Alos (Ariege)

Alos
Alos (Ariege)
Wioska Alos, z przysiółka La Pauze w 2010 roku.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Saint-Girons
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées
Mandat burmistrza
 Alain Tortet
2020 -2026
Kod pocztowy 09200
Wspólny kod 09008
Demografia
Miły Alozjanie
Ludność
miejska 		120  mieszk. (2018 wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 roku)
Gęstość 4,9  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 54 ′ 33 ″ północ, 1 ° 08 ′ 45 ″ wschód
Wysokość Min. 553  m
Maks. 1873  m²
Powierzchnia 24,26  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Saint-Girons
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Couserans Wschód
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Alos
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Alos
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Alos
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Alos

Alos (w oksytańskiej Alos ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Alosienami.

Geografia

Gmina Pirenejów położona w Couserans w sercu góry Sourroque, jest gminą leśną, która jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Ariège Pyrenees .

Gminy przygraniczne

Alos graniczy z sześcioma innymi gminami.

Gminy graniczące z Alos
Moulis Eycheil
(przez czworokąt ) 		Lacourt
Alos Soueix-Rogalle
Betmale Sentenac-d'Oust

Przysiółki i miejscowości

Hamlets  : Artiguemal, la Rivière, Rieutort, Lauzère, Nestry, Cillère, Gargaret, Montarma, La Pause, La Campagne, Perteguech, Les Trincades, Le Braquet, Sarat du Bouch, Rieurort.

Hydrografia

Rzeka Alos , strumień Argentère strumień Artiguenard strumień Łacna strumień Rieutord strumień Souladet ... to główne rzeki biegnące przez miasto.

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 2426  ha; jego wysokość waha się od 553 do 1873  metrów na przylądku Bouirex .

Trasy komunikacyjne i transport

Gmina leśna Couserans , Alos znajduje się poza osiami komunikacyjnymi doliny, zamknięta w masywie Sourroque.

Z wioski drogą D 37 dojeżdżamy do Col de Catchaudégué (893 m), aby wędrować w kierunku tuc de la Quère, cap de Bouirex lub kontynuować drogę w dół w kierunku Sentenac-d'Oust, aby Col de la rdzenia , w kierunku wsi Seix poniżej.

Drogą D 137 można dotrzeć do Moulis i doliny Lez przez przełęcz Portech (868 m).

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,1  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 6,6 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 5,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 1072  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 10,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,7 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  klimat półkontynentalny  ”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Soulan” w miejscowości Soulan zlecenie w 1975et o 8  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 11,2  ° C i ilość opadów 1218,5  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons”, w miejscowości Lorp-Sentaraille , oddanej do użytku w 1949 r. i na 11  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 12,2  ° C w okresie 1971-2000 , przy 12,3  ° C dla 1981-2010, następnie w 12,7  ° C przez 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Alos to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Girons , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 70 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział gminy na strefy, odzwierciedlony w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (77,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (78,2 %). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (58,9%), roślinność krzewiasta i/lub zielna (16,4%), łąki (16,3%), niejednorodne tereny rolnicze (6,3%), tereny otwarte, z niewielką lub bez roślinności (2,2 %).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 100 do 499, liczba radnych w wyborach 2014 r. wynosi jedenastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Wspólna część społeczności wspólnych Couserans - Pireneje i Wschodniej Couserans kanton (zmian w okręgach powiatu przed rokiem 2014, Alos był częścią dawnego miasteczka Saint-Girons ), a przed 1 st stycznia 2017 roku było częścią społeczności gmin Val -kuzerowie .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 ? André Grau DVG  
Marzec 2001 2014 André Pujol    
2014 W trakcie Alain Tortet SE Przejście na emeryturę
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 120 mieszkańców, co oznacza wzrost o 0,84% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
789 752 925 990 1005 1214 1 210 1258 1,173
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
987 1,035 1009 1060 1109 1,112 1109 1,088 1,062
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1,028 1,023 885 779 722 625 546 463 365
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
305 260 212 173 136 131 121 128 112
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
120 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 184 181 187 206 208 238 240 226
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Schroniska turystyczne, ale w mieście nie ma sklepów.

Edukacja

Alos jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Alos jest cytowany w powieści Shibumi , autorstwa Trevaniana, pseudonim Rodneya Williama Whitakera , amerykańskiego uczonego, który przez długi czas otaczał się tajemnicą.

Aktywności sportowe

Piesze wycieczki , polowanie ,

Ekologia i recykling

Centrum recyklingu najbliższy jest paletes w miejscowości Saint-Girons.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 16 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 16 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 16 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 16 czerwca 2021 r . ) .
  10. "  Météo-France Soulan station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 16 czerwca 2021 )
  11. „  Ortodromia między Alosem i Soulanem  ” , fr.distance.to (dostęp 16 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja Météo-France Soulan – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w soulan ) .
  13. „  Great Circle between Alos and Lorp-Sentaraille  ” na fr.distance.to (dostęp 16 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 16 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  23. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  24. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na interieur.gouv.fr (dostęp 16 października 2020 r . ) .
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  30. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. „  Alos – CPA ARIEGE 9  ” , na stronie sites.google.com (dostęp 16 czerwca 2020 r. )
  34. "  Alos. Odrestaurowana kaplica Saint-Roch  ” , na stronie ladepeche.fr (dostęp 16 czerwca 2020 r. )