Gesualdo Bufalino

Biografia

Narodziny	15 listopada 1920 Comiso
Śmierć	14 czerwca 1996(75 lat) Comiso
Narodowość	Włoski
Trening	Uniwersytet w Palermo Uniwersytet w Katanii
Zajęcia	Poeta , pisarz , tłumacz , nauczyciel

Inne informacje

Mistrz	Silvio Ferri ( d )
Różnica	Nagroda Strega

Wymowa Podstawowe prace

Q3706884

Gesualdo Bufalino (ur15 listopada 1920w Comiso na Sycylii i zmarł w tym samym miejscu dnia14 czerwca 1996) Czy pisarz i tłumacz włoski z XX th century związane z „ pokolenia lat trzydziestych .”

Biografia

Zapisał się na Wydział Literatury i Filozofii Uniwersytetu w Katanii , ale w 1942 roku z powodu II wojny światowej został zmuszony do przerwania studiów i powołany do wojska. W 1943 r. We Friuli porucznik Bufalino został schwytany przez Niemców, ale wkrótce potem zdołał uciec i schronił się u przyjaciół w Emilii-Romanii , gdzie udzielał lekcji na życie. Jednak w 1944 roku zachorował na gruźlicę i długo musiał spędzić, najpierw w Scandiano , gdzie zbudował imponującą bibliotekę. Po wyzwoleniu ukończył rekonwalescencję pod Palermo , w sanatorium w Conca d'Oro . Urlop uzyskał w 1946 r.

Od 1946 do 1948 opublikował kilka tekstów w prasie. Swoją karierę rozpoczął również jako tłumacz francuskich dzieł literackich. W ten sposób podaje włoski tekst wierszy Paula-Jeana Touleta oraz teksty Jeana Giraudoux i Madame de La Fayette .

W 1950 roku napisał swoją pierwszą powieść Siewca zarazy ( Diceria dell'untore ), ale opublikował ją dopiero w 1981 roku. Powieść otrzymała wtedy nagrodę Campiello .

W 1988 roku zdobył w nagrodę Strega dla Les Mensonges de la nuit ( Le Menzogne della notte ) opublikowany przez Bompiani .

Grafika

Powieści

(it) Diceria dell'untore (1981) - Campiello Prize 1981 Le Semeur de pleste , przetłumaczone przez Ludmilla Thévenaz, Lausanne / Paris, l'Âge d'Homme, coll. "Włoski specjalny" 1985 (postać BNF n O FRBNF34869607 ) ; reedycja, Paryż, Christian Bourgois, wyd. „ 18.10 . Domena obca” n O 2036, 1989 ( ISBN 2-264-01404-0 )
(it) Argo il cieco ovvero i sogni della memoria (1984) Argos l'Aveugle lub marzenia o pamięci , przetłumaczone przez Ludmilla Thévenaz, Paryż, Éditions de Fallois, 1988 ( ISBN 2-87706-007-1 )
(it) Le Menzogne della notte ( Bompiani , 1988) - Prix Strega 1988 Les Lies de la nuit , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Paryż, Julliard, 1989 ( ISBN 2-260-00647-7 ) ; re, Paryż, Presses Pocket n o 3498, 1990 ( ISBN 2-266-03500-2 ) ; reedycja, Paryż, Cambourakis, pot. „Cambourakis pocket”, 2019 ( ISBN 978-2-36624-443-4 )
(it) Qui pro quo (1991) Qui pro quo , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Paryż, Julliard, 1993 ( ISBN 2-260-00967-0 )
(it) Tommaso e il fotografo cieco (1996)

Kolekcje wiadomości

(it) Il vecchio e l'Albero (1984)
(it) La bellezza dell'universo (1986)
(it) L'uomo invaso e altre invenzioni (1986) The Thief of Memories , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Paryż, Julliard, 1988 ( ISBN 2-260-00543-8 )
(it) Calende greche (1990), wydanie poprawione 1992 Kalendarze greckie , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Lagrasse, Verdier, 2000 ( ISBN 2-86432-322-2 )

Poezja

(it) Amaro miele (1982) Bitter Honey , przekład Renato Corona, wydanie dwujęzyczne, Coaraze, Éditions L'Amourier, wyd . „Pasaże”, 2006 ( ISBN 2-915120-27-7 )
(it) Museo d'ombre (1982) Musée d'ombres , przetłumaczone przez André Lentina i Stefano Mangano, wydanie dwujęzyczne, Paryż, Istituto italiano di cultura, wyd . „Notebooki hotelu de Galliffet” N O 8, 2008 ( ISBN 978-2-9531837-0-2 )
(it) I langori e le fury (1995)

Inne publikacje

(it) perski Cere (1985) Cires perdues , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Paryż, Julliard, 1991 ( ISBN 2-260-00693-0 )
(it) La luce e il lutto (1988) Light and Mourning , przetłumaczone przez Jacquesa Michaut-Paternò, Paryż, Julliard, 1991 ( ISBN 2-260-00691-4 )
(it) Bluff di parole, Mediolan: Bompiani (1994)
(it) Verga e il cinema. Con una sceneggiatura verghiana inedita di Cavalleria rusticana (1996)

Załączniki

Bibliografia

(it) Sarah Zappulla Muscarà (red.), Narratori siciliani del secondo dopoguerra , wyd. Giuseppe Maimone, Katania 1990

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :