Przestarzały | 1962 - 1990 |
---|---|
Lokalizacja | Nikaragua |
Wynik |
Upadek Somozy . Powstanie Contras . Wybory w 1990 roku kandydatki Narodowego Związku Opozycji Violeta Barrios de Chamorro . |
Reżim Somozy (do 1979 r.) • Gwardia Narodowa Contras (od 1979 r.) Wsparcie: Stany Zjednoczone Honduras Izrael Arabia Saudyjska Gwatemala Salwador |
FSLN • Zwolennicy Armii Ludowej Sandinistów : Związek Radziecki Kuba |
Rewolucja Sandinista lub Nikaragui rewolucja (w języku hiszpańskim : Revolución Nicaragüense lub Revolución wybierane Sandinista ) wyznaczają, w Nikaragui , rosnącej opozycji wobec dyktatury w Somoza rodziny w latach 1960 i 1970, kampanii prowadzonej przez Sandiniści (FSLN) co doprowadziło do gwałtownego upadku dyktatury w 1979 r. i późniejszych wysiłków FSLN, której przewodniczyła od 1979 do 1990 r., w celu zreformowania społeczeństwa i gospodarki kraju, pomimo „ embarga USA”. Rewolucja jest ważna nie tylko dla Nikaragui, Ameryki Środkowej i obu Ameryk , ale była także jednym z najbardziej napiętych momentów w rozwoju zimnej wojny .
W 1988 r., Po wtargnięciu wojsk sandinistów do Hondurasu (oskarżonego o wspieranie buntu Contras ), Stany Zjednoczone rozpoczęły operację Złoty bażant (po francusku: bażant złocisty) i wysłały wojska na południe tego kraju, zwłaszcza na baza lotnicza Soto Cano , w pobliżu granicy Nikaragui.
Wojna jest również psychologiczna, toczona przez stacje radiowe finansowane przez CIA w Hondurasie , Salwadorze i Kostaryce . Sandinistas są oskarżani o palenie kościołów, porywanie dzieci w celu wysłania ich na Kubę , sztuczne powodowanie niedoborów żywności i zabijanie osób starszych, aby zamienić je w mydło. Podobne metody propagandowe są stosowane w Salwadorze, w tym w odniesieniu do starców przemienionych w mydło, w wojnie psychologicznej prowadzonej przeciwko marksistowskim partyzantom z FMLN . W Francji , Le Figaro publikuje zdjęcia fałszywe miało świadczyć o „masakrze”, czy nawet „ludobójstwo”, które byłoby Sandiniści zadane przez Mosquito Indian .
W 1989 roku partyzanci Contras zakończyli podpisanie porozumienia Tela, przewidującego demobilizację bojowników FSLN i Contras. Rok później, w 1990 roku, odbyły się demokratyczne wybory, w których wybrano Unión Nacional Opositora (Narodowa Unia Opozycji, koalicja partii przeciwnych Ortegi), której przewodniczyła Violeta Barrios de Chamorro , uzyskując 54,2% głosów, a FSLN pozostawia władzę.