Wąwóz Verdon | |||
Wąwozy Verdon widziane z belwederu Trescaire. | |||
Geografia | |||
---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||
dział | Alpes-de-Haute-Provence , Var | ||
Szczegóły kontaktu | 43 ° 45 ′ 32 ″ północ, 6 ° 18 ′ 36 ″ wschód | ||
rzeka | Verdon | ||
Szerokość | 1500 m² | ||
Głębokość | 700 m² | ||
Geologia | |||
Skały | Wapień | ||
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
| |||
W Gorges du Verdon to zestaw wąwozów wyrzeźbionych przez Verdon rzeki oddzielającej Prealpy Castellane i Prealpy Digne , w Francji .
Verdon ma swoje źródło bardzo blisko do przejściu Allos w Trois Evêchés masyw (2,819 m ). Wpada do Durance , niedaleko Vinon-sur-Verdon po przebyciu prawie 175 kilometrów.
Część jej trasy między Castellane a mostem Galetas znajduje się dziś na jeziorze Sainte-Croix, które kilkadziesiąt lat temu było wielką równiną Salles-sur-Verdon , przed zwodowaniem wody ze sztucznego jeziora utworzonego przez budowa zapory Sainte-Croix . Zanim poziom morza podniósł się w 1973 roku , nowa wioska Salles-sur-Verdon została zbudowana wyżej i nowocześniejsza (jest to obecnie jedna z najmłodszych wiosek we Francji), a stara wioska Salles została ewakuowana i zniszczona.
Wąwozy Verdon tworzą się wzdłuż granicy departamentów Var na południu i Alpes-de-Haute-Provence na północy, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Ten region, pomiędzy Castellane a jeziorem Sainte-Croix, nazywany jest Gorges du Verdon. Podzielony jest na trzy części:
W wąwozy Verdon są wąskie i głęboka głębokości od 250 do 700 m, 6 do 100 m szerokości na poziomie rzeki Verdon i od 200 do 1500 m od jednej do drugiej strony nachylenie w górę przełomów.
Podczas triasowego okresu , Prowansja załamał i morze pokryte go, składając grubych warstw różnych wapieni .
W okresie jurajskim Prowansja pokryta jest ciepłym i płytkim morzem, ułatwiającym namnażanie się koralowców .
W kredzie wznosi się Dolna Prowansja, a morze dociera do obecnego położenia Alp .
Era trzeciorzędowa była świadkiem budowy Alp. W tym czasie Verdon śledzi swój bieg.
[ref. niezbędny]Szczególna rzeźba wąwozów sprawia, że jest to odrębny ekosystem , w którym żyją rzadkie gatunki:
Verdon dolina była zamieszkana przez galijskich ludzi z Vergunni .
Gorges du Verdon do późna nie przyciągają uwagi podróżników. Pierwsze opisy wydrukowane datę z przełomu XVIII TH i XIX -tego wieku, ale są rzadkie (jeden w 1782, drugi w 1804 roku). Pomimo rozwoju wrażliwości na piękno przyrody i modzie dla romantyzmu , tylko zauważyć, cięcie i nie marudzić w opisie miejscu dostępnym tylko dla mułów torów . Wąwozy stały się znane dopiero dzięki opisowi sporządzonemu przez Élisée Reclus w 1879 r. i rozpowszechnieniu przewodników turystycznych ( w szczególności przewodników Joanne z 1877 r., Przewodnika turystycznego po Prowansji , przewodnika Baedekera ) podczas Belle Époque .
Wąwozy są mapowane przez Cassini ( 1770 ) i geografów królewskich w 1778 roku.
To Édouard-Alfred Martel poprowadził pierwszą ekspedycję mającą zejść od końca do końca przez Gorges du Verdon (patrz szlak Martel ); kanion ekspresji jest również jego. Turystyka rozwija się powoli w latach 1880 - 1900 : droga jest trudna i niebezpieczna, infrastruktura (hotele, restauracje, drogi, ścieżki) rzadka i niezbyt wygodna. Ponadto główny ówczesny środek transportu, kolej , zatrzymywała się w Saint-André-les-Alpes , co spowodowało konieczność wynajęcia samochodów, aby przyjechać i zobaczyć wąwozy.
