Prowincja Prowincjalna Towarzystwa Jezusowego we Francji ( d ) | |
---|---|
1967-1971 | |
André Costes ( d ) |
Narodziny |
3 lutego 1927 Saint-Brieuc ( Côtes-du-Nord , Francja ) |
---|---|
Śmierć |
11 stycznia 2010 Paryż ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Ekonomista , filozof , teolog , profesor uniwersytetu , ksiądz katolicki , pisarz |
Religia | Kościół katolicki |
---|---|
Zakon religijny | Towarzystwo Jezusa |
Jean-Yves Calvez , urodzony dnia3 lutego 1927w Saint-Brieuc (Francja) i zmarł dnia11 stycznia 2010w Paryżu był francuskim księdzem jezuickim , filozofem i ekonomistą, znawcą marksizmu i profesorem filozofii społecznej .
W wieku 16 lat, Jean-Yves Calvez wszedł do nowicjatu z Towarzystwa Jezusowego (23 października 1943). Po ukończeniu religii studiował znakomicie w Instytucie Nauk Politycznych i Instytucie Prawa Międzynarodowego w Paryżu. Jest także absolwentem École des Hautes Etudes . Od 1953 r. Uczył nauk społecznych w jezuickim scholastykacie w Chantilly . Plik31 lipca 1957, otrzymuje święcenia kapłańskie .
Jean-Yves Calvez nie był jeszcze księdzem, kiedy w 1956 roku opublikował pracę, która szybko zyskała uznanie w dziedzinie filozofii społecznej: La Pensée de Karl Marx . Interesować się marksizmem przed Soborem Watykańskim II , a co więcej, okazywać Marksowi pewną sympatię, było śmiałością. Jednak obiektywizm i głębia pracy, unikanie kontrowersji i komunistycznych uprzedzeń, które często wiążą się z osobowością Marksa, natychmiast wzbudziły w nim wielki szacunek we wszystkich kręgach badawczych filozofii społecznej . Myśl Karola Marksa doczekała się wielu wydań i nadal jest książką informacyjną.
Polyglot, Calvez jest bardzo zainteresowany kwestiami społecznymi, ekonomicznymi i politycznymi, odmawiając rozdzielenia tych trzech dziedzin, ale raczej łącząc je w badaniach w służbie chrześcijańskiej wizji integralnego człowieka. Na tym polega jego zobowiązanie jako kapłana i jezuity w Kościele . Studiuje i propaguje praktykę „ nauki społecznej Kościoła ”, która jest mniej eurocentryczna i bardziej zorientowana na poważne problemy niedorozwoju, które towarzyszyły fali nieudanych dekolonizacji lat sześćdziesiątych .
Calvez jest profesorem filozofii i nauk społecznych w filozofii szkoły jezuickiej w Chantilly , dyrektorem Centrum Akcji Ludowej (później CERAS ) i brał udział w 1962 r. W centrum fundacji studiów społeczno-ekonomicznych INADES w Abidżanie w Afryce. Dużo podróżuje, szczególnie po Ameryce Łacińskiej , gdzie jest bliski teologów wyzwolenia, z którymi będzie utrzymywał silne więzi szacunku i przyjaźni przez całe życie.
W 1967 roku został prowincjałem i otrzymał zadanie zjednoczenia czterech prowincji jezuickich we Francji. Po ukończeniu tej pracy został wezwany do Rzymu w 1971 r. Przez Przełożonego Generalnego Pedro Arrupe jako asystent. Jest bardzo słuchanym doradcą. Calvez aktywnie uczestniczy w przygotowaniu 32 nd Walnego Zgromadzenia z jezuitów (1974-1975), który w dekrecie, który pozostał sławny, daje społeczeństwie misji oddanie się aktywnie w „służbie wiary i promowania sprawiedliwości” . Calvez został wybrany „zastępcą generalnym” ojca Arrupe, to znaczy jednym z jego czterech najbliższych doradców.
Jako asystent Ojca Arrupe, Calvez nie liczy na to, by wnieść do życia i dzieł apostolskich Towarzystwa ducha tej nowej orientacji „wiara i sprawiedliwość”. Trudności i nieporozumienia są wielkie, nie brakuje konfliktów. Kiedy Ojciec Arrupe został uderzony przez zakrzepicy zmuszając go do opuszczenia rządu Spółki, Calvez pozostał u boku Ojca Paolo Dezza , Papieskiej delegat wyznaczony przez papieża Jana Pawła II , a wraz z nim rozpoczął się z firmą na ścieżce 33 th Kongregacja Generalna , która wybierze nowego przełożonego generalnego , o. Petera Hansa Kolvenbacha .
Po powrocie do Francji ojciec Calvez był dyrektorem CERAS w latach 1984–1989 i redaktorem naczelnym czasopisma Études w latach 1989–1995. Brał udział w odnowieniu Semaines sociales de France jako członek Rady Dyrektorów Stowarzyszenia od 1985 do 2000 roku.
Przez te wszystkie lata kontynuował pisanie o kwestiach ekonomicznych, społecznych i politycznych oraz o nauce społecznej Kościoła , zwłaszcza w czasopiśmie Project ( CERAS ), którego był dyrektorem przez kilka lat. Wierny pamięci Ojca Arrupe którego był bliskim przyjacielem przez podwładnego, to jest więcej o myśli i głęboko religijną osobowość 28 th przełożony generalny Towarzystwa Jezusowego
Calvez również powraca do publiczności. W latach 2002-2006 wykładał na wydziale etyki publicznej na wydziałach jezuickich w Sèvres-Paris , a na zaproszenie kardynała Lustigera prowadził konferencje wielkopostne w katedrze Notre-Dame . The Georgetown University (Waszyngton, USA) członkiem zarządu. Co roku jeździ do Argentyny na letnie kursy.
Jean-Yves Calvez, wielka postać jezuita z XX th century , zmarł w Paryżu11 stycznia 2010powikłania obrzęku płuc .
Nie licząc niezliczonych artykułów na tematy społeczne, gospodarcze i polityczne, Jean-Yves Calvez jest autorem następujących książek: