Fundacja | 1972 |
---|---|
Siedzenie | Calgary ( Alberta , Kanada ) |
Lodowisko (arena) |
Scotiabank Saddledome (19289 miejsc) |
Zabarwienie |
Czerwony, żółty, biały |
Liga | Narodowa Liga Hokeja |
Stowarzyszenie | Stowarzyszenie Zachodnie |
Podział | Dywizja Pacyfiku |
Kapitan | Mark Giordano |
Asystenci kapitanów |
Mikael Backlund Sean Monahan Matthew Tkachuk |
Główny trener | Darryl Sutter |
Główny menadżer | Brad Treliving (en) |
Prezydent | Ken King |
Właściciel | Calgary Sports and Entertainment ( Murray Edwards (w) ) |
Zrzeszone zespoły |
Stockton Heat ( AHL ) Mavericks Kansas City ( ECHL ) |
Stronie internetowej | http://flames.nhl.com/ |
W Calgary Flames są kanadyjski zawodowy hokej franczyzy z National Hockey League (NHL). Drużyna ma swoją siedzibę w Calgary w Albercie i gra swoje mecze u siebie w hali Scotiabank Saddledome od 1983 roku, po pierwszych trzech sezonach na Stampede Corral . Grają w Pacific Division w Western Association, a Alberta dzieli się z inną franczyzą NHL, Edmonton Oilers , co stwarza wyjątkową rywalizację.
Założone w 1972 roku , Flames były najpierw znane jako Atlanta Flames , gdzie znajduje się zespół, zanim przeniosły się do Calgary w 1980. Była to wtedy trzecia profesjonalna drużyna hokejowa, która się pojawiła. Przeniosła się do Calgary, po Calgary Tigers (1921- 1927) i Calgary Cowboys (1975-1977).
The Flames wygrali swój jedyny Puchar Stanleya po sezonie 1988-1989 . W 2020 roku siedmiokrotnie wywalczyli także pierwsze miejsce w swojej lidze i dwukrotnie trofeum Prezydentów, za które zdobywa najwięcej punktów w sezonie zasadniczym.
Historia franczyzy zaczyna się w 1971 roku w National Hockey League, kiedy przyznaje ona miastu Atlanta prawa do założenia franczyzy, pierwszej w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych . Zespół przyjmuje nazwę Flames, aby upamiętnić płomienie, które całkowicie zniszczyły Atlantę we wrześniu 1864 roku, kiedy Northerner William Tecumseh Sherman przejął miasto od południowców. Klub grał w NHL od 1973 do 1980 roku, zanim został sprzedany i przeniesiony do Calgary w prowincji Alberta.
Plik 21 maja 1980, biznesmen Nelson Skalbania oraz grupa przedsiębiorców z prowincji Alberta w Kanadzie , w skład której wchodzą bracia Byron J. i Daryl K. Seaman , Harley N. Hotchkiss , Norm Green , Ralph Scurfield i Norman Kwong ogłaszają zakup Atlanta Flames i zamiar przeniesienia ich do Alberty. Zespół zadebiutował w następnym sezonie na lodzie na Stampede Corral w Calgary, zachowując oryginalną nazwę klubu.
W sezonie 1980-1981 Flames wygrali ligę pod wodzą trenera Al MacNeila , zestawiając rekord 39 zwycięstw, 27 porażek i 14 remisów. W związku z tym miasto Calgary widzi, że drużyna osiąga playoffy w swoim pierwszym sezonie. Plik11 kwietnia 1981Flames wygrał w dogrywce wynikiem 5-4 i wyeliminował Chicago Black Hawks w trzech meczach. Pokonali także Philadelphia Flyers w 7 meczach, po czym przegrali 4 do 2 z North Stars of Minnesota .
W Sierpień 1981, Skalbania odcina się od Flames, sprzedając swoje udziały w zespole pozostałym sześciu udziałowcom. Na lodzie drużyna walczyła, ale dzięki przybyciu Mela Bridgmana i Lanny'ego McDonalda na sezonową wymianę, zespół zdołał dotrzeć do playoffów drugi rok z rzędu. Jednak w pierwszej rundzie przegrali z Vancouver Canucks w wyniku trzech meczów do zera. Po występie zespołu trenerowi MacNeil podziękował za swoją służbę i zastąpił go Bob Johnson .