W latach 90. XIX wieku (i do lat 20. XX wieku) światło dzienne ujrzały projekty retencyjne, dzięki którym wąwozy stały się żeglowne. Pierwszy rozwój pochodzi z 1906 roku: Touring club de France (TCF) wytycza ścieżkę, która prowadzi w dół do wąwozów. Pierwszy boom turystyczny w wąwozach przypada na koniec lat 20. i 30. pod wpływem TCF: kampania prasowa z 1928 r., podróże odkrywcze, reportaż emitowany w kinie, wizyta dziennikarzy brytyjskich. Promocję tę uzupełniły nowe prace w latach 1929 i 1930: poprawa żywotności drogi z inicjatywy i częściowo ze środków TCF, rozwój belwederów (w tym Sublime Point ), zachęta dla lokalnych firm transportowych do zwiększenia liczby usług , rozwój nowych szlaków zainaugurowany wCzerwiec 1930, wreszcie utworzenie schroniska Malines w 1936 roku. Wysiłki te przyciągają co roku kilka tysięcy turystów.
Od tego czasu strona stała się chronionym miejscem przyrodniczym 7 maja 1990.
W latach 1929 i 1975 , pięć tamy zostały zbudowane w trakcie Verdon , pomiędzy Saint-André-les-Alpes i Gréoux-les-Bains . Te tamy odpowiadają tylu zbiornikom wodnym:
Chronologia:
Styx du Verdon , nazwany tak przez odniesienie do Styksu z mitologii greckiej , to rodzaj mini kanion w kanionie.
Imbut jest wąski kanał, w którym Verdon znikają pod powierzchnią ziemi, ogromnej skalistym chaosu ( embut środki lejek prowansalskim Occitan ).
Gorges du Verdon przyciągają wielu turystów, zwłaszcza w okresie letnim.
Dwie trasy drogowe pozwalają odwiedzić Gorges du Verdon, jeden prawym brzegiem na północ, jadąc z Castellane do Moustiers-Sainte-Marie drogą D952 i drugi lewym brzegiem, na południe, jadąc z Aiguines w Castellane przez D71, D90 i D955.
Most Artuby przecina wąwozy o tej samej nazwie. Ten most, którego dokładna nazwa to „ Pont de Chaulière ”, ma 110 metrów długości. Jego wysokość wynosi 140 metrów; Został zbudowany w latach 1938 i 1947 .
Gorges du Verdon to miejsce wspinaczkowe z ponad 2500 trasami wspinaczkowymi .
Eskalacja rowków rozpoczyna się latem 1968 r. wraz z otwarciem w ciągu 4 dni big way Tough (300 m , 6b +) przez czterech wspinaczy, których Patrick Cordier następnie Demand (1968, 320 m , 6a) z François Guillot .
Praktyka rozwinęła się szczególnie w latach 80., wraz z rozwojem wspinaczki sportowej we Francji i stałym wyposażeniem wielu tras. Wspinanie się w wąwozach jest mediowane w prasie specjalistycznej i ujawniane szerokiej publiczności w filmach dokumentalnych, takich jak te Jean-Paul Janssen : Overdon (1980), który przedstawia wspinacza Patricka Berhaulta i Vertical Opera (1982), który ujawnia wspinacza Patryka Edlingera . W ten sposób wąwozy stały się głównym miejscem wspinaczki sportowej we Francji, a nawet w Europie w latach 80. i na początku lat 90. XX wieku.
Frekwencja tego miejsca spada później, wraz z modą na inne style wspinaczki (krótkie drogi, przechyłki) i pojawieniem się innych miejsc we Francji ( Buoux , Ceüse ) iw Europie (hiszpańskie klify). W ostatnich latach zabroniono niektórych szlaków w celu ochrony gniazd nowo wprowadzonych sępów .
W części „wąwozów” odbywa się kilka wędrówek :
Wąwozy są miejscem uprawiania innych sportów, takich jak kajakarstwo , paralotniarstwo , rafting , skoki na bungee , base jumping i canyoning .
Rzeka Verdon jest ulubionym miejscem wędkarzy, zwłaszcza muszkarzy .