Giorgio Amendola
Giorgio Amendola
|
Poseł do Parlamentu Europejskiego Włochy i Włoska Partia Komunistyczna | |
|---|---|
| 17 lipca 1979 -5 czerwca 1980 | |
| Poseł europejski | |
| 1969-1980 | |
| Członek Zgromadzenia Ustawodawczego Republiki Włoskiej | |
| Zastępca |
| Narodziny |
21 listopada 1907 Rzym |
|---|---|
| Śmierć |
5 czerwca 1980(na 72 lata) Rzym |
| Pogrzeb | Monumentalny cmentarz komunalny Campo Verano |
| Narodowość | Włoski |
| Zajęcia | Pisarz , polityk |
| Tata | Giovanni Amendola |
| Rodzeństwo | Pietro Amendola ( d ) |
| Partia polityczna | Włoska Partia Komunistyczna |
|---|
Giorgio Amendola ( Rzym ,21 listopada 1907 - Rzym, 5 czerwca 1980) był włoskim pisarzem i politykiem.
Biografia
Giorgio Amendola, urodzony w Rzymie w 1907 r., Jest synem litewskiej intelektualistki Evy Kuhn i Giovanniego Amendoli , wiceministra i byłego liberalnego ministra, zaciekle antyfaszystowskiego, który zmarł w 1926 r. W Cannes w następstwie obrażeń odniesionych w wyniku zamachu w Pieve. a Nievole , w prowincji Pistoia , sponsorowany przez krewnych Benito Mussoliniego .
Giorgio Amendola potajemnie wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej w 1929 roku i po ukończeniu prawa zaczął organizować opozycję przeciwko reżimowi Mussoliniego. WMarzec 1931, jest jedynym przedstawicielem neapolitańskim na czwartym kongresie PCI w Kolonii . Następnie wszedł do nielegalnego aparatu partyjnego w Paryżu . Plik2 czerwca 1932, wrócił do Włoch na tajną operację, ale został aresztowany w Mediolanie . Następnie został zdegradowany na pięć lat na wyspę Santo Stefano w archipelagu Pontyjskim . W 1937 roku uzyskał zamianę kary na areszt domowy w Rzymie , skąd udało mu się uciec i potajemnie dołączyć do Paryża pod koniec października tego samego roku. Stamtąd do 1943 roku kontynuował swoją antyfaszystowską działalność we Francji i Tunezji. Po podpisaniu paktu niemiecko-sowieckiego i zakazie partii komunistycznej udał się do Marsylii, aby zreorganizować szeregi włoskich komunistów. WWrzesień 1941, jest jednym z organizatorów kongresu w Tuluzie, w którym biorą udział Silvio Trentin , Pietro Nenni czy Francesco Fausto Nitti . W 1943 r. Wrócił do Włoch, aby uczestniczyć w konspiracyjnej akcji, a następnie, po upadku Mussoliniego, do reorganizacji politycznej kraju.
Po II wojnie światowej Amendola został wybrany zastępcą Włoskiej Partii Komunistycznej od 1948 roku do swojej śmierci w 1980 roku.
Jest podsekretarzem stanu ds. Prezydencji Rady w rządzie Parri (21 czerwca-10 grudnia 1945) oraz w pierwszym rządzie De Gasperi (10 grudnia 1945-13 lipca 1946).
W latach 70. był jednym z przywódców prawego skrzydła PCI, głosząc stopniowe tłumienie idei sowieckiego i leninowskiego komunizmu i proponując zawiązywanie sojuszy z umiarkowanymi partiami, w szczególności z Włoską Partią Socjalistyczną , w ramach Eurokomunizm .
Jednym z jego głównych sojuszników był Giorgio Napolitano , a następnie członkiem Izby Deputowanych , aw 2006 stał się 11 th Prezydenta Rzeczypospolitej .
Giorgio Amendola zmarł w Rzymie w 1980 roku w wieku 73 lat na skutek „długiej choroby”.
Jego żona Germaine Lecocq, którą poznał na francuskim wygnaniu w Paryżu i która pomogła mu napisać jego ostatnią pracę, zmarła kilka godzin po nim.
Publikacje
Od 1967 roku Amendola poświęcił się także pisaniu; jego najbardziej znane książki to:
- Comunismo, antifascismo e Resistenza („Communism, antifascism and opór”, 1967),
- Lettere a Milano („Listy do Mediolanu”, 1973),
- Intervista sull'antifascismo („Interview on anti-fascism”, 1976, with Piero Melograni),
- Una scelta di vita („Wybór życia”, 1978)
- Un'isola („wyspa”, 1980), uważany za jego najlepsze dzieło.
Bibliografia
- Nunzio Dell'Erba, La lezione di Giorgio Amendola , w L'Unità ,8 stycznia 2011, w. 88, n o 7, str. 41–42.
Uwagi i odniesienia
- (it) Giorgio Amendola , Intervista sull'antifascismo , Roma / Bari, Laterza,1976, 218 s. ( ISBN 88-420-4487-3 )
- (it) Giorgio Amendola , Una scelta di vita , Rizzoli,1978( ISBN 88-17-12610-1 )
- Opublikowane w języku francuskim pod tytułem L'Île. Wspomnienia wygnania , wydania Liana Lévi, Paryż, 1983 (reedycja 1998)
Linki zewnętrzne
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- (it) „ Giorgio Amendola ” na Treccani.it
- (it) „ Giorgio Amendola ” na Fondazioneamendola
- (it) „ Artykuł w L'Unità w 1938 r. ” , na Avantibarbari.it