Emmanuel Hoog

Emmanuel Hoog Obraz w Infobox. Emmanuel Hoog w 2014 roku. Funkcje
Dyrektor zarządzający
Les Nouvelles Éditions niezależny
od 2019
Prezes i dyrektor generalny ( en )
Agence France-Presse
2010-2018
Pierre Louette Fabrice Fries
Prezes i dyrektor generalny ( en )
National Audiovisual Institute
Luty 2001 -Maj 2010
Francis Beck
Biografia
Narodziny 15 września 1962
15. dzielnica Paryża
Narodowość Francuski
Trening National School of Administration
Institute of Political Studies w Paryżu
Czynność Wysoki urzędnik
Inne informacje
Nagrody Officer of Arts and Letters
Officer of the National Order of Merit (2013)
Ds Legii Honorowej (2019)

Emmanuel Hoog , urodzony dnia15 września 1962w 15 th  dzielnicy Paryża , jest starszy urzędnik francuski.

Dyrektor zarządzający New Independent Editions od maja 2019 roku, wcześniej był prezesem i dyrektorem generalnym Agence France-Presse w latach 2010-2018 oraz prezesem i dyrektorem generalnym Narodowego Instytutu Audiowizualnego (INA) od lutego 2001 do maja 2010.

Biografia

Geneza i formacja

Emmanuel Hoog jest synem dwóch kuratorów z Muzeów Narodowych Michel Hoog, stacjonujących w Narodowym Muzeum Sztuki Nowoczesnej i przy Oranżerii oraz Simone Hoog, za rzeźb w Wersalu .

Były uczeń École Saint-Jean-de-Béthune (obecnie Saint-Jean-Hulst ) w Wersalu, następnie absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu , wstąpił do National School of Administration (ENA) w 1986 r. ( Promocja Michel de Montaigne ).

Podczas stażu w Haute-Loire , wraz z Thierrym Consignym , stworzył Festiwal Poezji Haut-Allier w Saint-Arcons-d'Allier, na którym gościli Laurent Terzieff , Léo Ferré i Juliette Gréco .

Początki zawodowe

Po odejściu z ENA w 1988 r. Podjął pracę w Ministerstwie Kultury i Komunikacji jako szef Biura ds. Budżetowych i Finansowych. Jack Lang wyznaczył go jako odpowiedzialnego za wydarzenia związane z setną rocznicą śmierci Arthura Rimbauda w 1991 roku . W następnym roku został mianowany administratorem teatru Odeon i zastępcą reportera misji utworzenia Narodowego Instytutu Historii Sztuki .

Kiedy Giorgio Strehler opuścił szefa swojego Piccolo Teatro w Mediolanie w 1996 roku , Jack Lang zajął się nim i na początku 1997 roku wybrał Emmanuela Hooga na zastępcę dyrektora .

Szybko opuścił Mediolan, by zostać doradcą Laurenta Fabiusa ds. Kultury i mediów , najpierw jako przewodniczący Zgromadzenia Narodowego w latach 1997–2000, a następnie w Ministerstwie Gospodarki, Finansów i Przemysłu do 2001 r. W Palais-Bourbon on zorganizował 150 th  rocznicę zniesienia niewolnictwa , a następnie 100 th  rocznicę „  J'accuse ...!”  ”. W Bercy odpowiada za kwestie audiowizualne i kulturalne.

W 1999 roku wraz z Jackiem Langiem założył Printemps des Poètes , którą prowadził wraz z André Velterem podczas pierwszych trzech edycji.

Na czele INA

Plik 15 lutego 2001Emmanuel Hoog powiedzie Francis Beck jako przewodniczący i CEO w Narodowy Instytut Audiowizualny (INA). Jego mandat został przedłużony 10 stycznia 2002 r. Na pięć lat i 4 stycznia 2007 r.

Po przybyciu na miejsce ponownie skoncentrował działalność zakładu na archiwach audiowizualnych i opracował ambitny i pionierski plan ochrony poprzez digitalizację 835 000 godzin programów (telewizyjnych i radiowych), z których ponad 600 000 zostało zrealizowanych już we wrześniu. 2009. Część tych środków jest udostępniana ogółowi społeczeństwa na stronie ina.fr, która odniosła znaczny sukces (1 milion odwiedzających miesięcznie w pierwszej połowie 2009 roku). Profesjonaliści na całym świecie mają również możliwość przeglądania i kupowania archiwów online za pośrednictwem witryny Inamediapro, uruchomionej w 2004 r. W 2007 r. Sprzedaż archiwów przyniosła firmie INA obrót w wysokości 26,4 mln euro.

Po drugie, Emmanuel Hoog koncentruje się na rozwijaniu oferty szkoleniowej firmy, w szczególności uruchamiając 7 października 2007 roku INA 'Sup school, w której uczniowie przyjmują dwa programy magisterskie. Na tej podstawie powstaje projekt ośrodka dydaktyczno-badawczego zajmującego się naukami ścisłymi i zawodami wizerunkowymi we wschodnim Paryżu, w ramach Wielkiego Paryża.

Akcja Emmanuela Hooga na czele INA wpisuje się również w perspektywę międzynarodową: w latach 2002-2006 był prezesem Międzynarodowej Federacji Archiwów Telewizyjnych (FIAT / IFTA), zrzeszającej blisko 180 instytucji archiwalnych w 70 krajach. W październiku 2004 roku, w Paryżu, miał  Międzynarodowy Apel o zabezpieczenie Audiowizualnych Archives przyjętych przez 27 th dorocznej konferencji Federacji. Ponadto przekonuje UNESCO do ogłaszania 27 października każdego roku Światowym Dniem Dziedzictwa Audiowizualnego. Od 2002 roku zrealizował również plan digitalizacji programów telewizyjnych afgańskich oraz brał udział w projekcie utworzenia centrum archiwalnego w Kambodży . W latach 2008-2010 Emmanuel Hoog był również przewodniczącym Stałej Śródziemnomorskiej Konferencji Audiowizualnej (COPEAM) i członkiem Rady Kultury Unii dla Śródziemnomorza .

We wrześniu 2009 r. Opublikował esej zatytułowany Mémoire année zero , nagrodzony nagrodą posłów za 2010 r . W pracy porusza kwestię pamięci zbiorowej w obliczu ryzyka nasycenia wieku społeczeństwa informacyjnego i opowiada się za silna i nowoczesna polityka narodowa. Ponadto proponuje utworzenie cyfrowego korpusu nawyków w celu zagwarantowania każdemu użytkownikowi rzeczywistej kontroli nad swoimi danymi oraz prawa do prywatności.

Został wybrany 15 kwietnia 2010 r. Na szefa Agence France-Presse (AFP) 12 głosami z 15. Jego mandat jako przewodniczącego i dyrektora generalnego INA zakończył się 14 maja 2010 r. Na tym stanowisku pozostał przez ponad od dziewięciu lat posiada rekord długowieczności na czele Instytutu.

Kilka miesięcy po odejściu wydał książkę o historii telewizji La Télé, une histoire en direct (Découvertes Gallimard, wrzesień 2010).

Na czele AFP

Kiedy Emmanuel Hoog objął przewodnictwo w AFP 15 kwietnia 2010 r., W wiadomościach agencji dominowała kwestia reformy jego statutu, określonej ustawą z 10 stycznia 1957 r. Podczas gdy jego poprzednik, Pierre Louette , bronił projekt przekształcenia AFP w spółkę z kapitałem publicznym, Emmanuel Hoog wkrótce ogłosił, że jest przeciwny tej opcji: „Jeśli [kapitał] jest prywatny, obawiamy się prywatyzacji. Jeśli jest publiczna, nacjonalizacja. Wolę odłożyć ten temat na bok. Z drugiej strony opowiada się za głęboką reformą ładu korporacyjnego . Proponuje tym samym przedłużenie mandatu prezesa (z trzech do pięciu lat) oraz modyfikację składu zarządu agencji, zdominowanej dziś przez przedstawicieli prasy, którzy są jednocześnie jej klientami. . Wreszcie, pragnie wyjaśnić relacje między AFP a państwem za pomocą kontraktu określającego zadania w interesie ogólnym wypełniane przez Agencję oraz przyznane im środki publiczne.

W obliczu kryzysu prasy i zmian w świecie mediów Emmanuel Hoog podejmuje decyzje o zmianie modelu gospodarczego agencji. Na początku roku szkolnego 2010 ogłosił rozpoczęcie planu potrójnej produkcji wideo w ciągu dwóch lat. Od 15 września AFP jako pierwsza agencja informacyjna na świecie oferuje swoje filmy w wysokiej rozdzielczości . Emmanuel Hoog jest również zainteresowany rozwojem obecności agencji w Internecie i na urządzeniach mobilnych: w listopadzie 2010 roku uruchomił stronę AFP na Facebooku , tworząc jednocześnie nowy post „koordynator sieci społecznościowej”. Broni też niezbędnej obecności Agencji w Internecie, jak Associated Press czy Reuters , by budować rozgłos marki AFP.

Kolejny projekt: rozwój agencji za granicą. Emmanuel Hoog pragnie w szczególności wzmocnić swoją obecność w Afryce, a także rozwinąć kanał informacyjny w języku arabskim i rozpoczął „plan Brazylii  ” i „plan Indii  ” w celu podbicia tych nowych rynków. Pod koniec jego pierwszej trzyletniej kadencji działalność międzynarodowa stanowi 55% obrotów agencji.

Plik 16 grudnia 2010przedstawia radzie zakładowej dziesięcioletni plan strategiczny, w którym określa czternaście priorytetowych projektów i cztery „przestrzenie do ponownego odkrycia i odzyskania”: markę AFP, wideo, mobilność i Internet. Aby sfinansować ten rozwój, roczny budżet przyjęty 27 stycznia 2011 r. Przewiduje inwestycje na łączną kwotę 24,7 mln euro, czyli o 50% więcej niż w 2010 r.

Plik 4 kwietnia 2013, Rada dyrektorów AFP powołuje go ponownie na drugą trzyletnią kadencję 13 głosami z 15 (dwaj pozostali dyrektorzy wstrzymują się od głosu). Zauważając, że AFP ma 8 prezesów w ciągu 25 lat, wobec 2 dla Reutera , co według niego jest oznaką niestabilności, Emmanuel Hoog proponuje przedłużenie kadencji prezesa i dyrektora generalnego z 3 do 5 lat. Środek wchodzi w życie wraz ze zmianą statusu AFP w okresie uchwalenia ustawy Françaix z 17 kwietnia 2015 r. Wśród wyzwań, które stawia na swoją drugą kadencję, Emmanuel Hoog chce wzmocnić monopolistyczną sytuację AFP na terytorium kraju. że agencja pozostaje „niezastąpionym partnerem francuskich mediów”. Stowarzyszenie Acrimed zauważa również , że wyniki jego pierwszej kadencji, którą uważa za wątpliwe, donoszą o „zmniejszeniu siatki francuskiego zasięgu”, środka, z którego wypiera się personel AFP.

Pod jego prezydenturą AFP został skazany w 2017 roku za „dyskryminację związkową” przeciwko CGT .

W kwietniu 2018 roku, gdy zdecydował się kandydować na trzecią pięcioletnią kadencję jako przewodniczący AFP , ogłosił, że wycofuje swoją kandydaturę i tym samym nie będzie kandydował w wyborach przyszłego P -DG. Wyjaśni swoją decyzję tym, że jego projekt „nie uzyskał niezbędnego i niezbędnego wsparcia ze strony państwa”. Ta decyzja zaskoczyła wszystkich graczy, dlatego jedyny kandydat na liście, Fabrice Fries został wybrany na następcę Emmanuela Hooga. Challenges donosi, że „według jednego z dyrektorów AFP państwo wypuściło Emmanuela Hooga ze względu na jego bilans finansowy”.

Pośrednictwo w zakresie praw do muzyki online

W styczniu 2010 roku, będąc jeszcze CEO INA, Minister Kultury Frédéric Mitterrand powierzył Emmanuelowi Hoogowi misję mediacyjną w zakresie zarządzania prawami do muzyki w Internecie. Po roku konsultacji z różnymi podmiotami z branży muzycznej misja ta doprowadziła 17 stycznia 2011 r. Do podpisania porozumienia w sprawie „13 zobowiązań dotyczących muzyki online”, którego monitorowanie powierzono Hadopi .

Regulacja informacji

Pod koniec sierpnia 2018 roku Emmanuel Hoog został mianowany ambasadorem ds. Cyfryzacji w Radzie Ministrów na wniosek Prezydenta RP Emmanuela Macrona. Jej plan działania będzie obejmował „walkę z fałszywymi wiadomościami, kontrolowanie sieci społecznościowych, rozwijanie i obronę francuskich linii w regulowaniu globalnego Internetu”. The Chained Duck ujawnia, że ​​nominacja ta nagrodziłaby jego uległość podczas nieodnowienia jego mandatu na stanowisko dyrektora generalnego AFP.

9 października 2018 roku Minister Kultury Françoise Nyssen poinformował, że powierzył Emmanuelowi Hoogowi misję doprowadzenia do operacyjnej propozycji powołania komisji etyki prasowej. „Misją tą kieruje głębokie przekonanie: pierwszym bastionem przed dezinformacją i manipulacją informacją pozostają media i dziennikarze. ”. Wynika z „raportu mającego na celu wzmocnienie walki z rasizmem i antysemityzmem w Internecie”, którego współautorem jest Laetitia Avia , którego celem jest „reagowanie na rozprzestrzenianie się treści nienawiści w Internecie poprzez operacyjne, konkretne, natychmiast stosowane i zgodne rozwiązania. wolność wypowiedzi. », Przekazano 20 września do Prezesa Rady Ministrów.

27 marca 2019 r. Do Ministra Kultury Francka Riestera trafił raport „Zaufanie i wolność - w kierunku utworzenia organu samoregulacyjnego i mediacji informacyjnej” .

Dyrektor zarządzający Nova Press

W grudzień 2019Emmanuel Hoog zostaje dyrektorem zarządzającym Nova Press , w tym w szczególności Radio Nova , zastępując Bernarda Zekri .

Inne działania

Życie prywatne

Emmanuel Hoog jest żonaty od listopada 2010 roku z Véronique Vincent, byłym kapitanem lotów grupy Air France-KLM .

Dekoracje

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Emmanuel Hoog mianowany CEO grupy medialnej Matthieu Pigasse , L'Express, 02.05.2019
  2. Emmanuel Berretta , „  Emmanuel Hoog, wybrany papieżem AFP  ”, Agence France-Presse ,15 kwietnia 2010( czytaj online , sprawdzono 15 kwietnia 2010 )
  3. „  Fabrice Fries elected CEO of Agence France-Presse  ” , na Le Monde.fr (dostęp 26 kwietnia 2018 )
  4. Jean-Gabriel Fredet "  Emmanuel Hoog: Curator pamięci  " Nouvel Obs n O  1942, 24 stycznia 2002
  5. CV Emmanuela Hooga, Wyzwania, 26.04.2010
  6. Renaud Donnedieu de Vabres , „  mowy ceremonia rycerz Insignia w krajowym porządku zasługi Emmanuel Hoog  ” stronie Ministerstwa Kultury i Komunikacji, 1 st czerwca 2006
  7. „  Lang przygotowuje sukcesję Strehlera na Piccolo w Mediolanie  ”, Wyzwolenie , 5 lipca 1997
  8. Dekret z dnia 15 lutego 2001 r. W sprawie powołania prezesa Narodowego Instytutu Audiowizualnego opublikowany w Dzienniku Urzędowym z dnia 16 lutego.
  9. Dekret z dnia 10 stycznia 2002 r. W sprawie powołania prezesa Narodowego Instytutu Audiowizualnego opublikowany w Dzienniku Urzędowym z dnia 12 stycznia.
  10. Dekret z dnia 4 stycznia 2007 r. W sprawie mianowania prezesa Narodowego Instytutu Audiowizualnego - Pana Hooga (Emmanuel) opublikowany w Dzienniku Urzędowym z 5 stycznia.
  11. Emmanuelle Bouchez, „  Strażnik czasu  ”, Télérama , 23 czerwca 2007
  12. „  Kultura jest zbyt cenna, aby pozostawić ją w wyszukiwarce  ”, wywiad w NetEco , 23 września 2009 r
  13. „  200 000 reklam dostępnych za jednym kliknięciem  ”, Le Figaro , 23 września 2009 r
  14. „INA jest również firma” Spółka , 1 st września 2008.
  15. "INA tworzy jego szkoły," Strategie , 1 st marca 2007.
  16. Przemówienie na temat wielkiego Paryża wygłoszone przez Nicolasa Sarkozy'ego 29 kwietnia 2009 r .
  17. Międzynarodowy apel o ochronę archiwów na liście UNESCO .
  18. Światowy Dzień Dziedzictwa Audiowizualnego na liście UNESCO .
  19. Strona Zgromadzenia Narodowego
  20. Jean-Marie Durand, „  Czy Internet wymazuje pamięć zbiorową?  », Les Inrockuptibles , 9 września 2009
  21. Regards sur le numérique, "  Emmanuel Hoog:" Cyfryzacja naszego istnienia stwarza ryzyko powstania orwellowskiego świata  ", kwiecień 2010 - strona odwiedzona 15 kwietnia 2010
  22. Dekret z 14 maja 2010 r
  23. La Tribune, „  Pigeat Report: AFP utrzymuje swój status z 1957 r.  ”, 12 kwietnia 2010 r. - przeglądano stronę 16 lutego 2011 r.
  24. Le Monde, „  AFP chce przekazywać informacje opinii publicznej  ”, 2 września 2010 r. - strona odwiedzona 16 lutego 2011 r.
  25. „  Przesłuchanie Emmanuela Hooga przed Komisją ds. Kultury i Edukacji Zgromadzenia Narodowego  ”, 13 października 2010 r. - przegląd strony 16 lutego 2011 r.
  26. Komunikat prasowy AFP, „  AFP, pierwsza globalna agencja informacyjna oferująca wideo w formacie wysokiej rozdzielczości  ”, 15 września 2010 r. - odwiedzono stronę 16 lutego 2011 r.
  27. Witryna AFP, „  Find AFP on Facebook  ”, 13 grudnia 2010 r. - odwiedzona strona 16 lutego 2011 r
  28. Media Trend, „  Assises du journalisme: AFP under construction  ”, listopad 2010 r. - przegląd strony w dniu 16 lutego 2011 r.
