Kraj | Francja |
---|---|
Języki urzędowe) | Francuski |
Legislatura | XVI th Ustawodawczego z III e Rzeczypospolitej |
---|---|
Rząd | Blum I |
Podpis | 8 czerwca 1936(z datą wsteczną do 7 czerwca 1936) |
Sygnatariusz (y) |
Stanowa Generalna Konfederacja Pracy Generalna Konfederacja Produkcji Francuskiej |
Porozumienia z Matignon to umowy podpisane w nocy z 7 na8 czerwca 1936w Hôtel de Matignon , pod przewodnictwem Rady of Leon Blum ( Frontu Ludowego ), pomiędzy Ogólnego Konfederacji francuskiej produkcji (CGPF), w Powszechnej Konfederacji Pracy (CGT) i państwa .
Umowy Matignon dotyczą głównie stosunków zbiorowych w świecie pracy: ustanowienia przedstawiciela pracowniczego i potwierdzenia wolności związkowych . Artykuł 4 dotyczy żądań dotyczących wzrostu płac, w szczególności najniższych.
3 maja 1936lewica wygrała wybory parlamentarne w drugiej turze. Jest on utworzony w koalicji, w Frontu , składającym się z SFIO , Partii Komunistycznej , Partii Republikańskiej, radykalnych i radykalno-socjalistycznych i niezależnych deputowanych. Zorganizowano ruch strajku generalnego, który w dużej mierze został przejęty przez centralne związki zawodowe, nawet przez CGT zjednoczoną w 1935 roku . Okupacja fabryk jest uogólnione.
11 a13 maja 1936strajki organizowane są odpowiednio w Havre i Tuluzie (fabryka lotnictwo Latecoere ) do protestu przeciwko odwołaniu strajkujących robotników z 1 st maja . Roszczenia uzyskuje się po nocy okupacji fabryki . W następnym tygodniu podobne akcje przeprowadzono w Courbevoie i Villacoublay . Ruchy te nie są więc przedmiotem zainteresowania mediów w prasie robotniczej.
24 maja 1936L'Humanité (nadawany podczas parady sfederowanego muru, który tego dnia zgromadził 600 000 demonstrantów) przywołuje na piątej stronie „piękną serię zwycięstw w fabrykach lotniczych” . W następnym tygodniu pierwsza fala strajków uderzyła w fabryki lotnicze i samochodowe w regionie paryskim .
4 czerwca 1936, powstaje rząd Bluma I , który nie obejmuje ministrów komunistycznych, ale ma zaufanie do Zgromadzenia.
5 czerwca 1936o 12:30 Léon Blum przypomniał radiu program Frontu Ludowego:
„Wśród projektów, które ogłosi natychmiastowo i które poprosi obie izby o głosowanie przed ich rozdzieleniem, są:
To znaczy główne reformy wymagane przez klasę robotniczą.
Jest zatem zdeterminowany, by działać z decyzją i szybkością… dla robotników na ziemi, jak dla robotników fabryk.
[…] Dlatego rząd prosi pracowników, aby polegali na prawie w odniesieniu do swoich żądań, które muszą być uregulowane przez prawo, aby ścigać innych w spokoju, godności i dyscyplinie. Zwraca się do pracodawców o zbadanie tych żądań w szerokim duchu sprawiedliwości. "
Wieczorem, po spotkaniu z Léonem Blumem (i na pewno na jego propozycję) sekretarz generalny CGT Léon Jouhaux przypomniał na pierwszej stronie swojego organu związkowego Le Peuple o żądaniach: „zmiana płac, tydzień 40 godzin , środek, który musi być natychmiast przegłosowany przez Parlament, zniesienie nadgodzin, przyznanie płatnego urlopu, gwarancja warunków higienicznych, konkretne uznanie prawa do organizowania się w ramach zbiorowych układów pracy […]” .
7 czerwca 1936, po kilku spotkaniach przygotowawczych, spotkaj się w hotelu w Matignon :
CFTC nie jest reprezentowana.
Umowy są podpisywane o północy czterdzieści 8 czerwca 1936, choć tekst wskazuje datę z dnia poprzedniego, co stanowi antydatowanie .
" Artykuł 1
Delegacja pracodawców akceptuje natychmiastowe zawarcie zbiorowych umów o pracę.
Artykuł 2
Umowy te muszą zawierać w szczególności art. 3–5 poniżej. "
Te „zbiorowe umowy o pracę” będą później określane jako układy zbiorowe . Zostaną one określone w prawie24 czerwca 1936. Układy zbiorowe pracy nie wracają całkowicie do prawa25 marca 1919w tym sensie, że mają tylko wartość umowną, ale nie legislacyjną. Ustanawiają jednak reżim, który odbiega od normy prawnej, pod warunkiem, że prowadzą one do ustanowienia przepisów korzystniejszych dla pracowników; warunek zwany „zasadą przychylności” ).
„Przestrzegając praw obowiązujących wszystkich obywateli, pracodawcy uznają wolność opinii , a także prawo pracowników do swobodnego wstępowania i przynależności do związku zawodowego utworzonego na podstawie III księgi Kodeksu pracy .
Pracodawcy zobowiązują się nie brać pod uwagę faktu przynależności lub nieprzynależności do związku zawodowego przy podejmowaniu decyzji dotyczących zatrudniania , prowadzenia lub podziału pracy, środków dyscyplinarnych lub zwolnienia .
Jeżeli jedna ze stron umowy kwestionuje przyczynę zwolnienia pracownika jako dokonaną z naruszeniem wyżej wymienionych praw związkowych, obie strony dołożą starań, aby uznać fakty i doprowadzić sporną sprawę do sprawiedliwego rozwiązania. Interwencja ta nie wyłącza prawa stron do uzyskania odszkodowania za wyrządzoną szkodę.
Wykonywanie prawa do organizowania się nie może prowadzić do działań sprzecznych z prawem. "
„Prawdziwe zarobki praktykowane dla wszystkich pracowników w dniu 25 maja 1936będą, od dnia wznowienia pracy, korygowane według malejącej skali, zaczynając od 15% dla najniższych wynagrodzeń do 7% dla najwyższych wynagrodzeń, przy czym łączne wynagrodzenie każdego zakładu nie podlega w żadnym wypadku podwyższeniu o ponad 12%. Podwyżki wynagrodzeń przyznane od powyższej daty będą obciążone korektami określonymi powyżej. Jednak wzrosty te pozostaną ze swej strony przewyższające wspomniane korekty.
Negocjacje w sprawie ustalenia na podstawie umowy zbiorowej płac minimalnych według regionu i kategorii, które rozpoczną się natychmiast, będą musiały obejmować w szczególności niezbędne dostosowanie normalnie niskich płac. "
„Poza konkretnymi przypadkami już uregulowanymi przez prawo, w każdym zakładzie liczącym więcej niż dziesięciu pracowników, po uzgodnieniu między związkami zawodowymi lub, w przypadku braku tego, między zainteresowanymi stronami, dwóch (właścicieli) lub więcej delegatów pracowników (właściciele lub zastępcy) w zależności od wielkości zakładu. Delegaci ci mają możliwość przedstawiania kierownictwu indywidualnych skarg, które nie zostały bezpośrednio zaspokojone, dotyczących stosowania ustaw, rozporządzeń, przepisów Kodeksu pracy , stawek płac oraz środków BHP.
Wszyscy pracownicy w wieku 18 lat i starsi będą wyborcami , pod warunkiem, że w czasie wyborów będą obecni w urzędzie przez co najmniej trzy miesiące i że nie zostali pozbawieni praw obywatelskich. Określeni powyżej wyborcy, narodowości francuskiej, w wieku co najmniej 25 lat , pracujący w instytucji, bez przerwy przez rok, będą uprawnieni , pod warunkiem, że ten okres obecności musi zostać skrócony, jeśli zostanie skrócony do mniej niż pięciu liczby uprawnionych . Pracownicy prowadzący wszelkiego rodzaju działalność detaliczną, samodzielnie lub przez współmałżonka, nie kwalifikują się. "
„Delegacja pracodawców jest zobowiązana do zapewnienia, że za akty strajku nie zostaną nałożone żadne sankcje. "
„Delegacja pracowników konfederacji zwraca się do strajkujących pracowników o podjęcie decyzji o wznowieniu pracy, gdy tylko kierownictwo zakładów zaakceptuje osiągnięte ogólne porozumienie i jak tylko rozpoczęte zostaną rozmowy dotyczące jego zastosowania między kierownictwem a personelem zakłady. "
Pracownicy otrzymują zgodnie z prawem 11 i 12. czerwcatworzenie układów zbiorowych , przechodzenie godzin pracy w 40-godzinnym tygodniu pracy i 15 dni płatnego urlopu (13 dni urlopu + 2 weekendy) oraz uzyskanie swobody wyrażania opinii. 40-godzinny tydzień pracy i płatne urlopy nie są jednak częścią umów Matignon, zostały przewidziane w programie sekcji Front Ludowy.
Wbrew temu, co sugerowało oświadczenie Bluma, 6 czerwcaprawo czterdziestu godzin nie dotyczy chłopstwa. Krajowy Związek Związków Rolniczych „ubolewa, że po raz kolejny najpoważniejszych decyzje dotyczące przyszłości kraju są podejmowane bez uprzedniej zgody klas wiejskich ...” .
14 grudnia 1936sąd cywilny w Rouen wydał następujące orzeczenie: „te umowy zbiorowe są wykonalne tylko wobec pracodawców, którzy […] byli reprezentowani [w Matignon] w momencie ich podpisania lub którzy później podpisali się z nimi. Od pracownika, który chce na nim polegać, zależy przedstawienie dowodu takiego oświadczenia lub członkostwa. ” . W następnym roku ogólnym przypadku od Dalloz stwierdza, że „prawo do swobodnego stowarzyszania istnieje poza umowami Matignon oraz ustawy z dnia 24 czerwca 1936 roku i można twierdzić, nawet przez tych, którzy mogliby powoływać się żadna z tych umów, ani wspomnianego prawa . ” .
8 czerwca 1936o godzinie 20:00 sekretarz generalny CGT Léon Jouhaux oświadczył w radiu:
„Zwycięstwo odniesione w nocy z niedzieli na poniedziałek oznacza początek nowej ery […] Po raz pierwszy w historii świata cała klasa uzyskuje jednocześnie poprawę warunków życia […]. , jako robotnicy, muszą uhonorować nasz podpis oraz wiernie i w pełni stosować klauzule zawartego porozumienia ogólnego, aby znaleźć w tym wniosku nowe siły i poszerzoną świadomość niezbędną dla nowych podbojów jutra. "
Porozumienia z Matignon umożliwiły osiągnięcie wielkiego postępu społecznego i częściowo symbolizowały Front Ludowy, ale bywały krytykowane za pozostawienie pewnego śladu w stosunkach społecznych . Umowy te de facto podpisują nacjonalizację stosunków społecznych i ustanawiają branżowe układy zbiorowe jako standard negocjacji płacowych.
Francuski historyk Jean-Charles Asselain zauważa, że opozycja wobec Frontu Ludowego postrzega siebie jako rzecznika małych i średnich przedsiębiorstw, przy czym 70% francuskich pracowników pracuje w firmach zatrudniających mniej niż 100 osób. Te ostatnie są najbardziej dotknięte wzrostem kosztów pracy.
Dla Jeana-Charlesa Asselaina przedstawiono trzy powody, dla których nie przedłużono 40 godzin na rolnictwo:
Te dwa argumenty są, zdaniem Asselaina, „bardzo odkrywczym rodzajem fobii zmian ze strony wszystkich tych, dla których stabilność starego wiejskiego świata jest ostatnim bastionem chroniącym przed zaburzeniami chwili. ” .
Do stycznia 1940 r. zostanie zawartych blisko 6000 układów zbiorowych.