Ernest-Auguste z Brunszwiku
Ernest-Augustus III z Hanoweru
Ernest-Auguste de Brunswick ( niem . Ernst August Herzog von Braunschweig ), książę Brunszwiku i książę Hanoweru , urodził się17 listopada 1887 r.w Penzing , Austria , i zmarł30 stycznia 1953, na zamku Marienburg , Niemcy Zachodnie . Ostatni panujący książę Brunszwiku (1913-1918), był także pretendentem do tronu Hanoweru (1923-1953).
Urodzonych po jego rodziny emigracji w Austrii , książę Ernest-August nie był początkowo wezwany do sukcesu swojego ojca, księcia Cumberland i Teviotdale . Kolejna śmierć jego dwóch braci w 1901 i 1912 roku zmieniła jednak sytuację i uczyniła go następcą tronów Hanoweru i Brunszwiku. Tuż po śmierci starszego Ernest-Auguste poznaje księżniczkę pruską Wiktorię Ludwikę i dwoje młodych ludzi zakochuje się, co sprzyja pojednaniu Hanoweru i Hohenzollerna . Ożeniony z córką cesarza Wilhelma II , w 1913 wstąpił na tron w Brunszwiku .
Podczas I wojny światowej Ernest-Auguste walczył w szeregach armii niemieckiej , co oznaczało, że został pozbawiony brytyjskich tytułów i parostw . W listopadzie 1918 roku w Cesarstwie Niemieckim wstrząsnęła rewolucja , a 8 listopada książę abdykował . W następnych latach jego fortunę nadszarpnął kryzys gospodarczy w Niemczech. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera w 1933 r. Ernest-Auguste miał niejednoznaczny stosunek do nazistów i był uważany przez aliantów za „sympatyka” reżimu . Pozbawiony części majątku przez Sowietów zmarł w 1953 roku .
Rodzina
Książę Ernest-Auguste jest synem księcia Ernesta-Augusta Hanoweru (1845-1923), pretendenta do tronu Hanoweru pod imieniem „Ernest-Augustus II” oraz księcia Cumberland i Teviotdale , oraz jego żony księżniczki Thyry z Dania (1853-1933). Dzięki ojcu jest więc wnukiem króla Jerzego V Hanoweru (1819-1878) i królowej Marii Sachsen-Altenburg (1818-1907), a przez matkę pochodzi od króla Danii Chrystiana IX (1818- 1906, nazywany „ Teściem Europy ” i królową Ludwiką Hesji-Kassel (1817-1898).
24 maja 1913książę poślubia w Berlinie księżniczkę Wiktorię-Luizę Pruską (1892-1980), córkę cesarza Wilhelma II Niemiec (1859-1941) i jego żonę cesarzową Augustę-Wiktorię Schleswig-Holstein-Sonderbourg-Augustenburg (1858) -1921). Księżniczka jest zatem potomkiem królowej Wiktorii Wielkiej Brytanii (1819-1901), nazywanej „ Babcią Europy ”.
Z małżeństwa Ernesta-Auguste i Victorii-Louise urodziło się pięcioro dzieci:
- Ernest-Auguste IV Hanoweru (1914-1987), pretendent do tronu Hanoweru i Brunszwiku, który w 1951 roku poślubił księżniczkę Ortrude Schleswig-Holstein-Sonderbourg-Glucksbourg (1925-1980) przed ponownym ślubem w 1981 roku z hrabiną Monique de Solms-Laubach (en) (1929-2015);
- Georges-Guillaume de Hanovre (1915-2006), książę Hanoweru, który w 1946 zjednoczył się z księżniczką Grecji Zofią (1914-2001);
- Frederica od Hanowerze (1917-1981), księżna Hanoweru, która poślubiła Pawła I st Grecji (1901-1964), król Hellenów;
- Christian de Hanovre (1919-1981), książę Hanoweru, który zjednoczył się w 1963 z Mireille Dutry (1946);
- Guelf-Henri de Hanowerze (1923-1997), który ożenił się w 1960 roku, księżniczka Alexandra od Ysenbourg-Büdingen (in) (1937-2015).
Biografia
Wygnańcy królewscy
W 1866 roku król Jerzy V w Hanowerze , dziadka Ernesta Augusta, był napędzany od swoich osiedli i pozbawiony większość jego majątku po aneksji części Królestwo Hanoweru przez Prusy . Rodzina królewska udała się następnie na emigrację do Austrii i założyła swoją rezydencję w Königinvilla w Gmunden, podczas gdy Prusy skonfiskowały jej majątek ( Fundusz Welfów ) . Kilka lat później, w 1872 roku , następca tronu Ernest-Augustus z Hanoweru , lepiej znany z tytułu księcia Cumberland i Teviotdale , spotkał w Rzymie księżniczkę duńską Thyrę . Dwoje młodych ludzi zakochuje się, ale ich małżeństwo nie jest obchodzone w Kopenhadze dopiero w 1878 r. z powodu sprzeciwu rządu niemieckiego , który niejasno patrzy na sojusz dwóch wrogich dynastii Hohenzollernów .
W tym samym roku książę Cumberland zastąpił swojego ojca na czele domu w Hanowerze. Następnie w 1884 r. odziedziczył prawa dynastyczne po swoim kuzynie, księciu Wilhelmie VIII Brunszwiku , których Prusy nie mogły zaakceptować. Uważany za wroga Cesarstwa Niemieckiego, książę zostaje zastąpiony na tronie przez regenta mianowanego bezpośrednio przez Berlin . Jednak w 1892 roku książę Cumberland uzyskał sumę 60 milionów marek niemieckich jako rekompensatę za konfiskatę części majątku jego rodziny w 1866 roku. Dzięki nowej fortunie wybudował Schloss Cumberland w pobliżu Königinvilla .
To właśnie w tej trudnej sytuacji, że książę Ernest August-urodził się na wygnaniu w Wiedniu ,17 listopada 1887 r.. Dziecko było wówczas czwarte w kolejności sukcesji na tronie hanowerskim, po ojcu i jego starszych braciach Georges-Guillaume (1880-1912) i Christianie (1885-1901) . Dorastając, Ernest-Auguste staje się powściągliwym i milczącym młodym mężczyzną. Pasjonatem jazdy , wstąpił do I st bawarskie Pułku dzięki interwencji tronu, książę Rupprecht .
Mało prawdopodobne małżeństwo
Przedwczesna śmierć jego dwóch starszych braci czyni Ernesta-Augustusa potencjalnym spadkobiercą tronu jego przodków. W 1901 roku książę Christian zmarł w wieku 16 lat na zapalenie otrzewnej.
20 maja 1912 r., książę koronny Jerzy-William, następca tronu po ojcu, ginie w wypadku drogowym w Nackel w pruskiej Brandenburgii . Poruszony tragedią cesarz Wilhelm II wysyła dwóch swoich synów, aby eskortowali szczątki młodego człowieka do Gmunden i reprezentowali Hohenzollernów na jego pogrzebie. Z wdzięczności książę Cumberland jakiś czas później wysłał swojego ostatniego syna do Berlina, aby przekazać swoje podziękowania cesarzowi.
Podczas tego pobytu Ernest-Auguste poznał księżniczkę pruską Wiktorię Ludwikę , jedyną córkę cesarza. Dwoje młodych ludzi szybko się zakochuje. Początkowo sielanka jest źle odbierana przez ich dwie rodziny, które zbyt długo były wrogami. Jednak mediacja księcia Maksymiliana Badeńskiego , szwagra młodego księcia, ale też bliskiego krewnego kronprinzessina Cäcilie, a następnie wyrzeczenie się księcia Cumberland i jego syna praw do dawnego królestwa Hanoweru, uspokoiła Hohenzollernów . Ten ostatni zgodził się w zamian zwrócić całą swoją własność księciu Cumberland i uznać Ernesta-Auguste'a za dziedzica księstwa Brunszwiku . Zaangażowanie Ernest-Auguste Victoria-Louise i dlatego został oficjalnie ogłoszony w Karlsruhe na10 lutego 1913a ich ślub jest obchodzony w Berlinie w dniu24 majanastępujący. Wesele obchodzone jest z pompą w Berlinie. Wszystkie dynastie starego kontynentu, bliscy krewni nowożeńców, znajdują się tam, nie wiedząc, że po raz ostatni wielu z nich straci tron, a nawet życie kilka lat później po rozpadzie państwa. Pierwsza wojna światowa, która doprowadzi do ruiny Europy.
3 listopada 1913Ernest-Auguste i Victoria-Louise triumfalnie wkraczają do Brunszwiku , stolicy tytułowego księstwa , gdzie przejmują władzę z rąk księcia meklemburskiego Jean-Alberta . Dziesięć miesięcy po ślubie, w marcu 1914 roku, księżna Victoria-Louise urodziła syna, następcę tronu Brunszwiku. W lipcu księżna spodziewa się drugiego dziecka. W następnym miesiącu wybucha wojna.
Suweren na wojnie
Mianowany przez ojca-in-law, podział generał w armii pruskiej , książę Brunszwiku walczył z siłami Ententa w czasie pierwszej wojny światowej . Jego obecność i to (całe symboliczne) jego ojca w szeregach armii niemieckiej oznaczało, że zostali oni odebrani brytyjskich tytułów i parostw przez ich kuzyna, króla Jerzego V z Wielkiej Brytanii , po przegłosowaniu Pozbawienia Tytułów Akt z 1917 roku .
Jesienią 1918 r. sytuacja w Niemczech była krytyczna. 3 października kajzer mianuje księcia Maksymiliana Badeńskiego , szwagra księcia Brunszwiku, kanclerzem cesarstwa, ale jest już za późno. WListopad 1918The rewolucja bolszewicka trzęsie Cesarstwo Niemieckie z Metz do Kłajpedy . Kaiser Guillaume II , który obawia się cierpienia losu swoich rosyjskich kuzynów, udaje się na wygnanie do Holandii . W tym procesie rada żołnierzy zmusiła Ernesta-Auguste'a do rezygnacji z władzy (8 listopada) Oraz Hanowerczycy schronił się w swojej domenie w Gmunden , Austria . Gdy spokój powrócił do Niemiec , rodzina odzyskuje większość swojej fortuny i wraca na część roku do dawnego księstwa, gdzie odzyskuje zamki Blankenburg i Marienburg .
Głowa Domu Hanoweru
W 1923 roku Ernest-Auguste jest ojciec zmarł z powodu udaru w Gmunden , Austria , a jego syn zastąpił go na stanowisku kierownika domu w Hanowerze . Następnie odziedziczył majątek pomniejszony w wyniku kryzysu finansowego w Republice Weimarskiej . W tych warunkach w 1930 roku książę został zmuszony do rozstania się z częścią dzieł sztuki należących do jego rodziny . Następnie sprzedał Schloss Cumberland w 1934 roku .
Po dojściu do władzy w Niemczech Adolfa Hitlera w 1933 r. książę Brunszwiku i jego rodzina mieli niejednoznaczne relacje z Narodową Partią Socjalistyczną . Z jednej strony przywódca Hanoweru rzekomo odmawia przyłączenia się do ruchu skrajnie prawicowego, ale z drugiej przekazuje kilka ważnych darowizn. Ernest-Auguste utrzymuje również bliskie stosunki z kilkoma dygnitarzami III Rzeszy i wydaje się korzystać z prowadzonej przez Führera polityki aryanizacji mienia żydowskiego . Zgodnie z tymi warunkami, denacyfikacja komisja powołana przez aliantów , po wojnie , ogłoszony20 lutego 1947, były książę Brunszwiku „sympatyczny” wobec reżimu nazistowskiego.
Po klęsce Niemiec w 1945 r. majątek Hanoweru znajdujący się w sowieckiej strefie okupacyjnej został skonfiskowany, a rodzina straciła zamek Blankenburg . W obliczu nowych trudności finansowych Ernest-Auguste przystąpił do sprzedaży drugiej partii dzieł sztuki odziedziczonych po rodzinie w 1950 roku .
Były książę Brunszwiku umiera na atak serca w zamku Marienburg dnia30 stycznia 1953. Został pochowany, zgodnie z jego życzeniem, w królewskich ogrodach Herrenhausen w Hanowerze.
Jego najstarszy syn, Ernest-Auguste , zastąpił go jako głowa domu Hanoweru.
Ernest-Auguste i Viktoria-Louise w królestwach germańskich
|
Ernest August I er , król Hanoweru ∞ Frederique , Pcesse Meklemburgii-Strelitz |
Guillaume I er , niemiecki Kaiser ∞ Augusta , Pcesse Sachsen-Weimar-Eisenach |
Albert , Pce de Saxe-Cobourg ∞ Wiktoria , królowa Wielkiej Brytanii |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Georges V , król Hanoweru ∞ Marie , Pcesse de Saxe-Altenbourg |
Ludwika , Pcesse Prus ∞ Fryderyk I er , Bg Książę Badenii |
Fryderyk III , niemiecki Kaiser |
Victoria , Royal Pcesse Wielkiej Brytanii |
Alfred I st , książę Sachsen-Coburg ∞ Maria , Gde-dchesse rosyjski |
Léopold , Pce z Wielkiej Brytanii ∞ Hélène , Pcesse de Waldeck-Pyrmont |
Alicja , Pcesse Zjednoczonego Królestwa ∞ Ludwik IV , Wielki Książę Hesji-Darmstadt |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Ernest-Augustus , pretendent do tronu Hanoweru ∞ Thyra , Pcesse of Denmark |
Fryderyk II , Wielki Książę Badenii ∞ Hilda , Pcesse of Nassau |
Charlotte , Pcesse de Prussia ∞ Bernard III , książę Sachsen-Meiningen-Hildburghausen |
Guillaume II , niemiecki Kaiser ∞ Augusta-Victoria , Pcesse de SHSA |
Marguerite , Pcesse of Prus ∞ Frédéric-Charles , pretendent do tronu Hesji-Cassel |
Alfred , Książę ją. z Saxe-Coburg |
Charles-Édouard I er , książę Sachsen-Coburg ∞ Victoria-Adelaide , Pcesse z SHSG |
Ernest-Louis , wielki książę Hesji-Darmstadt ∞ Éléonore , Pcesse de Solms-Hohensolms-Lich |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Louise , Pcesse od Hanover ∞ Maksymiliana , pretendenta do tronu Baden |
Alexandra , Pcesse de Hanover ∞ Frédéric-François IV , Wielki Książę Meklemburgii-Schwerin |
Ernest August I st , książę Brunszwiku |
Victoria-Louise , Pcesse Prus |
Guillaume , pretendent do tronu niemieckiego ∞ Cécilie , Pcesse de Mecklenburg-Schwerin |
Philippe , pretendent do tronu Hesji-Cassel ∞ Mafalda , Pcesse d'Italie |
Frédéric-Josias , pretendent do tronu Saxe-Coburg ∞ Victoria-Louise , Ctsse de Solms-Baruth |
Georges-Donatus , pretendent do tronu Hesji-Darmstadt ∞ Cécile , Pcesse Grecji |
Ludwik , pretendent do tronu Hesji-Darmstadt ∞ Margaret Campbell Geddes |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Berthold , pretendent do tronu badeńskiego ∞ Théodora , księżna Grecji |
Frédéric-François , pretendent do tronu Meklemburgii-Schwerin ∞ Karin von Schaper |
Ernest-Auguste , pretendent do tronów Hanoweru i Brunszwiku ∞ Ortrude , Pcesse de SHSG |
Louis-Ferdinand , pretendent do tronu Niemiec ∞ Kira , Gde-dchsse Rosji |
Maurice , Pretendent do tronów Hesji ∞ Tatiana (da) , Pcesse de Sayn-Wittgenstein-Berlebourg |
Andreas , pretendent do tronu sasko-koburskiego ∞ Carin Dabelstein |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Maksymilian , pretendent do tronu badeńskiego ∞ Valérie (cs) , Pcesse de Toscane |
Ernest-Auguste , pretendent do tronów Hanoweru i Brunszwiku ∞ Chantal Hochuli |
Alexandra (el) , Pcesse de Hanover ∞ Andreas (de) , pretendent do tronu Leiningen |
Louis-Ferdinand , Królewski Pce Niemiec ∞ Donata, Ctsse de Castell-Rüdenhausen |
Henri , Pretendent do tronów Hesji ∞ Floria, Ctsse de Faber-Castell |
Hubert , Pce ją. z Saxe-Cobourg ∞ Kelly Jeanne Rondestvedt |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bibliografia
- (en) Philip Zysk „ książęta i arystokraci Niemiec od 1920 do upadku III e Rzeszy ,” wojen światowych oraz współczesnych konfliktów , n o 204,2001, s. 15-39 ( czytaj online )
- (fr) Michel Huberty, Alain Giraud i F. i B. Magdelaine, „Ernest-Auguste III Hanover”, numer „ Brunszwik XXVII 6 ”, L'Allemagne dynastique , t. III: Brunswick-Nassau-Schwarzbourg , 1981, z jednym z autorów, Le Perreux, 607 s. ( ISBN 2-901138-03-9 )
-
(es) Ricardo Mateos Sainz de Medrano , La Familia de la Reina Sofía: La Dinastía griega, la Casa de Hannover y los reales primos de Europa , Madryt, La Esfera de los Libros,2004, 573 s. ( ISBN 84-9734-195-3 )
-
(en) Jonathan Petropoulos , Royals and the Reich: The Princes von Hessen in Nazi Germany , New York, Oxford University Press,2006, 524 pkt. ( ISBN 0-19-921278-3 )
- (de) Thomas Vogtherr , Die Welfen: Vom Mittelalter bis zur Gegenwart , Monachium, Auflage, CHBeck,2014, 112 s. ( ISBN 978-3-406-66177-8 )
Powiązane artykuły
- Dom Hanoweru , Dom Brunszwiku i Dom Este
- Królestwo Hanoweru i Księstwa Brunszwiku
- Księstwo Cumberland i Teviotdale
- Potomkowie Chrystiana IX z Danii
Uwagi i referencje
Uwagi
- Od 1864 roku oraz wojny o księstw , Dania miał trudne stosunki z Berlinem.
Bibliografia
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 33.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 33-34.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 37.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 34.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 38.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 35 i 38.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 44.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 41.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 49.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 39.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 40.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 40-41.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 42.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 47.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 47-48.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 48 i 51.
- Mateos Sainz de Medrano 2004 , s. 48.
- Petropoulos 2006 , s. 99.
- Emilia Lanez " Survey męża z Caroline ," The Point ,13 marca 1999 r.( przeczytaj online )
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby dotyczące sztuk pięknych :
- Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :