Wyspa Słoni Wyspa Słoni (pl) | ||
![]() Widok na wyspę słonia. | ||
Geografia | ||
---|---|---|
Kontynent | Antarktyda | |
Archipelag | Szetlandy Południowe | |
Lokalizacja | Południowy Ocean | |
Informacje kontaktowe | 61°08′00″S, 55°07′00″W′ | |
Powierzchnia | 20 km 2 | |
Punkt kulminacyjny | Góra Pendragon (975 m ) | |
Administracja | ||
Sektor | Chilijskie Terytorium Antarktyczne , Brytyjskie Terytorium Antarktyczne , Antarktyda Argentyńska | |
Demografia | ||
Populacja | Brak mieszkańca | |
Inne informacje | ||
Geolokalizacja na mapie: Antarktyda
| ||
Wyspy Antarktyczne | ||
Elephant Wyspa jest górzysta wyspa położona na północny zachód od Antarktydy . Jest częścią archipelagu Szetlandów Południowych . Jego położenie geograficzne to 61°01′ S, 54°54′W , 1300 km na południowy zachód od Georgii Południowej .
Wyspa została odkryta w lutym 1820 r. przez Edwarda Bransfielda z brytyjskiej marynarki wojennej, a mapowana w styczniu 1821 r. przez pierwszą rosyjską ekspedycję na Antarktydę kierowaną przez Fabiana Gottlieba von Bellingshausena i Michaiła Łazariewa. Odkrywcy nazwali ją Wyspą Mordwinowa na cześć admirała Mordwinowa z Cesarska Marynarka Wojenna Rosji.
Swoją obecną nazwę (Wyspa Słoni) wzięła od dużej kolonii słoni morskich, która zamieszkiwała ją, gdy po raz pierwszy została nazwana w 1821 roku przez brytyjskiego łowcę wielorybów i odkrywcę George'a Powella . Twierdzi, że jest to Wielka Brytania, jest również zgłaszane przez Chile i Argentynę, które nazywają go Isla Elefante . Ze względu na brak łatwo dostępnego kotwicowiska wyspa nigdy nie została skolonizowana przez człowieka. Sir Ernest Shackleton znalazł tam jednak schronienie w 1916 r. wraz ze swoimi ludźmi podczas próby przekroczenia Antarktydy (epos opowiedziany w jego opowiadaniu Odyseja wytrzymałości ).
Wrak żaglówki, odkryty w zatoce na południowym zachodzie wyspy, mógł pochodzić z SS Hampson lub Charles Shearer . Miejsce to zostało uznane za antarktyczne miejsce historyczne.
Wyprawa wytrzymałościowa
Wyprawa wytrzymałościowa
Wyprawa wytrzymałościowa
Popiersie Luisa Pardo
Wyspa graniczy z Oceanem Południowym ( Pasaż Drake'a i Morze Weddella ). Jego masywnej części zachodniej przeciwstawia się wydłużona część wschodnia (grzebień Pardo). Wyspa składa się z zielonych i niebieskich fyllitów , niebieskich łupków i łupków zielonych wzdłuż wybrzeża i na grzbietach.
Wyspa jest stale pokryta lodem , ma około 10 km długości i 2 km szerokości. Pik Pardo (w), 850 m i montażu Pendragon (w) osiąga 975 metrów . Ze względu na bardzo surowy klimat flora i fauna prawie nie istnieje, poza kilkoma koloniami pingwinów białobrewych i fok . Z Chinstrap pingwinów również gniazdo tam.
Dwie brazylijskie bazy: schronisko inżynierskie Wiltgen (en) i schronisko Emílio Goeldi (en) zostały założone w latach 80. w pobliżu Stincker Point. Pierwszy został zdemontowany latem australijskim 1997/1998.
Kartografia wyspy.
Mapa Szetlandów Południowych z wyspą Elephant Island na północnym wschodzie.
Zdjęcie satelitarne wyspy