Boves

Miasto posiada zgrupowane siedlisko z centrum miasta łączącym kościół, ratusz i drogę Amiens-Moreuil.

• Znak przy wjeździe do miasta, na drodze do Amiens.

• Główna ulica widziana z kościoła.

• Ratusz w Boves.

• Pomnik poświęcony wojnie 1870 roku.

• Memoriał.

• transportu między miastami: lokalizację jest obsługiwana przez linie trener Trans'80 sieci , Hauts-de-France, codziennie z wyjątkiem niedziel i święta (linia n °  41, Montdidier - Ailly-sur-Noye - Amiens linii n o  60, Davenescourt – Moreuil – Amiens).
• transport kolejowy: Boves znajduje się na skrzyżowaniu torów kolejowych, linii Amiens-Paryż z jednej strony i linii Amiens-Compiègne z drugiej. Stacja Boves jest obsługiwana przez TER łączący stację Amiens w stacji Creil i stacji Compiegne .

Gminy przygraniczne

Planowanie miasta

Typologia

Boves jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małym lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu siatki zagęszczenia gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Amiens , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 11 gmin i 164,433 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Amiens, którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 369 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (51,3% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (59,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (47,7%), lasy (25,8%), wody śródlądowe (6,9%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (6,4%), tereny zurbanizowane (6%), łąki ( 3,2%, kopalnie, składowiska i place budowy (2,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (1,2%), niejednorodne tereny rolnicze (0,4% ).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

• Stare grafiki tego miejsca: (daty pojawienia się, teksty referencyjne). W starożytnych tekstach znajdujemy kilka form oznaczania Boves: Bova , Bovea , Bobe , Bovas , Boshua , i wreszcie Boves .
• Znaczenie toponimu: Bove (podziemny) lub bovel. W departamentach północnej Francji znajdujemy to skojarzenie ortograficzne / znaczeniowe. Na przykład, Boves z Arras lub Canton z Vailly-sur-Aisne , de BOVA (tunelu w postaci jelita) są wydłużone grot w postaci jelitach. Służyły jako siedlisko od neolitu i przynajmniej przez cały okres galijski, wykopane w masywie wapiennym. Bovette (lub bovelles) to farmy zbudowane wokół boves, z których wszystkie mają przejście podziemne.
• Lokalna interpretacja toponimu: w mieście nie ma podziemi ani jaskini który jednak jest bardzo kredowy. Pozostaje zatem zinterpretować toponim.

Historia

Pre-historia

Na terenie miasta znaleziono cięte krzemienie i duże kamienie piaskowcowe, być może pozostałości dolmenów lub menhirów .

antyk

Na terenie Boves znaleziono monety z okresu rzymskiego.

Średniowiecze

• Wczesnym X XX  wieku, został zbudowany kopiec zamku Boves. W niższej instancji zamku, został zbudowany St. Ausbert Priory dołączony do Zakonu Cluny i XII th  century zależało na Priory of Lihons-en-Santerre . Feudalny rodziny Boves następnie wypływa także posiadanie Caix , Harbonnières , Fouencamps , Parpes; Hugues de Boves, ul. do roku tysiąc, to niewątpliwie ojciec Dreux Boves alias Dreux Parpes ( Papiriacum prawdopodobnie Pav (e) ry do Thézy-Glimont  , urodzony w początkach XI th  century i † do 1071/1076), wicehrabia de Corbie , prawnik biskup Amiens i / lub z opactwa Corbie (te tytuły pozostaną dołączone do seniorat z Boves), wierny z zarzutów Amiens i Vexin . Syn Dreux, Enguerrand de Boves († 1116), stał się ważną postacią, zostając hrabią Amiens w 1085 i zagarniając siłą Coucy w 1079, z czego poślubił dziedziczkę Ade / Adèle / Adélaïde de Marle i Coucy , najprawdopodobniej siostrzenica hrabiego - abp Ebles de Roucy . Para założyła dynastię Lords of Coucy z Thomasem de Marle , synem Ade i przypuszczalnym synem Enguerranda.

• Lipiec 1185  : Philippe-Auguste podpisuje traktat, który położył kres konfliktowi między królem a hrabią Flandrii Filipem d'Alsace dotyczącym dziedzictwa Elżbiety z Vermandois i który pozwolił królowi nabyć 65 zamków Vermandois, miasta Amiens i oczekiwanie Artoisa.

Panowaniem Boves jest własnością z XI -tego  wieku przez House of Coucy, w rzeczywistości przez młodszych gałęzi, ponieważ odziedziczył najmłodszy syn Thomas de Marle, Robert, brat Enguerrand II  ; następnie jedzie do Florennes - Rumigny przez małżeństwo Elisabeth / Isabelle / Isabeau de Boves, wnuczki Roberta (patrz artykuł Boves na synostwo), z Nicolasem V de Florennes-Rumigny, zresztą dalekim kuzynem, gdyż wywodził się z linii żeńskiej od hrabiego arcybiskupa Eblesa.

W 1255 r. Nicolas V de Florennes-Rumigny († 1257), również władca Aubenton , Martigny i Pesche (oraz Château-Porcien), został przez swoją żonę Isabelle także panem Boves. Jako taki potwierdza darowiznę od swojego brata Jacquesa na rzecz kościoła w Foigny. Wdowa po nim, Isabelle, potwierdza w 1259 r. przywilej od męża, który przez 20 lat przyznawał opactwu Chaumont połowę połowów w Aisne .

Podobnie jak Florennes i Rumigny, Boves wpadł w 1270 r. do rodu Lotaryngii przez małżeństwo Isabelle de Rumigny, wnuczki Isabeau de Boves i Nicolasa V de Florennes, z Thibautem de Lorraine , najstarszym synem księcia Ferry III  ; pozostanie tam aż do początku XVII th  stulecia z tym Vaudémont młodszą gałąź z Ferry (młodszy syn księcia Jean ) filię, które przystąpiły do przekręcić księstwo w 1473 z Rene II . Podobnie jak inne francuskie posiadłości Domu Lotaryngii, baronia Boves idzie do młodszej gałęzi Lotaryngii-Guise  : do księcia Claude († 1550), młodszego syna René II; ostatnim dziedzicznym posiadaczem jest książę Aumale Charles († 1630), wnuk Claude.

• 16 października 1415  : król Anglii, Henryk V , negocjował przejście swojej armii przeciwko żywności, starając się przeprawić się przez Sommę , 9 dni przed bitwą pod Agincourt . Jego żołnierze ukradli tam wino i zapytali Henry'ego, dlaczego zabronił im napełniania butelek. Henri wpadł w złość, mówiąc, że zamierzają wziąć sobie żołądki jak butelki i za bardzo się upić.

Epoka nowożytna

Podczas Ligi i Wojen Religijnych zamek Boves służył jako arsenał Ligueurs. Podczas oblężenia Amiens w 1597 roku król Henryk IV wielokrotnie przebywał w Château de Boves.

W 1606 roku zamek Boves , który należał, jak widzieliśmy, do rodu Lorraine-Guise, został skonfiskowany od księcia Ligueur Charles d'Aumale wraz z baronią Boves, wicehrabią Corbie i avouerie de Boves (na kościół Amiens i/lub opactwo Corbie) i przyznany Bénigne Bernardowi, kamerdynerowi Henryka IV, † w 1626 r.

Kilku właścicieli, a następnie przejęcie lub więzy rodzinne:

