Goulens | ||||
Lokalizacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | |||
Gmina | Layrac | |||
Miejsce zwane | Goulens | |||
Adres | D.204 47390 Layrac |
|||
Współrzędne geograficzne | 44 ° 05 ′ 48 ″ na północ, 0 ° 39 ′ 22 ″ na wschód | |||
Zarządzanie i eksploatacja | ||||
Właściciel | SNCF | |||
Usługi | Zamknięte | |||
Charakterystyka | ||||
Linie) | Bon-Encontre w Vic-en-Bigorre | |||
Pasy | 1 | |||
Doki | 1 | |||
Wysokość | 55 m | |||
Historyczny | ||||
Uruchomienie | 1866 | |||
Zamknięcie |
9 kwietnia 1970 obsługa pasażerów |
|||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||||
Stacja Goulens jest stacja kolejowa francuski z linii Bon-Encontre w Vic-en-Bigorre , położonej w miejscowości Goulens terytorium miasta z Layrac w departamencie Lot-et-Garonne regionie Nowego -Aquitaine .
Jest to przystanek dostępny tylko dla podróżnych, który został oddany do użytku w 1866 roku przez Compagnie des chemin de fer du Midi et du Canal lateral à la Garonne (Midi).
Został oficjalnie zamknięty w 1970 r., Kiedy zamknięto obsługę pasażerów na odcinku od Agen do Auch.
Założona na wysokości 55 metrów, stacja Goulens znajduje się w punkcie kilometrowym (PK) 149,98 linii Bon-Encontre w Vic-en-Bigorre , pomiędzy stacjami Layrac (zamknięta) i Astaffort (zamknięta).
Po otwarciu, w dniu 16 listopada 1865 roku, od działania na odcinku od Agen do Auch jego linii z Agen do Tarbes , z Compagnie des Chemin de fer du Midi et du Canal boczna à la Garonne (MIDI), zawiadomień, że nie jest luka w serwisie i postanawia utworzyć międzylądowanie w Goulens, na przejeździe kolejowym. Rada generalna postanawia ulepszyć drogę, która przechodzi przez ten przejazd kolejowy, aby ułatwić częste przesiadki zainteresowanym mieszkańcom na terenach kantonów Francescas , Laplume i Astaffort .
W 1876 r. Roczny dochód z zatrzymania wyniósł 1780 franków.
Linia i stacja zostały oficjalnie zamknięte dla ruchu pasażerskiego 9 kwietnia 1970 roku.
Goulens jest zamknięty dla ruchu pasażerskiego.
Na przejeździe kolejowym z drogą oddziałową 204 odrestaurowano dawny dom portiera, który stał się jednocześnie budynkiem pasażerskim do postoju i siedzibą prywatnej firmy.