  29. La Dépêche, „  AFP uważa za uzasadnione zwiększenie swojej obecności w Internecie  ”, 27 stycznia 2011 r. - strona odwiedzona 16 lutego 2011 r.
  30. Liberation "  Na AFP, Hoog głosi publicznie dostępnej stronie internetowej  " 1 st luty 2011 - strona obejrzano 16 lutego 2011
  31. Le Figaro, "  " Promocja AFP przechodzi przez Internet  ", 28 stycznia 2011 r. - odwiedzono stronę 16 lutego 2011 r.
  32. La Croix, "  Emmanuel Hoog:" Wolność i niezależność prasy, dwie rzeczy, których nie można negocjować "  ", 2 maja 2013 r. - przeglądano 4 maja 2013 r.
  33. Mediapart, „  AFP projektuje się do dziesięciu lat  ”, 20 grudnia 2010 r. - przeglądano stronę 16 lutego 2011 r.
  34. Witryna AFP, „  AFP: budżet na rok 2011 w górę o 3,7%  ”, 27 stycznia 2011 r. - odwiedzono stronę 16 lutego 2011 r.
  35. Le Monde, „  Emmanuel Hoog odnowiony na czele AFP  ”, 4 kwietnia 2013
  36. Emmanuel Hoog odnowiony na czele Agence France-Presse , Le Figaro , 4 kwietnia 2013.
  37. „  The Statute of AFP - SUD-AFP  ” , na www.sud-afp.org (dostęp: 20 lipca 2017 )
  38. „  AFP podpisuje historyczną umowę z firmą | AFP.com  ” na www.afp.com (dostęp 20 lipca 2017 )
  39. "  Emmanuel Hoog, odnowiony na czele AFP, pomimo bardzo wątpliwej historii (SNJ-CGT)  ", Acrimed | Critical Media Action ,7 kwietnia 2013( czytaj online , sprawdzono 20 lipca 2017 r. )
  40. "  AFP definitywnie skazany za dyskryminację związkową (SNJ-CGT)  ", Acrimed ,27 września 2017 r( czytaj online , sprawdzono 23 grudnia 2017 r. )
  41. „  AFP ma nowego CEO, Fabrice Fries, dawniej Publicis  ”, LEntreprise.com ,12 kwietnia 2018 r( czytaj online , sprawdzono 26 kwietnia 2018 r. )
  42. „  Dlaczego odchodzący dyrektor generalny AFP, Emmanuel Hoog, rzuca ręcznik  ”, Wyzwania ,11 kwietnia 2018 r( czytaj online , sprawdzono 26 kwietnia 2018 r. )
  43. La Tribune, „  Muzyka online: większa przejrzystość między producentami i platformami  ”, 13 grudnia 2010 r. - przegląd strony 16 lutego 2011 r.
  44. Francja 24, „  Mission Hoog: 13 zobowiązań do promowania rozwoju muzyki online  ”, 17 stycznia 2011 r. - strona odwiedzona 16 lutego 2011 r.
  45. "  Macron wzmacnia byłego szefa AFP  " , on Aktualne wartości (dostęp 15 kwietnia 2019 )
  46. „  Zgromadzenie Narodowe ~ Pierwsza sesja we wtorek, 9 października 2018 r.  ” , Na stronie www.assemblee-nationale.fr (dostęp 15 kwietnia 2019 )
  47. „  Zaufanie i wolność - W kierunku stworzenia organu samoregulacji i mediacji informacyjnej - Ministerstwo Kultury  ” , na www.culture.gouv.fr (dostęp 15 kwietnia 2019 )
  48. Florian Guadalupe, „  Emmanuel Hoog mianowany dyrektorem Novapress  ” , na www.ozap.com ,17 grudnia 2019 r(dostęp 18 grudnia 2019 ) .
  49. Lepoint.fr, „Trening Fundacji Fifa-AFP: setka afrykańskich reporterek sportowych na treningu” , 2 grudnia 2010
  50. Zobacz raport komisji Tessier na temat digitalizacji dziedzictwa pisanego.
  51. Dekret z dnia 10 kwietnia 2009 r. W sprawie awansu i mianowania
  52. Dekret z dnia 31 grudnia 2019 r. O awansie i powołaniu do porządku narodowego Legii Honorowej
  53. Dekret z dnia 14 listopada 2005 r. W sprawie awansu i mianowania
  54. Dekret z dnia 14 listopada 2013 r. W sprawie awansu i mianowania

Linki zewnętrzne