W swoim czwartym sezonie, 1983-1984 , Flames otrzymali nowy amfiteatr, opuszczając w październiku zrujnowany Stampede Corral dla Saddledome .
The Flames zdobyli swój pierwszy tytuł konferencji w latach 1985-86 i przy pomocy takich graczy jak McDonald, Dan Quinn , Gary Suter , Al MacInnis , Håkan Loob i Réjean Lemelin i Mike Vernon w sieci. Drużyna po raz pierwszy w swojej historii dotarła do finału Pucharu Stanleya wiosną 1986 roku i zmierzyła się z Montreal Canadiens . Wygrali pierwszy mecz między dwoma zespołami z wynikiem 5 do 2 przed swoimi kibicami, ale potem potknęli się o młodego debiutanta Patricka Roya, który pozwolił im tylko na 8 bramek w czterech kolejnych spotkaniach, co pozwoliło Kanadyjczykom zdobyć trofeum.
W 1987 roku, po przegranej w pierwszej rundzie playoffów z Winnipeg Jets , Flames zdecydowali się zastąpić trenera Johnsona Terry Crisp . Jego przybycie za ławce w Alberta miały pozytywny wpływ dla klubu, który otrzymał w latach 1987-1988 przez Presidents' Trophy przyznawane wykończenia zespołu na pierwszym miejscu w klasyfikacji generalnej. Zespół utrzymuje rekord 48 zwycięstw, 23 porażek i 9 remisów, Loob i Mike Bullard kończą sezon z ponad 100 punktami . W play-offach, po pokonaniu Los Angeles Kings w pięciu meczach, zostają pokonani 4: 0 przez swoich rywali z Alberty, Edmonton Oilers , przyszłych mistrzów Pucharu.
W latach 1988-1989 The Flames mieli najlepszy sezon w swojej historii, wygrywając 54 z 80 meczów, które rozegrali w sezonie regularnym, co pozwoliło im zdobyć drugie Trofeum Prezydenta, zdobywając 117 punktów, czyli dwa kolejne. niż Montreal, który zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto Joe Mullen zakończył najlepszym strzelcem zespołu z łączną liczbą 110 punktów. Z Joe Nieuwendyk , każdy z nich strzelił po 51 bramek.
The Flames spotkali się w pierwszej rundzie playoffów przeciwko Vancouver Canucks. W meczu 1 Canucks pokazał agresywny styl gry i przejął Flames, szybko strzelając gola w dogrywce, dając drużynie BC prowadzenie jeden do zera w serii. Calgary odzyskał zapał z sezonu zasadniczego, dzięki czemu był w stanie pozbyć się Canucks 5-2 w Grze 2, a bramkarz Mike Vernon zamknął atak Vancouver w Grze 3 (Flames wygrali ten mecz cztery do zera). Seria doszła do limitu, po dogrywce w siódmym meczu. Flames strzelił gola na 39 sekund przed końcem pierwszej dogrywki, co dało im zwycięstwo od czterech do trzech i tym samym wyeliminowali Vancouver Canucks i awansowali do drugiej rundy przeciwko Los Angeles Kings, którzy pokonali potężnego Edmonton Oilers.
Pewni siebie, po zwycięstwie nad Vancouver, The Flames wykonali krótką pracę z Kings, a nawet pozwolili sobie na drugie spotkanie serii na zdobycie 8 bramek. Tylko cztery mecze zajęły zespołowi Terry Crisp pokonanie Kings i awans do finału konferencji przeciwko Chicago Blackhawks i ich niebezpiecznym napastnikom Steve'owi Larmerowi i Denisowi Savardowi .
Hawks stawili czoła solidnej obronie przed Płomieniami, z Al MacInnisem w szczytowej formie i Mike'iem Vernonem, który pozostał niewzruszony w ataku na Chicago, co dodało ofensywnej błyskotliwości Douga Gilmoura i Joe Mullena. Calgary wygrał pierwszy mecz 3: 0. Seria zakończyła się wygraną cztery do jednego Flames, którzy następnie po raz drugi w historii awansowali do finału Pucharu Stanleya.
Po raz kolejny w finale muszą zmierzyć się z Montreal Canadiens. Pierwsze dwa mecze z serii rozgrywane są w Calgary i obie drużyny dzielą się tam wyróżnieniem, gdzie Flames wygrywa pierwszy mecz z wynikiem 3 do 2, podczas gdy drugi kończy się wynikiem 4 do 2 dla Canadiens. Następnie seria przeniosła się do gier 3 i 4 w Montrealu, gdzie skład Pata Burnsa po raz pierwszy zdołał objąć prowadzenie w serii 2-1 z golem za dogrywkę w meczu 3, ale Flames powrócił, aby zremisować serię. W czwartej, pokonując bramkarz Patrick Roy cztery razy, podczas gdy jego przeciwnik, Vernon, pozwolił tylko na dwa gole. Gry 5 i 6 będą biznesem Flames, a tym samym na lodzie Montreal Forum , Calgary Flames świętuje pierwszy triumf w swojej historii. Al MacInnis odbiera także Conn Smythe Trophy przyznane najlepszemu zawodnikowi play-offów.
Plik 15 czerwca 1990, udziałowiec Norm Green zbył swoje udziały w zespole i stał się właścicielem Minnesota North Stars . Wciąż dumni ze swojego Pucharu Stanleya, The Flames nie cieszyli się długo w następnym sezonie. Pomimo tego, że wśród nich zwycięzca Calder Trophy został przyznany najlepszemu debiutantowi w lidze Siergiejowi Makarowowi , i pomimo drugiego miejsca w klasyfikacji generalnej Calgary przegrał w pierwszej rundzie serii cztery mecze do dwóch z Kings. Ich kiepski występ w serii kosztował trenera Crispa, którego w następnym sezonie zastąpił Doug Risebrough .
W sezonie 1991-1992 Flames mieli zły start, co doprowadziło ich do zmiany składu. Najpierw przystąpili do transakcji, po 38 rozegranych meczach, z Toronto Maple Leafs, gdzie stracili zwłaszcza Douga Gilmoura , obrońców Jamiego Macouna i Erica Natressa, a także bramkarza Ricka Wamsleya w zamian za Michela Petita , Gary'ego Leemana , Craiga Berube , Oleksandra Hodyniouka i bramkarz Jeff Reese . Pomimo tej wymiany, występy zespołu nie były dużo lepsze, więc po 68 meczach Doug Risebrough został zwolniony i zastąpiony przez Guya Charrona za ławką zespołu. Niestety szkody już zostały wyrządzone i po raz pierwszy od przybycia do Calgary 12 lat temu Flames nie zaliczyli play-offów.
Dave King objął stery w następnym sezonie i zespół nieco awansował w tabeli, zajmując drugie miejsce w lidze Smythe za Vancouver. Ponownie awansowali do play-offów, ale stanęli naprzeciw Kings, a Wayne Gretzky był pewny, że zajdzie daleko w play-off. Flames przegrali w sześciu meczach z drużyną, która w tym sezonie awansowała do finału Pucharu Stanleya.
Po nieudanym przejściu przez pierwszą rundę playoffów od jego przybycia, Flames zwolnił Dave'a Kinga latem 1995 roku i wyznaczył Pierre'a Pagé na głównego trenera klubu. Drużyna zajęła drugie miejsce za Colorado Avalanche z rekordem 34 zwycięstw, 37 strat i 11 remisów. Najlepszym zawodnikiem drużyny w tym sezonie był Theoren Fleury z 96 punktami, 29 punktów więcej niż drugi najlepszy strzelec klubu, Niemiec Titov , który zebrał 67 punktów .
Sezon 1996-1997 był jeszcze gorszy, ponieważ Fleury ponownie był najlepszym klubem. Jednak zgromadził tylko 67 punktów, a zespół zajął piąte miejsce w lidze Pacyfiku i nie był w stanie przejść do playoffów. Wynik ten kosztował jego pracę trenera Pagé, który został zwolniony pod koniec sezonu i zastąpiony przez Briana Suttera . Zła łatka trwała pomimo zmian dokonanych w drużynie i podczas trzech sezonów Suttera na czele Flames, nie byli w stanie awansować do playoffów.