• Nicolas de Moÿ / de Moüy / de Mo (u) y de Riberpré (od panów Moÿ i Mouy w Pikardii; cytowany w 1657; markiz de Boves , gubernator Amiens ), następnie jego syn Charles de Mouy (cytowany w 1660 , markiz de Riberpré i de Boves, generał-lejtnant , gubernator Ham , † bez potomstwa w 1681 r., którego wdowa Elisabeth-Françoise (de) Gruyn przekazała Bovesa i Riberpré swojej siostrze Louise-Henriette (de) Gruyn (dwóm córkom Charles Gruyn / Grain / pachwiny Bordes i jego 1 st żona, komisarz artylerii Francji, doradca króla, finansowej, budowniczego Hôtel de Lauzun , który wydaje się być brat Charles de Mouy jego 2 nd żony, Geneviève de Mouy ), żona w 1672 r. Jana Leclerca de Grandmaison, proboszcza wyspy , ekonoma generalnego i nadzwyczajnego wojen, † ok. 1698; Potem szedł pewien Denis d'Aubourg de Montigny, potem:
• Jean II Turmenies / Turmenyes Nointel i brat Edmé-Francois Turmenies / Turmenyes z Montigny , dwóch strażników Skarbu królewskiej, syn Jean I er z Turmenies Nointel , Boves pozostawił ich pra-siostrzenice księżnej Ancenis i księżnej Biron ( siostra dwóch braci, Marie-Marguerite de Turmenies-Nointel, poślubiła Alphonse-Denis Huguet de Sémonville, stąd Marguerite-Elisabeth Huguet de Sémonville, żona w 1711 roku Franciszka IV de La Rochefoucauld - Roye , hrabiego Roucy , skąd dwie siostry - Marthe-Elisabeth (1720-1784), hrabina Roucy, żona François-Joseph de Béthune-Chârost , księcia Ancenis, oraz - Françoise-Pauline de La Rochefoucauld (1723-1794), żona marszałka-księcia Louis-Antoine de Biron ), kosztem drugiej siostry Marie-Anne de Turmenies de Nointel (x 1° Mathieu de La Rochefoucauld - Barbezieux - Bayers , następnie 2° Guy-André comte de Laval - Montmorency-Lezay ), która została odrzucona przez Parlament Paryża na 1 st września 1746.

Ostatnim właścicielem zamku i ziemia Boves było zatem Maréchale de Biron, zatrzymany jako podejrzany w czasie rewolucji, skazany na śmierć przez Trybunał Rewolucyjny w sprawie27 lipca 1794 ri stracony następnego dnia.

Okres współczesny

• Sierpień 1835  : Victor Hugo odwiedza ruiny zamku .
• Podczas wojny francusko-pruskiej 1870 r. , podczas bitwy pod Amiens, na terenie gminy Boves toczyły się walki 26 i 27 listopada 1870 r. Nie pozwalały nam na to zasoby ludzkie i materialne. z powrotem wroga.
• 8 września 1944 r. , krótko po wyzwoleniu Amiens i regionu, FFI z Boves odkryła na skraju Bois de Gentelles zwłoki 26 zastrzelonych przez Niemców bojowników ruchu oporu, złożone w dwóch dołach, dawnych cagnatach pierwszej wojny światowej .

Polityka i administracja

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 3228 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,63% w porównaniu do 2013 r. ( Suma  : -0,18%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Edukacja

Dzieci w wieku szkolnym są mile widziane w przedszkolu Les Capucines i szkole podstawowej Deux Vallées .

Gmina utworzyła catering Aux Délices des Marais .

Życie społecznośći

44 lokalne stowarzyszenia umożliwiają różne działania związane z działalnością charytatywną, muzyką, sportem ...

Gospodarka

W 2016 roku amerykańska grupa Amazon.com ogłosiła utworzenie w miejscowości Boves kilkuhektarowego centrum logistycznego obsługi zamówień, z utworzeniem kilkuset miejsc pracy.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Zamek Boves:
  feudalne kopiec i ruiny zamku ( IX th  century - XVI th  wieku ), nowa kampania wykopu odbywa się w lecie 2008 roku.

• Pozostałości wieży pośrodku roślinności pokrywającej motte (widok z Chemin des Voiries na wschód).

• Dwa odcinki muru widoczne z drogi do Sains-en-Amiénois na północnym wschodzie.

• Aktualizacja wyrównania bloków piaskowca podczas kampanii wykopaliskowej w 2008 roku.

• Lokalizacja głównej twierdzy, w tylnym rogu.

• 
  Kościół Notre-Dame-de-la-Nativité Kościół, częściowo sklasyfikowany jako zabytek historyczny, został zbudowany w latach 1805-1818 przez architekta Etienne-Hippolyte Godde w stylu neoklasycystycznym .

• Kaplica Notre-Dame-des-Sept-Douleurs;
  Route de Fouencamps , drewniana rzeźba została umieszczona w bezpiecznym miejscu.

