Cewnik (w skrócie KT ) jest medyczne urządzenie składające się z rury, o różnej szerokości i elastyczności, a wykonanych z różnych materiałów, w zależności od modelu i zastosowań, dla których są one przeznaczone. Cewnik jest przeznaczony do wprowadzenia do światła jamy ciała lub naczynia krwionośnego i umożliwia drenaż lub infuzję płynów lub dostęp do innych urządzeń medycznych. Procedura wprowadzania cewnika nazywa się cewnikowaniem . Cewnik został wynaleziony przez neapolitańskiego lekarza Michela Troję (1747-1827).
Cewniki są wykonane z materiałów biokompatybilnych ( silikonów , poliuretanów lub politetrafluoroetylenu ), które mają właściwość dobrego trzymania na ciele. Można zastosować inne materiały, takie jak stal nierdzewna lub nawet lateks , chociaż ten ostatni nie jest już często używany ze względu na ich właściwości alergizujące.
Cewniki są produkowane zgodnie z kilkoma kryteriami jakości. Oprócz swoich właściwości mechanicznych (elastyczność, odporność), muszą opierać się lekom, czasem żrącym, które są im wstrzykiwane, i czasowi. Nie powinny powodować krzepnięcia ani sprzyjać infekcjom .
Zastosowania cewnika są zróżnicowane. Witryny do wstawiania określają ich przydatność.
Cewniki są używane głównie do wlewów płynów lub leków dożylnych za pomocą cienkiego, elastycznego cewnika (o grubości poniżej milimetra), który jest przeznaczony do stałego umieszczania w żyle lub tętnicy w celu wykonywania przedłużonych lub powtarzanych wstrzyknięć lub wlewów , poprawiających stan pacjenta. komfort, unikając wielokrotnego ukłucia, zwłaszcza jeśli dostęp do żyły jest utrudniony, i pozwalając mu poruszać się z mniejszą ostrożnością.
Cewniki umożliwiają w szczególności:
Cewnik można również umieścić w naturalnej lub nienormalnej jamie w celu wstrzyknięcia do niej środka dezynfekującego lub innego leku lub usunięcia z niej nadmiaru cieczy nieprawidłowo występującej w jamie.
Znajdujemy w szczególności:
Cewniki dooponowe oznaczają cewniki wprowadzane do lub na otoczkę narządu, takie jak cewniki zewnątrzoponowe przydatne w każdym znieczuleniu zewnątrzoponowym, takim jak znieczulenie zewnątrzoponowe . Cewniki można również umieszczać podskórnie lub śródkostnie.
Wewnętrzny koniec cewnika jest wprowadzany do światła naczynia krwionośnego , naturalnej jamy ciała lub nawet wirtualnej przestrzeni .
Cewniki żylne są umieszczane w dużej, głębokiej żyle (w przypadku długich cewników) lub w żyle powierzchownej (najczęściej są to krótkie cewniki).
Jego wlot może wystawać ze skóry lub stanowić kapsułkę lub zbiornik znajdujący się pod skórą, ułatwiający pielęgnację higieniczną .
Cewnik można umieścić zgodnie z techniką Seldingera lub inaczej, w zależności od specyfiki użytego materiału.
Powikłania związane z cewnikami to głównie: