Sojusz francusko-amerykański

Francusko-amerykański sojusz odnosi się do 1778 sojuszu pomiędzy Francji Ludwika XVI i Stanach Zjednoczonych , podczas amerykańskiej wojny o niepodległość .

Kontekst: wahania Ludwika XVI

Francja była głęboko zaniepokojona brytyjskimi sukcesami podczas wojny siedmioletniej . Bała się, że dali im hegemonię na morzu. Od 1763 roku Francja i jej sojusznik Hiszpania zaczęły odbudowywać swoje floty i przygotowywać się do przyszłej wojny mającej na celu pokonanie i najechanie Anglii . Gdy niepokoje w brytyjskich koloniach amerykańskich nasiliły się w latach sześćdziesiątych XVIII wieku i ostatecznie doprowadziły do ​​otwartego buntu w 1775 r. , Francja zaczęła próbować zawrzeć sojusz z amerykańskimi buntownikami, pomimo nieufności wobec Ludwika XVI .

W Wrzesień 1775The Kongres Kontynentalny opisane pomocy zagranicznej jako „ponad wszelką wątpliwość” i zaczął szukać dostaw i pomoc z Europejskiego uprawnienia wrogo do Wielkiej Brytanii. Francja zażądała „upokorzenia Anglii” i zaczęła potajemnie pomagać rebeliantom. Niektórzy opowiadali się za Amerykańską Deklaracją Niepodległości jako konieczną do uzyskania europejskiego poparcia przeciwko Wielkiej Brytanii. Silas Deane , emisariusz w Paryżu , zaproponował wielki antybrytyjski sojusz i francuską inwazję na Hanower i Portugalię , dwóch brytyjskich sojuszników.

Sojusz był promowany w Stanach Zjednoczonych przez Thomasa Jeffersona , a Francophile . Opierając się na traktacie modelowym  (w) z 1776 r. , Jefferson zachęcał do roli Francji jako partnera gospodarczego i wojskowego Stanów Zjednoczonych w celu osłabienia wpływów brytyjskich.

W 1776 roku Latouche Tréville przeniósł amunicję z Francji do Stanów Zjednoczonych. Podczas amerykańskiej wojny o niepodległość używano wielu dostaw francuskich, a także broni typu Vallière , zwłaszcza małych 4- funtowych dział polowych . Te pistolety odegrały ważną rolę w wielu bitwach, takich jak bitwy pod Saratogą i Yorktown . George Washington pisał o dostawach i broni palnej w liście do generała Heath ,2 maja 1777 :

-  Dzisiejszego ranka spotkałem się z twoją, zawierającą miłe relacje o późnych przybyszach do Portsmouth i Bostonu. Najcenniejszy jest ten z francuskich okrętów wojennych, z artylerią i innymi składami wojskowymi. Moim zamiarem jest, aby cała broń, której nie chciały od razu państwa wschodnie, została wywieziona do Springfield, jako o wiele bezpieczniejszego miejsca niż Portsmouth…. Napiszę też do Kongresu i naciska na natychmiastowe usunięcie artylerii i innych sklepów wojskowych z Portsmouth. Chciałbym również, żebyś przekazał dwadzieścia pięć skrzyń, które niedawno przybyły z Martinico do Springfield.  "

- List George'a Washingtona do generała Heatha, 2 maja 1777 r.

Plik 13 czerwca 1777, markiz de Lafayette dotarł do Ameryki i dołączył do Jerzego Waszyngtona w armii kontynentalnej jako generał dywizji . Brał udział w bitwie pod Brandywine, gdzie został ranny, a później służył w bitwie o Rhode Island . Lafayette wrócił później do Francji podczas wojny, aby uzyskać większe poparcie dla sprawy amerykańskiej.

Traktat sojuszniczy

Sojusz został oficjalnie negocjowane przez Benjamina Franklina i traktat sojuszniczy został podpisany w dniu6 lutego 1778po zwycięstwie Amerykanów w bitwie pod Saratogą pod nazwą „francusko-amerykańskiego traktatu o przyjaźni i handlu”. Traktat zapewnił pełne wsparcie armii francuskiej, Marynarki Wojennej i Skarbu Państwa, w zamian Stany Zjednoczone były zobowiązane zagwarantować „od chwili obecnej i na zawsze, przeciwko wszelkim innym mocom (…) obecnym posiadłościom Korony Korony”. Francja w Ameryce ”, w zamian za obietnicę, że nie będzie dalej powiększać tych posiadłości.

