Augusta z Saksonii-Weimaru-Eisenach

Augusta z Saksonii-Weimaru-Eisenach Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Augusta de Saxe-Weimar-Eisenach firmy Winterhalter .

Papiery wartościowe

Królowa Prus

2 stycznia 1861 - 9 marca 1888
( 27 lat, 2 miesiące i 7 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Elżbiety Bawarskiej
Następca Victoria z Wielkiej Brytanii

Niemiecki małżonek cesarzowej

18 stycznia 1871 - 9 marca 1888
( 17 lat, 1 miesiąc i 20 dni )

Kluczowe dane
Poprzednik Tworzenie tytułu
Następca Victoria z Wielkiej Brytanii
Biografia
Dynastia Dom Wettina
Narodziny 30 września 1811
Weimar ( Saxe-Weimar-Eisenach )
Śmierć 7 stycznia 1890
Berlin ( Cesarstwo Niemieckie )
Pogrzeb Pałac Charlottenburg
Tata Charles-Frédéric de Saxe-Weimar-Eisenach
Matka Maria Pavlovna z Rosji
Małżonka Guillaume I er Niemcy
Dzieci Fryderyk III Ludwika PruskiCzerwona korona

Augusta de Saxe-Weimar-Eisenach (w języku niemieckim Augusta von Sachsen-Weimar-Eisenach ), ur.30 września 1811w Weimarze i zmarł dalej7 stycznia 1890w Berlinie urodziła się księżna Saksonii-Weimaru-Eisenach, a następnie przez małżeństwo została księżną, potem królową małżonką Prus , a następnie cesarzową niemiecką ( Deutsche Kaiserin ).

Rodzina

Córka Karola-Frédérica de Saxe-Weimar-Eisenach , wielkiego księcia Saksonii-Weimaru-Eisenach i Marii Pawłowna z Rosji .

Ślub

Siostrzenica cara Mikołaja I er Rosjanina , młoda Augusta i jej starsza siostra Maria, wywarły na cesarzowej Aleksandrze Fiodorowna , urodzonej w Prusach Charlotte , doskonałe wrażenie podczas podróży do Rosji . Zaproponowała je za żonę swoim dwóm braciom Guillaume i Charlesowi .

Rzeczywiście, książę koronny Prus , który poślubił księżniczkę Elżbietę Bawarską w 1820 roku , nie miał dzieci. Niezbędne były małżeństwa jego braci Guillaume i Charlesa.

Najstarsza z księżniczek, Marie, była przeznaczona dla Williama, najstarszego z książąt, podczas gdy młodsza, Augusta, była przeznaczona dla młodszego Karola. Ale wbrew temu, czego się spodziewano, Charles i Marie zakochali się w sobie. Jeśli chodzi o księcia Guillaume, to był namiętnie zakochany w księżnej Elisie Radziwiłł .

Po gorzkich dyskusjach Charles i Marie pobrali się w 1827 roku, a rok później mieli syna, Frédéric-Charles z Prus , a następnie dwie córki.

Jeszcze dwa lata zajęło Wilhelmowi negocjacje, mimo że był wspierany przez ojca, ale powołany na następcę brata, wyrzekł się polskiej księżniczki i poślubił Augustę, której zapowiedział w prezencie ślubnym, że nigdy nie zapomni babci. Pisał już do swojej siostry, cesarzowej, że Augusta „zostawiła go na zimno”.

Uroczystość odbyła się w dniu 11 czerwca 1829, w kaplicy Pałacu Charlottenburg .

Z tego związku urodzi się dwoje dzieci:

Księżniczka Augusta miała jeszcze dwa poronienia, jedną w 1840 r., A drugą w 1843 r.

Będąc bezpłodną parą książąt koronnych, Augusta była matką przyszłego władcy pruskiego, na którego wywarła trwały wpływ. Jego siostra Marie była o to zazdrosna.

Księżniczka Prus

Wychowana na kulturalnym dworze weimarskim Augusta okazała się kobietą obowiązkową, liberalną i głęboko pacyfistyczną. Uprawiała muzykę i malarstwo. Energiczna, cierpiała z powodu zajęcia drugiego miejsca na dworze berlińskim po królewskiej księżniczce Elżbiecie.

Jednak szczerze powitała przyjście jej szwagra, który w 1840 roku został pruskim Fryderykiem Wilhelmem IV, który jako książę królewski otwarcie wyznawał liberalne poglądy. Niestety, zostając królem, szybko powrócił do konserwatywnej polityki swoich poprzedników.

Rozczarowana, po pierwszym poronieniu, skazana na bezczynność, Augusta zaczęła cierpieć na zaburzenia maniakalno-depresyjne.