W latach 2000-2003 zespół działał w tym samym duchu, choć zmieniał trenerów. Don Hay i Greg Gilbert dzielą pozycję za ławką Flames w latach 2000-2001 , ale zespół nie mógł zrobić nic lepszego niż czwarte miejsce w Northwest Division i został wyrzucony z play-offów na piąty sezon z rzędu.
Gilbert pełnił urząd do sezonu 2002-2003 , nie będąc w stanie poprowadzić Flames w serii, został zwolniony, aby zastąpić go Darryl Sutter . Wpływ Suttera był odczuwalny w następnym sezonie, a Calgary dokonał kilku korzystnych zmian dla zespołu, w tym przejęcia bramkarza Miikki Kiprusoff od San José Sharks . Po siedmiu sezonach bez playoffów Flames może wreszcie zadowolić swoich fanów i awansować do playoffów, walcząc z Canucks w pierwszej rundzie.
Następnie przeszli do dogrywki w Game 7 przeciwko Vancouver, aby przejść do drugiej rundy, gdzie pokonali Detroit Red Wings w sześciu meczach. W finale konferencji spotykają rekiny, których również eliminują w sześciu meczach, i po raz trzeci w historii awansują do finału Pucharu Stanleya. Mimo to przegrali z Tampa Bay Lightning w siedmiu meczach.
W latach 2005-2006 The Flames utrzymał rekord 45 zwycięstw i 27 porażek. W sezonie 2003-2004 kapitan klubu Jarome Iginla zdobył trofeum Maurice'a Richarda przyznane najlepszemu strzelcowi ligi, razem z Richardem Nashem z Columbus Blue Jackets i Ilią Kovaltchouk z Atlanta Thrashers oraz bramkarz Kiprusoff zdobyli trofea Vézina i Jennings .
The Flames James Playfair (in) będzie trenerem w sezonie 2006-2007, zanim latem 2007 roku powołał na to stanowisko Michaela Keenana . Niezdolność Keenan uzyskać Flames obok pierwszej rundzie playoffs oznacza koniec dla niego jako Darryl Sutter wyrzuca go na25 maja 2009.
Logo od 1994 do 2020 roku
Aktualne logo
N O | Nazwisko | Nat. | Pozycja | Przyjazd | Wynagrodzenie |
---|---|---|---|---|---|
+025, | Jacob Markstrom | Opiekun | 2020 - wolny agent | +06 000 000,$ | |
+004, | Rasmus Andersson | Obrońca | 2015 - Projekt | +04.550.000, $ | |
+005, | Mark Giordano -C | Obrońca | 2004 - Wolny agent | +06 750 000, $ | |
+006, | Juuso valimaki | Obrońca | 2017 - Projekt | +00894,166, $ | |
+008, | Christopher Tanev | Obrońca | 2020 - wolny agent | +04,500,000, $ | |
+026, | Kamień Michaela | Obrońca | 2019 - Wolny agent | +00700 000, $ | |
+055, | Noah hanifin | Obrońca | 2018 - Carolina Hurricanes | +04 950 000, $ | |
+058, | Oliver Kylington | Obrońca | 2015 - Projekt | +00787,500, $ | |
+089, | Nikita Nesterov | Obrońca | 2020 - wolny agent | +00700 000, $ | |
+010, | Derek Ryan | Środek | 2018 - Wolny agent | +03.125.000, $ | |
+011, | Mikael Backlund -A. | Środek | 2007 - Projekt | +05.350.000, $ | |
+013, | Johnny Gaudreau | Lewoskrzydłowy | 2011 - Projekt | +06 750 000, $ | |
+017, | Milan Lucic | Lewoskrzydłowy | 2019 - Edmonton Oilers | +05 250 000, $ | |
+019, | Matthew Tkachuk -A. | Lewoskrzydłowy | 2016 - Projekt | +07 000 000, $ | |
+020, | Joakim Nordstrom | Środek | 2020 - wolny agent | +00700 000, $ | |
+023, | Sean Monahan -A. | Środek | 2013 - Projekt | +06.375.000, $ | |
+027, | Josh leivo | Lewoskrzydłowy | 2020 - wolny agent | +00875 000, $ | |
+028, | Elias Lindholm | Środek | 2018 - Carolina Hurricanes | +04.850.000, $ | |
+081, | Dominik Simon | Środek | 2020 - wolny agent | +00700 000, $ | |
+088, | Andrew Mangiapane | Lewoskrzydłowy | 2015 - Projekt | +02.425.000, $ |
Oto lista kapitanów Calgary Flames
Kropka | Imię gracza (ów) |
---|---|
1980-1981 | Brad Marsh |
1981-1983 | Phil Russell |
1983-1984 | Doug Risebrough i Lanny McDonald |
1984-1987 | Doug Risebrough , Lanny McDonald i Jim Peplinski |
1987-1988 | Lanny McDonald i Jim Peplinski |
1988-1989 | Lanny McDonald , Jim Peplinski i Tim Hunter |
1989-1990 | Brad Mccrimmon |
1990-1991 | Różni kapitanowie na przemian |
1991-1995 | Joe nieuwendyk |
1995-1997 | Theoren Fleury |
1997-1999 | Todd Simpson |
1999-2000 | Steve Smith |
2000-2001 | Steve Smith i Dave Lowry |
2001-2002 | Dave Lowry , Bob Boughner i Craig Conroy |
2002-2003 | Bob Boughner i Craig Conroy |
2003-2013 | Jarome Iginla |
od 2013 | Mark Giordano |
Aby zapoznać się ze znaczeniami skrótów, zobacz Statystyki hokeja na lodzie .
N O | Nazwisko | Zaangażowanie | wyjazd | Sezon zasadniczy | Play-offy | Uwagi | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
PJ | V | re |
NIE |
DP |
P. |
% V |
PJ | V | re | % V | |||||
1 | Allister MacNeil | 7 czerwca 1979* | 31 maja 1982 | 160 | 68 | 61 | 31 | - | 167 | 52.2 | 19 | 9 | 10 | 47.4 | |
2 | Robert Johnson | 2 czerwca 1982 | 1987 | 400 | 193 | 155 | 52 | - | 438 | 54.8 | 52 | 25 | 27 | 48.1 | Finał Pucharu Stanleya 1986 |
3 | Terrance Crisp (en) | 1987 | 7 maja 1990 | 240 | 144 | 63 | 33 | - | 321 | 66.9 | 37 | 22 | 15 | 59.5 | Puchar Stanleya 1989 |
4 | Douglas risebrough | 18 maja 1990 | 1992 | 144 | 71 | 56 | 17 | - | 159 | 55.2 | 7 | 3 | 4 | 42.9 | |
5 | Guy Charron | 1992 | 1992 | 16 | 6 | 7 | 3 | - | 15 | 46.9 | - | - | - | - | |
6 | Król Dawid | 23 maja 1992 | 30 maja 1995 | 216 | 109 | 76 | 31 | - | 249 | 57.6 | 20 | 8 | 12 | 40,0 | |
7 | Pierre Pagé | 17 lipca 1995 | 19 czerwca 1997 | 164 | 66 | 78 | 20 | - | 152 | 46.3 | 4 | 0 | 4 | 0.0 | |
8 | Brian Sutter | 3 lipca 1997 | 12 kwietnia 2000 | 246 | 87 | 117 | 37 | 5 | 216 | 43.9 | - | - | - | - | |
9 | Don Hay (en) | 1 st August +2.000 | 14 marca 2001 | 68 | 23 | 28 | 13 | 4 | 63 | 46.3 | - | - | - | - | |
10 | Gregory Gilbert (en) | 14 marca 2001 | 3 grudnia 2002 | 121 | 42 | 56 | 17 | 6 | 107 | 44.2 | - | - | - | - | |
11 | Allister MacNeil | 10 grudnia 2002 | grudzień 2002 | 11 | 4 | 5 | 2 | 0 | 10 | 45.5 | - | - | - | - | |
12 | Darryl Sutter | 28 grudnia 2002 | 12 lipca 2006 | 210 | 107 | 73 | 15 | 15 | 244 | 58.1 | 33 | 18 | 15 | 54.5 | Finał Pucharu Stanleya 2004 |
13 | James Playfair (en) | 12 lipca 2006 | 14 czerwca 2007 | 82 | 43 | 29 | - | 10 | 96 | 52.4 | 6 | 2 | 4 | 33.3 | |
14 | Michael keenan | 14 czerwca 2007 | 22 maja 2009 | 164 | 88 | 60 | - | 16 | 192 | 58.5 | 13 | 5 | 8 | 38.5 | |
15 | Brent Sutter | 23 czerwca 2009 | 12 kwietnia 2012 | 246 | 118 | 90 | - | 38 | 274 | 55.7 | - | - | - | - | |
16 | Robert Hartley | 31 maja 2012 | 3 maja 2016 r | 294 | 134 | 135 | - | 25 | 293 | 49.8 | 11 | 5 | 6 | 45.4 | Jack Adams Trophy w latach 2014-2015 |
17 | Glen Gulutzan (en) | 17 czerwca 2016 r | 17 kwietnia 2018 r | 164 | 82 | 68 | - | 14 | 178 | 54.3 | 4 | 0 | 4 | 0 | |
18 | William peters | 23 kwietnia 2018 r | 29 listopada 2019 r | 110 | 62 | 37 | - | 11 | 135 | 61.4 | 5 | 1 | 4 | 20,0 | |
19 | Oddział Geoffa | 29 listopada 2019 r | 5 marca 2021 r | 66 | 35 | 26 | - | 5 | 75 | 56.8 | 10 | 5 | 5 | 50 | |
20 | Darryl Sutter | 5 marca 2021 r | - |
* Służy już w Atlanta Flames
N O | Nazwisko | Zaangażowanie | wyjazd | Uwagi |
---|---|---|---|---|
1 | Clifford Fletcher (w) | 12 stycznia 1972* | 16 maja 1991 | Finał Puchar Stanleya 1986 Puchar Stanleya 1989 |
2 | Douglas risebrough | 16 maja 1991 | 3 listopada 1995 | |
3 | Al Coates (en) | 3 listopada 1995 | 11 kwietnia 2000 | |
4 | Craig Button (en) | 6 czerwca 2000 | 11 kwietnia 2003 | |
5 | Darryl Sutter | 11 kwietnia 2003 | 28 grudnia 2010 | Finał Pucharu Stanleya 2004 |
6 | Jay Feaster (en) | 18 grudnia 2010 | 12 grudnia 2013 | |
7 | Brian Burke (tymczasowa reklama) | 12 grudnia 2013 | 28 kwietnia 2014 | |
8 | Brad Treliving (en) | 28 kwietnia 2014 |
* Służy już w Atlanta Flames
Ta sekcja zawiera listę wszystkich graczy, którzy mieli szczęście zostać wybrani przez Flames od czasu dołączenia do NHL w 1980 roku.
Oto dziesięciu najlepszych strzelców w historii Flames (Atlanta i Calgary).
Gracz | Poz | PJ | b | W | Pkt |
---|---|---|---|---|---|
Jarome Iginla | OGŁOSZENIE | 1219 | 525 | 570 | 1095 |
Theoren Fleury | OGŁOSZENIE | 791 | 364 | 466 | 830 |
Al MacInnis | re | 803 | 213 | 609 | 822 |
Joe nieuwendyk | VS | 577 | 314 | 302 | 616 |
Gary Suter | re | 617 | 128 | 437 | 565 |
Kent Nilsson | VS | 425 | 229 | 333 | 562 |
Guy Chouinard | VS | 514 | 193 | 336 | 529 |
Gary Roberts | AG | 585 | 257 | 248 | 505 |
Eric Vail | AG | 539 | 206 | 246 | 452 |
Paul Reinhart | re | 517 | 109 | 336 | 445 |
70 gier lub więcej
Obecnie trzech byłych graczy Flames przeszło na emeryturę.
Lanny McDonald : wycofane w dniu17 marca 1990. | |
9 | |
Jarome Iginla : wycofane2 marca 2019 roku. | |
12 | |
Mike Vernon : na emeryturze7 lutego 2007. | |
30 | |
99 | Wayne Gretzky : wycofał się ze wszystkich drużyn NHL w 1999 |