• Pomnik Bois de Gentelles, wybudowany z inicjatywy Union des Anciens de la Resistance de Corbie i okolice w 1947 roku, przy drodze z Roye do Amiens, na terenie podarowanym przez pana de Thézy.
  Upamiętnia pamięć 27 bojowników ruchu oporu (w tym 5 niezidentyfikowanych), zamordowanych przez Niemców w maju isierpień 1944. Zwłoki złożone w dwóch grobach – dawnych cagnatach z I wojny światowej – odkryto w dniu8 września 1944 r. Zidentyfikowane ciała zakopano, a masowy grób pozostał od tego czasu niezmieniony.

• Pomniki Wojny 1870:
  W zagrodzie znajdują się następujące pomniki:
  • pomnik „Pamięci Francuzów poległych w obronie Ojczyzny 26-27 XI 1870” w kształcie obelisku na czworokątnej podstawie, zwieńczonego przez Chrystusa na krzyżu;
  • pomnik w formie terminalu ku pamięci Jeana Blary'ego „zginął w obronie ojczyzny dnia 27 listopada 1870 r ";
  • Kalwaria z krzyżem z kutego żelaza.

• Mill koniec XIX -go  wieku, przekształcony w budownictwie przemysłowym.
• Narodowy rezerwat przyrody Étang Saint-Ladre. Jest to pierwszy rezerwat przyrody w Pikardii, utworzony w 1979 roku.

Osobowości związane z gminą

• Godeberthe de Noyon (Sainte-Godeberthe): urodziła się około 640 roku w Boves w szlachetnej i pobożnej rodzinie. W 657 otrzymała welon z rąk św. Eloi, ówczesnego biskupa Noyon. Następnie założyła klasztor żeński, który działał zgodnie z regułą św. Eloja.
• Enguerrand de Boves (1042-116), hrabia Amiens, pan Boves, Coucy i La Fère, prawdziwy założyciel Domu Coucy . Pierwszy żonaty z Ade de Marle, jest ojcem Thomasa de Marle .
• Jean de Boves , autor wielu bajek z XII th  wieku.
• Henri de Lorraine-Vaudémont urodzony w Boves w 1425 ?, biskup Thérouanne następnie Metz, zmarł w 1505.
• Patrick Lefèvre , autor kilku piosenek, m.in. Terre de Boves .
• René de Obaldia , poeta, powieściopisarz i dramaturg. członek Académie française .

Heraldyka

	Herb	Przecina zagięcie złota obok dwóch takich samych kołków.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.
	Znany jako	Fascé de vair i gules z sześciu kawałków.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Ojciec Daire , Cywilna, kościelna i literacka historia dekanatu Fouilloy: podjęta, poprawiona i opisana przez Alcius Ledieu , Le Livre d'histoire,1911( przedruk  1993), 233  s. ( prezentacja online )
• Ogólny inwentarz dziedzictwa kulturowego. Kościoły i kaplice XIX TH i XX th stulecia (Amiens metropolia) . Teksty: Isabelle Barbedor. Fotografie: Thierry Lefebure (Parcours du Patrimoine zbiór N O  331). Lyon: Lieu-Dits, 2008, 72 strony. ( ISBN  978-2-914528-47-4 ) .

Powiązane artykuły

• Lista gmin Sommy

Linki zewnętrzne

• Strona Ratusza
• Boves na stronie National Geographic Institute
• Kartoteka inwentarza dziedzictwa kulturowego kościoła w Boves

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
5. Wokal do sprawdzenia: rozbieżności w źródłach, z drugiej strony niektóre dające „Święty Mikołaj”

Bibliografia

1. „  Sieć Trans'80 online  ” .
2. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
3. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
4. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
5. „  Jednostka miejska 2020 w Amiens  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
6. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
7. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
8. „  Wykaz gmin wchodzących w skład zlewni Amiens  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
10. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 22 maja 2021 r. )
11. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 22 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
12. Nota geograficzna i historyczna na temat miasta Boves , napisana przez panów Douzinelle i Corblet, nauczycieli, 1899, Archiwa Departamentowe Sommy
13. „  Budowa klasztoru w Google-books  ” .
14. Traktat z Boves
15. Canon CG. Roland, Genealogiczna historia domu Rumigny-Florennes , Annales de la Sté Archéologique de Namur, 1891, 1982 wznowienie, s. 214, 225 i 237..
16. (w) Ian Mortimer 1415: Rok chwały Henryka V , Random House,2012, 656  s. ( przeczytaj online ).
17. „  Władze nad Boves”, s. 394-405, Charles Salmon  ” , na La Picardie, t. IV 1858 w Lenoel-Herouart w Amiens .
18. „  Transakcja pomiędzy marszałkiem de Biron a Paraclet de Cottenchy, s. 417 n., W szczególności s. 431  ” , o Zbiorze niepublikowanych dokumentów dotyczących Pikardii, Victor de Beauvillé, cz. 2, Druk cesarski, Paryż, 1867 r .
19. „  Jean Ier de Turmenies  ” o Geneanecie Pierficie .
20. „  Wyciągi z testamentów dwóch braci Jeana II i Edme-François de Turmenyes  ” , na temat tożsamości Worldcat .
21. http://www.picardie-1939-1945.org/phpBB2new/viewtopic.php?t=2090
22. [1]
23. „  Boves: Burmistrz podaje rękę, ale pozostaje w wyścigu  ” , na L'Union Champagne-Ardenne-Picardie ,14 stycznia 2008(dostęp 17 lipca 2008 ) .
24. „W wieku 74 lat był zastępcą odpowiedzialnym za finanse w 2001 r., zanim został wybrany na burmistrza w 2008 r.” Wcześniej byłem 33 lata w wojsku. Myślę, że dałem dużo dla Rzeczypospolitej ... „Wybrany urzędnik został już wyznaczony na jego następcę: Maryse Vandepitte, jego asystenta odpowiedzialnego za finanse . ”
25. Estelle Thiebault, „  Maryse Vandepitte jest kandydatką w wyborach samorządowych w Boves: zastępca burmistrza odpowiedzialna za finanse od 2014 r., 59-letnia Maryse Vandepitte, poprowadzi listę podczas sondażu 15 i 22 marca  ” , „ Le Courrier picard ,24 stycznia 2020( przeczytaj online , konsultacja 3 lipca 2020 r. ). „Była już w biegu w 2008 roku. W latach 2001-2008 radna gminy, następnie zastępca burmistrza odpowiedzialna za finanse w zespole Daniela Parisota, 59-letnia Maryse Vandepitte, kandyduje w wyborach samorządowych. Burmistrz od 2008 roku Daniel Parisot postanowił nie kandydować na nowy mandat i „przekazać” swojemu zastępcy, jak powiedział podczas swoich ślubowań” .
26. Bakhti Zouad, „  Maryse Vandepitte odwraca sytuację w Boves: Drugie przybycie w pierwszej rundzie za Nathalie Coppens, Maryse Vandepitte, wspierana przez burmistrza Daniela Parisota, odwróciła sytuację w Boves  ”, Le Courrier picard ,29 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , konsultacja 3 lipca 2020 r. ) „Druga pod koniec pierwszej rundy Maryse Vandepitte (Agir ensemble pour Boves), wspierana przez burmistrza Daniela Parisota, w końcu zdołała odwrócić bieg wydarzeń, pokonując Nathalie Coppens z 52,36% za jedną i 47,64 % za drugą” .
27. Organizacja spisu na insee.fr .
28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
31. „  Szkoły na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej  ” .
32. „  Stołówka na terenie miasta Boves  ” (dostęp 8 kwietnia 2019 r . ) .
33. „  Stowarzyszenia lokalne na stronie miasta  ” (dostęp 9 kwietnia 2019 r . ) .
34. Wskazówka n o  PA00116106 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
35. Strona internetowa Uniwersytetu Pikardii
36. Wskazówka n o  PA00116107 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
37. André Guerville, Kaplice i oratoria w Pays de Somme , Abbeville, imp. Frédéric Paillart, kol.  "Zasoby w Somme" 4 th kwartał 2003, 302  s. , s.  201 ( ASIN  B000WR15W8 ) .
38. Wskazówka n o  IA00076418 , podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
39. <Bank herbowy.
40. „  Herb w Herbarzu Francji  ” .