-
Sklepiony dom zapewniał dostęp do wsi
-
Centralny plac starej wsi z domem podcieniowym i studnią
-
Plac w średniowieczu 2017
-
Fasada ratusza-szkoła
-
Wejście do ratusza
-
Panorama ratusza-szkoły do Butte de Montsec
-
Kolegiata Saint-Maur
-
Jego krużganek
-
Fragment jego ołtarza przypisywany Ligierowi Richier
- Dom gotyckie arkady, zbudowany w XIV -tego wieku. To właśnie pod arkadami tego domu, zwanego Châtelet, przed dużą studnią, prepozyt Hattonchâtel wymierza sprawiedliwość. (MH).
- Dom łuki XII th century (romańsko-gotycki) MH.
- Myjnia Skinner, wybudowana w 1921 roku z funduszy Miss Skinner, japońskiej architektury i sztuki średniowiecznej.
- Ratusz-szkoła wybudowana w 1923 r. dzięki dotacji Miss Skinner
- Dawny dom rodzin Aubert , Legagneur i Salmon-Legagneur , odbudowany po Wielkiej Wojnie .
-
Pomnik zmarłych z lat 1914-1918, których główną postać, kobietę medytującą przed szczątkami swojego dziecka, zawdzięcza rzeźbiarzowi Ernestowi Nivetowi ; zdobi to również pomnik wojenny w mieście La Châtre w Indre .
Architektura sakralna
Został on przebudowany przez kanoników w XIV th wieku i przywrócony po II wojnie światowej (nowoczesny witraż Jacques Gruber ).
- obok kościoła krużganek wybudowany w 1328 r. (MH).
Osobowości związane z gminą
- Baronowie Vigneulles .
-
Hubert Michel Fortuné Legagneur , urodzony w Hattonchâtel w 1797, zmarł w Paryżu w 1876. Sędzia, pare Francji, dowódca Legii Honorowej. Falls w Hattonchâtel.
-
Łosoś Karola Augusta (1805-1892). Sędzia. Zastępca Mozy w 1848 i 1849 r. Delegat rządu francuskiego na rozmowy pokojowe w 1871 r. odpowiedzialny za obronę interesów sędziów i urzędników ministerialnych Lotaryngii i Alzacji anektowanych przez Niemcy. Senator nad Mozą w 1876 r. Korespondent Instytutu (Acad. Des Sc. Morales et Politiques). Falls w Hattonchâtel.
-
Rupprecht Bawarii , następca tronu, syn ostatniego króla Bawarii Ludwika III. Marszałek Armii Niemieckiej. Zajęte Hattonchâtel podczas wojny 1914-1918.
- Miss Belle Skinner , Amerykanka, dobrodziejka Hattonchâtel, której ruiny pomagała wznosić po wojnie 1914-1918. Zawdzięczamy mu odbudowę zamku, ratusza-szkołę i pralnię.
Heraldyka
|
Herb |
Partia do pierwszego Lub do zakrętu Gules oskarżony o trzy alejony Argent; do drugiej, ćwiartowane w I i IV Sable z krzyżem Argent, II i III Lazur z sześcioma anneletami Argent w układzie 3, 2, 1. |
---|
Detale |
Odnajdujemy zgromadzone w herbie tej miejscowości herby książąt Lotaryngii, a także herby jej dawnych panów. Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
---|
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
-
Félix Liénard , Słownik topograficzny Departamentu Mozy , 1872.
-
Augustin Calmet , Zawiadomienie Lotaryngii, które obejmuje księstwa Bar i Luksemburg, elektorat Trèves, trzy biskupstwa (Metz, Toul i Verdun): historia w porządku alfabetycznym miast tego kraju, miasteczek, wsi, opactwa ... , pani George,1840( przeczytaj online )
-
Gmina Hattonchâtel (55233) na stronie INSEEEE
-
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj , " Wskazówki communale: Hattonchâtel " , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
„ Château d'Hattonchâtel ” , na www.pop.culture.gouv.fr (dostęp 26 października 2019 )
-
Constant Lapaix, Herbarz miastach, miasteczkach i wsiach Lorraine, Barrois i Trois-Évêchés , Nancy, w domu autora