Constantijn Theodoor van Lynden van Sandenburg

Constantijn Theodoor van Lynden van Sandenburg
Rysunek.
Funkcje
Prezes Rady Ministrów Holandii
20 sierpnia 1879 - 23 kwietnia 1883
( 3 lata, 8 miesięcy i 210 dni )
Monarcha Wilhelm III
Poprzednik Jan Kappeyne van de Coppello
Następca Jan Heemskerk
Biografia
Data urodzenia 24 lutego 1826
Miejsce urodzenia Utrecht
Data śmierci 18 listopada 1885
Miejsce śmierci Nederlangbroek
Narodowość holenderski
Partia polityczna Niezależny
Małżonka Elisabeth Machteline van Persijn († 1866)
Wilhelmina Elizabeth Charlotta barones van Boetzelaer
Zawód prawnik
Religia Holenderski Kościół Reformowany
Podpis Constantijna Theodoora van Lyndena van Sandenburga
Constantijn Theodoor van Lynden van Sandenburg
Szefowie rządów Holandii

Constantijn Theodoor , hrabia van Lynden van Sandenburg , znany jako Theo van Lynden , urodzony w Utrechcie dnia24 lutego 1826i zmarł w Nederlangbroek dnia18 listopada 1885, jest holenderskim mężem stanu . Szlachcic z prowincji Utrecht , najpierw baron , potem hrabia , kilkakrotnie był ministrem, a od 1879 do 1883 r . Przewodniczącym Rady .

Biografia

Należy do partii konserwatystów protestanckich i ortodoksyjnych, sympatyzujących z antyrewolucjonistami. Zanim był przedstawicielem izby niższej , był prawnikiem . W gabinecie Van Zuylena van Nijevelta był zreformowanym ministrem kultu. Minister Sprawiedliwości od 1874 do 1877 roku i współprzewodniczący w Heemskerk- Van Lynden van Sandenburg szafie , on reorganizacji podziału jurysdykcji.

Był przewodniczącym Rady na czele formacji umiarkowanych konserwatystów i liberałów; większość Drugiej Izby była wówczas liberalna. W tym gabinecie był ministrem spraw zagranicznych (1879–1881), a następnie ministrem finansów. W 1879 r. Był odpowiedzialny za ustalenie warunków małżeńskich króla Wilhelma III i Emmy de Waldeck-Pyrmont . Wygłasza przemówienie otwierające Międzynarodową Konferencję Haską imPaździernik 1881, mające na celu regulację policji rybackiej na Morzu Północnym poza wodami terytorialnymi.

Plik 24 sierpnia 1882, król każe mu liczyć . Pod koniec swojej kariery politycznej zasiadał w Senacie .

Źródła

Linki zewnętrzne