Gemmail

Gemmail jest sztuką zaprojektował XX th  century, w pobliżu okna , stosując nakładanie fragmentów szkła , których kształt i kolor są określane przez strony artysty, gdzie dzięki przejrzystości, światło prognozowanego przez plecy przychodzi poprawić kolor.

Historyczny

Gemmail został wynaleziony przez malarza Jeana Crotti w latach 30. XX wieku we współpracy z Rogerem Malherbe-Navarre . W 1939 roku Jean Crotti stworzył portmanteau słowo gemmail , łącząc terminy kamień szlachetny i emalia . Po trudnościach związanych z II wojną światową wznowił działalność w 1945 roku i na początku lat pięćdziesiątych sprzedał ją Rogerowi Malherbe-Navarre.

Perony paryskiej stacji metra Franklin D. Roosevelt (dawniej Marbeuf) były ozdobione kamieniami jubilerskimi od 1957 roku do renowacji w 2007 roku. Oryginalne kompozycje wraz z adaptacjami dzieł wg Edgara Degasa , Paula Cézanne'a , Georgesa Braque'a , Pabla Picassa i wizerunków reklamowych

. Brak uszczelnienia powodował pylenie ich wnętrza przez dziesięciolecia, aż do ich usunięcia.

Oryginalne dzieła sztuki w gemmail zostały wykonane przez Pabla Picassa w latach 1954-1956: były wystawiane w Nowym Jorku w Metropolitan Museum of Art w 1959, w Art Institute of Chicago w 1960, w Paryżu w Galerie Charpentier w 1964, w Hakone w skansenie w 1970 roku.

René Margotton wyprodukował je na temat objawień w bazylice Saint-Pie-X w Lourdes , gdzie w latach 1989-1993 wykonano 20 utworów.

Zbiory publiczne

Uwagi i referencje

  1. „  Franklin Roosevelt Station  ” , na metro.paris (dostęp 3 października 2018 ) .
  2. „  Dawne muzeum Gemmaila w Tours, przekształcone w rezydencję  ”, lanouvellerepublique.fr ,25 kwietnia 2012( przeczytaj online , konsultacja 3 października 2018 r. ).

Linki zewnętrzne