Stacja Langon

Langon
Budynek pasażerski i wejście na stację.
Lokalizacja
Kraj	Francja
Gmina	Langon
Adres	Umieść Henri-Labit 33210 Langon
Współrzędne geograficzne	44 ° 33 ′ 20 ″ północ, 0 ° 15 ′ 21 ″ zachód
Zarządzanie i eksploatacja
Właściciel	SNCF
Operator	SNCF
Kod UIC	87 58 277 5
Usługi	TER Nouvelle-Aquitaine Freight SNCF
Charakterystyka
Linie)	Bordeaux-Saint-Jean do Sète-Ville Langon do Gabarret
Pasy	6 (+ tory serwisowe)
Doki	4 (w tym dwie wymiany)
Coroczny tranzyt	768352 podróżnych (2019)
Wysokość	22 m
Historyczny
Uruchomienie	31 maja 1855
Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Geolokalizacja na mapie: Gironde

Dworzec Langon jest stacja kolejowa francuski z linii Bordeaux-Saint-Jean Sete Miasta , znajduje się na terenie miasta od Langon , w departamencie Gironde , w regionie Nowego Akwitanii .

Został oddany do użytku w 1855 roku przez Compagnie des chemin de fer du Midi i Canal lateral à la Garonne (Midi).

Jest to stacja pasażerska National Company of French Railways (SNCF), należąca do sieci TER Nouvelle-Aquitaine , obsługiwana przez regionalne pociągi ekspresowe .

Sytuacja kolejowa

Założona na wysokości 22 metrów, stacja Langon znajduje się w punkcie kilometrowym (PK) 41.628 linii Bordeaux-Saint-Jean do Sète-Ville , pomiędzy stacjami Preignac i Saint-Macaire . Pomiędzy Langon a Saint-Macaire znajduje się wiadukt Langon (211  m ) nad Garonną , przebudowany w latach 1996-1998, a także wiadukt Saint-Macaire (631  m ).

Dawna stacja węzłowa, jest też początkiem linii z Langon do Gabarret , której tylko odcinek blisko węzła i stacji obsługiwany jest w ruchu towarowym.

Historia

Stacja Langon zostaje oddana do użytku 31 maja 1855przez Compagnie des Chemin de fer du Midi et du Canal Boczne à la Garonne (MIDI), kiedy to został otwarty dla operacji sekcję z Bordeaux do Langon jego kolej z Bordeaux do Cette . Tymczasowe zakończenie linii, stacja znajduje się na zachodnim krańcu miasta.

Firma otwiera drugą sekcję z Langon do Tonneins do pracy na4 grudnia 1855. Zainaugurowany dzień wcześniej,3 grudnia, linia ta obejmuje dwie główne budowle bezpośrednio po wyjściu ze stacji. Garonne przepływa przez metalowy mostek arkuszy, zawierający trzy łuki, których głównym z nich ma rozpiętość 77  m , rozszerzone przez wiadukt murze przeznaczony dla przepływu wody powodziowe.

Pierwszy odcinek linii z Langon do Gabarret , jednotorowy , jest otwarty między Langon i Bazas, ul14 kwietnia 1866 ; Dopiero w 1923 r. linia dotarła do Gabarret . Linia ta jest zamknięta przez SNCF dla przewozów pasażerskich w dniu2 października 1938.

W 2014 r. Jest to stacja pasażerska o znaczeniu regionalnym (kategoria B: frekwencja jest większa lub równa 100 000 podróżnych rocznie od 2010 do 2011 r.), Która ma cztery perony (w tym dwa centralne), trzy schrony, jedną podziemną i jeden poziom przejście dla publiczności (TVP).

W 2019 roku, według szacunków SNCF, roczna frekwencja na stacji wynosiła 768352 podróżnych, wobec 701339 w 2018 i 678 569 w 2017.

Obsługa podróżnych

Dom

Stacja SNCF, posiada budynek pasażerski, z kasą biletową, czynną codziennie. Wyposażona jest w automaty do zakupu biletów komunikacyjnych TER.

Metro umożliwia przejście przez tory i dostęp do peronów.

Pustynia

Langon to stacja sieci TER Nouvelle-Aquitaine , obsługiwana przez regionalne pociągi ekspresowe na trasie Bordeaux  - Langon - Agen .

Intermodalność

Wokół niego urządzono parking dla rowerów i parking.

W pobliżu znajduje się również przystanek autobusowy ( Langon - Gare TER ). Jest obsługiwany przez linię 501 (Bordeaux - Latresne  - Langoiran  - Cadillac  - Langon) z TransGironde , sieci autokarów departamentalnych Gironde .

Dział towarowy

Ta linia jest otwarta dla usług przewozowych.

• Trasy w kierunku Saint-Macaire (styczeń 2010)

• Most kolejowy Langon (sierpień 2010)

• Wiadukt Saint-Macaire (sierpień 2010)

Uwagi i odniesienia

1. Reinhard Douté, 400 profili linii pasażerskich sieci francuskiej: linie 601 do 990 , t.  2, Paryż, La Vie du Rail,2011, 239  pkt. ( ISBN  978-2-918758-44-0 ) , „[640/1] Bordeaux - Agen”, s.  39.
2. Site Structurae, Pont de Langon czytane w Internecie (dostęp 25 lipca 2010).
3. Witryna Florent Brisou, Bordeaux - Montauban: dzieła sztuki czytane online (dostęp 26 lipca 2010)
4. Palau, 1998: 1,31 Bordeaux (stacja Saint-Jean) -Langon: 31 maja 1855 , str.  106
5. Palau, 1998: 1,43 Langon-Tonneins: 4 grudnia 1855 , str.  127
6. Site Reseau-train-ho-de-paquito40, Langon / Gabarret czytana w Internecie (dostęp 24 lipca 2010).
7. Serge Lerat, Trasy komunikacyjne w Akwitanii , Ausonius, 1998 ( ISBN  9782910023072 ) , str.  37 w całości (dostęp 25 lipca 2010).
8. SNCF, „  Dokument referencyjny dla stacji pasażerskich zaktualizowany dla rozkładu jazdy w 2014 r .: wersja od 6 do 9 marca 2014 r.  ” [PDF] , Gares & Connexions ,2013(dostęp 28 września 2014 ) .
9. [1]
10. „  Gare Langon  ” , na ter.sncf.com/nouvelle-aquitaine (dostęp 3 stycznia 2019 r . ) .
11. przewozu ładunków SNCF: stacja Langon.

Zobacz też

Bibliografia

• François Palau i Maguy Palau, Kolej we Francji: Drugie Cesarstwo , t.  1 (1852-1857), Paryż, Palau,1998, 239  pkt. ( ISBN  2-9509421-1-3 ) , str.  105-106 i 127.

Powiązane artykuły

• Lista stacji we Francji
• Lista stacji w Nouvelle-Aquitaine
• Linia z Bordeaux-Saint-Jean do Sète-Ville
• Schemat linii od Bordeaux-Saint-Jean do Sète-Ville
• Linia z Langon do Gabarret

Linki zewnętrzne

• Dworzec Langon , na oficjalnej stronie internetowej Gares & Connexions z SNCF
• Stacja Langon na ter.sncf.com Nouvelle-Aquitaine , oficjalnej stronie internetowej SNCF

Pochodzenie	Poprzedni przystanek	Pociąg			Następny przystanek	Miejsce docelowe
Bordeaux-Saint-Jean	Cerony lub Preignac		TER Nowa Akwitania		Terminus lub Saint-Macaire lub La Réole	Terminus lub Marmande lub Agen