Choć miała na niego pewien wpływ, nie układała się zbyt długo z mężem, który wyznawał silne przekonania militarystyczne i konserwatywne. Wsparcie, jakie wniósł dla brutalnego stłumienia ruchów rewolucyjnych w 1848 r., Zmusiło go do szukania schronienia w Anglii. Augusta z dwójką dzieci przebywała w swoim zamku w Poczdamie .

Wilhelm wkrótce wrócił do Prus. Jego brat ostrożnie mianował go w 1850 roku gubernatorem Nadrenii. Para osiedliła się w Koblencji , gdzie Augusta spędziła najlepsze lata swojego życia. Wysłała syna na Uniwersytet w Bonn, co samo w sobie było rodzajem rewolucji. Berliński sąd skrytykował także tolerancję dla katolików reńskich.

Królowa małżonka

Król Fryderyk Wilhelm IV wykazujący oznaki demencji, Wilhelm został regentem w 1858 r., A następnie królem w 1861 r . Powołał na swoją stronę krewnych z czasów Koblencji i wyznaczył swojego kuzyna, liberalnego księcia Karola-Antoine'a de Hohenzollern-Sigmaringena, ministra na prezydenta królestwa.

W obliczu odmowy głosowania przez parlament na kredyty wojenne, książę został zmuszony do przejścia na emeryturę w 1862 r., A Guillaume I er , myśląc o abdykacji, dał swemu następcy ultrakonserwatywnego i jastrzębiego hrabiego Bismarcka, którego cynizm mógł uderzyć jedynie królową Augustę. Ten ostatni zemścił się na żonie nowego ministra-prezydenta.

Zrozpaczona wojnami z Danią, a następnie z Austrią, nie podzielała radości zwycięstw Prus, ale opłakiwała los zmarłych i rannych. Założyła kilka organizacji charytatywnych, aby im pomóc, czerpiąc inspirację z prac Florence Nightingale .

Często udawała się na emeryturę do Baden , ekskluzywnego nadmorskiego kurortu, gdzie leczyła nerwy i odwiedzała córkę, która w 1856 roku została wielką księżną Badenii.

Po zwycięskiej trzeciej wojnie, tym razem przeciwko Francji, jej mąż został ogłoszony cesarzem Niemiec w 1871 roku.

Cesarzowa

Francofilska władczyni nacjonalistycznych Niemiec, była czytana przez francuskiego poetę Julesa Laforgue'a od 1881 do 1886. Była bliską przyjaciółką francuskiego dyplomaty Adolphe Fourier de Bacourt . Liberalna i otwarta w konserwatywnych i protestanckich Niemczech, podczas pobytu w Koblencji była krytykowana za obronę dzieł katolickich  ; często też spotykał się później z autorytaryzmem kanclerza, księcia Bismarcka .

Pod koniec lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku małżeństwo jej wnuków i narodziny prawnuków: pierwsza, Charlotte z Prus , poślubiła księcia Bernarda III Saxe-Meiningen w 1879 roku  ; W 1880 r. Wiktoria z Bade poślubiła przyszłego Gustawa V ze Szwecji , aw 1881 r. przyszły Wilhelm II z Niemiec poślubił księżniczkę Hosltein, która uważana jest za liberalną. Tak nie będzie, ale w ciągu 11 lat da cesarzowej dziewięciu prawnuków, podczas gdy w 1888 roku Henryk Prus poślubił swoją kuzynkę Irenę z Hesji-Darmstadt , wielką przyjaciółkę cesarzowej i niefortunną nosicielkę dyskomfortu hemofilii z powodu ich wspólna babka królowa Wiktoria z Wielkiej Brytanii . Ostatnim małżeństwo przed śmiercią cesarzowej jest Sophia Prus , który ożenił się w 1889 z Diadochus Grecji przyszłości Król Konstantyn I st Grecji .

Czas żałoby

Plik 23 lutego 1888, jest smutna, że ​​straciła swojego wnuka, Louisa de Bade (1865-1888) , 22 lata; potem wMarzec 1888Augusta zostaje wdową, aw czerwcu traci jedynego syna i polityczne nadzieje, liberalnego Fryderyka III . Ten tragiczny i przedwczesny koniec (nowy cesarz miał zaledwie 57 lat, ale chorował na raka gardła), położył także kres nadziejom liberałów, których częścią była cesarzowa wdowa.

Śmierć i pochówek

Augusta z Saxe-Weimar-Eisenach zmarła dnia 7 stycznia 1890w Berlinie została pochowana wraz z mężem w mauzoleum zbudowanym na terenie Pałacu Charlottenburg .

Na poniższym 20 marca , książę Bismarck został odwołany z pełnienia funkcji przez młodego cesarza Wilhelma II , który zamierza się obserwować sam losy Niemiec.

Genealogia

Augusta de Saxe-Weimar-Eisenach należy do linii Saxe-Weimar-Eisenach z gałęzi Ernestine , która sama z rodu Wettinów .

Falerystyka

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Źródła