| Imię urodzenia | Claire Keszei |
|---|---|
| Narodziny |
3 lutego 1967 Boulogne-Billancourt |
| Podstawowa działalność | Piosenkarka i autorka tekstów |
| Gatunek muzyczny | Pieśń francuska |
| Instrumenty | Głos |
| Wpływy | Alain Souchon |
| Oficjalna strona | http://www.clarikaofficiel.com/ |
Claire Keszei, znana jako Clarika , to francuska piosenkarka urodzona dnia3 lutego 1967w Boulogne-Billancourt .
Jego ojciec István Keszei (hu) jest węgierskim poetą i uchodźcą politycznym . Jej matka Michèle Keszei jest profesorem listów na Annemasse w Collège Michel-Servet oraz autorką i aktorką, bardzo zaangażowaną w życie kulturalne miasta, które wraz z ojcem mogło uwydatnić jej artystyczny gust.
Clarika bierze swój pseudonim od pseudonimu nadanego jej przez rodziców: Clarika oznacza po węgiersku „mała Claire” . Urodziła się w Paryżu, ale część dzieciństwa spędziła w Haute-Savoie , potem wróciła do Paryża i szukała drogi między teatrem a studiami nad literaturą.
Poznaje belgijskiego piosenkarza i muzyka Jeana-Jacquesa Nyssena , jest to romantyczne i artystyczne spotkanie, które prowadzi ich do nagrania sześciu albumów i dwójki dzieci. Następnie Clarika podpisuje z nim kilka modeli wysłanych do wytwórni płytowych.
W 1993 roku François Hadji-Lazaro , z niezależnej firmy producenckiej Boucherie Productions , wydał swój pierwszy album, J'attendrai pas cent ans , pod swoją nową wytwórnią poświęconą pieśni. W radiu nadawany jest tytuł Tu dors tout l'temps . Po kilku koncertach w Sentier des Halles przez Nicole Londeix ona przedarł dzięki Francofolies festiwalu w La Rochelle w lipcu 1993 r . Zainteresowane są nią główne firmy, w szczególności Sony oferuje jej kontrakt.
W 1996 roku zagrała w lutym w Jean-Vilar Theatre w Suresnes w musicalu La Marée d'Inox , do którego napisała wraz z innymi młodymi artystami, w tym Jean-Jacques Nyssen, Clarika i Philippe Bresson. Na albumie zawierającym piosenki z musicalu wykonuje samodzielnie C'est rien i L'amour ça pardonne pas z La Grande Sophie .
W 1996 roku wydała także drugi album Ca s'peut pas , wyprodukowany przez Dominique Blanc-Francard . Tytułowy facet pojawi się na albumie Joker .
W 1998 roku otrzymała na festiwalu Francofolies w Montrealu nagrodę Félixa Leclerca dla najlepszego młodego autora.
W 2001 roku nagrała The Girl, You Know , ze szczególnym uwzględnieniem bardzo zauważonej piosenki Les Garçons dans les cloakrooms , której towarzyszy klip nakręcony z graczami rugby na Stade Français .
W 2002 roku przejęła Comprend qui peut by Boby Lapointe na albumie Boby Tutti-Frutti - The delicious hołd to Boby Lapointe by Lilicub .
W 2005 roku , po wykonaniu pierwszej części Zazie w Rodeo Tour od czerwca do września, która pozwala jej dotrzeć do szerokiej publiczności, wydała swoją płytę CD Joker . Na tym albumie dwa duety to covery starszych piosenek: L'océan des possible with Michel Jonasz (grała już w 1997 roku jako podnośnik kurtyny Michela Jonasza na festiwalu „Alors Chante” w Montauban) i Non, ça s ' nie może z Bernardem Lavilliersem, z którym również wykonała pierwszą część koncertów jesienią 2005 roku. Płyta ta zdobyła Grand Prix za płytę z piosenkami francuskimi Akademii Charles-Cros w kategorii „Piosenka” za rok 2005.
W 2006 roku Clarika koncertowała m.in. w Paryżu, w styczniu w La Cigale oraz w październiku w Olympii . Na scenie, oprócz własnych piosenek, obejmuje ona Une femme avec toi przez Nicole Croisille , antyspołeczny z grupy Powierniczego ale również Uwolniony od pożądania przez Gala. Jean-Jacques Nyssen napisał na prośbę jego rodziny nową piosenkę poświęconą 22-letniemu Francuzowi, który zaginął w Kolumbii od grudnia 2003 roku, studentowi Markowi Beltra. Clarika wykonuje na koncercie piosenkę Marco , piosenkę wolną od tantiem.
W 2006 roku Clarika znalazła się wśród dziesięciu finalistów nagrody Constantine, która jest nagrodą za album rewelacyjny z bieżącego roku.
Pod koniec 2006 roku była jednym z trzynastu gości Michela Delpecha w jego albumie duet Michel Delpech & ...
16 marca 2009 ukazał się piąty album Clarika, Me in Better , współreżyserowany przez Florenta Marcheta i Jean-Jacquesa Nyssena, którego pierwszy singiel jest Zasłużony . Clarika broniła tego albumu na francuskich i zagranicznych scenach podczas długiej trasy koncertowej, która zakończyła się 6 grudnia 2010 roku w Pałacu w Paryżu.
Jednocześnie występuje na scenie „koncertu literackiego” powstałego w 2010 roku w Correspondances de Manosque, w którym w kameralnej odsłonie miesza ze swoimi piosenkami odczytanie bliskich jej współczesnych autorów.
W styczniu 2013 roku ukazał się jego szósty album La Tournure des choses (we współpracy z Jean-Jacquesem Nyssenem, Xavierem Triboletem, Florentem Marchetem , Ben Ricour ...), po którym odbyła się trasa koncertowa obejmująca dwa koncerty w Café de la Danse w Paryżu. (27 i 28 lutego) .. Klip Oualou , zaczerpnięty z albumu, robi wszystko w syntetycznych obrazach, ponadto jest kilkakrotnie wybierany na różnych festiwalach audiowizualnych. Film wyreżyserował Thomas Guériguen, a wyprodukowali go filmy Patrick Hernandez i Lionel Gonzalez - Baghera.
28 listopada 2013: świętuje swoją 20-letnią karierę w Paryżu w Trianon z wieloma gośćmi: Jean-Jacques Nyssen , Florent Marchet , Ben Ricour , Féloche , La Grande Sophie , Amandine Maissiat , Albin de la Simone , La Maison Tellier , Jeanne Cherhal , JP Nataf , Mell , Sirius Plan , Alexis HK itp.
W dniu 27 lutego 2014 r. Przewodniczyła czwartej nagrodzie Georges-Moustaki, którą w tym roku zdobyła piosenkarka Robi .
W 2013 roku stworzyła w La Cigale wraz z piosenkarką Daphné program „Ivresses” łączący piosenki i poezję. Dwóch wokalistów covery piosenek Davida Bowiego , Serge'a Reggianiego , Jeanne Moreau , Alaina Bashunga itp. Trasa koncertowa odbyła się w 2014 roku.
Rok 2016 upłynął pod znakiem rozstania ze swoim towarzyszem Jeanem-Jacquesem Nyssenem, który dzielił swoje życie przez 25 lat i brał udział w produkcji wszystkich poprzednich albumów jako kompozytor i aranżer. W lutym 2016 roku wydała swój siódmy album „ Co sprawi, że moje serce zabije” i tym samym produkcję przejął Fred Pallem . Ten album jest bardzo naznaczony zerwaniem, w szczególności utwory „Je ne te dire pas” czy „La vie sans toi” . Album zawiera współpracę Raoula Telliera , Mathieu Boogaertsa , Alexisa HK ... Ten album daje początek trasie koncertowej od lutego 2016 do grudnia 2017 zatytułowanej „De quoi faire beat ton coeur” , poprzez Cicadę (kwiecień 2016) i pełny Trianon (Luty 2017). Trasa ta dała początek jego pierwszej płycie na żywo „De quoi faire beat ton coeur” , nagranej podczas koncertu31 marca 2017 r w Cheval Blanc w Schiltigheim.
Clarika wydała swój ósmy studyjny album, Na krawędzi , na8 marca 2019 roku. Tym razem za kompozycję i aranżację większości piosenek odpowiada Florent Marchet . Był już bardzo obecny na albumie „Me better” .
1993 : Nie będę czekać sto lat (Boucheries Productions)
|
1996 : To niemożliwe (Sony)
|
2001 : The Girl You Know ( Universal )
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2005 : Joker ( ULM / Universal )
|
2009 : Better Me ( Universal / Universal Music Division Mercury )
|
2013 : The Turn of Things (At (h) ome / Wagram Music )
|
2016 : Coś, co sprawi, że moje serce zabije (AT (h) OME)
|
2019 : Na krawędzi (AT (h) ome)
|
2017 : Coś, co sprawi, że Twoje serce zabije (AT (h) OME)
|