Wyspa Saint-Louis

Wyspa Saint-Louis
Na południe od Île Saint-Louis, z Quai d'Orléans, widziana z Pont de la Tournelle.
Na południe od Île Saint-Louis, z Quai d'Orléans , widziana z Pont de la Tournelle .
Geografia
Kraj Francja
Lokalizacja Sekwana
Informacje kontaktowe 48 ° 51 ′ 07 ″ N, 2 ° 21 ′ 24 ″ E
Powierzchnia 0,11  km 2
Geologia Wyspa rzeczna
Administracja
Region Ile-de-France
Departament Paryż
Miasto 4 th
Demografia
Populacja 2323  mieszk.  (2016)
Gęstość 21 118,18 mieszk./km 2
Miły Ludovisians; Ludwicy
Inne informacje
Strefa czasowa UTC + 1
Geolokalizacja na mapie: Francja
(Zobacz sytuację na mapie: Francja) Wyspa Saint-Louis Wyspa Saint-Louis
Geolokalizacja na mapie: Paryż
(Zobacz sytuację na mapie: Paryż) Wyspa Saint-Louis Wyspa Saint-Louis
Geolokalizacja na mapie: 4. dzielnica Paryża
(Zobacz lokalizację na mapie: 4. dzielnica Paryża) Wyspa Saint-Louis Wyspa Saint-Louis
Paryska wyspa na Sekwanie

Ile Saint Louis jest wyspa znajduje się na rzece z Sekwany , w samym sercu Paryża , w 4 th  dzielnicy , tuż powyżej Ile de la Cité . Wyspa Saint-Louis liczyła 2323 mieszkańców1 st styczeń 2016. Do mieszkańców Ile Saint-Louis są Ludovisiens ani Ludoviciens .

Geografia

Saintle Saint-Louis jest, wraz z Île de la Cité , jedną z dwóch naturalnych wysp Sekwany, które nadal istnieją w Paryżu (obecna wyspa Île aux Cygnes jest całkowicie sztuczna).

Położona bezpośrednio w górę rzeki od Île de la Cité, jest mniejszą z dwóch o powierzchni 11  ha . Ma postać równoległoboku o długości 525  m na dłuższym boku i 250  m na krótkim boku, zorientowanym w ogólnym kierunku w kierunku północno-zachodnim. Jej największa przekątna, pomiędzy punktem północno-zachodnim ( miejsce Louis-Aragon ) a punktem południowo-wschodnim ( plac Barye ), sięga nieco ponad 700  m .

Administracyjnie wyspa St. Louis jest częścią dzielnicy Hotel de Ville lepiej znany jako z 4 th  dzielnica , którą znaki południowej granicy. Ile Saint-Louis i wschodnią część wyspy Miasta tworzą Notre Dame lub 16 th  dzielnicy Paryża , jednego z czterech okręgów administracyjnych w 4 th  arrondissement.

Przed 1860 roku na wyspie Saint-Louis był częścią dawnej 9 th  dzielnicy Paryża i tworzą same stare „Sąsiedztwo wyspa St. Louis”.
W czasie rewolucji była to jedna z 48 paryskich sekcji rewolucyjnych zwanych sekcją Bractwa .

Saint-Louis wyspa jest połączona z resztą dzielnicy na prawym brzegu rzeki przez trzy mosty, plus czwarty, który łączy wyspę z miastem, a 5 th  powiatowych , na lewym brzegu , dwa inne mosty .

Historyczny

Pochodzenie

Przed urbanizacją obecne miejsce Île Saint-Louis nosiło nazwę Île Notre-Dame . To było podane przez króla Karola Łysego do biskupa Paryża w 867. Te kanony z Notre-Dame odzyskała własność wkrótce. Wyspa jest połączona z lewym brzegiem rzeki kładką w miejscu obecnego mostu Tournelle . Służy głównie jako pastwisko i magazyn, ale czasami także do pewnych rycerskich ceremonii .

W XIII -tego  wieku , kiedy Paris jest wzmacniane przez Philippe Auguste , kanał przecina bieżący wyspę, niezamieszkane, następujące głośnika ścianach. Część zachodnia (mniej więcej w dwóch trzecich) nosi nazwę Île Notre-Dame , a część wschodnia to Île aux Vaches .

Ile aux Vaches była bezludną wyspą, w większości porośniętą łąkami. Ona odbyła się na wyspie Matki Bożej znajduje się bezpośrednio za koniec XVII -tego  wieku, kiedy operacja miejskich, które pomogły ukształtować obecną Ile Saint-Louis.

Urbanizacja

Projekty urbanizacyjne dla tych dwóch wysp powstały za panowania Henryka IV , ale to za panowania jego syna Ludwika XIII , za regencji Marie de Médicis w 1614 r., Zadanie to zostało powierzone Christophe Marie, generalnemu wykonawcy Ponts . Była to wtedy jedna z pierwszych operacji urbanistycznych na dużą skalę w Paryżu. Marie połączyła siły z dwoma przedsiębiorcami, Luglesem Poulletierem i François Le Regrattier , i była odpowiedzialna na własny koszt za wypełnienie kanału, budowę stałych mostów i wzmocnienie doków w zamian za prawo do podziału gruntu.

