Brytyjski Kamerun

Kamerun
Brytyjskie Kameruny

20 lipca 1922 r - 1 st październik +1.961
( 39 lat, 2 miesiące i 11 dni )

Herb
Image Opis Mapa brytyjskich Kamerunów w 1949.jpg. Ogólne informacje
Status Terytorium pod mandatem brytyjskim, pod zwierzchnictwem Ligi Narodów, a następnie ONZ
Stolica Buea
Języki) język angielski
Zmiana Funt brytyjski zachodnioafrykański
Demografia
Ludność (1949) ~ 1,030,000
Powierzchnia
Powierzchnia 85 000  km 2
Historia i wydarzenia
28 sierpnia 1919 Traktat Wersalski: Niemcy zrzekają się swoich praw do Kamerun .
20 lipca 1922 r Mandat Ligi Narodów
31 maja 1961 Związek Kamerunu Północnego z Nigerią
1 st październik 1961 Unia Południowego Kamerunu z Kamerunem

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Kamerun Brytyjski (angielski Kamerun ) był upoważniony terytorium Ligi Narodów powierzyła imperium brytyjskiego w Afryce Środkowej , dziś podzielony między Nigerii i Kamerunie .


Administracja terytorialna

Terytorium podzielono na pięć prowincji: Benue , Bornu , Adamawa , Bamenda i Kamerun . Wschodnie prowincje Kamerunu i Bamendy były administrowane jak prowincje Regionu Zachodniego w Nigerii Brytyjskiej. Prowincja Kamerun została podzielona na cztery okręgi, na czele których stał oficer okręgu : Limbé , Kumba i Mamfé . Prowincja Bornu zwana także Emiratem lub Sułnatem Dikwa.

Historia

Kamerun (którego terytorium odpowiada aktualnemu Kamerunu i skraju Nigerii ) jest skolonizowana przez Niemcy pod S protektoratu podczas „  walki o Afryce  ” między europejskimi mocarstwami na koniec XIX th  wieku . W czasie I wojny światowej terytorium zostało zajęte przez wojska brytyjskie, francuskie i belgijskie , następnie powierzone częściowo Francji, a częściowo Wielkiej Brytanii w 1922 roku , pod mandatem Ligi Narodów .

Brytyjczycy administracyjnie dzielą to terytorium na dwa regiony, Kamerun Północny (Kamerun północny) i Kamerun Południowy (Kamerun Południowy) . Terytorium znajduje się pod zarządem pośrednim ( rządy pośrednie ). Władze tubylcze ( autorytety tubylcze) zarządzają miejscową ludnością zgodnie ze swoimi zwyczajami, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one sprzeczne z zasadami cywilizacji brytyjskiej. Władze brytyjskie określają główne wytyczne i pozostawiają ich realizację władzom tubylczym. Ponadto władze brytyjskie trzymają w ryzach handel, eksploatację zasobów gospodarczych i mineralnych oraz administrację Europejczyków.


Podczas II wojny światowej 3500 mężczyzn z brytyjskiego Kamerunu zaciągnęło się do oddziałów Imperium . Po konflikcie terytorium znalazło się pod powiernictwem ONZ zamiast mandatu Ligi Narodów .

W czerwcu 1957 r. działacz niepodległościowy Wilson Ndeh Ntumazah założył Partię Jednego Kamerun , uważaną za anglojęzyczny oddział Związku Ludności Kamerunu . Jednak władze brytyjskie współpracują z władzami francuskimi, mimo wzajemnej wrogości, w represjonowaniu bojowników upecistów, którzy schronili się w strefie brytyjskiej. Isaac Tchoumba, jeden z przywódców JSP, zostaje w ten sposób przekazany administracji francuskiej. W kwietniu 1957 roku francuscy komandosi potajemnie weszli (bez powiadamiania Brytyjczyków) do kwatery głównej UPC, podpalili budynki i dokonali egzekucji kilku bojowników.

Francuski Kamerun i Nigeria uzyskała niepodległość w 1960 roku . Wielka Brytania sprzeciwia się uzyskaniu przez brytyjski Kamerun niepodległości. Po wielu dyskusji od 1959 do 1961 , rejon Kamerun Północnej (głównie muzułmańskiej) wybrało przez referendum (60% wobec 40%), do zamocowania do Nigerii (co odbywa się na31 maja 1961), podczas gdy wyborcy Południowego Kamerunu opowiadają się (70,5% wobec 29,5%) za fuzją z byłym francuskim Kamerunem (który również uzyskał niezależność od1 st styczeń 1.960pod nazwą „Republika Kamerunu”) w celu utworzenia Federalnej Republiki Kamerunu w dniu1 st październik +1.961.

Gospodarka

Zmiana

Poczta i znaczki

Uwagi i referencje

  1. Thomas Deltombe, Manuel Domergue, Jakub Tatsita, Kamerun! , Odkrycie,2019

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne