Gosankyō

Nazwa gosankyō (御 三 卿 ) Obejmuje trzy gałęzie japońskiego klanu Tokugawa . Te trzy linie pochodzą od Yoshimune (1684-1751), ósmej z piętnastu szogunów Tokugawa . Yoshimune założył gosankyō do zwiększenia (lub może zastąpić) w gosanke , na czele potężnych feudalnych domen z Owari , Kishu, a Mito .

Jego drugi syn, Munetake , założył gałąź Tayasu (田 安家), jego czwarty syn Munetada , gałąź Hitotsubashi (一 橋 家), a jego wnuk Shigeyoshi , drugi syn dziewiątego szoguna Ieshige , założył gałąź Shimizu (清水 家).

W przeciwieństwie do gosanke , trzy gałęzie tworzące gosankyō nie rządzą żadnym han , ale mieszkają na obszarze zamku Edo i czerpią dochody z ziemi w pobliżu Edo i bezpośrednio rządzonej przez szogunat. W gosankyō mają prawo nosić nazwę „Tokugawa”, podobnie jak w głównej linii. Jednak pozostali ważni do końca szogunatu Tokugawa, a niektórzy późni szogunowie pochodzili z linii Hitotsubashi. Nazwy poszczególnych linii pochodzą od bram zamku Edo, w pobliżu którego te rodziny mają swoją rezydencję.

Gosankyō wypełnione dwukrotnie swoją misję wychowywania syna prawdopodobne, aby zapewnić ciągłość dynastii Tokugawa: the 11 th i 15 th  Shogun; Tokugawa Ienari i Tokugawa Yoshinobu pochodzą z rodu Hitotsubashi, podczas gdy sam Yoshinobu zostaje adoptowany przez ród Mito, ponieważ Hitotsubashi nie mają spadkobierców. Dopiero po Restauracji Meiji Tayasu przedstawiła spadkobiercę głównej gałęzi Tokugawa, a mianowicie Tokugawa Iesato , który został głową rodziny Tokugawa po wycofaniu się Shoguna Yoshinobu, a następnie wpływowego polityka epoki Meiji .

Pomimo zniesienia szogunatu Meiji Restoration w 1868 roku, Tayasu i Hitotsubashi byli w stanie zachować swój dobytek i znaleźli Tayasu han (田安藩) i Hitotsubashi han (一 橋 藩). Czas właścicieli nie trwał jednak długo. Po buncie chłopskim terytorium Tayasu przeszło w ręce nowego rządu rok później, a także Hitotsubashi wraz ze zniesieniem systemu Han ( lipiec 1871 ). W 1884 r. Głowy rodów zostały hrabiami ( hakushaku ) w nowym systemie szlacheckim ( kazoku ) okresu Meiji.

Głowy gosankyō

Tayasu House 田 安家

  1. Munetake (1716-1771, r.  1731-1771)
  2. Haruaki (1753-1774, r.  1771-1774)
  3. Narimasa (1779–1846, r.  1787–1836)
  4. Naritaka (1810–1845, r.  1836–1839)
  5. Yoshiyori (1828–1876, r.  1839–1863)
  6. Takachiyo (1860–1865, r.  1863–1865)
  7. Kamenosuke (1863–1940, r.  1865–1868)
  8. Yoshiyori ( 2  razy e ) (1828-1876, r. 1868-1876)
  9. Satotaka (1865-1941, r. 1876-1941)
  10. Satonari (1899-1961, r. 1941-1961)
  11. Munefusa (1929-, r.  1961-)

Shimizu House 清水 家

  1. Shigeyoshi (1745-1795, r. 1758-1795)
  2. Atsunosuke (1796-1799, r. 1798-1799)
  3. Nariyuki (1801-1846, r. 1805-1816)
  4. Narinori (1810-1827, r. 1816-1827)
  5. Narikatsu (1820-1849, r. 1827-1846)
  6. Akitake (1853-1910, r. 1866-1868)
  7. Atsumori (1856-1924, r. 1870-1924)

Hitotsubashi House 一 橋 家

  1. Munetada ( 1721-1765 , r. 1735-1764)
  2. Harusada (1751-1827, r. 1764-1799)
  3. Nariatsu (1780-1816, r. 1799-1816)
  4. Narinori (1803-1830, r. 1816-1830)
  5. Narikura (1818-1837, r. 1830-1837)
  6. Yoshimasa (1825-1838, r. 1837-1838)
  7. Yoshinaga (1823-1847, r. 1838-1847)
  8. Shōmaru (1846-1847, r. 1847)
  9. Yoshinobu (1837-1913, r. 1847-1866)
  10. Mochiharu (1831-1884, r. 1866-1884)

Uwagi i odniesienia

  1. Stany Zjednoczone, Embassy (Japonia), Translation Services Branch, streszczenia wybranych japońskich czasopism , 1987, nr .   2-12, str.  10 .
  2. Louis-Frédéric Nussbaum, encyklopedia japońska ,2005( czytaj online ) , „Gosan-kyō”, str.  259. Uwaga: Louis Frédéric to pseudonim Louis-Frédéric Nussbaum, patrz „  Deutsche Nationalbibliothek Authority File  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? ) .
  3. „  Tokugawa Munefusa nr2007-10575  ” , w errol.oclc.org , Akta Biblioteki Kongresu (dostęp 12 lutego 2020 ) .

Zobacz też

Bibliografia