Pomimo sprzeciwu kanonów Notre Dame, wyspa jest zamieszkana i pokryte domy od około 1640 roku, planuje kontynuować działalność przez trzydzieści lat, aż do połowy XVII -tego  wieku. Kanał oddzielający dwie wyspy jest wypełniony tak, aby tworzył tylko jedną wyspę. Otaczają ją nabrzeża zaprojektowane w celu zapewnienia stabilności i poziomości terenu; ich wysokość chroni ziemię przed powodziami rzecznymi. Plan ulicy ma kształt szachownicy, gdzie pasy ruchu przecinają się pod kątem prostym. Wyspę tworzy rue Saint-Louis-en-l'Île , główna arteria, która przebiega przez praktycznie całą jej długość ze wschodu na zachód.

Wyspa Saint-Louis była również świadkiem budowy dużej liczby rezydencji , co sprawiło, że nazwano ją „wyspą pałaców”. Podział został praktycznie zakończony w 1664 roku . Niektóre z tych hoteli są dziełem architekta Louisa Le Vau (który osiedlił się tam wraz z rodziną w 1639 roku ) i jego brata François Le Vau (również zainstalowanego na wyspie). Ten ostatni narysował plany kościoła Saint-Louis-en-l'Île , zbudowanego w 1644 roku.

Zbudowano kilka mostów, aby połączyć wyspę z resztą stolicy: most Marie został ukończony w 1635 r., Most Tournelle w 1656 r. Połączenie między Île Saint-Louis i Île de la Cité , zainaugurowane około 1630 r., Zawaliło się kilka razy iw ciągu następnych stuleci sześciokrotnie przebudowywany.

Niedawna historia

Île Saint-Louis bierze swoją obecną nazwę (od 1725 roku ) od króla Ludwika IX , nazywanego Saint Louis, patrona i przodka Ludwika XIII. Według legendy przychodził, aby modlić się na Île aux Vaches i zabrał tam krzyż ze swoimi rycerzami w 1269 r., Zanim wyruszył na VIII Krucjatę (wyprawę, która była dla niego śmiertelna: Ludwik IX zmarł na czerwonkę pod murami) od Tunisu rok później).

Po urbanizacji, środek ciężkości stolicy przesunął się w dół rzeki od rzeki, a wyspa Saint-Louis przeszła tylko kilka zmian. Most Ludwika Filipa połączył wyspę z prawym brzegiem w 1862 roku. Most Sully został zbudowany na wschodzie wyspy w 1876 roku w celu zastąpienia dwóch kładek dla pieszych. Most Saint-Louis , ostatni awatar kładek między dwiema wyspami, został zainaugurowany w 1970 roku.

Od wczesnych lat 80-tych Île Saint-Louis jest preferowanym wyborem dla drugiego domu lub mieszkania w Paryżu. We wnętrzu wyspy mieszkania o niewielkich powierzchniach zostały przekształcone głównie w drugie domy.

Hotel Lambert należący do Abdallaha Ben Abdallaha-Al-Thaniego, książęcej rodziny Kataru, uległ poważnemu pożarowi wlipiec 2013.

Planowanie miasta

Ile Saint-Louis jest wyłącznie mieszkalną i zawiera wiele rezydencji nad brzegiem Sekwany.

Wśród hoteli na wyspie położonej nad brzegiem Sekwany możemy wymienić:

Jedynym kościołem na wyspie jest kościół Saint-Louis-en-l'Île , dzieło architekta François Le Vau , młodszego brata Louisa Le Vau.

Górny punkt wyspy zajmuje plac Barye , na którym znajduje się pomnik rzeźbiarza Antoine-Louis Barye .

Lodowiec Berthillon , którego sorbety są uważane za najlepsze w Paryżu, znajduje się pod adresem 29/31, rue Saint-Louis-en-l'Île .

Kultura i teatr

Teatr Île-Saint-Louis, położony na Quai d'Anjou , oferuje małą salę w stylu włoskim i oferuje programy współczesnych dzieł i koncerty.

Galeria L'Île aux Images, znajdująca się przy Rue Saint-Louis-en-l'Île , oferuje fotografie do kolekcji i oryginalne litografie z tego okresu.

Księgarnia Ulysse, położona przy rue Saint-Louis-en-l'Ile, jako pierwsza na świecie specjalizowała się w krajach i podróżach w 1971 roku.

Transport

Mosty

Pięć mostów umożliwiają dostęp do tej wyspy, z prawej i lewej banków z Sekwany lub z Ile de la Cité  :

Pasy

Wyspa Saint-Louis jest otoczona czterema dokami, z których każdy z grubsza wyznacza jedną czwartą wyspy:

Wyspę przecina rue Saint-Louis-en-l'Île , jedyny pas ruchu równoległy do ​​Sekwany (z wyjątkiem nabrzeży).

Pozostałe drogi na wyspie są prostopadłe do rue Saint-Louis-en-l'Île, z wyjątkiem bulwaru Henri-IV. Przejeżdżają przez wyspę, z wyjątkiem trzech, które zatrzymują się przy rue Saint-Louis-en-l'Île. Od wyższego do niższego szczebla znajdujemy kolejno:

Dodatkowo,

Transport publiczny

Wyspa Saint-Louis nie jest obsługiwana bezpośrednio przez żadną linię metra. Najbliższe stacje to Pont Marie i Sully - Morland , linia 7 , na prawym brzegu Sekwany.

Autobus linii 67 przecina wyspę z północy na południe wzdłuż rue des Deux-Ponts i ma przystanek znajdujący się mniej więcej pośrodku wyspy. Na wschodzie, na Boulevard Henri-IV , linie 86 i 87 zatrzymują się w obu kierunkach, między dwiema częściami Pont Sully.

Demografia

W 2016 roku Île Saint-Louis liczyło 2323 mieszkańców. Z 21 118 mieszkańcami /  km 2 , gęstość zaludnienia wyspy jest nieco niższa od średniej paryskiej.

Poniższa tabela podsumowuje ewolucję populacji wyspy od 1800 roku (brakujące dane w spisach powszechnych z lat 1861-1990).

Ewolucja demograficzna (wiersz 1)
1800 1817 1831 1836 1841 1846 1851 1856
4.703 5 778, 6 078 6 548, 7,141 7 625, 8 296 9,739
Ewolucja demograficzna (wiersz 2)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - - - - -
Ewolucja demograficzna (wiersz 3)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946
- - - - - - - -
Ewolucja demograficzna (wiersz 4)
1954 1962 1975 1982 1990 1999 2007 2013
- - - - - 2 984, 2,465 2 323,

Osobowości

Jeszcze przed konstytucją wyspy Saint-Louis Denis Martinot (młodszy), mistrz zegarmistrzowski, mieszkał „na wyspie Île Notre-Dame, chorąży Saint-Nicolas” (patrz: Île Notre-Dame ).

Bibliografia

  1. INSEE, „  Population in 2016, Population census - Base infracommunale (IRIS)  ” (dostęp 8 grudnia 2019 )
  2. Frédéric Vitoux , Mes îles Saint-Louis , Chêne / Hachette, 1981, 172 strony, ( ISBN  2-85108-291-4 ) , strona 135 w „rozdziale S Semaphore”.
  3. Pierre Gervasoni, „Tablica dla„ Monsieur Henri ”, słynnego„ Ludovicien ”” w Le Monde na papierze z czwartku, 24 września 2015 r., Strona 24.
  4. „  Pont de la Tournelle  ” , City of Paris (dostęp 7 lipca 2008 )
  5. „  History of Île Saint-Louis  ” , marais.evous.fr (dostęp 7 lipca 2008 )
  6. „  L'Île Saint-Louis  ” , City of Paris (dostęp 7 lipca 2008 )
  7. Nomenklatura ulic Paryża wydanie 1816, strona 36
  8. „  Pont Marie  ” , City of Paris (ostatnia wizyta 7 lipca 2008 )
  9. „  Pont Saint Louis  ” , Miasto Paryż (dostęp 07 lipca 2008 )
  10. „  Pont Louis-Philippe  ” , City of Paris (ostatnia wizyta 7 lipca 2008 )
  11. „  Pont de Sully  ” , City of Paris (ostatnia wizyta 7 lipca 2008 )
  12. „  Jakie ukrywają się te drugie domy w sercu stolic?  » , Na franceculture.fr ,17 lipca 2013(dostęp 9 sierpnia 2020 ) .
  13. „  Ulysse Bookstore - PAYS ET VOYAGES  ” , na www.ulysse.fr (dostęp 15 stycznia 2021 )
  14. Prefecture of the Seine, „  Statystyczne badania miasta Paryża i departamentu Sekwany, Tom VI  ” (dostęp 18 listopada 2010 )
  15. [xls] INSEE, „  Population by age (1999) - Data by IRIS (departament 75)  ” (dostęp 18 listopada 2010 )
  16. INSEE, „  Data infra-communales - Population (2007) France - IRIS  ” (dostęp 18 listopada 2010 )
  17. Sprzedaż przez Denisa Martinota do Philippe'a Bourdeta sklepu znajdującego się przy Quai Neuf, z dnia 20 lipca 1639 r., Archiwa Narodowe MC / ET / XXIV / 415 fol. XXXVIII i nast., Ogłoszenie online .
  18. Claude Mauriac , Le Temps Immobile , passim

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne