Dyrektor zarządzający Les Nouvelles Éditions niezależny | |
---|---|
od 2019 | |
Prezes i dyrektor generalny ( en ) Agence France-Presse | |
2010-2018 | |
Pierre Louette Fabrice Fries | |
Prezes i dyrektor generalny ( en ) National Audiovisual Institute | |
Luty 2001 -Maj 2010 | |
Francis Beck |
Narodziny |
15 września 1962 15. dzielnica Paryża |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Trening |
National School of Administration Institute of Political Studies w Paryżu |
Czynność | Wysoki urzędnik |
Nagrody |
Officer of Arts and Letters Officer of the National Order of Merit (2013) Ds Legii Honorowej (2019) |
---|
Emmanuel Hoog , urodzony dnia15 września 1962w 15 th dzielnicy Paryża , jest starszy urzędnik francuski.
Dyrektor zarządzający New Independent Editions od maja 2019 roku, wcześniej był prezesem i dyrektorem generalnym Agence France-Presse w latach 2010-2018 oraz prezesem i dyrektorem generalnym Narodowego Instytutu Audiowizualnego (INA) od lutego 2001 do maja 2010.
Emmanuel Hoog jest synem dwóch kuratorów z Muzeów Narodowych Michel Hoog, stacjonujących w Narodowym Muzeum Sztuki Nowoczesnej i przy Oranżerii oraz Simone Hoog, za rzeźb w Wersalu .
Były uczeń École Saint-Jean-de-Béthune (obecnie Saint-Jean-Hulst ) w Wersalu, następnie absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu , wstąpił do National School of Administration (ENA) w 1986 r. ( Promocja Michel de Montaigne ).
Podczas stażu w Haute-Loire , wraz z Thierrym Consignym , stworzył Festiwal Poezji Haut-Allier w Saint-Arcons-d'Allier, na którym gościli Laurent Terzieff , Léo Ferré i Juliette Gréco .
Po odejściu z ENA w 1988 r. Podjął pracę w Ministerstwie Kultury i Komunikacji jako szef Biura ds. Budżetowych i Finansowych. Jack Lang wyznaczył go jako odpowiedzialnego za wydarzenia związane z setną rocznicą śmierci Arthura Rimbauda w 1991 roku . W następnym roku został mianowany administratorem teatru Odeon i zastępcą reportera misji utworzenia Narodowego Instytutu Historii Sztuki .
Kiedy Giorgio Strehler opuścił szefa swojego Piccolo Teatro w Mediolanie w 1996 roku , Jack Lang zajął się nim i na początku 1997 roku wybrał Emmanuela Hooga na zastępcę dyrektora .
Szybko opuścił Mediolan, by zostać doradcą Laurenta Fabiusa ds. Kultury i mediów , najpierw jako przewodniczący Zgromadzenia Narodowego w latach 1997–2000, a następnie w Ministerstwie Gospodarki, Finansów i Przemysłu do 2001 r. W Palais-Bourbon on zorganizował 150 th rocznicę zniesienia niewolnictwa , a następnie 100 th rocznicę „ J'accuse ...!” ”. W Bercy odpowiada za kwestie audiowizualne i kulturalne.
W 1999 roku wraz z Jackiem Langiem założył Printemps des Poètes , którą prowadził wraz z André Velterem podczas pierwszych trzech edycji.
Plik 15 lutego 2001Emmanuel Hoog powiedzie Francis Beck jako przewodniczący i CEO w Narodowy Instytut Audiowizualny (INA). Jego mandat został przedłużony 10 stycznia 2002 r. Na pięć lat i 4 stycznia 2007 r.
Po przybyciu na miejsce ponownie skoncentrował działalność zakładu na archiwach audiowizualnych i opracował ambitny i pionierski plan ochrony poprzez digitalizację 835 000 godzin programów (telewizyjnych i radiowych), z których ponad 600 000 zostało zrealizowanych już we wrześniu. 2009. Część tych środków jest udostępniana ogółowi społeczeństwa na stronie ina.fr, która odniosła znaczny sukces (1 milion odwiedzających miesięcznie w pierwszej połowie 2009 roku). Profesjonaliści na całym świecie mają również możliwość przeglądania i kupowania archiwów online za pośrednictwem witryny Inamediapro, uruchomionej w 2004 r. W 2007 r. Sprzedaż archiwów przyniosła firmie INA obrót w wysokości 26,4 mln euro.
Po drugie, Emmanuel Hoog koncentruje się na rozwijaniu oferty szkoleniowej firmy, w szczególności uruchamiając 7 października 2007 roku INA 'Sup school, w której uczniowie przyjmują dwa programy magisterskie. Na tej podstawie powstaje projekt ośrodka dydaktyczno-badawczego zajmującego się naukami ścisłymi i zawodami wizerunkowymi we wschodnim Paryżu, w ramach Wielkiego Paryża.
Akcja Emmanuela Hooga na czele INA wpisuje się również w perspektywę międzynarodową: w latach 2002-2006 był prezesem Międzynarodowej Federacji Archiwów Telewizyjnych (FIAT / IFTA), zrzeszającej blisko 180 instytucji archiwalnych w 70 krajach. W październiku 2004 roku, w Paryżu, miał Międzynarodowy Apel o zabezpieczenie Audiowizualnych Archives przyjętych przez 27 th dorocznej konferencji Federacji. Ponadto przekonuje UNESCO do ogłaszania 27 października każdego roku Światowym Dniem Dziedzictwa Audiowizualnego. Od 2002 roku zrealizował również plan digitalizacji programów telewizyjnych afgańskich oraz brał udział w projekcie utworzenia centrum archiwalnego w Kambodży . W latach 2008-2010 Emmanuel Hoog był również przewodniczącym Stałej Śródziemnomorskiej Konferencji Audiowizualnej (COPEAM) i członkiem Rady Kultury Unii dla Śródziemnomorza .
We wrześniu 2009 r. Opublikował esej zatytułowany Mémoire année zero , nagrodzony nagrodą posłów za 2010 r . W pracy porusza kwestię pamięci zbiorowej w obliczu ryzyka nasycenia wieku społeczeństwa informacyjnego i opowiada się za silna i nowoczesna polityka narodowa. Ponadto proponuje utworzenie cyfrowego korpusu nawyków w celu zagwarantowania każdemu użytkownikowi rzeczywistej kontroli nad swoimi danymi oraz prawa do prywatności.
Został wybrany 15 kwietnia 2010 r. Na szefa Agence France-Presse (AFP) 12 głosami z 15. Jego mandat jako przewodniczącego i dyrektora generalnego INA zakończył się 14 maja 2010 r. Na tym stanowisku pozostał przez ponad od dziewięciu lat posiada rekord długowieczności na czele Instytutu.
Kilka miesięcy po odejściu wydał książkę o historii telewizji La Télé, une histoire en direct (Découvertes Gallimard, wrzesień 2010).
Kiedy Emmanuel Hoog objął przewodnictwo w AFP 15 kwietnia 2010 r., W wiadomościach agencji dominowała kwestia reformy jego statutu, określonej ustawą z 10 stycznia 1957 r. Podczas gdy jego poprzednik, Pierre Louette , bronił projekt przekształcenia AFP w spółkę z kapitałem publicznym, Emmanuel Hoog wkrótce ogłosił, że jest przeciwny tej opcji: „Jeśli [kapitał] jest prywatny, obawiamy się prywatyzacji. Jeśli jest publiczna, nacjonalizacja. Wolę odłożyć ten temat na bok. Z drugiej strony opowiada się za głęboką reformą ładu korporacyjnego . Proponuje tym samym przedłużenie mandatu prezesa (z trzech do pięciu lat) oraz modyfikację składu zarządu agencji, zdominowanej dziś przez przedstawicieli prasy, którzy są jednocześnie jej klientami. . Wreszcie, pragnie wyjaśnić relacje między AFP a państwem za pomocą kontraktu określającego zadania w interesie ogólnym wypełniane przez Agencję oraz przyznane im środki publiczne.
W obliczu kryzysu prasy i zmian w świecie mediów Emmanuel Hoog podejmuje decyzje o zmianie modelu gospodarczego agencji. Na początku roku szkolnego 2010 ogłosił rozpoczęcie planu potrójnej produkcji wideo w ciągu dwóch lat. Od 15 września AFP jako pierwsza agencja informacyjna na świecie oferuje swoje filmy w wysokiej rozdzielczości . Emmanuel Hoog jest również zainteresowany rozwojem obecności agencji w Internecie i na urządzeniach mobilnych: w listopadzie 2010 roku uruchomił stronę AFP na Facebooku , tworząc jednocześnie nowy post „koordynator sieci społecznościowej”. Broni też niezbędnej obecności Agencji w Internecie, jak Associated Press czy Reuters , by budować rozgłos marki AFP.
Kolejny projekt: rozwój agencji za granicą. Emmanuel Hoog pragnie w szczególności wzmocnić swoją obecność w Afryce, a także rozwinąć kanał informacyjny w języku arabskim i rozpoczął „plan Brazylii ” i „plan Indii ” w celu podbicia tych nowych rynków. Pod koniec jego pierwszej trzyletniej kadencji działalność międzynarodowa stanowi 55% obrotów agencji.
Plik 16 grudnia 2010przedstawia radzie zakładowej dziesięcioletni plan strategiczny, w którym określa czternaście priorytetowych projektów i cztery „przestrzenie do ponownego odkrycia i odzyskania”: markę AFP, wideo, mobilność i Internet. Aby sfinansować ten rozwój, roczny budżet przyjęty 27 stycznia 2011 r. Przewiduje inwestycje na łączną kwotę 24,7 mln euro, czyli o 50% więcej niż w 2010 r.
Plik 4 kwietnia 2013, Rada dyrektorów AFP powołuje go ponownie na drugą trzyletnią kadencję 13 głosami z 15 (dwaj pozostali dyrektorzy wstrzymują się od głosu). Zauważając, że AFP ma 8 prezesów w ciągu 25 lat, wobec 2 dla Reutera , co według niego jest oznaką niestabilności, Emmanuel Hoog proponuje przedłużenie kadencji prezesa i dyrektora generalnego z 3 do 5 lat. Środek wchodzi w życie wraz ze zmianą statusu AFP w okresie uchwalenia ustawy Françaix z 17 kwietnia 2015 r. Wśród wyzwań, które stawia na swoją drugą kadencję, Emmanuel Hoog chce wzmocnić monopolistyczną sytuację AFP na terytorium kraju. że agencja pozostaje „niezastąpionym partnerem francuskich mediów”. Stowarzyszenie Acrimed zauważa również , że wyniki jego pierwszej kadencji, którą uważa za wątpliwe, donoszą o „zmniejszeniu siatki francuskiego zasięgu”, środka, z którego wypiera się personel AFP.
Pod jego prezydenturą AFP został skazany w 2017 roku za „dyskryminację związkową” przeciwko CGT .
W kwietniu 2018 roku, gdy zdecydował się kandydować na trzecią pięcioletnią kadencję jako przewodniczący AFP , ogłosił, że wycofuje swoją kandydaturę i tym samym nie będzie kandydował w wyborach przyszłego P -DG. Wyjaśni swoją decyzję tym, że jego projekt „nie uzyskał niezbędnego i niezbędnego wsparcia ze strony państwa”. Ta decyzja zaskoczyła wszystkich graczy, dlatego jedyny kandydat na liście, Fabrice Fries został wybrany na następcę Emmanuela Hooga. Challenges donosi, że „według jednego z dyrektorów AFP państwo wypuściło Emmanuela Hooga ze względu na jego bilans finansowy”.
W styczniu 2010 roku, będąc jeszcze CEO INA, Minister Kultury Frédéric Mitterrand powierzył Emmanuelowi Hoogowi misję mediacyjną w zakresie zarządzania prawami do muzyki w Internecie. Po roku konsultacji z różnymi podmiotami z branży muzycznej misja ta doprowadziła 17 stycznia 2011 r. Do podpisania porozumienia w sprawie „13 zobowiązań dotyczących muzyki online”, którego monitorowanie powierzono Hadopi .
Pod koniec sierpnia 2018 roku Emmanuel Hoog został mianowany ambasadorem ds. Cyfryzacji w Radzie Ministrów na wniosek Prezydenta RP Emmanuela Macrona. Jej plan działania będzie obejmował „walkę z fałszywymi wiadomościami, kontrolowanie sieci społecznościowych, rozwijanie i obronę francuskich linii w regulowaniu globalnego Internetu”. The Chained Duck ujawnia, że nominacja ta nagrodziłaby jego uległość podczas nieodnowienia jego mandatu na stanowisko dyrektora generalnego AFP.
9 października 2018 roku Minister Kultury Françoise Nyssen poinformował, że powierzył Emmanuelowi Hoogowi misję doprowadzenia do operacyjnej propozycji powołania komisji etyki prasowej. „Misją tą kieruje głębokie przekonanie: pierwszym bastionem przed dezinformacją i manipulacją informacją pozostają media i dziennikarze. ”. Wynika z „raportu mającego na celu wzmocnienie walki z rasizmem i antysemityzmem w Internecie”, którego współautorem jest Laetitia Avia , którego celem jest „reagowanie na rozprzestrzenianie się treści nienawiści w Internecie poprzez operacyjne, konkretne, natychmiast stosowane i zgodne rozwiązania. wolność wypowiedzi. », Przekazano 20 września do Prezesa Rady Ministrów.
27 marca 2019 r. Do Ministra Kultury Francka Riestera trafił raport „Zaufanie i wolność - w kierunku utworzenia organu samoregulacyjnego i mediacji informacyjnej” .
W grudzień 2019Emmanuel Hoog zostaje dyrektorem zarządzającym Nova Press , w tym w szczególności Radio Nova , zastępując Bernarda Zekri .
Emmanuel Hoog jest żonaty od listopada 2010 roku z Véronique Vincent, byłym kapitanem lotów grupy Air France-KLM .