Saint-Leu-la-Foret
Saint-Leu-la-Forêt to francuska gmina w Val-d'Oise położona w dolinie Montmorency obok Taverny i Saint-Prix, około 20 km na północ od Paryża .
Jego mieszkańcy nazywani są Saint-Loupien (ne) s.
Geografia
Lokalizacja
Saint-Leu-la-Forêt obejmuje 526 hektarów, w tym 146 hektarów lasu.
Jej wysokość wynosi 65 m na równinie, 84 m na poziomie ratusza, 170 m na poziomie Châtaigneraie i 190 m w miejscu zwanym Les Sapins brûlés w lesie Montmorency .
Gminy przygraniczne
Miasto graniczy z Taverny , Chauvry , Saint-Prix , Ermont i Le Plessis-Bouchard .
-
Mapa miasta.
-
Zagospodarowanie terenu
Trasy komunikacyjne i transport
Transport kolejowy
Miasto jest obsługiwane przez stację Saint-Leu-la-Forêt , na linii H Transilien łączącej Paryż-Nord z Valmondois i Persan - Beaumont .
Sieć dróg
Autostrady A115 kierunku N184 ( Francilienne ) odgałęzia się autostradą A15 w Franconville deser Saint-Leu-la-Foret przez wyjście n ö 3.
Miasto przecinają cztery drogi departamentalne:
- wzdłuż osi północno-zachodniej / południowo-wschodniej dawną RN328 (obecna RD 928)) od Eaubonne do Hérouville ;
- wzdłuż osi wschód/zachód drogą RD144 od Montmorency, która kończy się w Saint-Leu-la-Forêt;
- wzdłuż osi północ/południe drogą RD139 od Franconville, która kończy się w Saint-Leu-la-Forêt;
- wzdłuż osi północ-zachód/południowy-wschód drogą RD502 od Taverny do Ermont , równolegle do autostrady A115 .
Planowanie miasta
Typologia
Saint-Leu-la-Forêt jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą głównego bieguna. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.
Toponimia
Sanctus Lupus w 1122, Sanctus Lupus de Taberniaco w 1201, Sanctus Lupus ad Taberniacum , Saint-Leu Taverny , Saint-Leu lès Taverny w 1370.
Po rewolucji francuskiej i do 1915 miasto zmieniało swoją nazwę pięciokrotnie: Claire-Fontaine , rewolucyjna nazwa czasami określana cy-devant Saint Leu w 1794; Saint-Leu-Taverny poprzez fuzję z Taverny z16 czerwca 1806 r ; Napoleon-Saint-Leu w 1852 r.; po raz drugi Saint-Leu-Taverny w 1870; potem wreszcie Saint-Leu-la-Forêt inPaździernik 1915, Taverny została utworzona jako samodzielna gmina.
Nazwa Saint-Leu-la-Foret pochodzi z istnienia kościoła w XII th wieku poświęconej Saint Loup (lub Leu), arcybiskup Sens w 609 . Jej mieszkańcami są Saint-Loupiens.
Historia
Miasto posiada wiele ścieżek, które dawniej były przeznaczone do przemieszczania się mieszkańców między ogrodami (nawiązuję do dawnego wina, rolnika i ogrodnika miejskiego) lub trędowatych.
Miasto było początkowo tylko polaną drwala i nic nie wiadomo o jego historii w średniowieczu , w okresie, w którym w miejscu zwanym La Chaumette miała miejsce maladrerie .
Miejscowość jest panowanie od Montmorency od XIV th century, następnie Condé aż do rewolucji francuskiej . W 1470 ludność liczyła tylko 50 mieszkańców.
W XVII -tego wieku, były dwa zamki w Saint-Leu w 1645 roku został zbudowany zamek Haut w miejscu okazałego Montmorency, a następnie w 1693 roku został zbudowany zamek na dolnym twierdza Ort.
Oba zostały nabyte w 1804 roku przez Ludwika Bonaparte , brat Napoleona I er , który zburzony najstarszy, Haut i osiadł z żoną Hortensji na terenie Holandii. Został pochowany wraz z dwoma synami Napoleona-Charlesa i Napoleona-Louisa w kościele miejskim. Ich grobowce można zobaczyć w absydzie, za chórem.
Podczas nalotu na sterowców przeciwko Paryżu i jego okolicach 21 marca 1915 Zeppelin lecącego Saint-Leu-Taverny, bez uruchomienia bomby.
Do 1951 r., roku przeniesienia do Ajaccio , szczątki Charlesa Marie Bonaparte , ojca Ludwika, również znajdowały się w krypcie, w której obecnie znajduje się tylko sarkofag ojca dynastii Bonaparte .
Drugi zamek został zburzony po tajemniczej śmierci ostatniego z Condés w 1830 roku.
Pojawienie się kolei w 1876 r. zmieniło życie wsi i przyspieszyło jej stopniową integrację z aglomeracją paryską.
Polityka i administracja
Załączniki administracyjne i wyborcze
Przed prawem 10 lipca 1964 rmiasto było częścią departamentu Seine-et-Oise . Reorganizacja regionie paryskim w 1964 roku sprawiły, że miasto należy teraz do departamentu Val-d'Oise i jego Okręg Pontoise po skutecznego przeniesienia administracyjnego1 st styczeń 1968. W wyborach deputowanych jest częścią czwartego okręgu wyborczego Val-d'Oise od 2010 roku.
Od 1801 do 1831 miasto było częścią kantonu Montmorency, zanim w tym samym roku dołączyło do kantonu Taverny . Kiedy Val-d'Oise powstała, stała się stolicą w kantonie Saint-Leu-la-Foret . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r . jest teraz przyłączona do kantonu Domont .
Saint-Leu-la-Foret częścią sądu o przykład z Montmorency , i instancji , jak również handel z Pontoise .
Międzywspólnotowość
Gmina przystąpiła do 1 st styczeń 2009miejska społeczność Val-et-Foret .
W ramach realizacji ustawy MAPAM z27 stycznia 2014, który przewiduje uogólnienie wspólnoty międzygminnej na wszystkie gminy i utworzenie wspólnot międzygminnych na dużą skalę, prefekt regionu Île-de-France zatwierdza 4 marca 2015regionalny plan współpracy między gminami , która zapewnia szczególnie dla „przedłużeniu obwodzie miejskiej społeczności Le Parisis do gmin Frépillon, Saint-Leu-la-Foret, Le Plessis-Bouchard, Ermont i Eaubonne”.
To połączenie ma miejsce w dniu 1 st styczeń 2016a miasto jest teraz członkiem społeczności aglomeracyjnej Val Parisis .
Trendy polityczne
Podczas drugiej tury wyborów samorządowych w Val-d'Oise w 2020 r. lista DVD kierowana przez ustępującą burmistrz Sandrę Billet – która zastąpiła Sébastiena Meuranta w 2017 r. , zrezygnowała po jego wyborze na senatora – zdobyła większość oddanych głosów, uzyskując 1955 głosów ( 46,73%, 25 wybranych radnych gminnych), wyprzedzając listy prowadzone odpowiednio przez:
- Delphine Armandin (DVC, 1584 głosy, 37,86%, 6 wybranych radnych gminnych);
- Franck Bernard (LREM, 645 głosów, 15,42%, 2 wybranych radnych miejskich)
podczas wyborów naznaczonych pandemią Covid-19 we Francji, gdzie wstrzymujących się było 61,48% zarejestrowanych wyborców.
Lista burmistrzów
Lista burmistrzów
Kropka
|
Tożsamość
|
Etykieta
|
Jakość
|
---|
1789
|
1791
|
Denis Leonard Duport
|
|
|
1791
|
1792
|
Pierre Marc Fiève
|
|
|
1792
|
1800
|
Denis Lamotte
|
|
|
1800
|
1803
|
Louis Duport
|
|
|
1803
|
1806
|
Etienne Nicolas Calon
|
|
|
1806
|
1814
|
Auguste Louis Delatour
|
|
|
1814
|
1815
|
Jean Charles Louis Degouve
|
|
|
1815
|
1816
|
René Bourgeois
|
|
|
1816
|
1819
|
Jean Charles Louis Degouve
|
|
|
1819
|
1822
|
Jean Baptiste Obry
|
|
|
1822
|
1826
|
Jean Michel Boyer
|
|
|
1826
|
1830
|
Krawiec Gervais
|
|
|
1830
|
1831
|
René Frédéric Loreilhe
|
|
|
1831
|
1834
|
Noel Julien Duport
|
|
|
1834
|
1843
|
Mathurin Pierre Leguiller
|
|
|
1843
|
1848
|
Pierre Urbain Faber
|
|
|
1848
|
1856
|
Louis Edouard Dubois
|
|
|
1856
|
1876
|
Ludwik Józef Leduc
|
|
|
1876
|
1879
|
Leon Alfred cofnij się
|
|
|
1879
|
1882
|
Stanisław Edouard Caillet
|
|
|
1882
|
1888
|
Émile Bonnet
|
|
|
1888
|
1892
|
Eugene Veber Ve
|
|
|
1892
|
1919
|
Emile Amimond
|
|
|
1919
|
1935
|
Edmond Cassan
|
|
|
1935
|
1941
|
Ulubiony Georges
|
|
|
1941
|
1943
|
Georges Mirou
|
|
|
1943
|
1944
|
Alfons Pegard
|
|
|
1944
|
1944
|
Georges Roy
|
|
|
1945
|
1947
|
Maurice Bouladoux
|
|
|
1947
|
1948
|
Alfons Pegard
|
|
|
1948
|
1970
|
Cyryl Lecomte
|
|
|
1970
|
1977
|
Marcel Alavoine
|
|
|
Marzec 1977
|
Marzec 2001
|
Francois Gayet
|
PRG |
|
Marzec 2001
|
Marzec 2008
|
Jean Le Gac
|
DVG |
Dyrektor ds. Społecznych w Siemens
|
Marzec 2008 |
2017 |
Sebastien Meurant |
UMP → LR
|
Senator Val-d'Oise (2017 →) Radny departamentu Domont (2015 → 2017 i 2021 →) Wiceprzewodniczący CA Val Parisis (2015 → 2017) Zrezygnował po wyborze na senatora
|
2017 |
W toku (stan na 15 grudnia 2020 r.)
|
Bilet Sandry
|
LR
|
Menedżer firmy Wiceprezes CA Val Parisis (2020 →) Wybrany ponownie na kadencję 2020-2026
|
Wyróżnienia i etykiety
W 2005 roku miasto otrzymało znak „ Internet City @”.
Bliźniacze
Saint-Leu-la-Forêt jest miastem partnerskim:
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących ponad 10 000 mieszkańców spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto liczyło 15 829 mieszkańców, co stanowi wzrost o 4,95% w porównaniu do 2013 r. ( Val-d'Oise : + 3,67% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
1 170 |
1172 |
2625 |
2535 |
1182 |
1200 |
1 219 |
1 232 |
1312 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
1415 |
1568 |
1667 |
1630 |
1,683 |
1,899 |
2 305 |
2 421 |
2906 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
3 156 |
3 605 |
4022 |
4680 |
5736 |
6308 |
6,347 |
6607 |
7 782 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2011 |
2016 |
---|
8 802 |
10,004 |
9 664 |
11 627 |
14 489 |
15,127 |
14 586 |
14 800 |
15 597 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)
2018 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
15,829 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Od 1962 do 1999:
ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat:
ludność gminna .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1999 r., następnie
Insee od 2006 r.)
Histogram rozwoju demograficznego
Edukacja
W Saint-Leu-La-Forêt znajdują się Cztery placówki dedykowane dzieciom do lat trzech i ich rodzicom:
- żłobek rodzinny Les Loupinous ;
- Centrum dla rodziców w Les Loupandises ;
- Centrum PMI (Ochrona Dziecka Matki);
- centrum planowania rodziny Les Lignières .
Istnieje również Pięć przedszkoli i szkół podstawowych:
- Przedszkole Kadet Rousselle;
- Przedszkole Le Village;
- Przedszkole i szkoła podstawowa Marie Curie (dawniej École Verdun do lat 90.);
- Przedszkole i szkoła podstawowa Jacques Prévert;
- szkoła podstawowa Foch;
- szkoła podstawowa Marcela Pagnola (dawniej Leclerc School do lat 90.);
- prywatne przedszkole i szkoła podstawowa Le Rosaire;
a także dwie uczelnie:
- Wandy Landowskiej;
- Prywatna uczelnia Le Rosaire.
W mieście działają dwa stowarzyszenia rodziców uczniów: FCPE i AIPESL.
Sporty
Miasto Saint-Leu mieści się klub FC St Leu-95 , który jest aktualnie graczem w regionalnych 1 ( 6 th Division). Klub rozgrywa swoje mecze na stadionie miejskim Andresys przy bulwarze André Brémont.
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
Możemy zauważyć:
- Kościół Saint-Leu-Saint-Gilles, znajdujący się przy rue du Général-Leclerc w centrum miasta: został zbudowany w 1851 roku na polecenie księcia-prezydenta Ludwika Napoleona, przyszłego Napoleona III i konsekrowany w jego obecności. Kościół zawiera w krypcie groby czterech członków rodziny Bonaparte , którego ojciec Napoleona III, Ludwika Bonaparte (1778-1846), brat Napoleona I st i król Holandii, a dwa z synem, Napoleon Bonaparte-Charles ( 1802-1807) i Napoleon-Louis Bonaparte (1804-1831), który przez krótki czas był królem Holandii wLipiec 1810. Grób Karola Bonaparte , ojciec Napoleon I er i dziadka Napoleona III jest pusty. Jego szczątki zostały przeniesione do Imperial Chapel w Ajaccio w 1951 roku kościół zastąpił wcześniejszy budynek XVII -tego wieku, który został poświęcony na7 listopada 1690 r. Ten ostatni miał z kolei zastąpił oryginalny kościół XII -tego wieku, położony na wzgórzach w Montmorency lasów i zburzony w 1686 roku.
Główna południowo-zachodnia fasada z portalem wyznacza początek alei de la gare i jest jedyną fasadą z ornamentami: pozostałe ściany wychodzą na alejki lub prywatne posesje. Architekt
Joseph-Eugène Lacroix zainspirował się włoskimi kościołami
na planie bazyliki , a dokładniej
bazyliką Saint-Apollinaire-le-Neuf w
Rawennie . Do
nawy prowadzi obszerny portal z
półkolistą archiwoltą i
tympanonem wyłożonym
mozaiką . Mniejsze portale flankują ten portal główny z obu stron i otwierają się na
nawy boczne . Górną część fasady nawy ze
szczytem zdobi pięć
półkolistych łuków, z których trzy pośrodku mają okna.
Dzwonnica, odrębny od głównego budynku, znajduje się w przedniej części bocznej elewacji północno-wschodniej. Drugie piętro ma po dwa bliźniacze wykusze
z każdej strony, zwieńczone
szczytem z zegarem. Wokół okapnika między pierwszym a drugim piętrem ściany zdobią
sztukaterie w stylu włoskiego
renesansu .
W czasie
I wojny światowej dom służył jako przybudówka szpitala wojskowego iw ciągu pięciu lat leczono ponad dwa tysiące
owłosionych . Obecnie jest własnością komunalną, usług mieszkaniowych ratusza.
- Krzyż księcia Condé, 78, rue du Château: wzniesiony w 1844 r. przez rzeźbiarza Faugeneta według planów architekta Leveila, składa hołd Ludwikowi VI Henri de Bourbon-Condé , znaleziony powieszony na27 sierpnia 1830 rdo espagnety okna jego zamku Saint-Leu . Nie poparł egzekucji swego jedynego syna Ludwika Antoniego de Bourbon-Condé z rozkazu Bonapartego w rowach zamku Vincennes . Choć policyjne śledztwo kończy się samobójstwem przez powieszenie, plotki oskarżają drugą żonę księcia, Sophie Dawes , baronową Feuchères. Z tego powodu sprzedaje domenę zamku, która jest podzielona i przekształcona w osiedla .
Krzyż wskazuje dokładną lokalizację pokoju, w którym znaleziono powieszonego księcia.
-
Reaper jest orzeźwiający , powiedział również fontanna żniwiarz, zamiast Forge: figura ta obsada ukształtowana przez Sylvain Kinsburger został zbudowany w 1892 roku i zastąpił wcześniejszą fontanny pochodzący z XIV th wieku. Posąg Żniwiarza symbolizuje pracę rolniczą większości ówczesnych mieszkańców wsi.
-
Lavoir de l'Eauriette, rue Kléber: ta pralnia została zbudowana w 1873 roku po rozbudowie zbiornika Eauriette, który dostarcza sześć pionów, dwie inne umywalnie i fontannę La Pissotte.
Niewielki prostokątny basen jest chroniony przez edykuł w
ramie, który opiera się na czterech belkach ustawionych pod kątem. Tylko tył jest zamknięty ścianą.
Silnie zasiarczona woda z fontanny miała podobno właściwości lecznicze przeciwko chorobom nerek; fontanna jest już sucha.
- Zamek La Chaumette, rue de la Forge i rue du Général-de-Gaulle: w tej dawnej osadzie zwanej Calmeta stoi neoklasyczny zamek z 1869 r., zastępujący identyczny budynek z 1806 r., zniszczony przez pożar.
Nazwa pochodzi od
leprozorium potwierdzone w miejscu od 1237 roku, stał
Hotel-Dieu w
XVI -tego wieku.
Brama wejściowa z kutego
żelaza nosi inicjały „AB” dla Anselme-Henri Bocquet, który w 1869 r. przebudował zamek. Pozostał domem rodzinnym do 1947 r., następnie został sprzedany
siostrom marystek z Saint-Prix, które założyły ich szkołę tam.
- Stacja Saint-Leu-la-Forêt : budynek pasażerski z 1923 roku jest dziełem architekta Gustave'a Umbdenstocka . Architektura inspirowana neonormanizmem z dekoracją półszalkową i ceglaną zniknęła pod tynkiem. Pozostają jako charakterystyczne elementy, wysoki szczyt fasady miasta zwieńczony małą dzwonnicą i zegarem.
- Rzeźby Aristide Patsoglou: prace tego lokalnego artysty zdobią wejście do biblioteki i lokalnego komisariatu policji.
- Galeria
-
Kościół Saint-Leu-Saint-Gilles.
-
Dom konsularny.
-
Krzyż księcia Condé.
-
Sylvain Kinsburger , spragniony Faucheur , znany jako fontanna żniwiarza (1892).
-
Brama zamku La Chaumette.
-
Dawna biblioteka miejska im . Alberta Cohena .
Saint-Leu-la-Foret w sztuce
Osobowości związane z gminą
-
Ludwik Napoleon Bonaparte i królowa Hortensa .
-
Nicolas Beaujon , francuski finansista.
-
Louis-Philippe d'Orléans (1749-1793), książę Orleanu (znany jako „Philippe Égalité”).
-
Madame de Genlis (1746-1830), markiza de Sillery, literatka.
-
Joseph Fouche (1759-1820), minister policji w służbie Napoleona I er .
-
Georges Cadoudal (1771-1804), chouan .
-
Ludwik VI Henryk de Bourbon-Condé , książę Condé (1756-1830), ojciec księcia Enghien, którego Napoleon Bonaparte miał porwać i rozstrzelać w 1804 roku.
-
Wanda Landowska (1879-1959), polska klawesynistka i pianistka, osiadła tam w latach 1923-1940, aw 1925 założyła tam szkołę muzyczną, którą zainaugurowała wraz z Alfredem Cortotem .
-
Pierre-Laurent Baeschlin (1886-1958), malarz mieszkający w Saint-Leu-la-Forêt.
-
Louis-Ferdinand Céline (1894-1961), powieściopisarz, eseista, lekarz. Nierezydent właściciel domu w latach 1935-1951.
-
Eyvind Johnson (1900-1976), szwedzki pisarz, literacka Nagroda Nobla w 1974 r.
-
Louis Velle (ur. 1926), francuski aktor, żonaty z Frédérique Hébrard .
-
Olivier Larronde (1927-1965), francuski pisarz i poeta.
-
Sylvie Oussenko (ur. 1945), mezzosopran i autorka.
-
Gérard Buhr (1928-1988), aktor i pisarz, mieszkał przy avenue du parc.
Heraldyka
|
Saint-Leu-la-Foret
- Ramiona Saint-Leu-la-Forêt są ozdobione w następujący sposób: Złoto z krzyżem Gules kantonowane z szesnastoma lazurowymi alérionami uporządkowanymi 2 i 2, we franc-kantonie d'hermine
|
Uwagi, źródło i odniesienia and
Uwagi
-
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi, zwalidowaną na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
-
Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
-
Baza danych Ehess-Cassini podaje rok 1880 za usunięcie odniesienia do Napoleona; wydaje się, że bardziej prawdopodobna jest data 1870, rok końca II Cesarstwa .
-
Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców, oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także ostatnią legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
-
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Źródła
-
Claude Adame i Pan i Pani Ducœur, Dziedzictwo gmin Val-d'Oise: Saint-Leu-la-Forêt ,1999( patrz w bibliografii )
-
str. 763-766.
-
str. 763.
-
s. 762.
-
s. 768.
-
s. 767.
Bibliografia
-
„ Gminy graniczące z Saint-Leu-la-Forêt ” na Geoportalu ..
-
„ Typologia miast/wiejskich ” na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 9 kwietnia 2021 r . ) .
-
" miejska gmina - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 9 kwietnia 2021 ) .
-
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
-
„ Wykaz gmin tworzących obszar atrakcyjności Gminy z wyłączeniem atrakcji miast ” , na stronie insee.fr (stan na 9 kwietnia 2021 r . ) .
-
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 9 kwietnia 2021 r . ) .
-
Ernest Nègre, ogólne Toponimia Francji, strona 1556
-
Hippolyte Cocheris, Stare nazwy gmin Seine-et-Oise , 1874, praca zamieszczona w Internecie przez Corpus Etampois .
-
Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
Strona historii oficjalnej strony internetowej
-
Le Petit Parisien z 22 marca 1915 r.: niektórzy ranni, domy uszkodzone str. 2
-
Prawo n O 64-707 z 10 lipca 1964 r reorganizacji obszaru Paryża , JORF n o 162 z 12 lipca 1964, str. 6204-6209, faksymile na temat Legifrance .
-
Siedziba Rady Generalnej - Administracja Val-d'Oise
-
Ministerstwo Sprawiedliwości – Departamentalna Rada Dostępu do Prawa Val-d'Oise
-
„ Zarządzenie prefekta regionu Île-de-France z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie przyjęcia regionalnego planu współpracy międzygminnej ” [PDF] , na stronie marneetgondoire.fr (konsultacja 14 stycznia 2016 r . ) .
-
Romain Dameron, „ Val-d'Oise. Miejski 2020: Sandra Billet wygrywa w Saint-Leu-la-Forêt: Burmistrz (DVD) Saint-Leu-la-Forêt zostaje po raz pierwszy wybrany na szefa listy ”, La Gazette du Val d 'Oise ,29 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 27 stycznia 2021 r. ).
-
„ Burmistrzowie od 1789 ” , mała historia , na saint-leu-la-foret.fr (dostęp 13 października 2015 ) .
-
„ Pojedynek Jean Le Gac / Eric Dubertrand ”, Le Parisien – Municipales 2008 ,21 lutego 2008( przeczytaj online ).