Operacje

Połączona siła Amerykanów i Francuzów praktycznie gwarantowała zwycięstwo nad Wielką Brytanią. Francja z powodzeniem wspierała amerykańską wojnę o niepodległość , wydalając Brytyjczyków i zdobywając uznanie amerykańskiej niepodległości dzięki interwencji Rochambeau , La Fayette , Grasse i Suffren .

Front europejski

Konflikt na morzu rozpoczął się na wodach europejskich w bitwie pod Uszantem w lipcu 1778 r. I był kontynuowany wraz z próbą inwazji Armady na Wielką Brytanię w 1779 r. , Kiedy Hiszpania przystąpiła do wojny u boku Francji z nadzieją na odzyskanie Gibraltaru , Minorki , Florydy i Jamajki. .

Pierwsza kampania amerykańska

Latem 1778 roku przybył francuski admirał d ' Estaing z flotą dwunastu okrętów liniowych i czternastu fregat , a także z posiłkami piechoty na wojnę. Po odmowie ataku na liczebne siły brytyjskie Richarda Howe'a poza Nowym Jorkiem , flota francuska popłynęła do Rhode Island, gdzie miała wziąć udział w ataku na Newport .

Plik 6 lipca 1779, zwycięża w bitwie pod Grenadą z admirałem Byronem , ale przegrywa w oblężeniu Savannah wWrzesień 1779przed powrotem do Francji. Walki trwały w kwietniu 1780 roku , podczas bitwy o Martynikę między Guichenem a admirałem Rodneyem .

Druga kampania amerykańska

W 1780 r. Rochambeau przybył z flotą i 6000 żołnierzy francuskich, aby dołączyć do Armii Kontynentalnej pod dowództwem Jerzego Waszyngtona podczas „  Ekspedycji szczególnej  ”. wylądował w Newport (Rhode Island) na 10 lipca . W dolinie Ohio Amerykanie francuscy również sprzymierzyli się z wojskami indyjskimi , jak w bitwie pod Kekionga w 1780 roku pod dowództwem Augustina de la Balme .

French Navy odgrywała decydującą rolę we wspieraniu armii amerykańskiej, ponieważ Ameryka nie mogła oprzeć się brytyjskiej marynarki . Francuska marynarka wojenna pod dowództwem Grasse odniosła sukces w pokonaniu brytyjskiej floty w bitwie pod zatoką Chesapeake w 1781 roku , zapewniając w ten sposób, że francusko-amerykańskie siły lądowe wygra trwające oblężenie Yorktown , ostatniej wielkiej krainy bitewnej Amerykanów. Wojna rewolucyjna. Anglicy poddali się siłom amerykańskim i francuskim pod Yorktown w 1781 roku.

Francja nadal walczyła z Brytyjczykami w wojnie o Antyle w 1782 roku .

Wieś w Indiach

Francja wspierała również wysiłek wojenny przeciwko Wielkiej Brytanii, atakując posiadłości brytyjskie w Indiach . W 1782 roku Ludwik XVI przypieczętował sojusz z peshwâ Madhu Rao Narayan . Suffren stał się sojusznikiem Hyder Ali w II wojny brytyjsko-Mysore przeciwko panowania brytyjskiego w Indiach, 1782- 1783 , walcząc z brytyjską flotą na wybrzeżach Indii i Cejlonu .

pomiędzy Luty 1782 i Czerwiec 1783Suffren walczył z angielskim admirałem Sir Edwardem Hughesem i współpracował z władcami Mysore . Suffren walczył w bitwa pod sadras na17 lutego 1782, W bitwie pod Provédien dniu 12 kwietnia koło Trikunamalaja , w bitwie pod Negapatam na6 lipca 1782poza Gondelour , po czym Suffren zajęła kotwicę Trincomalee i zmusiła mały garnizon brytyjski do kapitulacji. Armia składająca się z 3000 francuskich żołnierzy współpracowała z Haidarem Alî, aby schwytać Gondelour . Ostatecznie bitwa pod Trincomalee miała miejsce w pobliżu tego portu 3 września . Bitwy te można uznać za ostatnie bitwy konfliktu francusko-brytyjskiego, który otoczył amerykańską wojnę o niepodległość i zakończą się podpisaniem traktatu pokojowego w 1783 roku .

Konsekwencje

Wreszcie Traktat Paryski została podpisana w dniu3 września 1783, uznając amerykańską niepodległość i koniec działań wojennych.

Traktat sojuszniczy z 1778 r., Obiecujący obronę terytoriów francuskich na kontynencie amerykańskim, nie był przestrzegany przez Stany Zjednoczone już w 1793 r. , Kiedy Francja weszła w konflikt z Wielką Brytanią na Karaibach . To, co Stany Zjednoczone mogły zrobić, to zachować neutralność, ale ta neutralność była tak negatywna, że ​​odmawiała Francuzom prawa do uzbrojenia i wyposażania statków korsarskich w amerykańskich portach lub odmawiała prawa do rozporządzania francuskimi cenami w Stanach Zjednoczonych. Ta niechęć oznaczała koniec sojuszu.

Gdy Stany Zjednoczone zawarły traktat handlowy z Wielką Brytanią w 1794 r. , Francja zaczęła organizować naloty na amerykańskie statki, przejmując 316 statków w 1796 r . W 1796 roku kompletnie rozczarowany minister Pierre Adet wyjaśnił: „Jefferson jest (…) Amerykaninem i jako taki nie może być szczerze naszym przyjacielem. Amerykanin jest urodzonym wrogiem wszystkich narodów europejskich ”, aw 1798 r. Afera XYZ znacznie pogorszyła stosunki francusko-amerykańskie.

Wydarzenia te doprowadziły do quasi-wojny ( 1798 - 1800 ), między Francją a Stanami Zjednoczonymi, z prawdziwych okrętów spotkań, które odbędą się między dwoma potęgami, spotkanie pomiędzy USS Constellation i francuski statek L'insurgente , The9 lutego 1799u wybrzeży wyspy Nevis oraz USS Constellation and Vengeance wLuty 1800u wybrzeży Gwadelupy . Nastąpiło porozumienie, w którym Stany Zjednoczone zgodziły się zapłacić 20 milionów dolarów odszkodowania, a Francja zgodziła się zrezygnować z roszczeń dotyczących traktatu z 1778 roku.

Wielka Brytania również próbowała ingerować w handel amerykański, poprzez Order in Council in 1807 , który zakazał handlu z Francją z Wielkiej Brytanii, jej sojuszników i jakiegokolwiek narodu neutralnego, czyli Stanów Zjednoczonych. Stany Zjednoczone zaprotestowały, twierdząc, że akt ten jest niezgodny z prawem międzynarodowym . Ten akt był czynnikiem przyczyniającym się do wrogości między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią, która spowodowała wojnę 1812 roku .

Galeria francuskich dowódców sojuszu

Uwagi i odniesienia

  1. Zobacz artykuł o (nie) brytyjskich sukcesach w wojnie siedmioletniej  (w) .
  2. Simms, str.  600-02 .
  3. Simms, str.  605-06 .
  4. (w) Entangling Alliances with none, autor: Lawrence S. Kaplan, str.  24 .
  5. (w) Uwikłane sojusze bez par Lawrence S. Kaplan, str.  27 .
  6. (w) Springfield Armory .
  7. (in) Encyklopedia taryf i handlu w historii Stanów Zjednoczonych: Encyklopedia Cynthia Clark Northrup, str.  149 , tekst online .
  8. (in) Entangling Alliances with none , Lawrence S. Kaplan, str.  27-28 .
  9. (w) Encyclopedia of Tariffs and Trade in US History: The encyclopedia Cynthia Clark Northrup, str.  150 , tekst online .
  10. (w) Samuel F. Scott,Od Yorktown do Valmyw Książkach Google ” , s.  6 ].
  11. (en) Colin G. Calloway,Rewolucja amerykańska w kraju Indiiw Książkach Google ” , s.  41 .
  12. (w) The History Project, University of California .
  13. (w) Jeremy Black,Wielka Brytania jako potęga militarna, 1688-1815w Książkach Google ” , s.  183 ].
  14. Cambridge Ilustrowany Atlas of Warfare , str.  159 .
  15. Randier, str.  217 .
  16. (w) Entangling Alliances with none, autor: Lawrence S. Kaplan, str.  29 .
  17. (w) Thomas Jefferson , Richard Bernstein, str.  140 , tekst online .
  18. Caffery, str.  56-58 .

Załączniki

Bibliografia

Zobacz też