Federacja międzynarodowa | ICF |
---|---|
sport olimpijski od |
1936 ( sport pokazowy w 1924 ) |
Kajakarstwo jest aktywność fizyczna dla rozrywki czy sportu , praktykowane do łodzi o napędzie wiosła lub ręcznie , w tym kajaku , na kajaku , na rafting lub kajakiem . Ta aktywność jest również określana jako „ sporty wiosła ”.
Kajakarstwo uprawia się w celach rekreacyjnych (turystyka żeglarska, treningi indywidualne, zawody lub stowarzyszenia) lub na zawodach , na wodach spokojnych (stawy), wodach białych ( rzeki ) i morskich ( ujścia rzek , morze ). Bezpieczeństwo obejmuje opanowanie łodzi, trening techniczny i fizyczny, wyposażenie, wcześniejsze informacje o warunkach kursu (prognoza pogody, stan kursu), nadzór itp., które różnią się w zależności od rodzaju praktyki.
Francuski termin „Kajaki” pojawia się w połowie XX th wieku. Utworzony ze słów canoe i kayak , łączy w sobie kilka zajęć sportowych lub rekreacyjnych wykonywanych nie tylko za pomocą czółna lub kajaka , ale bardziej ogólnie za pomocą dowolnej łodzi napędzanej wiosłami ( sporty wiosłowe ), takiej jak kajak i łódź. Dragon , nadmuchiwana tratwa ( tratwa ) lub narty z falą . Kajakarstwo różni się więc od wioślarstwa (sportu) , czynności wykonywanej na łodziach napędzanych wiosłami (wiosłami).
Integracja na Zachodzie w XX th kajakarstwo wieku, kajakarstwo, rafting i kajak w światowym sporcie i redefinicji językowej z wynalazkiem tego wyrażenia złożonego, z pewnością przyczyniły się do odzyskania tych praktyk rodowych z innych kultur.
Czółno pochodzi z Ameryki Północnej , gdzie Amerindians używali go jako transportu łodzi ; napęd i sterowanie zapewnia jedno wiosło. Kajak nas pochodzi od Eskimosów , zwłaszcza Aleuts ; używany w szczególności do polowań, manewrowano nim za pomocą pojedynczego lub podwójnego wiosła. Różnica między czółnem a kajakiem polega zatem bardziej na rodzaju wiosła i pozycji siedzącej niż na liczbie pasażerów: na przykład istnieją kajaki jednoosobowe i kajaki dwu-, cztero- lub dziesięcioosobowe.
Odnajdujemy inne praktyki wiosłowania na przestrzeni czasu, ludzi, regionów: kajaki (Afryka, Ameryki), va'a ( Polinezja ), vaka ( Wyspy Cooka ). Łodzie wiosłowe są jednymi z najstarszych środków ludzkiego podróżowania po drogach wodnych, na długo przed kołem na drogach gruntowych. Uprawiane są w różnych innych zastosowaniach: środkach transportu, tradycyjnych festiwalach, dobudówkach do większych łodzi, spacerach, rewelacyjnych sportach, ślizganiu.
Praktyki kajakarstwo ewoluowały od końca XX -tego wieku, jest dywersyfikacja szczególnie dla działań rekreacyjnych i sportowych, wspomagany przez zastosowanie nowych materiałów i procesów produkcyjnych w łodzi siebie, ale również w akcesoria łopatkowe lub bezpieczeństwa. Początkowo z kory lub skóry naciągniętej na drewnianą ramę, czółna i kajaki były budowane z płótna naciągniętego na metalową ramę, z listew drewnianych, z metalu, a teraz zwłaszcza z tworzyw sztucznych i materiałów kompozytowych ( włókno szklane , węgiel , kevlar ). Łodzie przybrały formy i wyposażenie specyficzne dla nowych praktyk, bardziej wymagających ( wolny styl , wysoka rzeka, morze...) lub ogółu społeczeństwa (łodzie otwarte - to znaczy, że wioślarz siedzi na nich, a nie bardziej w środku - , z autoloaderem lub bez…). Obecny kształt czółen i kajaków zależy bardziej od praktyki, do której są przeznaczone i indywidualnych preferencji niż od ich pochodzenia. Dlatego często łatwo pomylić kajak z kajakiem. Tylko pozycja siedząca lub klęcząca wioślarza – oraz wiosło podwójne lub pojedyncze – ułatwia ich rozróżnienie.
Praktyka zawodów w spokojnej wodzie rozpoczęła się w Anglii w 1865 roku . Następuje Francja ( 1869 ) i Ameryka Północna ( 1871 ). Międzynarodowa Federacja powstała w 1924 roku ; zorganizowała pierwsze mistrzostwa Europy w 1933 roku i mistrzostwa świata w 1938 roku . Program olimpijski od 1936 roku obejmuje wyścigi na spokojnych wodach .
W wodzie białej pierwsze zawody odbyły się w 1939 roku w Niemczech . Puchar Świata został utworzony w 1945 roku, a slalom w wodach górskich został włączony do programu olimpijskiego w 1972 roku . Pierwsze mistrzostwa świata w zejściu z rzeki odbyły się w 1959 roku na Vézère (Francja).
Pływanie kajakiem na spokojnej wodzie jest praktykowane dwoma rodzajami łodzi, które zmuszają kajakarza lub céiste do przyjęcia różnych technik, nawet jeśli bardzo często koncepcje są takie same.
Napęd kajaka : kajakarz siedzi na niskim siedzeniu na dnie łodzi. Jego stopy opierają się na stałych (rekreacyjnych) lub regulowanych klinach lub drążku powszechnie znanym jako „podkładka pod stopę” lub „podpórka pod stopę”. Kajakarz wiosłuje naprzemiennie po obu stronach, spychając wodę do tyłu. Ale w rzeczywistości to przede wszystkim wioślarz ciągnie się do przodu po wodzie, gdzie jest zakotwiczony za pomocą wiosła i przenosi ruch do łodzi za pośrednictwem tułowia, poprzez kontakt z pośladkami i pchnięcie stopami. Napęd i sterowanie są dostarczane jednocześnie. Może być konieczne podjęcie działań naprawczych (spływ wiosłami, flary). Wyjaśnienia techniczne w komentarzu
W kajakach wyścigowych in-line, kajakarz ma bardziej uniesione kolana, a jego stopy kontrolują drążek steru, który przecina podnóżek i uruchamia ster za pomocą kół pasowych.
Napęd kajaka : kajakarz siedzi na siedzeniu, podnóżku lub drążku, z kolanami na dnie łodzi. W zawodach używamy klinów na kolanach i biodrach. Ruch wiosłowania różni się nieco od pływania kajakiem. W szczególności pojedyncze wiosło (z jednym ostrzem) jest (zwykle!) używane tylko z jednej strony, dlatego konieczne jest „wyprostowanie” układu kierowniczego. Jest to zapewnione przez „wyprostowanie”, albo kierowanie na rufie (początkujący, rekreacyjny), albo w „łabędziej szyi” lub („Jet stroke” (mniej hamulców, bez szarpnięć). W wyścigu kajakowym w kolejce, céiste ma pozycję zwaną „po czesku”, jedno kolano na dnie łodzi, drugie „wykrok do przodu”, co pozwala na bardziej intensywny wysiłek.
Trudność poruszania się, zwłaszcza w zawodach, a zwłaszcza w kajakarstwie / pozycji czeskiej, komplikuje niestabilność łodzi, bardzo wyprofilowana, połączona z dążeniem do jak najszybszego pływania. Kajakarz lub céiste, w ciągłej niepewnej sytuacji, musi zarządzać równowagą. Nawet najlepsi na świecie tracą równowagę, zwłaszcza pod koniec wyścigów ze zmęczeniem. Zobacz artykuł Wyścig online .
Oprócz technik napędowych opisanych powyżej, dodawane są inne techniki działania na kierunek i równowagę („manewry”), często łączone w celu wykonywania „sztuczek” stylów, ale także do zarządzania nawigacją (taktyka, bezpieczeństwo).
Na przykład: manewr „wezwania” polega na użyciu łopatki wiosła, która działa pasywnie z przodu łodzi, aby szybko skręcić. Szczelina (na łodzi), składa się z ruchomych bocznym łodzi; okrągły napędowy pozwala, aby aktywnie prawidłowym kierunku; wspornik , w zawiesinie lub w ciągu można stabilizować domku nadmierne lub tuż statku; rolki Eskimos całkowicie przywrócić wywrócony łodzi bez wychodzenia łodzi; kotwica umożliwia łódź być zaczepione w kolei, aby zapobiec poślizgom; świeca jest postacią składającą się przy podnoszeniu się z przodu lub z tyłu statku, często za pomocą fali; słońce jest świeca w wyniku całkowitego pionowego wychylenia łodzi; freestyle ma wiele podobnych postaci w surfingu . W rzece prom polega na pokonywaniu ukośnie prądu; zatrzymanie podczas biegu polega na zatrzymaniu się na krawędzi lub za kamykiem poprzez odwrócenie się; obecne ożywienie składa, raz zatrzymał Upstream, aby uruchomić ponownie w prąd; list w mailu łączy odzysk i aktualny stop.
Napęd, manewry i zagrożenia są przedmiotem opisów teoretycznych.
Kajakarstwo obejmuje sporty olimpijskie, konkurencyjne dyscypliny nieolimpijskie oraz turystykę rekreacyjną i bezpłatną lub komercyjną.
The French kajakarstwo Federation (FFCK) kategoryzuje wioślarstwo, kajakarstwo działań w zależności od charakteru środowiska wodnego, gdzie są one praktykowane: biała woda, spokojna woda, morze.
FFCK i europejskie federacje oferują szereg umiejętności w trzech środowiskach treningowych w postaci kolorowych wioseł - Euro Paddel Pass - certyfikowanych we francuskich szkołach kajakarstwa. Organizowane są imprezy rekreacyjne i konkursy.
Kajak jest jednoosobowy lub dwumiejscowy, kajak uprawia się samodzielnie, w dwie, a nawet trzy do ośmiu osób, prywatne łodzie, stowarzyszenia lub wypożyczalnie. Kształty są ogólnie uniwersalne, nieporęczne i dość stabilne. Jest to praktyka turystyczny zielony lub wypoczynek, zwłaszcza latem lub sporadyczne, na spokojnych rzekach, takich jak kursy Ardeche , Dordogne, Vézère, Tarn, Hérault , etc. ale także na stawach i jeziorach...
Kajak morskiDyscyplina ta pozwala odkrywać morze (turystyka, rajdy) lub biegać w wyścigach ( Meraton , Maraton ). Uprawia się ją kajakami bardzo długimi (średnio pięć metrów), często wyposażonymi w sztylet, a czasem w żagiel, z przedziałami zamykanymi włazami umożliwiającymi przyjmowanie jedzenia, namiotów, śpiworów. Kajak jest zarejestrowany w służbie morskiej, kajakarz morski może więc łowić ryby, podczas gdy kajaki określane jako „sprzęt plażowy” na to nie pozwalają.
FreestyleNa białej wodzie, rodeo lub freestyle ćwiczy się kajakiem lub kajakiem jednomiejscowym na spotach (falach lub rolkach utworzonych przez nurt), wtedy mówimy o freestyle , a ćwiczący wykorzystuje ruchy wody i ulgę do wykonywania RYS . Praktycy tej dyscypliny często spotykają się w formie zespołu, gdzie wspólnie organizują wiele festiwali łączących koncerty, pokazy wodne, a także lotnicze.
Praktycy zwani „ freestylerami ” lub „rodeomanami” nie wahają się przebyć kilkuset kilometrów w poszukiwaniu idealnego miejsca . Najbardziej znane we Francji to Hawaï-sur-Rhône, Charnay ...
Dyscyplina polega na spływaniu rzekami w kajaku lub canoe, zwykle wykonanym z plastiku. Ta czynność wymaga zarówno technicznych, fizycznych, jak i psychicznych cech, aby mogła być wykonywana w pełnym bezpieczeństwie. Z tego też powodu jest powszechnie praktykowany w zorganizowanych zespołach.
Wave-ski i kajak surfNa plaży z falami jazda na nartach na fali polega na wykonywaniu jak największej liczby trików, takich jak freestyle . Ta dyscyplina to kompromis pomiędzy surfingiem a kajakiem. Kajakarz siedzi na desce ze stopami owiniętymi w paski. Kajak-surfing to bardziej łódź - wsiadasz; zwykle ma kształt „kopyta” – deski.
Zawody są zarządzane głównie przez Międzynarodową Federację Kajakową (FIC), uznaną przez MKOl i AGFIS .
Kajakarstwo jest sportem olimpijskim od 1936 roku dzięki wyścigowi liniowemu ( prędkość ponad 200 m , 500 m i 1000 m w torach płaskiego basenu, finał dostępny jest poprzez wyścigi eliminacyjne). Slalom po raz pierwszy dyscypliną olimpijski w 1972 roku , a następnie zniknął aż do 1992 roku i Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie (w slalomie w białym zbiornika wodnego; przebieg 300 m do 400 m z czasem obejmuje fragmenty drzwi, które mogą skutkować karami za nieprawidłowe przejście).
Nieolimpijskie dyscypliny to downhill, a ostatnio freestyle , wave-ski i kajak-polo . ICF zarządza zejściem po rzece górskiej wbrew zegarowi, kajakiem-polo, smoczą łodzią, maratonem, stylem dowolnym, kajakiem-surfem, raftingiem w niektórych krajach i kajakarstwem.
Dyskusje dotyczące va'a ( Pacific wysięgnikiem canoe ) są w toku.
We Francji zawodnicy biorący udział w zawodach są klasyfikowani według kategorii na podstawie wieku.
Te kategorie to:
Oprócz tych kategorii wiekowych istnieje specjalna kategoria zwana „handikayak”, przeznaczona dla niepełnosprawnych praktykujących.
Praktyka kobiecaJednomiejscowe zawody kajakowe kobiet w slalomie i sprincie pojawią się na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 2020 roku, chociaż istnieją już na Mistrzostwach Świata i Mistrzostwach Europy.
Wystąpili podczas Mistrzostw Świata 2009 i 2010 . Testy kajaków damskich osobówek oraz 200 mi 500 m miały wówczas charakter pokazowy.
Do 2012 roku kobiety nie mogły startować w dyscyplinach kajakowych i miały już o połowę mniej wyścigów niż mężczyźni w kajaku sprinterskim. Ten sport jest wciąż daleki od parytetu, ponieważ na ostatnich Igrzyskach w Londynie w 2012 roku kobiety mogły wziąć udział tylko w jednym wydarzeniu przeciwko trzem mężczyznom w slalomie. W sprincie dwie trzecie z 12 kategorii to mężczyźni. Uzasadnieniem zakazu pływania kajakiem dla kobiet było: „współzawodnictwo na jednym kolanach deformuje miednicę i stwarza ryzyko dla przyszłych ciąż”.
Wyścig onlineNa spokojnej wodzie dziewięciu zawodników podzielonych na tory musi pokonać dany dystans, aby jako pierwsi przekroczyć linię mety (tak jak w przypadku wioślarstwa (sport) ). W zawodach występują dwa rodzaje dystansów:
Dodatkowo łodzie mogą być jednoosobowe, dwuosobowe lub czteroosobowe (mówimy wtedy odpowiednio o K1, K2 lub K4 w przypadku kajaków oraz o C1, C2 i C4 w przypadku kajaków).
SlalomNa wzburzonych wodach zawodnicy muszą pokonać dystans około trzystu metrów i pokonać od osiemnastu do dwudziestu pięciu bramek w możliwie najkrótszym czasie. Istnieje kilka rodzajów bram: zielone, które przecina się w kierunku nurtu, czerwone, które przecina się pod prąd, niosą je w „niebie”, które znajdują się na dwóch palach. Trzeba przejść między drzwiami nie dotykając ich, schodząc w dół po zielone, w górę po czerwone. Każde dotknięcie skutkuje karą w wysokości 2 punktów, podczas gdy niesłusznie przekroczone drzwi (lub nieskrzyżowane) dają 50 punktów karnych. Kary doliczane są do osiągniętego czasu, który przeliczany jest na punkty (1 punkt = 1 sekunda). Istnieją różne typy łodzi do uprawiania slalomu: kajak jednoosobowy (kajak siedzi w łodzi), kajak jednoosobowy C1 (céiste klęczy w swojej łodzi i używa jednego wiosła z jednym piórem) , kajak dwumiejscowy C2. Ogólnie rzecz biorąc, wyczynowe łodzie slalomowe są wykonane z aramidu (lub Kevlaru) lub włókna węglowego lub z mieszanki obu: postęp techniczny w ostatnich latach sprawił, że projektowanie łodzi slalomowych jest nieskończenie naznaczone pojawieniem się nowych kształtów i objętości. Istniejące łodzie mają od 3,5 m do 3,7 m .
ZejścieNa umiarkowanie burzliwej wodzie białej zawodnik musi jak najszybciej przejść z jednego punktu rzeki do drugiego (jest to wyścig z czasem), chodzi o to, by dobrze wybrać jego trajektorię zgodnie z prądami i naturalnymi przeszkodami, które tworzą skały. Istnieją dwa rodzaje wyścigów: zjazd „klasyczny” trwający mniej niż 30 minut oraz zjazd „sprint” na dystansie od 500 m do 1000 m i czasie trwania od 30 sekund do 2 minut 30 sekund. wyścig sprinterski odbywa się w dwóch rundach, dwukrotnie po tej samej trasie.
Kajak poloNa spokojnej wodzie kajak-polo to sport zespołowy, w którym dwie drużyny składające się z pięciu graczy rywalizują ze sobą w odstępach dwóch razy dziesięciu minut. To spektakularny sport, w którym trzeba połączyć lekkość na łodzi z umiejętnością gry w piłkę i duchem zespołowym. Można go porównać do piłki wodnej, ale w łódce.
MaratonMaraton to bieg długodystansowy na wodzie lub rzece z możliwością wykonania dwóch lub trzech przeniesień. Testy trwają dwie, trzy godziny lub dłużej.
Kajaki (Smocza Łódka, Va'A, Waka, Vaka)Pochodząca z wysp południowego Pacyfiku jest łodzią, która może pomieścić do ośmiu wioślarzy. Przetrwały różne tradycyjne łodzie, a nawet zawody, w tym:
Na trasie na morzu meraton to długodystansowy wyścig kajakiem morskim, nartami surfingowymi lub kajakiem.
kajak wojennyKanada jest jedynym krajem na świecie, który ma na swojej liście łodzi wyczynowych 15-wioślarzowy kajak. Potocznie nazywana „ kanoe wojennym ”, pochodzi od pierwszych mieszkańców Ameryki, np. Irokezów, którzy podróżowali po kanadyjskich rzekach, by prowadzić wojnę. Ich łódź była najwyraźniej bardzo szybka i podobna do C-15. Oczywiście dzisiaj ten ostatni jest przeznaczony wyłącznie do wyścigów i przeszedł poważne przeprojektowania, aby zoptymalizować jego prędkość.
Łódź jest w rzeczywistości dużym kajakiem z czternastoma wioślarzami (siedmiu leworęcznych, siedmiu praworęcznych) i sternikiem stojącym z tyłu. Ten ostatni dba o kierunek, ale zajmuje też stanowisko szefa łodzi (często trenera). Jest to szybka łódź, biorąc pod uwagę jej wagę, a drewno jest nadal najpopularniejszym i najbardziej popularnym materiałem na te łodzie.