-
Laurence Allezy, „ Saint-Leu-la-Forêt wyzwala pasje ”, Le Parisien, wydanie Val-d'Oise ,21 lutego 2008( przeczytaj online ).
-
AB, „ Ci senatorowie z Val-d'Oise będą musieli puścić swój ratusz ”, Le Parisien , wydanie Val-d'Oise ,25 września 2017( Czytaj online , obejrzano 1 st październik 2017 ) „Mając 46 lat, w końcu przystępuje do krajowego mandatu po tym, jak długo wątpił w kandydaturę sprzeciwu podczas ostatnich wyborów parlamentarnych. (…) Wybrany w Saint-Leu od 2001 r., najpierw w opozycji, a od 2008 r. na burmistrza, Sébastien Meurant będzie musiał zrezygnować z mandatu lokalnego przed 24 października” .
-
„ Sébastien Meurant chce ponownie układać w Saint-Leu ”, Le Parisien , wydanie Val-d'Oise ,21 stycznia 2014( przeczytaj online ).
-
Alexandre Boucher, „ Sandra Billet, nowa burmistrz Saint-Leu-la-Forêt: wybrany senatorem we wrześniu, Sébastien Meurant (LR) przekazał pałeczkę w środę wieczorem swojemu drugiemu asystentowi ”, Le Parisien , wydanie Val-d' Oise ,18 października 2017 r.( przeczytaj online , konsultacja 19 października 2017 r. ) „Pierwsza kobieta wybrana na burmistrza miasta zamierza „kontynuować akcję gminną podejmowaną od 2014 roku”. Błyskawiczny wzrost polityczny dla tego przedsiębiorcy (od redakcji: prowadzi biuro podróży) nigdy nie wstawił, dla którego jest to pierwszy termin ” .
-
Alexandre Boucher, „ Saint-Leu-la-Forêt: błyskawiczny wzrost Sandry Billet: zaledwie trzy lata po jej debiucie w polityce, lata czterdzieste zastąpiły nowego senatora Sébastiena Meuranta na czele miasta ”, Le Parisien , wydanie Val-d'Oise ,24 października 2017 r.( przeczytaj online , konsultacja 25 października 2017 r. ).
-
Alexandre Boucher, „ W Saint-Leu-la-Forêt burmistrz Sandra Billet uzyskuje legitymację, której „poszukiwała”: Wybrana po raz pierwszy w jej imieniu, uwolniła się spod kurateli byłego burmistrza (LR) Sébastiena Meuranta , któremu odniosła sukces w 2017 roku. Jej krytycy również opodatkowali ją za stosowanie jej polityki ”, Le Parisien ,1 st lipca 2020( przeczytaj online , skonsultowano 27 stycznia 2021 r. ).
-
Ranking Miast Internetowych 2005 na oficjalnej stronie stowarzyszenia (konsultacja:1 st październik 2009).
-
Organizacja spisu na insee.fr .
-
Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
-
Mathieu Lours , „ Saint-Leu-la-Forêt – Saint-Leu-Saint-Gilles ”, Kościoły Val-d'Oise: Pays de France, dolina Montmorency , Gonesse, Towarzystwo Historii i Archeologii Gonesse i Kraju Francji,2008, s. 235-238 ( ISBN 9782953155402 ).
-
"Żniwiarz gaszący pragnienie - Saint-Leu-la-Forêt" , informacja na e-monumen.net .
-
AB, „ W centrum uwagi: Saint-Leu składa hołd swojemu słynnemu muzykowi ”, Le Parisien, wydanie Val-d'Oise ,1 st lutego 2017( przeczytaj online ).
Zobacz również
Bibliografia
- Pan i M mi DUCOEUR Claude Adam , " Wspólne dziedzictwo Val-d'Oise: Saint-Leu-la-Foret " Kolekcja Commons Dziedzictwa Francji , Paryżu, Editions Flohic, Vol. II,Październik 1999, s. 771-783 ( ISBN 2-84234-056-6 )
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne