Alphonse Tavan

Anfos Tavan Obraz w Infobox. Anfos Tavan Funkcjonować
Major Félibrige
1876-1905
Folco marki Baroncelli
Biografia
Narodziny 9 marca 1833
Châteauneuf-de-Gadagne
Śmierć 12 maja 1905
Châteauneuf-de-Gadagne
Narodowość Francuski
Czynność Poeta
Inne informacje
Członkiem Félibrige
Podstawowe prace
Miłość i Plour

Alphonse Tavan , urodzony w 1833 roku w Châteauneuf-de-Gadagne ( Vaucluse ), gdzie zmarł12 maja 1905, To prowansalskim poeta , współtwórcą i Majoral od Związek Felibrów od 1876 roku.

Poeta miłości i łez

Chłop bez innego wykształcenia niż to, które otrzymał w szkole miejskiej, swoje wiersze komponuje uprawiając ziemię. Wkrótce zauważyły ​​go wiersze i na zaproszenie sąsiada Paula Giéry uczestniczył w spotkaniach prowadzonych między nimi przez niewielką grupę prowansalskich poetów. Tak więc, gdy Związek Felibrów został stworzony ,21 maja 1854, znajduje się obok Josepha Roumanille'a , Frédérica Mistrala , Théodore Aubanela , Jeana Bruneta , Paula Giéry i Anselme Mathieu . Mniej więcej w tym samym czasie został pobrany do wojska i wysłany do Rzymu , następnie zajęty przez wojska francuskie. Tam nabawił się malarii i musiał zostać zreformowany. Po powrocie do Prowansji, niezdolny do pracy w polu, dołączył do PLM jako pracownik kolei , najpierw w Rognac, a następnie w Marsylii . Ponownie dotknęło go nieszczęście, gdy w latach 1868 i 1872 kolejno stracił żonę i córkę. Jako jedyny ocalały z Félibrige z Mistralem w 1904 roku, brał czynny udział w obchodach pięćdziesiątej rocznicy ruchu na rok przed śmiercią.

W przedmowie do swojego pierwszego zbioru prowansalskich wierszy, Amour e plour , ou Amour et tears , mówi, że jego wiersze, jakkolwiek by one naiwne i rustykalne, nie miały innego źródła niż prawda serca oraz radości i smutki, utknęli jego życie. Jeden z wierszy tego zbioru, sirvente zatytułowany Prouvenço e troubadour , przywołuje trubadurów średniowiecznej Prowansji, których melodyjne i słodkie wersety niosły radości i piękno miłości w całej Europie.

Tłumaczenie prozatorskie wiersza Alphonse'a Tavana

Łzy Młoda dziewczyno, twoje niebieskie oczy toną we łzach; - łzy popłynęły z twoich blond powiek, - a na zaróżowionych policzkach poczułeś pieczenie - dwóch pereł ognia, które uczyniły cię piękniejszą. Twój lekki szal, który nie zakrywa pełni twojej białej piersi, odważny i okrągły, - wypił niewrażliwy, genialny trunek! - Wiedząc to, myślę o swoim duszącym pragnieniu. Ach! chciałbym do Nieba, że ​​tam byłem! Ach! chciałbym Niebiosom, że na twoich kolanach - zebrałbym, upiłbym się w moich pocałunkach - przelewem twojej miłości, twoich łez czułości! Upojony tym winem wstałbym silny; - i biorąc w duszę część twojego serca, - moje wersety zachowałyby słodycz twoich pieszczot! Marsylia, 18 marca 1875

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Wiersz opublikowany w języku prowansalskim i francuskim w Revue des Langues Romance , Montpellier, t. 7, 1875, s. 352.

Źródła

Linki zewnętrzne