Wyścigi kajaków wojennych są bardzo imponujące ze względu na rozmiary łodzi, które ścigają się na tych samych torach, co reszta łodzi.
Kajakarstwo ekstremalneZawody mogą składać się z bramek lub zjazdów na czas na wzburzonych rzekach. Odbywają się w zespołach lub indywidualnie.
Inne praktykiPozycja siedząca w kajaku jednoosobowym lub dwuosobowym umożliwia ćwiczenie osobom z niepełnosprawnością ruchową kończyn dolnych i pleców. Stabilne modele kajaków z dobrze wyprofilowanymi oparciami i siedziskami są dostępne w handlu i do wynajęcia. Dopasowanie siedziska za pomocą nowoczesnych materiałów jest dość łatwe. Osoby niedowidzące korzystają z dwumiejscowego, niewidomego ćwiczenia C2 w białej wodzie. Szczególne środki ostrożności dotyczą osób wrażliwych na zimno. Instruktorzy są szkoleni przez FFCK do przyjmowania osób niepełnosprawnych (dodatkowy handikayak).
Anegdota, sprzęt zbudowano z pary nart, rakiet śnieżnych, ze zmodyfikowanymi wiosłami, aby ślizgać się po śniegu, a nawet wędrować.
Łodzie wykorzystywane w rekreacji i turystyce to głównie kajaki, kajaki i tratwy, wykonane ze sztywnych materiałów, rozciągnięte na ramie (składane) lub nadmuchiwane. Łodzie są otwarte z zamkniętym wewnętrznym rozstawem zapewniającym pływalność i formowanymi siedzeniami lub mocowaniami. Łodzie wyczynowe wykorzystują żywice syntetyczne wzmocnione tkaninami szklanymi lub węglowymi/kevlarowymi, które są lżejsze, o drobniejszych kształtach, ale mniej wytrzymałe. Wiosła wykonane są z drewna, żywicy/włókien lub polietylenu w zależności od zastosowania. Dodawane są różne akcesoria, w tym kamizelka odblaskowa (wyporność 30 do 70 N - 3 do 7 kg f ), hełm (na rzekę, K-polo), spódnica (lub spódnica) zamykająca zrębnicę (właz) ( na rzekę, morze, K-polo); odzież izotermiczna (w rzekach i morzach: np. kombinezony neoprenowe podobne do tych do nurkowania , buty itp.)
Oprócz aspektów szczegółowych (zwłaszcza na morzu) kilka ogólnych środków ostrożności przy żegludze na spokojnej wodzie: noszenie kamizelki odblaskowej (zgodnie z obowiązującymi normami) i innego sprzętu dostosowanego do jej rozmiaru, noszenie - w razie potrzeby - okularów przeciwsłonecznych chroniących przed pogłosem wody i innych środków ochrony skóry i głowy (ochrona przeciwsłoneczna, nakrycia głowy), zwłaszcza podczas wędrówek i na morzu.
Trudność rzeki (nawigować w CK) jest oceniana na „ klasy ” skali od I do VI częściowo subiektywnym Według przeszkód (falami, skały, gałęzie), prędkość i przepływ prądu (nachylenie), z pojęcie zaangażowania… Klasa I odpowiada zbiornikowi wodnemu lub prawie bez prądu, podczas gdy klasa VI odpowiada korytarzom ulewnym, które są bardzo trudne lub nawet uważane za nieprzejezdne lub bardzo wyeksponowane. Cyframi rzymskimi oznaczamy ogólną trudność kursu, uzupełnioną cyframi arabskimi (np. III-4 lub III (4,5+) będą odpowiadać klasie III w całym kursie, z jednym lub kilkoma fragmentami w klasa 4 lub nawet fragment w klasie 5/6). Ta klasyfikacja jest podobna do tej stosowanej przez pływaków w białych wodach , ale nie dotyczy trudności nawigacji na morzu.