By vita Agricolae

By Vita Agricolae Obraz w Infoboksie. Prezentacja
Rodzaj Biografia

De vita Agricolae lub De vita et moribus Iulii Agricolae (O życiu i obyczajach Juliusza Agricola) to dzieło rzymskiego pisarza i historykaTacyta.

Zawartość

Napisana w 98 rne praca opowiada o życiu Cnejusza Juliusza Agrykoli , ojczyma Tacyta, błyskotliwego senatora i generała w czasach historyka. Praca ta zawiera krótkie studium geograficzne i etnograficzne rzymskiej prowincji Bretanii (dzisiejsza Wielka Brytania ), podobnej do tej germańskiej przestrzeni, którą Tacyt wykonał w La Germanie . Historyk włącza do swojej pracy refleksję na temat wolności tubylców i dokonuje wnikliwego porównania tamtejszego życia politycznego z panującą wówczas w Rzymie korupcją i tyranią . Ponadto praca zawiera kontrowersyjne dane świadczące o chciwości i chciwości Cesarstwa Rzymskiego .

Biografia ta ukazała się w 98 roku, pięć lat po śmierci Agricoli. Ta praca ma dwie motywacje: Tacyt nie był w Rzymie w chwili śmierci teścia i dlatego nie mógł wygłosić pochwały; chciał też, w przeciwieństwie do tyranii Domicjana , uczynić przeprosin jako formę virtus i ludzkich przymiotów, których ten cesarz był pozbawiony. Chciał więc przedstawić przykład dyskretnej opozycji, którą współcześnie można określić jako rodzaj biernego oporu.

Pisząc Żywot Agrykoli , Tacyt chce oddać hołd człowiekowi, którego kochał i szanował. Wychwala w nim dobrego sługę Imperium, które przyczynił się do rozszerzenia, dokonując podboju Brytanii ( Britannia , dzisiejsza Wielka Brytania) i pacyfikując ją. W ten sposób praca jest prezentowana zarówno jako pochwała pogrzebowa, jak i esej historyczny o Bretanii, jej mieszkańcach i jej podboju. To także manifest przeciwko tyranii Domicjana, zamordowanego w 96 roku . To, co uderza w tej pracy, to oryginalne podejście Tacyta do fenomenu imperialistycznego podboju. Interesuje się geografem i etnologiem - podobnie jak w Germanii - tymi barbarzyńcami atakowanymi przez ekspansję rzymską, biorąc pod uwagę punkt widzenia podbitych, a nie tylko zdobywców. Jakie mieliby powody, by biernie akceptować niewolę? Podbój zapewnia siłę i chwałę ludowi rzymskiemu, ale czy może twierdzić, że zapewnia szczęście pokonanym? Tacyt wykazuje dużą jasność w podkreślaniu, że Agricola prowadzi politykę asymilacji kulturowej .

Kompozycja

Publikacje