Paul Renouard

Domniemany autoportret przypisywany Paulowi Renouardowi,
dokument nie pozyskany.

Narodziny	5 listopada 1845 Cour-Cheverny
Śmierć	2 stycznia 1924 Paryż
Imię urodzenia	Charles Paul Renouard
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Malarz , rysownik , rytownik , litograf , ilustrator
Inne działania	Raport
Trening	Krajowa Szkoła Sztuk Pięknych
Mistrz	Isidore Pils
Student	Marcel Bloch Maurice Brianchon Maurice Busset Alberrt Chartier François Desnoyer Jean Dorville André Galland Raymond Legueult Tony Minartz
Ruch	Symboliczny
Patroni	Tadamasa Hayashi
Nagrody	Złoty medalista na Wystawie Światowej w Paryżu ( 1889 , 1900 )

Podstawowe prace

Rzym w czasie Wielkiego Tygodnia Dreyfusa The Opera Jubileuszu królowej Wiktorii I wojny światowej Therese Humbert Washington Affair podczas Kongresu Marguerite Steinheil Affair życia Londynie Irlandia ruchów, gestów i wyrażenia 1900 Uniwersalny Wystawa

Charles Paul Renouard , urodzony w Cour-Cheverny ( Loir-et-Cher ) dnia5 listopada 1845i zmarł w Paryżu dnia2 stycznia 1924Jest malarzem i grafikiem francuskim .

Biografia

Urodzony w Cour-Cheverny w dniu5 listopada 1845Paul Renouard, szóste dziecko skromnego wytwórcy chodaków, opuścił swój rodzinny region w 1859 roku, aby wyjechać i zarobić na życie w Paryżu . Został malarzem pokojowym i miał okazję przyjechać i pracować w Szkole Sztuk Pięknych . Od czasu do czasu wykazuje talent do rysowania, który miał od dzieciństwa. Został zauważony iw 1868 roku został przyjęty do Beaux-Arts, gdzie wstąpił do pracowni Isidore Pilsa . Ukochany uczeń tego ostatniego, pomagał mu przy dekorowaniu wnętrz Opery Garnier , aw 1875 roku, po zachorowaniu w Pilsie, Paul Renouard pomalował sufity wielkiej klatki schodowej według rysunków swojego mistrza.

Malował tancerzy, portrety wielu osobistości swojego stulecia: Pierre Waldeck-Rousseau , Sarah Bernhardt i Victorien Sardou , Ambroise Thomas , Alexandre Dumas fils , Émile Bergerat , Ravachol , Michel-Eugène Chevreul , Louis Ménard , Joseph Menier , Camille Saint-Saëns , Generał Boulanger i wszyscy członkowie Instytutu i Izby Deputowanych , a następnie Lawrence Alma-Tadema , John Everett Millais , marszałek Kate Booth, Frederic Leighton , Luke Fildes , dziewięć szkiców Henry'ego Irvinga jako Mefistofelesa .

Paul Renouard jest przede wszystkim płodnym ilustratorem pracującym w czerni i bieli dla głównych gazet ilustrowanych. Stały współpracownik L'Illustration , Paris Illustrée , Revue Illustrée , The Graphic , słynął z serii o życiu angielskim, Opery Garnier i wydarzeniach, takich jak Wystawa Światowa z 1900 r. , Sprawa Dreyfusa , proces Zoli , biznes Thérèse Humbert i Steinheil , uroczystości koronacji Edwarda VII , pogrzeb królowej Wiktorii , święta i turnieju 75 th Niepodległości rocznicy Belgii i Powszechnej Wystawie 1905 w Liège, francusko-rosyjskie festiwale w Compiegne w 1901 roku pierwszej wojny światowej .

W Londynie , gdzie mieszkał prawie tak samo jak w Paryżu i gdzie indziej, zilustrował Parlament, Drury-Lane, Armię Zbawienia, więzienia, doki, jaskinie opium w East-End., Lyceum Theatre, sądy Sprawiedliwości, koszary strażników koni, świat sportu, sale muzyczne, Królewska Akademia Grafiki . W swoich kieszonkowych szkicach w Londynie z humorem przedstawia typy codziennego angielskiego życia, klubowiczów pochowanych w ogromnych skórzanych fotelach, zwiedzających muzea, policjanta National Gallery, pracowników stacji kolejowej, kopistów National Gallery, spacerowiczów z Hyde-Parku, śpiący w Kensington Gardens, woźnicy, kierowcy autobusów, mały świat szkół Wschodu, klasa dzieci… Uczestniczy w jubileuszu królowej, od rozdania nagród przez dziekana opactwa Westminster do ponowny montaż zegara Parliament Tower, na Turnieje Królewskie , na lekcje tańca pani Katie Lanner, na sesje Koła Anarchistów przy Berners Street. Potem jest Irlandia , seria stron z ciemnymi akcentami: dzieci ubrane w torf, żeby zapłacić za szkołę, zebranie, eksmisja, podejście policji ...

W Rzymie podczas Wielkiego Tygodnia, w Waszyngtonie podczas Kongresu, uchwycił zagraniczne życie polityczne z życia w kolekcji portretów i scen tak wyrazistych, jak duchowych: Komitet ds. przedstawiciele prasy w parlamencie, stenograf, portrety pana Carlisle, przewodniczącego Izby Deputowanych, pana Ingallsa, przewodniczącego Senatu ...

„Bardziej niż malarzem współczesnego życia, był jego świetnie poinformowanym dziennikarzem, inteligentnym i dalekowzrocznym reporterem, który żywym i szybkim spojrzeniem, z którego nic nie umknęło, natychmiast dostrzega to, co trzeba zobaczyć i zapamiętać. Malownicze i tragiczne. ; bo Paul Renouard wiedział od czasu do czasu, jak wznieść się do historii i wiernie odnotowany mocnym, szybkim i odważnym ołówkiem, z mocą prawdy, która z pewnością lokalizuje scenę i otoczenie, energicznie rysował sylwetki postaci, oskarżając ich z decyzją i precyzją postacie i typy w osobnikach. "

Odcisnął piętno na swoim czasie i poruszył współczesnych, takich jak Vincent van Gogh, który korespondując z bratem Theo , okazywał wielki podziw dla jego pracy i talentu.

Członek Krajowego Towarzystwa Sztuk Pięknych i Towarzystwa Artystów Francuskich Paul Renouard otrzymał złoty medal na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1889 i 1900 roku . Został kawalerem Legii Honorowej w 1893 roku.

Był profesorem w École nationale supérieure des arts décoratifs w Paryżu w 1903 roku.

Zmarł w Paryżu dnia 2 stycznia 1924i spoczywa na małym cmentarzu Chambon-sur-Cisse .

Jego prace są przechowywane w Luwrze i / lub w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu (cykl poświęcony życiu Anglii), w Narodowym Muzeum Sztuki Zachodniej w Tokio , w Królewskiej Bibliotece Belgii lub w bibliotece. -Museum Opery Paryskiej (cykl o tańcu i operze), w muzeach sztuk pięknych w Tours , Limoges , Blois .

Hayashi Tadamasa był jednym z patronów Paula Renouarda, a jego zbiór blisko 200 rycin i rysunków wykonał po śmierci kolekcjonera jako przedmiot darowizny jego spadkobierców na rzecz Muzeum Domu Cesarskiego w Tokio (obecne muzeum narodowe z Tokio). ).

Pracuje

Paul Renouard wyprodukował tysiące portretów, w tym:

Portret Renana ;
Portret Cazina ;
Portret Pierre'a Puvisa de Chavannesa ;
Portret Chevreul ;
Portret Ambroise Thomas ;
Portret Émile Loubet ;
Portret Charolais (grany przez barona de Trannoy ) pod namiotem

Przeszedł wiele prób, w tym trzy główne:

Proces Humberta ;
Proces Marguerite Steinheil ;
Próby Zoli i Dreyfusa (1894-1899) (75 badanych).

Podczas swoich podróży po Londynie zdał sobie sprawę:

Sceny z życia Londynu ;
Armia Zbawienia ;
Jubileusz Królowej Anglii ;
Sesje Izby Deputowanych ;
Seria portretów brytyjskich akademików zatytułowana The Royal Academy .

Wśród jego tematów społecznych:

Mieszkańcy Luwru ( Szkic kopistek Muzeum , wyd. Art, 1878);
Wielki Tydzień w Rzymie (seria rysunków 1890) zatytułowany Rzym podczas Wielkiego Tygodnia, rysunki (Paryż, Boussod i Valadon, 1891, 149 s.) Po reportażu dla Le Figaro Illustré ;
Trzydzieści rycin na Opéra Garnier wydanej pod tytułem À l'Opéra (album z przedmową Ludovica Halévy'ego); Stary harfista opery , akwaforta, 45 × 32,4 cm , zamek-muzeum w Nemours .
40 kompozycji na głównych scenach Wystawy Światowej 1900 (album);
Ruchy, gesty i miny, zbiór 200 tablic narysowanych i wygrawerowanych suchą igłą, akwaforty i ropą.

Paul Renouard również:

Upamiętnienie obchodów 75 XX -lecia niepodległości Belgii i Powszechnej Wystawie Liège (1905), itd. w latach 1830-1905 ;
W tym samym roku wykonał rysunki do brukselskiego Turnieju Rycerskiego, rozegranego na pamiątkę turnieju z 1452 roku, w którym Karol Lekkomyślny wyróżnił się przed swoim ojcem Philippe le Bon , księciem Burgundii ;
80 kompozycji ;
Rysunki przedstawiające sceny z życia Paryża na wystawie w Liège (1905).

W Stanach Zjednoczonych, gdzie przebywał w Waszyngtonie i studiował życie parlamentarzystów:

Szkice amerykańskiego świata politycznego.

Pierwsza Wojna Swiatowa :

La Guerre (1914-1918) , trzydzieści kompozycji wyrytych na miedzi.

Nagrody

Złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1889 r .
Złoty medal na Wystawie Światowej w 1900 r .

Prace w zbiorach publicznych

W Belgii

Bruksela , Belgijskie Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych .

We Francji

W Japonii

Tokio , Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej .

W luksemburgu

Luksemburg , Musée d'art moderne grand-duc Jean .

Studenci

Wystawy

1894, maj: rysunki i akwaforty, zaprezentowane przez Tadamasa Hayashi , Paryż, La Bodinière .
1904 : retrospektywa, Paryż, Musée du Luxembourg .
1958 : Wystawa Paula Renouarda ,20 lipca w 7 września 1958, Cour-Cheverny .
1981 : wystawa z wnukiem François Baron-Renouardem w Muzeum Seiji Tōgō w Tokio .
1986 : wystawa z François Baron-Renouardem w Crédit mutuel de Bretagne, Brest .
2006 : Wystawa Paula Renouarda , Hayashi Tadamasa Collection, z3 października w 26 listopada, Muzeum Narodowe w Tokio.
2010 : Wystawa Paula Renouarda , Château de Blois .

Daniny

1922 : Muzeum Sztuk Pięknych w Blois otwiera sale Renouard.
1926 : z inicjatywy École de la Loire, której był prezesem, zostaje wykonane popiersie Alberta Chartiera , jednego z jego uczniów na Wydziale Sztuk Dekoracyjnych, i zainaugurowane w ogrodach biskupstwa w Blois .

Uwagi i odniesienia

Léonce Bénédite , Raport ogólny na temat sztuk pięknych na wystawie 1900 w Paryżu.
fot . Rmn.fr.

Załączniki

Bibliografia

Janine Bailly-Herzberg , „Rytowane dzieło Renouarda… tyle świadectw z lat 1880-1920”, w Słowniku grafiki francuskiej 1830-1950 , Arts et Métiers Graphiques, 1985, s. 279 .
Gabriel Mourey, „Mężczyźni wobec natury i życia: Rodin, Helleu, Le Sidaner, Steinlen, E. Claus, P. Renouard, Ch. Cottet, JW Alexander, J.-F. Raffaelli, F. Thaulow, G. La Touche, A. Baertsoen, Aman-Jean, A. Lepère ”, wyd. P. Ollendorff, 1902.
Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , t. 11, Gründ, 1999, s. 588 ( ISBN 9782700030211 ) .
Henri Béraldi , grawer z XIX -tego przewodnika wiecznej amatorów nowoczesnych druków , 1891, t. 11, s. 186-189 .
Jules Claretie , „M. Paul Renouard and the Opera”, the Gazette des Beaux-Arts ,Maj 1881, s. 435-455 ).
Louis Dumont-Wilden "Paul Renouard" Przegląd dawnej i współczesnej sztuki , n o 116,Listopad 1906, s. 361-378 .
(en) Gabriel Mourey, „A Master Draftsman: Paul Renouard”, The International Studio , X, 1900, s. 166 .
(en) Linda Nochlin, „Van Gogh, Renouard, and the Weavers 'Crisis in Lyons”, w: The Politics of Vision , Nowy Jork, Harper and Row, 1989, s. 97-98 .
Louis Vaunois, „Paul Renouard”, Blois, Éd. Ogród Francji, 1922.
(en) Jon Whiteley (reż.), „Charles-Paul Renouard”, w katalogu kolekcji rysunków w Muzeum Ashmolean , t. 7, Oxford University Press, 2000, s. 412 ( ISBN 9780199244324 ) .
(en) Leipnick, History of French akwaforta , Londyn 1924, s. 157 .
Clément Janin, „Paul Renouard”, Print. zebrać. kwartał IX, 1922.
Armand Dayot , Wzdłuż dróg: historie i wrażenia , Paryż, Flammarion, 1897, s. 250-269 .
(pl) Alexander Roob, Van Goghs Favorites IV: Paul Renouard, the Zola of Drawing ( czytaj online ).

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby dzieł sztuki :
- AGORHA
- Galeria Narodowa Finlandii
- Muzeum Orsay
- Królewska Akademia Sztuk
- (w) Art Institute of Chicago
- (w) Bénézit
- (w) Grove Art Online
- (w) MutualArt
- (en) Narodowa Galeria Portretów
- (en + nl) RKDartists
- (en) Smithsonian American Art Museum
- (w) Związkowa lista nazwisk wykonawców
(en) Współpraca Renouarda z Graphic (University of Pennsylvania).
Rzym podczas Wielkiego Tygodnia (rysunki Paula Renouarda, 1891, 149 s., Pełny tekst o Gallica ).
„Paul Renouard” (Armand Dayot, Wzdłuż dróg: historie i wrażenia , Flammarion, Paryż, 1897, s. 250-267 , pełny tekst na Gallica ).
Lista kontrolna dla amatorów i profesjonalistów; ceny druków, starych i nowoczesnych, ceny osiągane w sprzedaży. Suity i stany. Biografie i bibliografie (szczegółowy wykaz prac opracowany przez Luciena Monoda, tom V, A. Morance, Paryż, 1924, s. 263-264 ).
Strona poświęcona twórczości Paula Renouarda .
Paul Renouard relacjonuje proces Dreyfusa ” .
( fr ) Ulubione Vincenta van Goghsa, Melton Prior Institute .