Domenico morelli

Domenico morelli Obraz w Infoboksie. Autoportret (lata 50. XIX wieku) Muzeum Uffizi .
Narodziny 7 lipca 1823 r., 1826 lub 4 sierpnia 1826 r.
Neapol
Śmierć 1901 lub 13 sierpnia 1901
Neapol
Narodowość włoski (17 marca 1861 r -13 sierpnia 1901)
Zajęcia Malarz , polityk
Trening Akademia Sztuk Pięknych w Neapolu
Partner handlowy Vincenzo Petrocelli
Student Achille Talarico , Ulisse Caputo
Miejsce pracy Włochy
Pokrewieństwo Emilio Villari ( d ) (szwagier)
Pasquale Villari (szwagier)
Różnica Zakon świętych Maurycego i Łazarza

Domenico Morelli (ur.4 sierpnia 1826 r.w Neapolu w Kampanii - zmarł dnia13 sierpnia 1901) Czy malarz i polityk włoski z XIX -tego  wieku . Domenico Morelli był mistrzem sztuki Vincenzo Petrocelli .

Biografia

Domenico Morelli jest uważany za jednego z najważniejszych twórców neapolitańskiej XIX th  wieku. Był także senatorem z Królestwa Włoch w czasie XVI -tego prawodawcę.

Od 1836 uczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Neapolu  ; jego pierwsze obrazy są romantyczne z wieloma odniesieniami do średniowiecza (inspirowane przez angielskiego poetę Lorda Byrona ).

W 1848 wygrał konkurs, który pozwolił mu studiować w Rzymie, gdzie brał udział w zamieszkach 1848 i został na krótko uwięziony.

W 1850 odwiedził Florencję . Tam otrzymał pierwszą nagrodę za pracę Gli iconoclasti („Ikonoklasci”). W 1855 brał udział z Francesco Saverio Altamura i Serafino De Tivoli w Wystawie Powszechnej w Paryżu . Po powrocie do Florencji wziął udział w debacie Macchiaioli na temat realizmu w malarstwie. Jest przeciwnikiem szkoły Resìny , której członkowie odrzucają jego sposób malowania.

Stopniowo przybierał mniej akademicki i bardziej osobisty styl (zwłaszcza w zakresie używania koloru). Zdaniem krytyków szkoły neapolitańskiej w jego sztuce miesza się weryzm z późnym romantyzmem.

W latach 70. XIX wieku, obecnie uznawany za wybitnego malarza włoskiego, został mianowany konsultantem Muzeum Capodimonte w Neapolu i przyczynił się do zakupu obrazów i zarządzania zbiorami.

W 1868 uzyskał katedrę w Akademii, w której studiował. Jego zainteresowania skupiają się obecnie wokół tematów religijnych , mistycznych i nadprzyrodzonych . Rzeczywiście, z tego okresu pochodzi jedno z jego najsłynniejszych dzieł, Wniebowzięcie Pałacu Królewskiego w Neapolu.

Brał udział w ilustracjach Biblii Amsterdamskiej (1895).

Od 1899 do śmierci w 1901 kierował Akademią Sztuk Pięknych w Neapolu.

Wśród jego uczniów są Vittorio Matteo Corcos , Vincenzo Migliaro , Achille Talarico , Vincenzo Volpe i Ulisse Caputo .

W polityce był senatorem na (7 czerwca 1886 r) Z XVI -tego prawodawcę Królestwa Włoch .

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Kolekcja autoportretów z Muzeum Uffizi , (it) Wolfram Prinz (et aut.), „La collezione di autoritratti: Catalogo generale” , w Gallerie degli Uffizi, Gli Uffizi , Florencja, Centro Di,1980( 1 st  ed. 1979), 1211  , str. ( ISBN  88-7038-021-1 ) , s.  938.
  2. Nazwa, którą Stendhal nadał literaturze nowoczesnej w przeciwieństwie do literatury klasycznej.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne